Maria Elena Curzio, Presidente dell’Associazione Nazionale Cuoche a domicilio.

Een jeugd doorgebracht met zijn grootmoeder Jolanda, echte zuidelijke vrouw die het luisteren naar operamuziek Napolitaanse gekookt, vertellen van de recepten als waren sprookjes, die met de ingrediënten sprak… haar dat te vertellen "Elk recept bevat een geheim ".

Ik ontmoette Maria Elena Olio Officina Food Festival, onder vrouwen olie. We hebben uitgebreid gepraat over de wens om de tradities van de keuken te herstellen nadat, dat eenvoudige, die van onze jeugd.

Door Maria Elena Curzio en Laura Elisa Turri.

• Maria Elena, passies worden vaak geboren uit de ervaringen gemaakt crescendo. Hoe heb je?

Ik herinner me dat mijn oma was de "omelet pasta met schat". Een traditionele omelet met toevoeging van crumb gebruikt om de kom waarin hij eieren geslagen schoon. Jolanda grootmoeder zei tegen ons kleinkinderen die het kruim gevonden zou geen geluk hebben gehad. En 'hier dat is mijn passie ... de geur van pastiera ontslagen nachts, van frieten voorbereid toen ik verdrietig. Koken is het geven van liefde aan degene die je liefde.

• U bent voorzitter van de Cooks thuis. Hoe ben je kwam met het idee van het bouwen het?

Na borstkanker gelukkig voorbij, Ik heb besloten dat ik mijn leven zou leven draaien mijn passie voor het koken in een beroep, om iets van mijn eigen te maken. Ik besloot om mijn vaardigheden aan te scherpen zonder kookcursussen, maar het werken in de keuken van een grote chef-kok, Gennaro Esposito. Van hem leerde ik het harde werk, rigor, betreffende de produkten, teamwork.

Hij sprak van mijn droom en het werk dat ik wilde nemen. Na het beluisteren van me gaf me een uitdaging. Ik heb geconstateerd dat vrouwen koken bij mensen thuis, overgedragen hun passie voor koken en tradities ... het onderwijzen van de goede. Ik zou de beroemde Festa hebben uitgenodigd een Vico, die hij elk jaar organiseert. Het was zo. Na contact via internet veel koks in de woning 25 Mei 2011 werd geboren de National Association of Cooks thuis.

Het doel dat we hebben ingesteld is de versterking, behoud, en verspreiding van de traditionele Italiaanse recepten. De koks die horen bij hun initiatieven en de wens om betrokken te raken, proberen te heropvoeden degenen die volgen, het plezier van het parfum en de smaak van het voedsel, verheffen van het werk van de vrouw die kookt.

• Tra i tuoi associati hai solo donne o hai anche richieste di… "Cuochi" a Domicilio?

Ho scelto di avere solo donne perché il mestiere di cuoco a domicilio nasce al maschile con i “Monsu”, dat de protagonisten, met hun culinaire kunst, gekookt tot de edelen. Een cultureel erfgoed dat alleen mannen leidde tot chef-kok. De economie, cultuur, traditie, voeding onderwijs was de handel van vrouwen die ik zou vereren met hun werk en met de luxe van eenvoud.

• Hoe werkt dit precies uw bedrijf?
  

Bel een kok in huis is een unieke ervaring; een persoon die met hem de passie en het plezier van het koken. Samen met de hospita munt intoleranties, beslist het menu en de opmaak van de tabel. En 'de kok in huis, dat gaat naar de supermarkt. Een paar uur voor het evenement komt als een Mary Poppins magie met koffers vol van goedheid en tools die magie te creëren in de keuken. Terwijl de gastvrouw entertaint de gasten, serveren gerechten aan de gasten en vertelt voorbereidingen te wachten om de uitdrukkingen van het plezier van de smaak te zien.

• Vertel me over een aantal real life experience woonde in het gedrag van uw bedrijf ?

Ik zal je vertellen een geweldige ervaring en een gecompliceerde.

Het mooie ervaring is dat de eerste keer dat ik deel het festival in Vico. Ik moest de lunch voor te bereiden na de persconferentie, die werd bijgewoond door veel chef-koks en eten en wijn critici opgezadeld. Tegelijkertijd moest ik te coördineren in een enorme professionele keuken koks thuis die nog nooit samen hadden gekookt. Una prova durissima che abbiamo superato preparando le ricette della nostra tradizione a noi ben note. Het mooiste compliment dat door een beroemde chef-kok die ons verteld werd ontvangen: "Blijf zoals je bent ... je bent kostbaar".

De ervaring was moeilijk wanneer we bereid de technische symposium over Italiaans brood, de Comunipane, bij de Molino Quaglia bloem Petra. Er waren slechts twee inductieplaten. We hebben het deeg in barre omstandigheden bereid zonder een wastafel. De ervaring en de verworven technieken, echter hebben betekend dat alles goed ging.

• Dus nu laten we praten over de grote chef-kok. Zoals ik schreef onlangs in een artikel, Ik ben dat "vervelend" om een ​​aantal van hen ... het "breken", quella che a volte li prende in giro per l’esasperazione dei piatti. Non hanno capito che le mie sono solo provocazioni per riportarli alla tradizione. Wat is uw gedachte over?

Hoe te breken zijn misschien wel slechter af dan jij. Ik denk ook dat de traditie en de wortels zijn de basis van alles. Als we vergeten waar we beginnen zullen we niet weten waar te gaan. I grandi chef con le loro divagazioni stanno massificando tutto. Ik vecht voor de verdediging van de kleine lokale producenten, voor de geur van brood wachtte geduldig, Ik wil het goed om te leren, Ik wil het leven van de ingrediënten te vertellen.

• Helaas, zijn veel beter in het eten dan koken. Proef en ruik de aroma's van de wijn en eten voor mij is waar extase . De hoop is echter de laatste om te sterven ... Je hoeft ook kookt thuis "kooklessen thuis ..."? 

Brengen in de huizen van lokale, seizoensgebonden producten en de vergeten degenen, met kooklessen te communiceren met mensen ons doel. Persoonlijk zou ik vereerd zijn om les te geven en aanstekelijk met mijn passie te zijn, Sterker nog, ik gooi een idee, we konden doen aan een evenement met beroemde vrouwen die willen leren door het uitwisselen van die gelijk is aan hun cultuur van paringen van wijn en olie met mijn leringen. Wat zeg je?

Ik zeg u… Ik accepteer graag de uitdaging aan ! 😉

Ik zeg vaak dat nu het enige dat overblijft is de concrete land. Wij zijn een van de mooiste landen ter wereld! We hebben een grote geschiedenis, grote artistieke, geweldige culinaire hoogstandjes, grote tradities! In het kort, we alle papieren in orde, maar ik vraag: “We kunnen beter giocarcele?”

Na mijn recente bezoek aan de Bit, de International Tourism Exchange, gehoord de goede sprekers tentoonstelling oplossingen en marketingstrategieën absoluut essentieel voor de bevordering van het grondgebied, Ik vroeg me een paar gedachten die ik hier wil stoppen.

Zoals mijn gewoonte wil ik beginnen bij het begin, de geboorte van het toerisme.

Ter informatie, werd de eerste reisbureau in Londen geopend 1841 da Thomas Cook, dankzij de impuls gegeven aan spoor-en zeevervoer negentiende eeuw, die het mogelijk maakte in de bewegingen op korte termijn. Reizend niet langer werd een luxe voor de elite. In dit verband citeer ik de AArtikel 7 het Global Ethische Code voor Toerisme die is neergelegd dit recht:

"La possibilità di accedere direttamente e personalmente alla scoperta ed al godimento delle ricchezze del pianeta rappresenta un diritto di cui tutti gli abitanti del mondo devono poter usufruire in modo paritario; de steeds meer uitgebreide deelname aan nationale en internationale toerisme zal worden beschouwd als een van de best mogelijke uitingen van de gestage toename van de vrije tijd en niet belemmerd worden, op geen enkele manier. "

Precies zo, Toerisme is een recht, maar voor velen niet langer! “Reizen in Italië het te veel kost! De buitenkant is veel concurrerender.” Dit is het simpele antwoord volk's. En 'kritisch denken. Niet alleen marketing strategieën, maar concrete investeringen en het bepalen van de revival. Hieronder zal ik analyseren een paar punten die ik essentieel in dit verband overwegen.

• Concurrentievermogen

Vorig jaar ging ik alleen tot september voor Sardinië overtuigd om concurrerende prijzen te vinden, gezien de periode, maar ik moest weer denken. "Met rust laten is geen voordeel"Dus ik kreeg te horen. Ma eet? Wij zijn een land van singles en we zijn nog niet georganiseerd op een zodanige wijze! Hoe dan ook, enkele o niet enkel, de prijzen van de pakketten zijn niet concurrerend in Italië en in het buitenland. Laten we nadenken ...

• Toegankelijkheid

Tachtig miljoen mensen met een handicap in Europa, 650 miljoen wereldwijd. Ik herhaal dat het toerisme is een recht voor iedereen. En 'fundamenteel aan de toegankelijke toeristische diensten die een realiteit te maken. Dit jaar in Internationale dag van personen met een handicap, de Europese Commissie heeft erkend de prijs in Berlijn “Toegang stad Award”. Er zijn helaas geen Italiaanse stad was opmerkelijk in dit verband. Sommige vrienden bij de terugkeer van een reis naar Californië hebben me verteld dat dat, bussen, hebben het ingangsniveau van de stoep voor kunnen mensen een rolstoel verplaatsen met gemakkelijke toegang. Dit systeem is in sommige Italiaanse provincies goedgekeurd, maar is nog niet voldoende uitgebreid. Reflecteren…

• Service

Vrienden, met betrekking tot diensten is allemaal inspraak. Ik zal je vertellen mijn ervaring vorig jaar in Quartu Sant'Elena, in provincia di Cagliari. Een zee adembenemend, woon-darmkanaal na darmkanaal; jammer dat het niet hebben van de auto met mij rekende op het openbaar vervoer dat vond ik jammerlijk ontoereikend te zijn. Ik was woedend op zijn zachtst gezegd; Ik herinner me nog mijn uitbarsting op twitter: “Voor mij een prachtig uitzicht op zee, achter me diensten die laat je sprakeloos, eerder, er zou!” Ik uiteengezet maar zelfs dan nog een ander probleem! Er waren geen trottoirs dus het zal fietspaden aan risicovolle voortzetting wandeling maken. Uiteraard is er de zaak en de zaak, maar er is geen twijfel dat het netwerk vervoer moet worden verbeterd en uitgebreid, eventueel door middel van innovatieve en duurzame. Ik was een andere ervaring van Californië, waar gegeven, naast de vele fiets-uitleenpunten, Bussen vertrekken continu voorbereid, onder meer het vervoer van tweewielers, dat zij gemakkelijk toegankelijk te maken het bezoek van lange stukken van het grondgebied. Laten we nadenken ...

• Welkom

Zoals gebruikelijk is om te zeggen "gastvrijheid is een teken van beschaving"En niet alleen… en hier stop ik.

• Lidmaatschap

Zoals ik schreef een paar dagen geleden : “Ik ben een reiziger, een 'Italiaanse trots op haar land bezoek, zoeken, en als, maar vooral graag met mensen om te praten, mijn beste gids!" Onthouden 17 Maart 2011, Ik was op reis. Zij vierden de 150'Verjaardag van de eenwording van Italië. Op de terugweg stopte ik in het restaurant van een vriend om te eten en ik besefte dat er geen borden bij de ingang van de viering. Ik ging naar binnen en na de gebruikelijke groeten zei ik: "Maar als je het blussen van de vlag in mijn auto…?” Lei ovviamente accettò. Lidmaatschap is een belangrijk signaal voor toerisme. Reflecteren…

• Netwerk

Het internet is een wereldwijd netwerk; We hebben een instrument waarmee in een moment miljoenen computers met elkaar te verbinden. Bevordering van het gebied op het net is een grote kans dat we moeten allemaal het beste van te maken. Ieder van ons kan doen op zijn eigen manier, zelfs met een foto van pillen met informatieve. Le recensioni delle persone sono una grande opportunità per promuovere il territorio italiano e le sue tipicità. Investeren in het netwerk is van cruciaal belang!

Ik wil deze reflecties te sluiten met de’Kunst. 1 van de internationale gedragscode voor Toerisme:

"Toerisme als een instrument voor begrip en wederzijds respect tussen volkeren en samenlevingen "
Het begrip en de bevordering van ethische waarden gemeen mensheid, in een geest van tolerantie en respect voor diversiteit van religieuze overtuigingen, Filosofische en morele, vertegenwoordigen de stichting en het gevolg van verantwoord toerisme; de acteurs van de toeristische sector en toeristen zelf de tradities en sociale en culturele praktijken van alle volkeren te respecteren, waaronder die van minderheden en inheemse volkeren, en hen de waarde.

Wanneer zullen we leren om het toerisme te maken… maar het toerisme ernstig!

"Het land legers zeggen ...? Ah, We zijn aangebracht, als je arm het land nu!"Geef me een ogenblik, Ik dat uitleggen!  Questo è forse l’unico caso in cui l’armatura, is veruit een fortuin!

Onlangs had ik het genoegen om te weten Gianni Cogo, wijnmaker brianzolo, of beter, engineer brianzolo die passie produceert voor wijn Bonassola bij de ingang van de Golf van Tigullio en het park van de Cinque Terre.

Bonassola, oude vissersdorpje met smalle straatjes en mediterrane klimaat waarin je kunt rondlopen op zoek naar de zee tussen Bouganvillee, bezems, olijfbomen en pijnbomen, kruiden en citrus.

Gianni Venetiaanse afkomst zoals ik; lot leidde hem naar verliefd op een stuk land in de heuvels van Oost-Ligurië; terrassen met uitzicht op de zee scheurde door de werken van biotechniek, zijn de opvallende feature.

L 'Azienda Agricola Valdiscalve geboren in 2003, beheert 4000 vierkante meter grond verworven door middel van een reconstructie en mechanisatie van de terrassen; wordt uitgevoerd door Gianni en zijn vrouw Maria, architect van beroep, wijnmaker voor passie. Van inheemse druiven Vermentino, Albarola en Bosco, Boerderijen in Reggimonti en Willow, tussen de jodium wind komt zijn VermentIng Colline di Levanto Bianco DOC.

Met Gianni heb ik een hele middag praten, Ik vind het leuk, om te weten en te begrijpen.  Le difficoltà che accomunano i racconti di chi investe la propria energia e la voglia di fare nell’agricoltura sono ormai una triste consuetudine a me ben nota. La cosa interessante, dat fascineert me en ik houd van te ontdekken, opvallende is dat element dat ieder van ons door gebruik te maken van haar ervaring in hun werk transfers.

Ik ben er steeds meer van overtuigd dat de aarde ons kan redden als we haar kunnen redden…  Gianni Cogo sta andando proprio in questa direzione, het combineren van de ervaring van zijn werk met een passie voor de wijnbouw. In overeenstemming met de kenmerken van het gebied heeft toegepast "de techniek van gewapende aarde"Om de oude terrassen herstellen.

• Ik laat de taak van Gianni uitleggen wat het is:

Het land bewapend worden gevormd door een stalen steun inwendig bekleed met een netwerk yuta en verankerd aan de grond. Na gevuld met aarde, de gronden zijn begroeid gewapend met traditionele kruiden. Laat bodems met steile hellingen te stabiliseren, lang stand te houden, zijn harmonieus geïntegreerd in het landschap en kunt u het grootste deel van de oppervlakte van het bouwland te maken.

De restauratie van de terrassen met moderne technieken is ook toegestaan ​​het regiment regenwater afvoeren om zo het risico van aardverschuivingen verminderen. De terrassen zijn gemechaniseerde, ovverosono is gecombineerd met een systeem van 'paden' volgde met kleine landbouwvoertuigen (tractoren). Op elke terras aanwezig is een systeem instelling irrigatie gecentraliseerde "drop" waarmee verkleinen tot het maximum afvalwater rechtstreeks watering elke schroef aan de basis volgens de behoeften van het seizoen. Dankzij dit systeem, het percentage van de stekken die niet wortel hoeft te nemen is estremamenteridotta.

Ik neem het woord dat ik om te zeggen dat…

Tengo molto ad approfondire questo tema visto il hydrogeologisch risico van ons land. Het onderwerp is onlangs behandeld in Rome in een nationale conferentie met verenigingen met betrekking tot het milieu en de industrie experts. De gegevens die ontstaan ​​meer dan een beetje verontrustend. Ik zou 6.633 gemeenschappelijke hydrogeologisch risico. Remmen, overstromingen, aardverschuivingen, vernietiging van het milieu, consequent aan de speculatie, het gebrek aan aandacht voor de bossen, opgeven van landbouwgrond beleid onzorgvuldig, dat niet helpen het werk van de boeren en van invloed op de ontwikkeling van de landbouw.

Ligurië is een streek van de ongelukkige protagonisten van deze ongelukken.  Lo scorso autunno colpita nel cuore delle Cinque Terre con la caduta della Via dell’amore, een zwevende koers beroemd in de wereld; niet te vergeten de ramp, veroorzaakt door de overstroming die eerder ook betrokken Toscane met stapels puin en modder dat hele gebieden overspoeld.

We beleven een ernstige economische en ecologische ramp leidt tot onvergeeflijke fouten niet in staat om te speculeren op dat gebied en de Italiaanse. De klachten bleven meerdere stemmen schreeuwen mag niet leiden tot speculatie. Wie het aanbelangt, moet dringend zetten op de tafels van het werk van de landbouw thema, gemakkelijk in conditie te brengen die nog steeds maken dat Italië zal worden opgeheven door de modder die heeft geïnvesteerd.

De relatie tussen mens en natuur heeft losgemaakt als de relatie tussen mens en mens, het verlies van de verbinding en de relatie met de natuur is toegenomen de existentiële nood ... Maar de shelter is nog steeds de herontdekking van de wereld, natuur, en het bewustzijn van wat er om ons heen ...

Prof. Paul Michael Heir (arts en filosoof)

Voor een lange tijd wilde ik een aantal van mijn gedachten over stoppen ... "Mediated en bloggers",   op ... "die nu in de schijnwerpers",  Over ... "boeken geproduceerd en meer van het moment verkocht" en ... "de chef-koks van de haute cuisine". Ik dank de chef-kok Matteo Scibilia en Luigi Opladen voor het geven me een kans.

Stamane leggendo un articolo pubblicato da Luigi Caricato sul suo blog,  "Più umiltà e meno sfrontatezza dietro ai fornelli",  ho voluto togliermi come si suol dire qualche sassolino dalla scarpa… Tutto è nato da un post dello chef Matteo Scibilia, dell’Osteria Buona Condotta di Ornago:

"Ormai c’é una grande divisione nel mondo della ristorazione. Pochi e sempre gli stessi chef sotto i riflettori. Sempre gli stessi giornalisti protettori e non si capisce se per capacità o per successo sulla clientela. Questo incredibile momento di grande mediaticità del nostro settore, tra blogger e simili, sembra un circo che gira su se stesso".

Leggo concetti importanti, ne analizzerò uno per volta.

• De eerste: "E’ un momento di grande mediaticità del nostro settore, tra blogger e simili, sembra un circo che gira su se stesso. Matteo Scibilia dell’Osteria Buona Condotta ".

Daarom, nonostante è risaputo che non mi piace il termine blogger, rientro in questa categoria mediatica. Ho questo blog nato dalla passione di sempre per la terra, per i suoi prodotti, e per le Persone. Un blog nato come terapia di buona vita, dopo che la stessa mi ha travolto facendomi cadere. Mi sono rialzata così, scrivendo quello che vivo. Detto questo entro in merito; i blog sono diari in rete che nascono dalle passioni. Questi contenitori ci permettono di darne diffusione.

Viste poi le recenti polemiche, insisto sul concetto che blogger e giornalista sono figure ben diverse. Il blogger scrive per lo più trasmettendo il proprio credo e le proprie emozioni. Il giornalista è tale, perché esercita in esclusiva questa professione; spesso scrive cronache, e non sempre trasmette emozioni. Hoe dan ook, entrambe queste figure possono aiutare la promozione della terra in un momento difficile come questo, “facendo bene”. E’ fondamentale l’aiuto di tutti per la diffusione delle realtà produttive, per il territorio e per la nostra Italia.  Ik sta erop, “non è una gara”!

Ricordo a tutti che per “noi blogger”,  l’energia e non solo quella per ciò che facciamo, è di grande sacrificio. Per quanto mi riguarda comunque sia e comunque sarà, continuo imperterrita, ondanks alles, tenendo i piedi per terra e ricordando perché ho iniziato a fare tutto questo. Dan, se questo momento di grande mediaticità può servire ad aiutare “tutti”, waarom niet!

• E ancora… “La gente è attratta da chi sta sotto i riflettori. Luigi Caricato”.

Purtroppo è una società che si ferma a guardare più le vetrine che i contenuti. Qualche giorno fa una persona mi ha scritto chiedendomi se ho uno zio americano per ciò che faccio. Mi ha quasi divertito la cosa visto la semplicità con cui vivo, ma mi ha fatto riflettere, su quanto possa ingannare la visione apparente delle cose. E 'om deze reden dat, nonostante ritengo buona cosa la conoscenza sul web, mi è fondamentale conoscere dal vivo le persone. La conoscenza è mezzo indispensabile per dare giudizi concreti. Quindi se il tempo e la conoscenza non fa affiorare i contenuti, i riflettori si spengono in fretta.

• E ancora… “In libreria i libri più esibiti e venduti sono quelli firmati (ma non necessariamente scritti) dai tromboni televisivi. Luigi Caricato”.

Vero purtroppo… libri dai contenuti leggeri, specchio della società. Forse complice è la televisione con i suoi messaggi comunicativi per lo più di poco spessore. Forse perché si sta vivendo un momento difficile e la gente vuole evadere. Sta di fatto che gli editori seguono l’onda del marketing. Sta a noi cavalcare l’onda giusta…

• E ancora… “Alcuni chef innominabili, dopo aver per lungo tempo reso pornografia l’alta cucina, oggi invocano il ritorno alla cucina semplice e a prezzi accessibili. Luigi Caricato”.

Dunque io sono quella “fastidiosa” per alcuni di loro… quella “rompi”, quella che a volte li prende in giro per l’uso delle foglie che sanno di ostrica o per l’esagerata esasperazione dei piatti. Quella che ordina in posti in cui non è consuetudine farlo una frittata di cipolle, o la mozzarella in carrozza, o le verdure in pastella dicendo loro che forse una foglia di menta avrebbe migliorato il tutto.  Io sono “l’elemento disturbante” per molti, almeno così mi dicono… Non hanno capito che le mie sono solo provocazioni per riportarli un po’ alla tradizione!

Ricordo quando una sera la persona a cena con me, ha passato ironicamente il coltello allo chef perplesso dalle mie richieste. Io rappresento come dico spesso la gente, l’appassionata che trae puro piacere dal cibo. Sono le persone come me che dovrebbero dire più la loro. Questo ovviamente con tutto il rispetto per gli esperti del settore. Preciso che con alcuni chef sono amica, li rispetto e li ammiro per la loro bravura. Sono offerte diverse, semplicemente questo.  Per quanto mi riguarda amo le tradizioni e la cucina semplice di una volta, casomai un pochino rivisitata. E’ possibile che non riesco a trovare un cuoco che mi faccia, a volte persino che non conosca, i “ciceri e tria” fatti come vanno fatti??  E’ vero, è una specialità leccese, ma perché non fare corsi di cucina regionale anziché fare i “fuochi d’artificio” nei piatti?!

Concludo con un ricordo. Una sera ormai quasi due anni fa, ero a cena per un caso fortuito in un ristorante con allora tre stelle Michelin. Dopo le mie provocazioni iniziali che hanno contribuito a stemperare l’atmosfera steccata, il proprietario mi ha raccontato che era stato condotto per un incontro di lavoro in un locale analogo al suo. Vrienden, la cosa l’aveva infastidito alquanto. Mi deze: "Ma caspita, non potevano portarmi a mangiare in un locale in cui servivano due fette di culatello e così di seguito…” Ahhh!! Allora è così, a quanto pare la verità è che, la semplicità nei piatti piace molto anche a loro! 😉

Oggi voglio fermarmi a riflettere… A volte è necessario per fare il punto sulle proprie esperienze.

En 'bekend door nu ... Ik ben dol op haar sites te bezoeken, praten met de boeren, die met een hoofdletter C. Luisteren naar hun verhalen, hun verhalen, hun uitbarstingen ... Ik ben moe, boos, gevochten… I meccanismi contorti della politica e della burocrazia li attanaglia a tal punto da toglier loro la voglia di lottare. Dit alles leidt tot verstrooiing energieën isoleren, de goeden, degenen die iets kon nog. Sommige zijn gedemotiveerd op het punt van het verliezen van de passie, anderen zinken, niet in staat om de kosten van beheer dragen. Elke keer als ik feel like dying een boerderij is een wond aan het hart, una sconfitta per l’Italia.

• Boeren "hebben om terug te gaan geloven"!
• U moet "mensen die in staat waarin ze vertrouwen kunnen hebben identificeren", het is van daar dat je kunt, en dat u opnieuw moet opstarten.
• U moet maken "netwerken die hen verenigen met een nieuwe manier van denken".
• Het is belangrijk om te "gaan in dezelfde richting zonder verstrooiing".

Voor velen is een dromer, een vrouw die poëzie maakt, dat, gedreven door het enthousiasme en weinig ervaring, nog steeds geloven dat we het kunnen doen Italië. Ik zie het in hun ogen toen boos van wat ik hoor, oplossingen voor te stellen. Te veel wendingen criminelen hebben verpestte wat onze grootouders en onze voorouders hebben opgebouwd met zwoegen.

Vaak debat over dit onderwerp, omdat de sleutel van het probleem moet worden gevonden! Perché forse continuare a parlarne può indurre qualcuno a crederci! De signalen zijn in orde, jongeren meer en meer de richting van deze sector projecteren. Net vandaag las ik een artikel over de opkomst van 26% inschrijving aan de universiteit voor undergraduate opleidingen in landbouw-en voedingswetenschappen. E 'om deze reden dat ik besloten om een ​​aantal reflecties op het platteland in de verschillende draden die ik vinden het vaak te bedruipen brengen, om te zien of er nog een weg te gaan ... Ik geloof!

De taak van de boer, zoals de zeeman en soldaat, bevat op zich een voedsel voor de ziel: het is alleen om hem vrij te laten.”

Jean Guitton

• Teresio Nardi, Trustee van de Slow Food Oltrepà Pavese: “Ik kom uit het land, Ik werkte 38 jaar op school en ik was erg jong; Ik heb altijd gezien mijn studenten oprechtheid, Ik stuurde ze een goed voorbeeld en passie voor het vak. Nu kan ik mijn passie te wijden aan het land waar ik geboren en getogen; Ik doe het omdat ik het, Ik heb niemand alles en nog wat die me zeer bevredigt vragen…”

Ons economisch model is zo veel dingen niet, alles wordt gezien als een functie van het inkomen en al zo productief instrument. Het land is niet het kapitaal! Ik heb altijd geleerd dat een groot deel van de begane grond is natuurlijk – natuur, niet-hernieuwbare en dus worden bewaard met liefde en aandacht, meer gezag dan anderen hebben me verteld, maar hoe vaak in de afgelopen vijftig jaar is er een politiek project in die zin geweest. Een andere overweging: de boer moet worden gezien als een bewaker van het milieu en het grondgebied, gemotiveerd en gewaardeerd dit in zijn werk om deze reden. Nog: de grond moet om voedsel te produceren! Geen energie of gebouw gebieden of magazijnen… Nog: het eten is een fundamenteel recht (Ik leerde vanaf de geboorte dat het voedsel niet wordt verspild) is geen ruilmiddel. Dit alles de echte boeren weten dit en wonen slecht de huidige situatie.

Het is niet gemakkelijk… de echte landbouwers: degenen die het land te bewerken, die in hun werk geloven, dat het milieu en de lokale tradities te beschermen, die de cultuur van het land van hun grootouders en de geschiedenis van hun familie geabsorbeerd; zijn er ook die de onzekerheden van hun doelen weten, e le temono: seizoenen, le Intemperie, droogte, de grandine, de wind en alles wat de levenscyclus van levende wezens die zo hard gewerkt om te verhogen en beschermen van invloed op hun. Voordat vreesde alleen de natuur die soms vriend en soms vijand is; nu ook bang voor de “vooruitgang” dat de grond aftrekt, Vrijheid van zaad, schone lucht, landschap, milieu, Biodiversiteit; zijn vaak misleid door technologie. Voor dit alles moeilijk te gaan, hun vertrouwen te winnen, ze geloven dat vandaag is er iemand die aan hun kant staat en wil terugkeren naar het land, milieubescherming, de ontwikkeling van het gebied en tradities, evenals een kwaliteit eten en rechts die alleen kan komen uit het werk van “boer”.

• Geüploade Louis, schrijver, journalist, oleologo, heeft verschillende volumes op olijfolie gepubliceerd. Werkt samen met verschillende Italiaanse en buitenlandse kranten, met adres boeken en artikelen. Van 2003 leidt de wekelijkse online "Teatro Naturale", periodieke gespecialiseerd in de landbouw, Macht en Milieu.

Het probleem is dat de boeren blijven speculeren. Ci vorrebbe una riformulazione delle associazioni di categoria non più adeguate ai tempi. Het beheren van de bureaucratie en vooral veel geld, maar geen ideeën afzien, en de meeste zijn niet meer verbonden met hun. Ik heb een vriend die de oprichter van een van de drie grote bestaande verenigingen was, en die is nu afgesneden omdat het werd beschouwd “nutteloos” als een intellectuele. Dit is precies de fout; verenigingen moeten worden geleid door intellectuelen die een adres geven en dat ze dat doen zonder fanfare, zoals gebeurt. Io sono figlio di agricoltori e da fanciullo, en dan een jongen, Ik werkte op het platteland; Ik weet wat het betekent, hiervoor, het kennen van de behoeften van de landbouwers zijn diep bezorgd over hun. Vandaag als gisteren, niemand vertegenwoordigt en beschermt. Dezelfde mededeling in plaats van te helpen de boer om die stap naar voren dat niet alleen te bereiken nemen, het bagatelliseert.

Non ha senso creare una nuova associazione, maar is het nodig dat verandering leiders, ze zijn echte boeren, Hun eerste. Boeren at Heart, plaats van in de vorm. Het is een hindernisbaan. Ikzelf word ik gestraft voor mijn geschriften met daden van vijandigheid, ma niet demordo, perché quando le idee sono buone, vroeg of laat alles goed gaat in de haven. Vandaag de boer om gered te worden moet vrij worden gelaten, maar vrijheid is een doel moeilijk te bereiken. Om de obstakels die je nodig hebt om onafhankelijke boeren overwinnen, en onafhankelijkheid wordt verkregen met de zekerheid van inkomen. Hier ligt het knelpunt: zodat het geld (veel) aan landbouw, eindigt in de verkeerde handen, en zo de boeren nooit hun vrijheid te krijgen. Non sono ottimista perché convinto che, als voor het beleid, niets zal veranderen nell'associazionismo. Ik vang nieuwe leden van intellectuelen uit waarvan ik hoop dat de "juiste kracht" te nemen om verandering te stimuleren. Het is niet gemakkelijk. Eerder, Italië makkelijker te veranderen dan niet landbouw. Si tratta di un’impresa ardua. Maar ik hou van een uitdaging, en ik zal iets krijgen, Ik ben er zeker van ...

• Alfonso Pascale, Vice President van Zooprofilattico de regio's Lazio en Toscane, lid van de Permanente tabel van de National Rural Network Partnership namens de Sociaal Netwerk Farms. Hij werkt samen met de National Institute of Agricultural Economics (INEA).

De verenigingen werden geboren in de vorige eeuw wonen allemaal een diepe crisis van de representatie. Aan te passen aan het huidige model van overheidsinterventie in de landbouw (GLB-subsidies), dat het sociaal kapitaal van het platteland te vernietigen, en in het opgeven van verandering, hun essentiële functie hebben gefaald: relationele goederen produceren en banden van solidariteit.
Hun positie afweermechanismen van het welzijn van leerlingen in de economie wordt niet afgeleid (hoe hypocriet zeggen) door bezorgdheid voor het lot van haar leden. Hun conservatieve houding wordt gedicteerd alleen door de wens om de structuur van haar organisatiestructuur te verdedigen, die na verloop van tijd hebben aangepast aan het beheer van bepaalde diensten. Goede mensen er in deze organisaties, maar zijn niet in staat om echte steun aan de boeren en het land dat zij niet langer de vakbond cultuur en professioneel om het te doen.
Het moet bouwen van nieuwe netwerken, een nieuwe civiele samenleving die zichzelf te organiseren buiten de obligaties die in het verleden zijn vastgesteld tussen het politieke systeem en de samenleving.

We weten niet in de wijsheid te lezen dat ze ons de boeren hebben gegeven ...

Alfonso Pascale

Het waren intensieve dagen doorgebracht in die Olio Officina Food Festival. Dagen van kennis,  di cultura, van kunst, muziek, dansen, vergaderingen en… uit de vele glimlachjes!

Maar ik wil je beter vertellen ...

Met de opening van het festival afgelopen donderdag 24 Januari, als ze zeggen dat je open dansen. "Paese d'eer 2013″ l’India, zowel als aardolieverbruiker, zowel als een land boer van olijfgaarden voor de productie van olie. Deze aandacht voor olijfolie komt uit het feit dat India is het eerste land in de wereld om incidentie van hart-en vaatziekten. Zijn bekende factoren beïnvloeden deze zin deze pathologieën: arteriële hypertensie, hypercholesterolemie, roken, suikerziekte, obesitas en lichamelijke inactiviteit. Twee eetlepels olijfolie zijn een effectieve kwaliteit medische faciliteit om deze ziekten tegen te gaan.

Deze editie van Olie workshop was gewijd aan vrouwen, kijkend naar de vrouwelijke van de oliefilters. Over tussenbeide Rosalia Knights, Professor semiotiek en Theorie van gebarentaal studies aan de Universiteit van Messina, benadrukt hoe de biologie bewijs van het grotere olfactorische gevoeligheid vrouwelijk. We moeten opnieuw leren om te snuiven. Onze geest is nu bezoedeld door de beelden die we vaak verkeerd conditioneren. Ga over, snuiven en niet alleen oordelen op de buitenste…

"Afgeleid door een mentaliteit visueel-akoestische, We hebben degradeerde de geur van 'kleine' de zintuigen. Rosalia Knights "

Veel vrouwen olie, maar niet alleen dat ... Ik had het genoegen van het zien van de lieve Laura Turri Ik ontmoette onlangs een bezoek aan zijn oliemolen in Cavaion Veronese, Gabriella Stansfield voorzitter van Vrouwen Oil, Mary Adelaide van Bertacco 'De. Agr. Heuvels van Marostica, Dawn of Guarini Masseria Patches galeien (BR), de mooie Paola Fioravanti voorzitter van 'Mediterrane Unie Oil Tasters en Maria Elena voorzitter van Curtius 'Nationale Vereniging van Koks thuis.

 Een bijeenkomst in het bijzonder was ik erg enthousiast ... Een vriend en een vrouw die ik respecteer voor de diepte van de gedachten, en ik heb de eer van het lezen van de intimiteit van onze onderhandse akten had. Lei è Alessandra Paolini's Agricultural Society Doria (CS), Vrouw olie.

Ik heb geen molen bedrijf hebben ... Ik maak enorme offers aan mijn molen te praten dus volg mijn disciplinaire, Mijn tijden, mijn geloof ... Ik kilometers in de olie-campagne en ik ga heel ver slopen van mijn bedrijf met aanzienlijke menselijke en economische kosten, in de naam van de kwaliteit die ik wilde mijn wereld ... Ik zou het graag in een plaat ...Alessandra Paolini

Herenigen Jeanne Perego, de insalatologa voor excellentie, het was een waar genoegen. Ik hou van salades, die rijke, met vele ingrediënten en kruiderijen, ruim overzicht, echte hoofdgerechten rijk aan vitaminen! Zijn nieuwe boek vertelt ook 365, per dag het hele jaar door en voor alle smaken!

Hij had het de beurt aan bereikte Antonella en Viviana Varese. Due Sorelle, gevolg chef, en twee lieve vrienden ...! Het thema van hun interventie is ontwikkeld op de juiste keuze van de olie voor het koken van vis uit het meer en de zee. Twee zusters Restorative: “Antonella met zijn huis in Manerba del Garda "Dahlia's en Bonen" gestito samen met collega chef-kok en Fabio Mazzolini, en Viviana met haar "Alice's Restaurant"A Milano”.

Klaar met de tussenkomst van Antonella en Viviana, een gevoel van maag gat heeft ons doen beseffen dat het tijd was voor de lunch. Net genoeg tijd om een ​​taxi te bellen en we waren in een sprint van "Alice" restaurant Viviana Varese. In de intimiteit van een kleine kamer had ondergrondse lunch tussen vertrouwen en glimlacht als een lange tijd konden we niet voor de wederzijdse verbintenissen doen. Eenmaal klaar, klaar om terug te keren naar het festival, Viviana hield me en vertelde me: "Kijk eens naar 'hier terug!"Ik barstte in lachen uit toen ik las wat humoristische zinnen op de achterkant van de keukendeur. Un klik e… via!

Sprekers van het probleem in verband met olie Gidsen, l 'oleologo Nicola Perrucci en Maestrod'olio Fausto Borella. Ik deed onlangs een interview met Fausto eenvoudige antwoorden op eenvoudige vragen, Ik vind het leuk. Wij voeren een:

• Ik citeer een uitspraak gehoord in uw toespraak dat ik het volledig eens: "De boer olietoevoerlijn kostte hem minstens € 10 per liter. Een olijfolie die € 3 kost geen extra vergine olijfolie, maar slechts een leugen voor de consument". Op dit punt vraag ik: Maar een olie met deze kosten zoals verkregen?

Door zeilschip olie naar de beste Italiaanse havens. Of via een ongecontroleerde olie is niet gecertificeerd Zuid invasie van de Italiaanse regio's naar de Alpen.

Het advies van de consument Fausto omgebogen naar een bewuste keuze van een olijfolie kwaliteit, probeert om een ​​van de te kiezen 44 Italiaanse DOP die een kostprijs van ongeveer € 6-8 voor heeft 50 cl.

Een andere gelukkige gebeurtenis was degene met de schattige Elia Fiorillo, President van Ceq, Consortium om de kwaliteit van extra vierge olijfolie garanderen. Elijah legde me uit dat deze non-profit organisatie, staat open voor alle ondernemers in de olijf, producenten, verpakkers en distributeurs te bevorderen en te doen herleven de keten Italiaanse olijfolie kwaliteit.

Het was de tijd van het laatste afscheid ... Ik had het genoegen om persoonlijk te ontmoeten Maximale Occhinegro Marketing expert, waarmee een paar dagen voor ploeteren op het web en oliekwaliteit. Ik re-omarmd Fausto delegatie, geïntervenieerd op de zoete synergie tussen oliën, hebben, api e ulivi. Met Gianpiero Rorato, journalist en schrijver van Motta di Livenza (TV), Ik herinnerde mijn vaderland draag ik in mijn hart. Last but not least, Ik nam afscheid van mijn grote vriend Ancona Richard Pilesi, Marketing voedsel & wijn.

Was het mijn beurt ... Het was aan mij, en Laura Pantaleo Lucchetti interveniëren. Het thema: "Het eten zal je geest te bevrijden". Klaar, via!

Ik herinner me dat, toen Louis een paar maanden geleden vroeg hij mij om in te grijpen op olijfolie gezien door de consument van het voedselweb en de communicatie zei ik tegen mezelf: "Mooie uitdaging!"Uitdaging die ik nam veel moeite met het lezen van teksten, indringende tegen mensen, en het bezoeken van OLEIFICIO ...

En 'bekend hoe weinig er in de Italiaanse cultuur in de wereld olie, eerder, in de wereld olie, omdat we eigenlijk over 530 verbouwen, maar we hebben nog de olie bellen in het enkelvoud.  Mensen weten olijfolie, niet afhankelijk van het gebied van herkomst en de cultivar, maar op naam van de fabrikant. Waarom niet in het zicht te zetten wat meer informatie over de herkomst?!

De waarheid is dat, Wie kan, indien de volmacht door familieleden of vrienden direct in de plaatsen van productie, terwijl voor degenen die koopt bij grote retailers de keuze valt op of voor olijfolie voor het koken aangeboden, of de bekende merken die voor rauw. Sommige vergis je niet ze vertelden me dat ze kopen de olie met de hoogste prijs. Dit zal nooit een bewuste keuze zijn ... ?!

Dat gezegd hebbende, ik heb mezelf beloofd om te profiteren van mijn toespraak tot zeer specifieke verzoeken die mensen te helpen naar een meer geïnformeerde keuze van olijfolie maken:

• Voor Communicators Ik vraag meer eenvoud in de woorden. Vaak aandringen op dit concept, omdat het belangrijkste is om goed de cultuur van de aarde te doen met eenvoudige woorden, om mensen te bereiken. Mensen nog steeds de kwaliteit van olijfolie noemen, "De goede olie". De term "extra vergine olijfolie" nu zo gewend, voor de meeste mensen is nog onbekend (evo: enxtra inergine d’deijzer).
  
• Om Olivicoltori Ik vraag u te organiseren meer evenementen degustativi om mensen te vertellen hun eigen olie. Zoals gezegd Veronelli: "De olie-achtige wijn. De olijfboom als de wijnstok."In aanvulling op" Open Kelders "waarom ga je niet doen ..." Oil Mills open ".
• Op Wijn vragen om een ​​hoek voor het creëren van een “oleoteca” waardoor de olie proeven.
• Voor Restaurateurs Ik vraag u om de olijfolie die op de tafel worden gebracht, net zoals u zou doen voor wijn vertellen, vraag het maar aan de fabrikanten data sheets, of beter, trein werknemers in boardroom met olie kennismakingsles.
• Maar ik vraag iets ook consumenten. Om meer nieuwsgierig zijn om de olie te proberen, we hebben zo veel variëteiten. Bij twijfel, zoals ik al zei te Dop voorkeur. Maar als je op vakantie bent profiteren om een ​​boerderij te bezoeken dat de werkelijkheid je veel meer bewust zal maken over het product dat ze verbruiken.

Tot slot kan ik niet het belang te benadrukken van promotie van het gebied en haar producten via het netwerk. Dit is echter niet voorkomen dat de directe kennis van de fabrikant en zijn producten is onvervangbaar… minst, voor hen als ik leef ...

Fausto Borella, Maestrod'olio en eten en wijn expert

Dagen geleden, tijdens een van mijn lange gesprekken met zijn vriend Thomas Ponzanelli, werd aangevoerd olijfolie en telers… Ik vertelde hem dat ik heb gelezen op een kopie van de Ex Vinis 2002 Luigi Veronelli, een ware manifest over olijfolie. Thomas is een grote bron van herinneringen… Ik hou van het luisteren naar zijn verhalen van de goede oude tijd ...

Dat zei ik zal zeggen ... "En dan ... ?"En dan zeg ik u dat op dat moment begon hij te vertellen Thomas: "Je moet weten Fausto Borella!"Said, ik snap het! Een, want na een gedachtewisseling met Fausto, Ik besloot dat het de juiste persoon voor wat meer diepgaande natuurlijk ..., holistische inzichten!  😉

Maar heb geen tijd ... Klaar verspillen ... via! 😉

• Fausto, Ik die komen gedefinieerd Maestrod'olio gelezen. Ik heb ook gelezen dat je de Faculteit der Rechtsgeleerdheid bijgewoond. Ik wil vertellen hoe je gaf deze draai je leven?

Ik voelde dat ik nooit de forensische toga gedragen door mijn vader dan zou kunnen spelen 50 leeftijd. Ik nodig had om te verhuizen, om de mensen te leren kennen, in een expressie, Leef mijn land.

• In 2001 je het geluk om te weten Luigi Veronelli hebt gehad. Geef mij een herinnering aan de ervaring van die jaren?

Het was dankzij de presentatie gemaakt door Leo Ramacciotti, op dat moment afgevaardigde AIS Versilia. We waren bij de Versilia Prize en stelde me voor aan Gino Veronelli prees mijn talenten van gepassioneerde sommelier en veelbelovende schrijver van de gastronomie. Voor twee jaar schoot ik de hele Italiaanse naast Maestro beleeft een onvergetelijke ervaring.

• De cultuur van de olijfolie in Italië is nog steeds slecht. Er wordt veel over gezegd, en het is erg, maar nog niet genoeg. De keuze van de consument voor het schap niet gemakkelijk. De olijfolie van grote retailers wordt aangeroepen met de naam van de fabrikant en niet met de territoriale herkomst. Gebrek duidelijk het gebied van herkomst op het etiket helpt niet om de kenmerken te begrijpen, en niet de consument te helpen bij het kiezen. Wat denk je?

Het is zo klein dat tot op heden niet heeft begrepen het echte verschil tussen olijfolie en extra vergine olijfolie. De olijfolie een mengsel van geraffineerde oliën en percentage extra virgin nog onbepaald. Om maagd te zijn, in plaats daarvan, worden gevolgd punten chemische en analytische leidt tot het resultaat van een olie 2 Euro of door 30 euro. Mijn taak, gezien het enorme verschil in kwaliteit tussen de twee prijsklassen en de huidige en nog steeds onverklaarbaar onwetendheid op dit, wordt om te communiceren - door middel van cursussen, gebeurtenissen in Italië en in het buitenland - de echte cultuur van extra vierge Italiaanse kwaliteit.

• Welk advies zou je geven aan de consument om het te richten op een bewuste keuze van de kwaliteit van olijfolie?

Als u probeert een van de supermarkt 44 Italiaans BOB dat een bedrag van ongeveer € 6-8 voor heeft 50 cl., anders kijken voor dat label, dat spreekt in een meer transparant en eerlijk mogelijk bij de consument: jaar van de productie, verscheidenheid van olijven, tabel voedingswaarde, niet zozeer met een zuurtegraad of verzadigde vetten dat de tijd vinden ze vertrekken, maar met de toevoeging van tocoferolen (Vitamine E) en de totale polyfenolen die je unieke oliën grondgebied maken.

• Hoe belangrijk is de "kleur van de olie" en van wat we kunnen begrijpen dat "olie defect"?

De kleur van de olie helemaal niet belangrijk, het is tijd om te veel clichés te ontkrachten. De kleur kan ons helpen, in sommige gevallen, om te begrijpen hoe het zal ruiken, het zien van slijm, sedimenten zal bijvoorbeeld leiden tot het ontbreken van slib. De olie wordt defect erkend na een paar proeverijen van defecte monsters gemaakt door de cursussen.

• Ik citeer een uitspraak gehoord in uw toespraak dat ik het volledig eens: "De boer olietoevoerlijn kostte hem minstens € 10 per liter. Een olijfolie die € 3 kost geen extra vergine olijfolie, maar slechts een leugen voor de consument". Op dit punt vraag ik: Maar een olie met deze kosten zoals verkregen?

Door zeilschip olie naar de beste Italiaanse havens. Of door een ongecontroleerde Deze olie Niet-geauditeerde Zuid binnenvallende Italiaanse regio's naar de Alpen.

• Vaak in de saus, Het zit vol met olijfolie onjuist. Hoeveel is een bewust gebruik per maand voor een gemiddeld huishouden?

Zoals de voorzitter van het Consortium IGP Toscano zei, dagelijks gebruik van extra vierge olijfolie per persoon verantwoordelijk voor de kosten van de 2 sms per dag. Dan kunnen we een extra vierge kwaliteit veroorloven of niet?

• Veronelli schreef: "De olie-achtige wijn, de olivo komen de snelle". Ik ben het volledig eens met de gedachte, en, dus wat, Ik wens, als je in een restaurant, Ik wordt gepresenteerd alleen wijn, maar ook de olie die mij geserveerd. Vragen dat de personeelsruimte wordt gevormd in deze zin is een utopie of een hoop?

Het is een hoop. Overwegende dat, echter, dat 11 jaar organiseer ik cursussen, eerste dankzij de Italiaanse Sommelier Oil Franco Ricci, en later met mijn Academy Maestrod'olio. Mijn lezingen die ik had altijd een zeer laag percentage van de restauranthouders, obers, maître en insiders die zou zijn absoluut waar ambassadeurs van dit bericht.

• Ben jij een expert in azijn.  En 'nu gebruikelijk om te vinden in de schappen van de supermarkten balsamico azijn uit een paar euro. Wat denk je dat en wat advies aan de consument?

Zijn niet goed opgeleid azijn. Ik weet dat de zaak omdat het fascineert me. De rede is vergelijkbaar met de olie. Er is een zeer rigide disciplinaire en goed gestructureerd dat fabrikanten moeten volgen om de DOP Traditionele balsamico azijn van Modena en Reggio Emilia krijgen. Het product is verpakt in flessen 10 cl kan zelfs kosten 100 €. Ten aanzien van de balsamico azijn aan het dagelijks gebruik, de enige referentie is de prijs van kwaliteit. Als het kost minder dan 10 - 15 € voor flessen 25 cl. betekent dat binnen wordt toegevoegd karamel 2% en is nog niet in vaten.

Fausto, Tot ziens op Olio Officina Food Festival. Beloof me dat je me zal leiden in een proeverij van olie, waar?     

Het zal een genoegen zijn ...

Wat mijn vader deed was veel meer dan een simpele handdruk; besefte dat ik nooit zou worden gebracht om alle leven regels en voorschriften die niet behoren tot mij studeren. Ik nodig had om te breken met een bureau en reizen, weten, proeven en me verplaatsen. In een woord leef mijn land ...

Fausto Borella

Laura Angelini Azienda Agricola De Hearthstone van Ortonville – La Spezia

De zoete Laura ...

Ik ontmoette haar een jaar geleden nu ... In eerste instantie door zijn gedachten op het web, en vervolgens, zoals zo vaak gebeurt in deze reis van mijn leven, persoon, toen op een dag mij nodigde hij haar mee "Terre di Vite", een evenement in het Kasteel van Levizzano in Modena die hebben deelgenomen als gast.

Laura Angelini Cantina Hearthstone van Ortonville (SP), een vrouw en een vriend aan wie ik het gevoel dicht bij de verdeling van het denken en de filosofie van het leven ... Een vrouw die investeren is herbouwd in het land ...

Een relatie tussen mens en natuur, dat veel verder gaat dan het ambacht: "Geef je ziel aan de planten en zien dat ze beantwoorden… Praat met hen als een zoon ". We willen graag een wijn die produceren “goed” de gente, en brengen een emotie all'intenditore overwinning omdat de kwaliteit ten koste van de hoeveelheid, en deze lijnen geschreven en gedicteerd door een vreedzame manier van leven… vandaag en morgen blijft voor ons… Laura Angelini

Voorbij het woord aan haar ...

• Je noemt jezelf "iemand die fluistert de wijngaarden". Het is een romantische definitie die liefde uitstraalt als je naar deze wereld te delen. Hoe heeft uw verhaal in de wereld van de wijn?

De wereld van de wijn is een heel mooi sprookje. Zoals in veel sprookjes er zijn slechte mensen die soms storen een beetje ',  maar we zullen er alles aan doen, want het verhaal is mooi en happy end. Moe van de routine van de moderne wereld hebben we besloten om dit avontuur te beginnen om de natuur te ervaren en volg de loop van de tijd, gekenmerkt door de opeenvolging van de seizoenen, nachten,  dagen, regen en zon.

We zijn gegaan van banen werken in het kantoor en winkel, een leven in contact met de aarde en natuur, om de draad die steeds dunner werd opnieuw. Maar bovenal, we hebben niet de fout van het aansluiten van de wijn in de portefeuille gemaakt. De Hearthstone is zowel een bedrijf en een gezin waar Stephen, Laura en Linda zijn de protagonisten onlosmakelijk.

• Reed de Winery Hearthstone van Ortonville samen met je man. Hoe ben je begonnen, en degenen die zijn ingevoerd om de kunst van het maken van wijn?

Stefano en ik volg de hele keten, van het platteland naar de fles. We begonnen met de productie van wijn om iets van onze eigen te maken zonder dat u voor te leggen, om zo het idee van een wijn typisch voor onze ruimte zonder compromissen te vervroegen. Dan, vriendschap met oude wijnmakers hebben ons geholpen.

• Wat zijn de belangrijkste problemen die u in eerste instantie ondervonden zowel bureaucratische en bestuurlijke?

We ondervonden veel problemen ... Met passie, l'amore, en inzet we overwon ze allemaal altijd klaar om te vechten voor onze ideeën. De afgunst van anderen Ik denk dat het een van de belangrijkste, wat, blijven werken ...

• Als voor de keuzes en richtingen van uw wijnmaker van invloed op de wijn die u produceert?

Onze wijnmaker, Giorgio Baccigalupi, is onmisbaar geweest als technicus en als een vriend. Met het verstrijken van de tijd meer en meer we zijn advies opgevolgd als vriend, en altijd kleiner dan die van bereider. Dit is niet omdat we goed zijn geworden, maar omdat we probeerden ons pad, heel anders zijn en die van onze collega. We overwogen de “zwarte schaap” Colli di Luni.

• Ik herinner me dat, tijdens de operatie in Terre Vine, Ik heb vrouwen protagonisten van de wijnbouw Ligurische wonden instellingen gehoord. Ik hoorde ze uiten hun woede over het gebrek aan institutionele maatregelen nodig zijn om de wijnsector te beschermen. Na een jaar hoor je van de uiting van de zelfde vent of er iets veranderd is?

Vaak instellingen hebben een rem en geen hulp, ondanks wat we proberen te leven met hen. In sommige gevallen echter, we hebben aanzienlijke steun, dus ze zijn niet altijd de schuld of denigreren. Ik denk dat mensen soms (verwijzen naar mijn collega's in Ligurië), sfoghino met instellingen verstopt aan de onderkant van de problemen die zij hebben met zichzelf. Purtroppo l’Italia è malata di politica, van leiderschap, en nog veel meer ... Ik denk dat de genezing zal tijd vergen… ook door de afwezigheid van "medicijn" ...

• Ik herinner me je mooie handgeschilderde flessen ... Hoe heb je het idee, en wat je inspireert? 

Onze handgeschilderde flessen zijn een uiting van de liefde die we hebben tegenover ons werk, van onszelf, mensen, leven, en van alles wat ons omringt. Laten we nooit vergeten dat we leven in een wereld met een prachtig leven, geen vrienden te vergeten, die de grootste rijkdom vertegenwoordigen ...

Stephen schildert flessen in de voorkant van de houtkachel in de winter 's avonds, en ik vaak, zijn zijn muze…

Correva het anno 1995, een koude winteravond Laura en ik zat voor de open haard. Het vuur likte de stammen op en knallen, de gereflecteerde warmte gehuld ons, Linda werd bedacht door weinig. De vlammen gezien door het glas van een glas witte wijn danste creëren bizarre figuren. Die nacht werd geboren een kinderliedje…

De stenen haard geeft zijn warmte…

de zon straalt het leven en geeft de druiven de kleur…

wijn brengt de geest van degenen die het leven geroepen om die smaak weet…

en de mensen singin…

De Hearthstone

Nadia Vincenzi, chef eigenaar van Rimini Ristorante Da Nadia, een Michelin-ster in Castrezzato, Brescia.

De dappere vrouwen, degenen die opstaan, quelle che la vita nonostante tutto non riesce a piegare. Io le cerco e do loro la mano, omdat ze weten, è una continua lezione di vita.

Ik ontmoette dankzij mijn vriend Nadia journalist Elio Ghisalberti dat, wetende dat mijn smaak bij mensen, heeft fit gezien om me te introduceren.

De bestemming is niet echt dicht bij mij is overgegaan naar de achtergrond wanneer, op mijn vraag over waarom die keuze, de respons was: "Het is een vrouw van degenen die een beroep op u, van degenen die vochten, di quelle la cui storia è da ascoltare…” Devo ammettere che ho anche pensato, zag de kletskous die: "En het is een overlevingsstrategie in de avond ?!"Het is duidelijk grap, ten eerste omdat na alles wat ze zeggen dat ik sympathiek, en tweede, Nadia luisteren want het was een echte ervaring… Terwijl ze vertelde me over zijn pad dat ik soms droevige uitdrukking, e a volte un po’ da romantica sognante quale sono… In realtà, Ik hoorde een verhaal van het leven en de liefde het happy end dat achtendertig jaar later plaatsvond ...

Nadia Vincenzi nata a Rimini da genitori romagnoli dovette trasferirsi a dieci anni in Molise con la famiglia per esigenze lavorative. Dat waren zijn gelukkigste jaren, die van de beste herinneringen, na schooltijd wanneer de tijd snel voorbij in het familierestaurant. En 'er met zijn moeder en vader, die heeft de eerste beginselen van de kunst van het koken die nog verwijzen naar die lessen geleerd.

De jaren gingen voorbij ... Jaren onbezorgd ritmes die Nadia bracht, dankzij haar schoonheid, om de titel van Miss Molise winnen. In '67, a vent’anni, hij twee kinderen getrouwd en had. Na een schijnbaar serene dingen veranderd en moest worden gescheiden. Was zesentwintig, twee kinderen, en moest opnieuw beginnen… Met al zijn kracht besloot hij een klein restaurant in de buurt van Termoli vertrouwd met de ervaring die is opgedaan openen. Het werk zo, de inzet en de offers constante. De enige recreatie liet hij was tot op zekere avond in de balzaal toen het mogelijk was. Het was daar dat hij Valerio ontmoet, dat mooie jongen, Zoals Nadia beschreef hij me vertelde me, waar hij woonde voor ongeveer een jaar.

Op een dag Valerio niet opdagen voor een afspraak en ze verdwenen uit zijn leven. Ze was teleurgesteld en haatdragend, begreep niet, maar moest doorgaan, en hij deed ... Hij ging naar het noorden en ontmoette een man. Twee andere kinderen werden geboren, maar deze keer het geluk was niet met haar. Hij stond weer alleen ... om door te gaan werkte hij in een supermarkt voor vier jaar, tot 90, ging terug in het spel terug bij het openen van een klein restaurant, "Bij Desco", St. Joseph fractie van Rovato, Brescia. Het avontuur bleef hier tot '93 en ga dan verder met een nieuw bedrijf in Sarnico. In 2000 erkende de inspanningen geïnvesteerd in de Michelin-ster Nadia. Maar een gebeurtenis weer gestopt zijn leven ... Van de plotselinge pijn in de knie dwong haar om een ​​operatie die de activiteit gestopt voor zes maanden ondergaan. Hij bevond zich in de positie dat het restaurant te verkopen ... Na revalidatie het verlangen om terug te keren in Molise, waar hij de gelukkigste momenten van zijn leven had geleefd was zo veel, maar een nieuwe kans is de voorgestelde, de voorgenomen overname van een plaats op het platteland in Castrezzato, Brescia. Zo begon een nieuw avontuur met het restaurant "Da Nadia", waarin de 2011 werd erkend Michelin-ster.

In een van zijn collega tijdens het gebruik van sociale netwerken gevormd. Om eenzaamheid te overwinnen Nadia ging op zoek naar oude vrienden van Molise. Op een avond genomen door herinneringen getypt de naam van dat zijn liefde plotseling verdwenen vele jaren voor, Valerio. De naam verscheen ... Het leek onwaarschijnlijk, maar zelfs als hij de enige afbeelding was, davanti a lei. Hij besloot om te schrijven om te begrijpen waarom ineens zoveel jaren eerder had verlaten. Valerio zei ... De opwinding in het lezen van onbeschrijfelijke… De waarheid was dat zijn ouders, toen ze hoorden een vrouw die met twee kinderen aparte bijgewoond, had hem van wonen voorkomen. Ze begonnen te storen zich 17 Mei 2012, dan, in de komende twintig dagen geleden Een continue opvolging aan de telefoon, tot 10 Valerio vorig jaar juni, toen hij terugkeerde uit Molise door Nadia, verboden liefde door achtendertig jaar eerder. Nu wonen ze gelukkig samen en samen te werken.

Nadia sluiten van het verhaal van zijn verhaal vertelde hij me: "Cynthia, nu niet meer huilen 's nachts, niet meer alleen, hij eindelijk kwam terug naar mij!” La realtà è che non bisogna mai arrendersi, je moet laten altijd een open deur om te hopen. Nadia is het bewijs ... Een vrouw die zijn verloren liefde goed heeft gevonden na achtendertig jaar ... Een vrouw die de voordelen van een leven van toewijding en offers uiten van ervaring en creativiteit in de keuken eenvoudige gerechten leeft dat er een tijd herinnert. Een keuken-Romagna Adriatische vis.

Vreemde toevalligheden gebeuren in mijn leven ... U zult zeggen: “In che senso?” Mah, Om de waarheid te zeggen ik weet het ook niet, ma è vero che l’anno scorso ho conosciuto Geüploade Louis, che poco dopo gli ho fatto un’intervista e… e poi lui mi ha invitato a dire la mijn sull’olio d’oliva guardandolo dal punto di vista del consumatore nella nuova edizione del Festival Olio Officina 2013, en vervolgens…

En dan… leggendo una copia di “Ex Vinis” di Luigi Veronelli del 2002 regalatami da Gianni Vittorio Capovilla, ho trovato un articolo, o meglio un suoManifesto sull’olio d’oliva. Dat gezegd, dopo aver strabiliato gli occhi mi son detta:  “Va che coincidenza, trovo questo pezzo di storia proprio in questo periodo che mi sto documentando…”

Luigi Caricato mi ha raccontato che lui stesso ha curato dal 1998 de 2001 sul bimestrale “Ex Vinis” una rubrica sull’olio all’epoca del tutto nuova, che poi diventò una vera guida alle produzioni d’olio d’eccellenza.

Veronelli voleva creare un documento con le linee guida rivolte agli olivicoltori italiani uniti dalla volontà di una produzione olearia basata su un olio estratto per cultivar, e dalla sola polpa delle olive.

L’articolo iniziava motivando l’accettazione della proposta tesa all’elaborazione di un progetto di controllo qualitativo di quello che, secondo lui e altre persone con cui collaborava, definiva “l’olio secondo Veronelli”.

Lui voleva dare ai contadini, citeer zijn eigen woorden, "la possibilità di essere protagonisti, di avere dalla terra che lavorano – dura tutto l’anno, tanta pena d’inverno, d’estate, tanti sudori, tanti caldi, tanti freddi; faticante sinonimo di contadino; la fatica è la sua misura quotidiana – il benessere”.

10 April 2001

“Ciascuno avverte. E’ in corso un epocale mutamento sociale. Coinvolge appieno l’agricoltura. Il divenire, per molti aspetti rivoluzionarlo, del comparto olio d’oliva è già iniziato. E’ sostenuto dalle persone che hanno lavorato e lavorano per la qualità e l’onestà. Con i vecchi criteri si potrebbe fare al massimo un olio onesto. Con le tecniche mirate alla qualità (e non come succedeva “antan” alla quantità) sarà invece possibile fare oli d’eccellenza. L’olio come il vino. L’olivo come la vite. Dalla raccolta manuale e separata delle cultivar, escludendo il nocciolo prima di una delicata estrazione monocultivar, nasce… Veronelli”

Un vero e proprio “Manifesto in progress per una nuova cultura dell’olio d’oliva” di tredici pagine, voluto da Luigi Veronelli e realizzato da Olioro in collaborazione con Metapontum Agrobios. Poco tempo dopo si sarebbe occupato di un altro importante progetto, le denominazioni comunali, le De.Co.

Ora il custode della sua memoria storica è Gian Arturo Rota con il quale ha collaborato per quasi vent’anni. Arturo sta mettendo a frutto l’esperienza maturata dandone continuità nel sito “Casa Veronelli”.

Recentemente ha scritto insieme a Nichi Stefi il primo libro a lui dedicato, “La vita è troppo corta per bere vini cattivi“, edito da Giunti e Slow Food Editore.

Sono convinta che scrivere i propri pensieri, il proprio credo, la propria esperienza… ci regali un pizzico d’immortalità.