1

و پس از آن بود که من به جیانی Capovilla آمد, تقطیر با یک قلب مکانیکی’

Ormai ci sono ricercatori di ogni sorta… ricercatori scientifici, universitari, farmaceutici Bè, vi voglio svelare un segreto, sono anch’io una ricercatrice, ma di anime di passione! E quando nei miei viaggi di conoscenza, le persone ascoltandomi vedono quella reale sincera voglia di scoprire e d’imparare, li scatta la frase fatidica: سینتیا, devi assolutamente conoscere…

E fu così che una sera a cena col caro Josko Gravner parlando di grappe e distillati venne menzionato il nome di Gianni Vittorio Capovilla, un meccanico che nel mentre della sua vita spinto dalla passione decise di diventare un distillatore. Dave Broom collaboratore di Whisky Magazine, e assaggiatore di fama mondiale,  lo definisce il più grande distillatore al mondo, ma io come dico sempre ho bisogno di guardare negli occhi le persone chiacchierando a tu per tu. Adoro farlo, è la mia passione di vita e il mio maggior arricchimento, una ricchezza interiore che non s’inflaziona e che ti porta a conoscere grandi persone. Detto questo come dico io, “pronti…via!” Direzione Rosà in provincia di Vicenza.

Distilleria Capovilla

Distilleria Capovilla

Ma incominciamo dall’inizio

Preparai i bagagli la sera precedente, e la mattina bella pimpante era pronta ed entusiasta per partire per la mia vacanza. Si, perché per me questi tour lo sono veramenteE’ come una caccia al tesoro… e il lieto fine c’è sempre! Ma ahimè successe una cosa terribile, chiave inserita la macchina non partìNooo… ero disperata… ma come le dicevo: “Hai sei mesi di vita, come fai a non partire… e poi proprio oggi!” Dovete sapere che ho una vera passione per le auto tanto che arrivo a parlargliAvevo proprio bisogno di Gianni, si Gianni Capovilla. E mi direte ora: “Ma scusa Cinzia, ma non dicevi che faceva il distillatore?” Certo che si, ma anni fa era un meccanico… e che meccanicoLui aveva la passione che ho anch’io per le macchine sportive. اما ما فکر می کنیم, di Treviso come me, appassionato d’auto, e pure distillatoreUna favola!

Gianni nacque a Crespano del Grappa in provincia di Treviso. La sua infanzia come in parte la mia, trascorse nel verde dei campi e dei boschi, dove nacque il suo amore per i frutti spontanei. A volte mettiamo nei cassetti della memoria alcune nostre passioni, ma statene certi che prima o poi li riapriamo!  Per me e per Gianni è stato così. La sua avventura di meccanico iniziò a Bassano del Grappa dove il Signor Tosin, un severo ma ottimo insegnante gli diede i primi rudimenti del mestiere.  Ma la svolta decisiva arrivò quando grazie ad un offerta dell’Alfa Romeo ebbe un contratto in Svizzera. Qui un cliente dell’officina con la stessa passione, lo coinvolse portandolo con se a gareggiare e a carburare macchine di serie, e di formula Tre. Il suo entusiasmo era alle stelle visto che alle gare partecipavano veri piloti, tra cui un certo Clay Ragazzoni… Conobbe Jurg Dubler, un campione Svizzero di formula Tre che correva nel campionato europeo su pista. Dubler propose a Gianni di seguirlo come suo meccanico personale. Lo stipendio offerto era inferiore a quello che percepiva al momento, ma la cosa era troppo allettante, quindi accettò. L’avventura che durò tre stagioni fu interrotta solo dalla chiusura dell’officina della squadra. Una volta tornato a Crespano, Gianni affittò un capannone in cui nacque “l’Officina meccanica sport auto Capovilla”. Qualche anno dopo, essendo uomo creativo e bisognoso di stimoli sentì l’esigenza di voltar pagina. L’occasione gli fu propizia quando un suo cliente produttore di pigiadiraspatrici gli propose una collaborazione nel mondo enologico. Si era avvicinato al vino anni prima, costituendo con tre soci una piccola azienda vinicola. La passione per la distillazione nacque in quel periodo, quando di nascosto come solitamente avveniva, con un alambicco iniziò a sperimentare nella preparazione della grappa e dei distillati.

Visse di provvigioni di vendita girando per l’Europa fino al 1985, ma intuendo soprattutto quanto mancasse in Italia la cultura della distillazione.  L’Austria e la Germania erano nettamente avanti sia come numero di distillerie, sia nelle tecniche artigianali per la produzione degli alambicchi.

Alambicchi

Alambicchi

Essendo la meccanica e la tecnica la sua passione, decise lui stesso di progettarne uno. E l’avventura che continua tutt’oggi finalmente partì nel 1986.  Nacque l’azienda agricola nella quale investì la sua passione e il suo amore per la distillazione.

خوب, con questa premessa ho voluto presentarvi Gianni, e quindi torniamo a me… oh meglio alla mia visita! Dov’eravamo…? آه سی, eravamo anzi ero, in una macchina di appena sei mesi che non partiva! دوستان, vista l’emergenza fui costretta a chiamare a raccolta gli amici… e grazie a una spintarella e ai giusti scongiuri, magicamente si accese. Mi misi alla guida senza spegnere il motore fino a destinazione, e tutto andò per il meglio.

Arrivata a Rosà, il navigatore mi mise in direzione indicandomi l’ingresso verso una stradina sterrata. La percorsi fino a raggiungere un ampio spazio in cui vidi un cartello con una semplice scritta: “Parcheggio della Distilleria”. Entrando timidamente fui accolta da una gentile signora che mi accompagnò da Gianni. Iniziammo con sorrisi e presentazioni seduti a tavola tra chiacchiere e degustazioni! Come abitualmente capita si finì a parlare di me e delle mie avventure. Devo dire che داخل بدن talmente tanto in questa fase della mia vita che non mi mancano mai gli argomenti.  Continuammo poi con una passeggiata nella distilleria in cui onorata dalla sua guida, ho potuto ascoltare le varie fasi della lavorazione. Gli alambicchi, vere opere d’arte, vengono realizzati da un artigiano di Oberkirch nella Foresta Nera, il Signor Muller.  Ma la vera forza trainante di questa sua passione, è la materia prima proveniente per lo più dai suoi frutteti coltivati secondo il metodo dell’agricoltura biologica certificata. Pensate che occorrono 30/35 کیلوگرم. di frutta per ottenere un litro di distillato puro. Ovviamente senza nulla togliere alle vinacce italiane per la produzione di grappa. E qui vorrei fare una precisazione. "Si parla di grappa quando si ha un distillato prodotto da vinacce ricavate da uve raccolte e vinificate nel territorio Italiano o nella Svizzera Italiana”,  quindi parliamo di una tipicità esclusiva Italiana.

Distilleria CapovillaInterni

Ma non solo la frutta e le vinacce hanno un ruolo di protagonista, perché altro grande ingrediente amato da Gianni sono le bacche. Un caso ad esempio è il Sorbo dell’Uccellatore. Incominciammo con l’assaggio di un fantastico distillato alle prugne, e di seguito non mancarono gli altri. Ecco pronti che penserete: “Cinzia è uscita storta…” Ma io vi dico di no, e lo sapete perché?  چرا Gianni mi ha fatto assaggiare i suoi distillati a modo suo, e cioè: “Dito imbevuto nel contenitore in acciaio e poi in bocca e… voilà!"

Devo dire che ero entusiasta dai profumi e sapori… dal distillato alle mele cotogne, a quello ai lamponi selvatici, o alle bacche di sambuco, e alle altre tante tipologie che la creatività di Gianni sperimenta, perché mi disse testualmente: "Ogni giorno scopro di avere un futuro,  perché ogni giorno ho qualcosa di nuovo da scoprire”.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Talloncini scritti a mano

A conclusione della mia bella visita, davanti a un distillato di albicocche del Vesuviovolli raccontare a Gianni alcuni miei progetti… E di colpo scattò la fatidica frase: "سینتیا, شما باید بدانید که شراب که در قلمرو معتقد, lui ti ascolterà… si chiama Mattia Vezzola”. Io l’ho ascoltato e ve ne racconterò, perché la mia ricerca continua…

I جهان از تقطیر از طریق در پشتی وارد شده اما این یک عشق واقعی بود, perché la passione fa si che il lavoro non sia pena ma gioia”

         جیانی ویتوریو Capovilla

 




Barolo Beppe رینالدی

من هرگز گفته ام که من عاشق کلاه?  من عجیب و غریب بیشتر و بیشتر شبیه هستم! وقتی که من تصمیم به رفتن به Barolo با دوست خود آلیسیا بیانچی, NE صورتی یک ماموریت, شاید کمی زرق و برق دار, حداقل من داده فرض نگاههای کنجکاو عابران. آشکار ... چه چیزی اشتباه است به یک کمی رنگ و ادویه به زندگی, همه چیز در حال حاضر آنقدر خاکستری!  همان بپه رینالدی به نظر من, وقتی که من نشان داد تا از ورود انبار خود,  متعجب و متحیر به من گفت: “اما این خورشید است!?

این فرصت را به رفتن به Barolo با ارائه شد "تجربه شراب مزه" توسط Strada را دل Barolo در همکاری با کنسرسیوم از Barolo و Barbaresco در موزه شراب-WiMu سازمان.

مزه کردن انجام شده توسط مائورو دانیل ها Agricola دارای کونئو, او اجازه داده است ما را به دانستن پنج برچسب محصول خوب 2007. اما نه تنها, بود بحث از تاریخ وجود دارد, از خاک و سنت.  من با شراب طبیعی مائورو بحث, سخنرانی به من بسیار عزیز. حتی در میان تولیدکنندگان روند است برای حرکت به دور بیشتر و بیشتر تقلب شیمیایی البته هنوز اجازه,  اشاره به یک محصول پاک تر و با کیفیت.

این زمان برای ناهار بود. یک پیاده روی خوب به ما اجازه پیدا کردن یک رستوران کوچک و دوست داشتنی در نزدیکی گوشه از گل. البته ما نمی تواند ما را از دست ندهید کلاسیک دم bagna.  آلیسیا سعی کردم به آن بپرسید بدون سیر, اما مالک رد درستی رقابت عدم امکان از چیزی!  من می توانم بیشتر ... پس از کیک و قهوه دیدن همه موارد, دور ... ما آماده برای بخش دوم بعد از ظهر بود.

قبل از ترک از من خواسته مائورو مشاوره خود را برای بازدید از یک انبار آنها را ببندید. من به او گفتم: "توصیه میکنم, من می خواهم به بازدید از یک کارخانه شراب سازی اجرا شده توسط یک شخصیت کسانی که من دوست دارم, مبارز و شخصیت, که در قلمرو و بر این باورند که battagliano در برابر کسانی که بد رفتار ". پاسخ فوری بود, Beppe رینالدی.

آنها در زمان یک پیاده روی کوتاه با پای پیاده به در مقابل بنر انبار رینالدی. ما در ورودی کارلوتا ملاقات, یکی از دو دختر بپه. او توضیح داد که او در حال حاضر در سفر یک گروه از مارکه شد. برای گرفتن تا من به او بگو کمی از تاریخ خود.

شما باید بدانید که این شرکت در حال حاضر برای نسل منتقل می شود. او شروع به جد بزرگ خود را از کارلوتا, که همراه با پسر عموی خود را Barale, شراب تولید شده تا به لحظه ای که تقسیم بر دومی, او زمام امور را به پسرش گذشت باتیستا رینالدی, پدر بپه. Fu lui a costruire l’attuale cantina i cui lavori terminarono nel 1916. Diplomatosi alla scuola Enologica di Alba, آن را با نشاط از شخصیت متمایز شد,  برای صحت اخلاقی, و برای تعادل و ثبات در رفتار زندگی خود و باغ های انگور آن.

هدایا را به پسرش بپه ارسال, که با توجه به بسیاری از بی دست و پا است برای جنگ خود در دفاع از قلمرو, اغلب توسط افرادی که تصویر را با ساختارهای کمی آسیب است که با محیط اطراف ترکیب مورد آزار قرار گرفته. طبیعت من بسیار شبیه به آن است, هیچ چیز می تواند تغییر, مبارز تا پایان ... چرا که ما در قلمرو باور, و حفظ آن. بپه رینالدی و دخترش مارتا و کارلوتا, خطاب به ترتیب به oenology و کشاورزی, آن را امروز منجر 6 هکتار از باغ های انگور در سنت و تجربه دست پایین.

پس از بازدید ما در انبار ملاقات. با این گروه از دوستانه degustammo مارکه, ما در مورد قلمرو صحبت, از سنت و یک هزار خنده, ما با یک عکس، سوغات، immortalammo آن لحظات از درست و واقعی ساده زندگی.

Barolo شراب که نیاز به تولید می شود در خصوص برانگیخته منطقه است ... اما مهمتر از, که نیاز به تفسیر دارد ...

Beppe رینالدی




به عنوان سرنوشت من به یک کنفرانس در شراب در زاگرب آورده

من اغلب می گویند که "زندگی دوم" من پر از دانش و خوشحال انطباقها است, به عنوان اگر همه چیز مقدر شد, مانند یک پازل است که طول می کشد شکل. اما خودم را محدود نمی کند, و من نگاه بیمار منتقل شده توسط باد ... باد گرم و آرام که از آن من از رانندگی, انگار یک نقشه از پیش تعریف شده وجود دارد که در حال تهیه است ... گویی کسی راه را به من نشان می دهد ...

این داستان از من یک روز در مارس آغاز می شود 2011,  در حالی که من در آخرین لحظات زندگی در یک دوست عزیز در بیمارستان در حال کمک بودم, Oderzo, در منطقه Treviso من. در همان اتاق کنار او ، زن کرواتی دخترش را دنبال می کرد, Svjetlana. کاملاً مشخص است که چگونه درد درونی ترین رشته های روح را لمس می کند ... در این شرایط شدت روابط افزایش می یابد و مانند گذشته هرگز متحد می شود.

بنابراین این بود که من با سجتلانا آشنا شدم ... ما در آن روزها ساعتها به گفتن یکدیگر می گذشتیم, خداحافظی با این قول که دیگر گم نشویم, زیرا همانطور که همیشه می گویم, در روابط کیفیت و کمیت شمارش نمی شود. افرادی هستند که من با آنها چنین پیوند عمیقی برقرار کرده ام, که هیچ چیز نمی تواند آن را تغییر دهد, نه فاصله, و نه دفعات جلسات ما ... وقتی صدای آنها را می شنوم, و گویی زمان هرگز نگذشته بود.

ناگهان چند ماه پیش,  یک شب یک تماس. من شنیده ام Sjjetlana بسیار هیجان زده ... دخترش Lana در حال سازماندهی یکی بود کنفرانس آموزشی شراب در زاگرب, la L.O.B.I.,  و حدس بزن چه ... او می خواست من به عنوان مهمان شرکت کنم! وای dissi!  با اشتیاق جواب دادم, و از Orjana متشکرم, دختر دیگر که با من آمد و به عنوان مترجم من عمل کرد, ساکت شدم. در این ماجرای من, به عنوان کارشناسان صنعت حضور داشتند, مارک نورمن آمریکایی, مارتین Ward انگلیسی, و رنه باکالوویچ کرواتی و الكساندر نورسیك.  حدود ده تولیدکننده از کرواسی و مونته نگرو شرکت کردند, در حالی که برای ایتالیا وجود داردمزرعه آلگرینی در Fumane (VR) نماینده مسیحی پیزتا.

زود ترک کردیم و به موقع به زاگرب رسیدیم. در طول سفر با ارجانا صحبت های زیادی کردیم و به بی نظم ترین سخنان پرداختیم, پشت, لحظات لمس کننده احساسات شدید. چیزهایی به عنوان خوانده شده جنگ است که این مردم را فرا گرفته اند همیشه ناراحت. من هرگز درک اینکه چگونه انسان ها می توانید برای رسیدن به آستانه چنین ظلم و ستم. وقتی در این باره با Orjana صحبت کردم, او بعضی از خاطراتش را به من گفت ... روزی که دید پدرش از جنگ برگشت ... ریش بلند او, چشمان غمگین او با تصاویر فراموش نشدنی پیچ خورده است.  او زمان هشت ساله بود, و خاطره داستانهایی را که او به خانواده اش گفت, تقریباً بدون درک حضور کودک, که شاید فکر کند که او نمی فهمید هنوز درد او را تحمل کرده است. هر دو به هیجان رسیدیم, و من می خواستم متوقف شود, بیش از حد درد ظاهر شد ... تصاویر زیبای زاگرب ما را از آن افکار دور کرد.

وارد شوید مرکز Hypo ما با تمام افتخارات پذیرفته شدیم. همه چیز آماده بود, و نوبت من بود که روبان را برش بزنم, کنفرانس را باز کنید بعد از عکسهای مختلف معمول, من از صحبت کردن لذت بردم مارک نورمن استاد بازاریابی اینترنتی, اهمیت شبکه های اجتماعی برای تبلیغ و فروش در بخش شراب. علی رغم اینکه از چگونگی تأثیر این تکنیک های فروش جدید بر بازار آگاه هستند, محکومیت همیشه در جایی که امکان دارد در من باقی می ماند, نیاز به تماس انسانی با تولیدکننده.

یک شراب بسیار بیشتر از نوشیدنی است ... شراب تاریخ است, فکر می شود ... این یک فلسفه زندگی است. وقتی به آن نزدیک می شوم,  من می خواهم به من گفته شود.  مردی که با تجربه و تجربه خود آن را تولید می کند,  آن را شخصی سازی کنید, دادن این نتهای مفرد و غیرقابل توصیف.به همین دلیل است که دانش تولیدکنندگان یک تجربه زندگی غیرقابل جبران برای من است که شناختن شراب آنها برای من ضروری است ... حداقل,  همانطور که من آن را درک می کنم.  و در این فکر من است, آن را نیز عاشقانه بنام, من حمایت مارتین بخش را داشتم,  آقا انگلیسی مربی طعم دهنده شراب پرشور. لذت واقعی برای دیدار و گوش دادن به او, الان یک دوست عزیز.

با قدم زدن در میان غرفه های مختلف ، آقایان مهربانی را ملاقات کردم شراب سازی شراب Rupice di Podgorica, در مونته نگرو. آنها درباره انتخاب خود در اجرای سنت شراب خانوادگی با تولید بسیار محدود برای آماتورهای واقعی به من گفتند. طعم عالی شراب قرمز آنها "DI VINE",  که با گوش دادن به داستان آنها توانستم قدردانی کنم.

اما نه تنها شراب مرا به خود جلب می کند ... اوه بله, من نسبت به تمام محصولات معمولی پرشورم. و فقط در آنجا یکی را پیدا کردم ... "ماراسچینو, شیرین گیلاس شیرین ". لیکور نام خود را مدیون ماده اصلی Dalmatian است. اولین کسی که متوجه آن شد ، راهبان دومینیکن زادار بودند, حدود قرن شانزدهم. شرکت تاریخی ماراسا, هم اکنون اولین تولید کننده ماراسچینو در کل کرواسی است.

روزها به سرعت در میان بسیاری از سلیقه ها گذشت, شام و همایش. اورژانا به اندازه خودش شکاک بود, او دوباره پرشورتر از همیشه در این بخش است. فکر می کنم این تجربه برای زندگی و آینده اش خدمت کرده است. تجربه همیشه مورد نیاز است, آنها ثروت دانش ما را غنی می کنند و باعث رشد ما می شوند.  هرگز خود را از آن محروم نکنید,  زیرا شما هرگز نمی دانید آنها ما را به کجا می برند ... در واقع,  سفر من ادامه دارد.

شما باید به شراب بروید, بدون اینکه منتظر بمانیم شراب به ما برسد, فیلیبرتو لدی به دوستش ماریو سولداتی گفت




“Amaretti بزرگ من مادر بزرگ مریم…”

در این دستور غذایی : “Amaretti Abruzzo”

di Claudia Marcucci

مردم و داستان ... آشپزخانه محبوب

آن شب کریسمس سال 1998 بود, و مثل هر سال پدر و مادر من آن شب با پدربزرگ و مادربزرگ من به جرم در کلیسای سان Rocco آتس سا رفت. I، به طور معمول، من با من بزرگ پدربزرگ و مادربزرگ مریم و نیکلاس باقی مانده است.

مثل همه کودکان بی صبرانه منتظر نیمه شب برای رسیدن بابا نوئل. در ضمن من در حال کمک به بزرگ من مادر بزرگ مریم در آماده سازی یک ترفند است که سنت در خانواده ما شب قبل تهیه شده بود.  ما می کرده اند و سپس در زمان باز کردن ارائه برای ما کودکان به همراه او به یک لیوان شیر خورده, و برای آنهایی که مسن تر با یک لیوان خوب شراب.

مادر بزرگ شروع به خارج از یخچال آماده سازی ساخته شده با بادام بکشد, شکر به خوبی مخلوط شده با تخم مرغ روشن,  پس از آن در زمان استراحت به مدت سه ساعت برگزار شد. با مادر بزرگ خمیر به من گفت به توپ در اندازه متوسط, پس از آن او در یک ورق پخت روغن در دمای 150 درجه برای infornandole استراحت 30 دقیقه.

در حالی که cuocendosi macaroons در فر به خاموش عطر شدید که مست,  مادر بزرگ به من گفت که ضروری بود برای آماده سازی این دستور غذا را برای او, چون او را به جوانان خود را. وقتی که من در حیرت پرسید که چرا این سنت, او با اشک در چشمان من تماشای پدر بزرگ من به من گفت :

"این تبدیل به یک سنت برای شب کریسمس 1944 در حالی که ساخت این کیک برای مادر بزرگ خود را اتا, من شنیده ام صدای در جلو و رفت برای باز کردن…  در آن لحظه، پس از یک سال و نیم من قادر به در آغوش مرد در زندگی من است که برای جنگ به خانه سالم و امن را به خانواده اش باقی مانده بود و بازگردانده شد. آن وجود دارد در ذهن من احساسات زیبا ترین زندگی من بود ... و ', به عنوان یک عکس سوغات. هر بار که من بوی این شیرین,  حافظه من برمی گرداند به که احساسات…"

این آخرین حافظه من از من بزرگ مادر بزرگ که ما را برای همیشه چند ماه بعد به سمت چپ است ...

 

Amaretti بزرگ من مادر بزرگ مریم

عناصر:

● 1 کیلوگرم بادام شیرین، پوست کنده و ریز خرد شده

● 1 کیلوگرم zucchero دی,

● 10 هم زن تخم مرغ روشن

تهیه:

بادام و مخلوط شکر ترکیب خوبی با روشن.

اجازه می دهد به مدت سه ساعت ایستاده

بپاشید سطح کار با آرد و شکر را در مقدار مساوی با قرار دادن خمیر

تشکیل macaroons قرار دادن آنها در یک ورق پخت روغن و پخت در 150 درجه به مدت سی دقیقه

ترکیب آب چغندر از عطر بزرگ به عنوان Erbaluce Caluso Passito, Loazzolo شراب از ناحیهای در شمال غربی, vino می سانتو Trentino, اهل توسکانی وین سانتو, دی Passito Pantelleria یا Lipari.

 




Arben, از آلبانی تا ایتالیا برای تحقق یک رویا ...

چند وقت پیش, در صورت "باز کردن زیرزمین" من تا به حال لذت بردن از در حال اجرا را به یک داستان زیبا از زندگی که امروز من می خواهم بگویم.

.من یک کارخانه شراب سازی انتخاب در نزدیکی, Brugherata Scanzorosciate (BG). به محض ورود من من های زیبایی از محل زده شد, ma in particolar modo fui attratta dai racconti della nostra guida, Arben, l’anima della vigna. E fu proprio qualche giorno fa, che ricordandomi di lui, decisi di rincontrarlo. Dovete sapere che ho poca memoria, e non sono fisionomista, ma se qualcuno o qualcosa mi colpisce, di sicuro non lo dimentico, e cosi fu. In effetti appena lo vidi mi rammentai subito del suo volto, e non mancai di diglielo.

Decidemmo di recarci nelle cantine e qui iniziammo con la nostra chiacchierata. Dapprima gli spiegai ciò che mi aveva condotto fin li, e cioè quella forza gravitazionale che mi attrae verso le belle storie di vita.  E la sua lo era… eccome. Iniziò a raccontarmi come era giunto in Italia dall’Albania vent’anni prima. Nel suo paese mancava il lavoro, e l’Italia rappresentava la speranza per un’occupazione. Figlio di un agronomo, ma non conoscitore del settore, aveva trovato collocazione in un’azienda meccanica. E fu proprio riparando macchine agricole, che ebbe i suoi primi contatti con il vigneto. Recandosi spesso li per le consegne, conobbe pian piano le persone che ne facevano parte. E un fatidico giorno arrivò la prima proposta di collaborazione.

Senza rendersene conto pian piano si trovò piroettato dentro quel sogno che ora rappresenta il suo orgoglio di vita. Gli venne proposta infatti una collaborazione nell’attività dell’ azienda agricola. Arben accettò con entusiasmo… iniziava la sua nuova avventura. Conseguì dei corsi che gli fecero apprendere le nozioni sul ciclo produttivo e le forme dell’allevamento della vite… Eh si, si dice proprio allevamento. Fui stupita un po’ anch’io la prima volta che lo sentii ad un corso che frequentai.

Dalla cantina ci spostammo all’esterno… Passeggiando tra i filari Arben mi parlava del titolare del vigneto con parole di stima e di rispetto.  Il proprietario mi diceva,  un avvocato nato a Bergamo con autentica passione per il mondo vitivinicolo, aveva ricreato qui un angolo di toscana, sua terra d’origine.  اما نه تنها, aveva creato un giardino in un vigneto arricchendolo di essenze mediterranee, ben quindicimila piante di rose, che nel periodo di fioritura ne facevano un angolo di paradiso.

Si leggeva nei suoi occhi una vera ammirazione verso quell’ uomo che riponeva in lui totale fiducia, che faceva del suoi prodotti eccellenze di qualità senza mai arrivare a compromessi. E io stessa nell’ascoltarlo ero ammirata dalla personalità che ne scaturiva. Orgogliosamente mi descriveva le fasi nella produzione del vino che lui seguiva personalmente quasi in modo maniacale. Il vitigno chiedeva cure continue e attenzioni costanti, che lui voleva prestare in prima persona. Le difficoltà nell’acquisizione di personale in suo aiuto, scaturivano dalla mancanza di un orario lavorativo stabile. Cosa spesso mal sopportata dalle persone che si avvicinano a questa realtà.  Sono convinta che se non c’è passione,  questo non è il mestiere giusto!

Oggi lui è responsabile di 7 هکتار از باغ های انگور. Il risultato è un’ottima produzione di eccellenti vini bianchi e rossi e un brut di grande carattere. Ma il fiore all’occhiello è il Moscato di Scanzo DOCG, vino prodotto esclusivamente nel comune di Scanzorosciate.  Al titolare va riconosciuto il merito della costituzione del Consorzio di Tutela del Moscato di Scanzo oltreché dell’attribuzione della DOCG.

 

 




به این ترتیب بود که به دنیا آمده اند: «زنان از مه"

من اغلب می گویند که زندگی دوم من واقعا فوق العاده است, و نه فقط برای چیزهایی که من انجام. جلسات بزرگ که من خوش شانس هستم به, احساسات واقعی که دیگر قادر به من رو دور می شود ...

اما در حال حاضر من می خواهم به شما بگویم که چگونه آنها از زنان ممکن است متولد شدند ...

در طول شام رویدادی که من در پاویا سازماندهی, من نشسته بود کنار یک زن بود که در حال سازماندهی رژه برای تفریح.  دانش مشترک E 'برای بسیاری از که من دوست دارم لباس, من یک زن از کمان و کلاه ... توری و ابریشم ورقه هستم ...! من عاشق ظرافت از زمان های خوب! اگر شما اختراع ماشین زمان من fionderei '60, وقتی زنانگی با لباس و لوازم جانبی افزایش یافته بود. شما می گویند ... و پس از آن? بنابراین من به شما بگویم که حتی اگر گاهی اوقات من می شنوم خودم می گویم: "Cinzia, اما که در آن شما باید برای رفتن که لباس پوشیدن ?!", من آن را خیلی دوست دارم که من همین کار را انجام! 

اما به شام ​​شب معروف ...

به محض این که من در مورد رژه شنیده, من پیشنهاد برای سازماندهی آن بلافاصله گام گذاشتن در یک مزه کردن شراب. ما با ذینفعان روز احساس بعد, و ما ثابت یک تاریخ است. تصمیم گرفته شد که این رویداد در ماه می شود. مه, ماه زمانی که گل رز را می پرورانند که زنان چیدن تا زندگی خود را ... دوباره متولد. و این اندیشه بود, ساخته شده است که من را یک بهار!

دقیقا ... من یک حزب برای زنان در تولد دوباره سازماندهی, زنان مثل من, که به بازی با شجاعت پاسخ پس از عبور از رویدادهایی را که شما زندگی خود را ارسال کنید. رویدادهایی که خم خواهد شد, و تغییر دیدگاه خود را در همه چیز، و همه چیز عمیق تر و پر از معنا.

زنان بلند شدن سرمایه گذاری در احساسات خود را. زنانی که به دست در یک دایره در داخل که توسعه این انرژی را از قدرت و شجاعت خود را, اما بالاتر از همه اجازه می دهد تا آنها را برای کمک به احساس خورشید یکدیگر نیست.

این بود که من تصمیم گرفتم که در آن شب ستاره زن بودند: زنان ممکن است.




“هالووین ... در اتاق بشکه باستانی کارخانه شراب سازی Pietrasanta”

حزب هالووین خالی از سکنه! ما از شب تهدید! همه را به شب با هرج و مرج festeggiam. جادوگران, جادوگران و ارواح… صنعت شیرینی سازی, پنکیک, شکلات! چه دستور العمل های بزرگ! آن شب مرگبار! بسیاری از ماسک های خالی از سکنه; بسیاری از چهره های وحشت زده; شیرینی های بسیاری را در شکم; کدو تنبل های بسیاری را در lumicini. آن’ انجمن ملل متحد FESTA PO سازمان ملل متحد’ ترسناک, با ارواح و جادوگران به استقلال ندادند! و با جادوگران و هیولا در خیل ما صرف امشب!

Jolanda باقی می ماند

آن را در حال حاضر ... این درست است که برای من هر بهانه ای برای با دوستان! و هنگامی که چند روز پیش و Lucilla کارلو کارخانه شراب سازی Pietrasanta من در هر بشکه باستان به رویداد خود را دعوت شد, من یک لحظه دریغ نکنید.

من سازمان من بلافاصله انتخاب لباس برای پوشیدن. همانطور که من در هر فرصتی می گویند لباس مناسب است, و در "من حدود بیش از حد… کلاه گیس! اما این فرصت وسوسه انگیز بود، نه تنها برای جشن هالووین “در راه خود ما”,  اما به طعم شراب و تخصص است که آنها گام برای آماده سازی خود را گرفته بود.

چند قهرمانان از روز بود…

ما با مزه کردن شراب آغاز شده… شراب از سان Colombano, تنها توضیحات از استان میلان. مزرعه Pietrasanta محل آن در قدیمی خانه و خانواده قدمت آن به اواسط '700. شش هکتار از باغ های انگور روی تپه ای در وسط دره پو افزایش, و استقبال نه رقم (باربرا, croatina, بوته, پتال, به Sauvignon, نرم افزار Nero pinot, گیاهان سبز, Sauvignon بلان E شراب سفید renano). در ترکیب خدمت شد "Raspadura",   پارمسان گفت: "Lodigiano نمونه", خدمت در پف خواندن با چاقو خاص خراشیده از سطح دختر فرم.

هیچ کم ندارد کاهش معمولی سرد, کرم کدو, سوپ زرت با پنیر لودی, نخود با قارچ و انگور و ترش با آجیل مربا و شکلات. تنظیم ارزش به ما ارائه شد کتاب الساندرا جوانه "گنج تعداد دفتر اسناد رسمی",  هنر سفال سرامیک و گرانبها را که تاریخ از خانه Pietrasanta را شکل داده اند.

در پایان یک روز زیبا,  حذف “لباس” ما با یک وعده برای دیدار دوباره به زودی به این نتیجه رسیدند. بله، چرا که چارلز و Lucilla به ترتیب هماهنگ کننده و رئیس شراب گردشگری جنبش Lombardo به (MTV). این غیر انتفاعی انجمن منطقه ای در حال حاضر شامل 89 زیرزمینهای متحد شده توسط میل به ترویج گردشگری شراب با ترویج طرح های اختصاص داده شده به دریافت خواهید کرد و رفع خستگی.

    “شراب می افزاید: یک لبخند را به دوستی و یک جرقه ای از عشق…"

آن. دوستان




Un'eterna عاشقانه all'Osteria senz'Oste

من عاشقانه ابدی هستم, من همیشه خواهد بود و هیچ نمی تواند راه من از بودن تغییر, capito ormai L 'هو. برخی در ابرها زندگی می کنند, دیگران را در عالم رویا زندگی می کنند. من هستم…

من این قضیه را به شما شور و شوق من درک وقتی که یک شب با یک فرد من رفتم برای دیدن سیمون Toninato, یک آشپز تبدیل شده است دوست عزیز. Dovete sapere che da un anno in qua il mio modo di pormi alle persone è molto cambiato.

زندگی ما را با موانع گاهی اوقات غیر قابل عبور, اما اگر شما موفق به صعود بر شما شروع به دیدن چیزهایی با چشم های مختلف, ci si toglie quella patina che ci offusca la mente e che non ci permette di dare il giusto peso alle nostre scelte. Tutto diventa più leggero, و تنها بحث قلب باز با مردم یک کشف واقعی از زندگی می شود. من در حال حاضر زندگی می کنند تا.

ترویزو

Valdobbiadene

ما شروع به چت با سیمون داستان ما. پس از گوش دادن به برخی از گزیده ای از زندگی من به من گفت که من کاملا به حال برای رفتن به میخانه: Osteria senz'Oste.

آره من بشنوم که می گویند: "سیمون باید تصور می کردند که شما نیاز به نوشیدن !"اما من به شما بگویم noo! Quest’Osteria nel cuore della meravigliosa Valdobbiadene مکانی برای رمانتیک ها مثل من است, مکان ایده آل برای خیال بافی!

اما در حال حاضر من می خواهم برای گفتن ... چرا که من وجود دارد به طور جدی رفت!

با سفید آب نبات من, صد تن از macchinina, یک روز صبح در مدت کوتاهی پس از من در این جهت به سمت چپ. Giunta finalmente a Valdobbiadene non fu facile trovarla. Dopo aver vagato su e giù per stradine impervie, با این حال، با بهره گیری از نمایش خیره کننده, I نشانه نشان دیدم. آه کشیدن هیجان زده I خودرو را در فضاهای مناسب پارک شده, قرار داده شده بین ردیف از درختان مو.

parcheggio-osteria-senzoste

Il parcheggio tra i filari all’Osteria senz’Oste

در حالی که راه رفتن در اینجا و من این عکس را به ضرب گلوله برای جلوگیری از تصاویر زیبا که چشم من پر. سپس, من در جاده های کوچک است که من نشان داد جهت دیدم, e pian piano salii. Quando arrivai in cima rimasi a bocca aperta.

من در مقابل یک خانه روستایی معمولی تنها بود, با مجموعه ای از حلق آویز ذرت بر روی دیوار, گیاهان در تخت گل, و یک درب چوبی قدیمی است که گسترده پس از فکر باز.

losteria-senzoste-5

Osteria senz'Oste

ورود, بیان من در مقابل خانه خانواده دهقان به نوعی از زمان خوب مسحور شد. همه چیز در جهت کامل بود: محل سفال در قفسه, برش تخته های چوبی به خصوص برای استفاده طراحی شده, و غیره در خدمت به خود را تازه کردن.

بعد از من نگاه کمی در اطراف من پیدا کردم جهت مناسب به وضوح در جدول مشخص شده اند. سپس, هنوز ناهار نداشته است, mi organizzai uno spuntino servendomi da sola come se fossi a casa. Su ogni prodotto accuratamente conservato c’era l’indicazione del costo. بدیهی است, که در قلب Valdobbiadene, من خودم ریخت و یک لیوان Prosecco.

osteria-senzoste-3

من در صلح با جهان بود…

در آن فضای بار دیگر من در صلح با جهان بود. ناگهان تصمیم گرفت که وارد یک مرد از توانا. من او را با چشم خود را به دنبال او به عنوان, من من به خودش در مورد کارهای روزمره, در روشنایی شومینه مشغول بود.

من تا به حال زحمت نیست به نگاهی, forse per rispettare la mia intimità con quel luogo. من به او نگاه کرد و گفت،: "دوستان, خوشبختانه، است که به انجام خود…" من توجه خود را به خود جلب کرد, e di scatto si girò guardandomi un po’ stranito. من به یاد داشته باشید که دقیقا چگونه از آن اتفاق افتاد, اما او شروع به من کمی از عمر خود را بگویید.

این یک سیرک که در برلین متولد شد, پس از از دست دادن خانواده, incontrò fortuitamente la persona ideatrice di questo progetto. او به گوش, و قبول دعوت او به دنبال در ایتالیا. با وجود این نگاه کمی غمگین, او به من گفت که او خوشحال بود که انتخاب. صلح از محل به او اجازه داد برای پیدا کردن صلح خود.

Così come arrivò se ne andò. Lo seguii fino a quando lo vidi sparire all’esterno. متفکر من از افکار من را تکان داد من می دانم که زمان آن بود که به. استراحت همه چیز کاملا در جهت به من پیدا کرده بود, و من به حساب تنهایی, قرار دادن پول در یک بانک کوچک به طور خاص برای استفاده آماده.

dedica-agli-italiani

Prima di uscire vidi il libro delle dediche e decisi di farne una anch’io. این اثبات از آمدن من از فکر من این بود, fermamente convinta che la gente Italiana, یکی از واقعی, مردان افتخار و شور. من آن را نوشتم به وضوح, به این دلیل که Osteria senz'Oste افتخار شهادت است.




سوئیس در من ... و کشت انگور Ticinese!

شما سوئیس خواهید گفت?  و اکنون که سوئیس درگیر است? لحظه ای که توضیح می دهم! شما باید بدانید که من با دقت سازمانی خود شناخته شده ام, همیشه استعداد ذاتی من بوده است و دقیقا به همین دلیل شخصی گفته است: مراقب سوئیس باشید!

نه انگار که وقتی مجبورم چیزی را سازمان دهم ، انگشت خود را نشان می دهم, و باید بگویم که من آن را دوست دارم, این خلاقیت من است که کاربرد مناسب خود را پیدا می کند. اما من دقیقاً دقیقاً مثل بعضی اوقات کثیف هستم! و این به خوبی پیش می رود که آنها نمی گویند ژن ها در چیزهای کوچک از بین می روند! از قبل می توانم سوت ها را بشنوم ...!

بنابراین گفتم که احساس می کنم کمی شبیه سوئیس هستم,  بنابراین امروز حدس بزنید که در آن می رود? به لوگانو, کشف تاکستان باغ کانتون تیچینو.

مثل همیشه,  قبل از رفتن به محل ، کمی چک کردم. باید بدانید که تاکستان در تیچینو در اوایل قرن بیستم توسعه یافته است, پس از گذشت ویرانگر فیلوکسرا. در مندریسو در واقع در 1906 اولین گونه های Merlot کاشته شدند, با تشکر از شرایط آب و هوایی ایده آل, آنها عمدتاً 80٪ موارد را پوشش می دادند 1.000 هکتار از مساحت زیر تاکها. در 20٪ باقی مانده ، بوندولا تنها گونه انگور بومی برای انگورهای قرمز است,  پینوت نویر, Cabernet Franc و Sauvignon. برای انگورهای سفید Chardonnay,  سفید سووینون و کرنر.  از 1997  شراب های تیچینو به رسمیت شناختن فرقه منشا کنترل شده می بالند.

درست در ماه سپتامبر گذشته در لوگانو ارائه نمایشگاه 2009 توسط Francesco Tettamanti سازماندهی شده است,  شراب ساز و مدیر Ticinowine,  "هنر پرورش شراب". فرانچسکو همراهی مهربان من بود. در رهبری من ، او برای من توضیح داد كه لباس پرنعمت 2009 مصادف بود با بیست و پنجمین سالگرد انجمن شراب سازی توچینو,  L'AVVT .

ما می خواستیم این رویداد را با یک مجموعه شراب شماره گذاری جشن بگیریم, همراه با راهنمای چشیدن توسط پائولو باسو, نایب قهرمان جهان از sommeliers در 2010. برچسب های بطری اصلی با پرتره های تهیه کنندگان ساخته شده توسط نقاش Ticino Gianluigi Susinno قابل توجه است.

عصر بعد ادامه یافت شراب سازی Moncucchetoتوسط لیستا و نیکولو لوچینی. بازدید از ساختار مدرن طراحی شده توسط معمار ماریو بوتا, من از انتخاب های نیکولو در حفظ محیط سنگی که از آن بدست آمده ، قدردانی کردم. در اینجا پائولو باسو به طرز ماهرانه ای ما را در چشیدن طعم راهنمایی می کند 6 شراب او برای ما انتخاب کرده بود.

من در کنار لیستا نشسته بودم و عصر را به طور معمول در گفتگو با داستان زندگی زیبا که با همسرش نیکولو رفت و آمد کردم ، گپ کردم. با گفتن برخی از آرزوهای من, او به من گفت: "Sفقط احساسات بزرگ موفق به تبدیل آرمانشهرها به واقعیت می شوند".  و من کاملا آن را باور دارم, زیرا اشتیاق موتور زندگی من است!




I miei تور Vinosi… سالینی. “لا غار رقیق وین بلان د Morgex و لا Salle”

L’impulso alla creazione della cooperativa tra i piccoli produttori di Morgex e de la Salle fu data dallo stesso parroco, Don Alessandro Bougeat. Nacque cosi’ l’Association des Viticulteurs che diede seguito nel 1983 all’attuale “Cave du Vin Blanc de Morgex e de la Salle", che ormai annovera un centinaio di soci attivamente presenti nella conduzione dell’ azienda.

Il vigneto ai piedi del Monte Bianco, raggiunge un’altitudine di 1200 متر. Per salvaguardarlo dai danni del gelo e del vento si usa l’allevamento a pergole basse, sorrette talvolta da sostegni in legno o da caratteristiche pietre tipiche della zona.

Grazie alle condizioni di temperatura e di secchezza nell’aria, sono sfavorite le malattie crittogamiche (malattie parassitarie causate da قارچ), con conseguente minore necessita’ di trattamenti. Qui il protagonista è il Prié Blanc, vitigno autoctono selezionato per il suo perfetto adattamento.

Durante la visita in cantina mi ha colpito sentire da Nelly Dainé la mia personale guida nonchè amica, il motto della Cave: “In vigna come 2000 anni fa.. in cantina come fra 2000 anni”. دوستان, questo per far capire quanto tradizione e tecnologia debbano andare a braccetto.

Oltre a raccontarmi dei nove vini in produzione di cui sette DOC, si è soffermata in particolare sul loro figlio prediletto, il vin de glace denominato “Chaudelune”. سی ام, perché questo vino da meditazione ha una vendemmia invernale eseguita tra i -5 و -10 مدارک تحصیلی, solitamente di notte. Le uve vengono pigiate ghiacciate, e fermentate in botti di sette legni tipici valdostani piu due barrique di rovere.

Seguici

Vuoi avere tutti i post via mail?.

Aggiungi la tua mail: