مواد غذایی مانند که ایتالیایی ها چیست? بدیهی است من انتظار نداریم که برای دادن پاسخ که منطبق بر اجماع همه. من فقط افکار من خواهد بیان, که یک زن را جشن جهان از طعم و سنت, و زندگی روزمره, به عنوان یک همراه و همدم, عشق و شور و گرمی که وسیله انتقال مواد غذایی. ما خوش شانس در یک کشور غنی محصولات و ذهن خلاق زندگی می کنند, اجازه می دهد که ما را به لذت بردن از لذت بسیار زیادی دارند که غذاهای ایتالیایی در سراسر جهان معروف. خوب, من باور دارم که ایتالیایی ها مثل من دوست دارم یک آشپزخانه جشنی ساخته شده از محصولات زمین. آشپزخانه به تمام دسترس است, که بیان قلمرو و مردم که از آن سرچشمه.

جمعه 6 ماه فوریه در گاریبالدی کانتو مزه نهایی جشنواره 3 از Cazoeula برگزار شد. هشت رستوران در رقابت برای جایزه رقابت "Cazouela از حالا"برای بهترین ظرف از کلم و گوجه فرنگی دنده: Canturina سه گانه. یک بشقاب از محبوب سابقه طولانی لومپارد سنتی. آماده سازی نمونه ای از زمستان آشپزخانه که نام را می توان یافت نوشته شده در روش های مختلف: cassouela, cassuola casouela. در هر صورت, دستور العمل است به عنوان مواد تشکیل دهنده گوشت خوک (دنده ها و پوست) همراه با کلم پخته شده, ادویه جات ترشی جات, شراب قرمز و کنسانتره گوجه فرنگی. در حدود, به هضم بهتر cazoeula بهتر است قبل از مزه یک لیوان آب انبه نوشیدنی. سفارشی از نبوغ متولد رعایا… کفش بزرگ و مغز تا!

cazouela

• رستوران در مسابقه.

با حضور در رویداد: نردبان, Giardinet, اوکس, گاریبالدی, Osteria دل کیلومتر 0, در مزرعه Urtulan, لا Bastide و Mattia, و Trattoria راحتی.

• هیئت منصفه.

کارشناسان enogastronomes, ارتباط در صنعت, آشپز و دوستداران, یک شخصیت به عنوان رئیس افتخاری از تاریخ فوتبال ایتالیا داشته اند: جووانی تراپاتونی.

در هیئت منصفه کلودیو Bizzozero شهردار کانتربری, الدا Borghi cazouela رسمی مادر تعمیدی ​​Canturina, برونو Profazio معاون سردبیر روزنامه استان, جان Bettio کارگشا, نیکولا جینی روزنامه نگار و عاشق غذا و شراب, آلبرتو P. Schieppati مدیر تحریریه مجله آرتور, روکو لتیری کارشناس بخش enogastronomico دیرینه, آنتونیو سیلوا استاد تاریخ و فلسفه, سرجیو Mauri معاون رئيس جمهور از انجمن سرآشپزان از کومو, کارلو Pozzoni عکاس خبری و ویرایشگر, آندریا Marconetti و با به Maurizio Rosazza هر دو نسخه دو فینالیست از MASTERCHEF, فرانکو Cattaneo پرشور در مورد مواد غذایی, امانوئل Mambretti پرشور در مورد سنت های محلی, به Maurizio Casarola روزنامه نگار روزنامه استان, و آلدو Nenzi قدیمی خوراک. من را فراموش کرده, در هیئت منصفه نیز وجود دارد یک زن پرشور در تاریخ, di tradizioni e di enogastronomia, که ارتباط برقرار قلمرو و محصولات خود را با تمرکز بر مردم, نامیده می شود سینتیا Tosini. 😉

خوب, در طول هشت نمونه من می دانم که بهتر, در میان دیگر اعضای هیأت منصفه, ریشه های انسان ورزشی برگامو است که همدردی بزرگ و در دسترس نشان داده شده است. بسیاری از شباهت ها و چیزهایی برای گفتن, چرا که برای سال بسیاری از من در مشترک خود زندگی می کردند. مجموعه, بیش از قضاوت در مورد ظروف, بود بحث از سنت وجود دارد, دستور العمل های از نمونه های محلی, و… آن بسیار لبخند است!

جووانی تراپاتونی

در نسخه 3 از جشنواره Cazoeula کانتو, با 334 نقاط برنده "Cazouela از حالا" رستوران لا Bastide و Mattia. در جایگاه دوم, رستوران گاریبالدی 332 نقاط. سرانجام, موفق به کسب مقام سوم Osteria دل کیلومتر 0.

تبریک به همه و…  نوای Cazoeula!

از Cazoeula ته, کلم گوجه فرنگی و دنده, canturina قدرتمند سه گانه!
نئون 'در ماه نوامبر, این ماه دسامبر هستند شما مورد علاقه,
تمام زمینه ها با فراست در ماه ژانویه تحت پوشش, یخ کلم در یک کار سکوت خشمگین.
کشاورز با گرسنگی و تسلط قربانی خوک.
برای شما کلم را رها کرده است مادر زمین, خوک سر خود را متمایل است.
آتش می سوزد خجالت نوعی غذای مرکب از گوشت وارد. عیاشی در آشپزخانه مصرف: Verza, Cotenna و Costina!
ناگهان می آید معشوق تو: سوپ زرت!
شما همراه در سفر خود. هیجان شما!
در جدول انتظار در انتظار قدیمی مونتزا.

Fotografia in testata di Carlo Pozzoni

در شمشیر ماهی در دمای پایین مورد آزمایش قرار, 62 مدارک تحصیلی, با شاه بلوط caramelized گران Marnier, cannellini پوره و خوش مزه (پوست) پرتقال کارامل. آشپز ویلیام Paolucci.

دیوید Lacey, پدر دل Ristorante مالمیسن دی میلان. من او را در طول یک تظاهرات اخیر در غذا خیابان ملاقات کرد. چه در مورد او به من زده? راه گفت: مواد اولیه خود, به ویژه با ارائه توصیه ها و بینش در سخت پوستان نرم تنان و, توجه خاص به عموم مردم, افزایش به یکی از مداخلات موفق ترین روز داده شده اند.

E 'به این دلیل است که من می خواستم به او را بهتر با پذیرش یک دعوت نامه برای صرف شام در رستوران خود. اما من همه چیز را نمی دانند, یک, من نمی دانستم که قبل از آن مربوط به زندگی خصوصی خود را که افسوس تاریخ آن ترمیمی را تحت تاثیر قرار.

دیروز, افرادی که من می دانم و در مورد من مراقبت, دانستن اینکه چگونه من در مورد ENO قهرمانان احساس, شما در مورد نوشتن من در خصوصی نگران. من آنجا بودم فقط برای شناختن یک فرد و ظروف از آشپز جوان خوب خود, ویلیام Paolucci. نقطه.

ماهی خام

یک مرد از Puglia است که در میلان دشوار زندگی می کردند, که در پانزده مدرسه را ترک به کار در بازار از میوه ها و سبزیجات, بلند شدن در سه صبح, در سرمای زمستان و خورشید در تابستان. سپس, در شب, کار در یک کلوپ شبانه برای پوشش هزینه.

“سینتیا, هرگز فراموش نخواهم کرد که در آن I آمد, خاطرات همیشه به من لذت لبخند را. من در یک منطقه تاریخی در حومه میلان متولد شد, Giambellino, به 1965. من را از طریق بدترین سال زندگی می کردند. بیش از نیمی از دوستان و همکلاسی های من از مواد مخدر درگذشت, در حالی که دیگران در زندان به پایان رسید. حالا که من چیزی از من دارند که واقعا به من می دهد رضایت, من کار من با عشق و علاقه, که این.”

البته من به او برخی از مشاوره. تغییرات زیادی در محلی آن ساخته شده وجود دارد. همانطور که من به داوود گفت: شب گذشته, a volte per cambiare bisogna dare una vera svolta alla propria vita, انتخاب سخت و جدی در مورد تبدیل صفحه. فصل بسته شد.

من فقط تصاویری که روزی که من او را ملاقات به من زده ترک.

وقتی از او خواستم کارلو Ravasio شغل خود را, بدون تردید او به من جواب داد:: – سینتیا, I آجرچینی هستم! – مبهوت، من نگاه کمی متعجب و متحیر. لا realtà, یکی از واقعی, است که بسیاری از مردم دیدار من با دو زندگی (من درک).

این رشد می کند و تغییرات, همین حوادث بود که گاهی اوقات ما را پایمال ما را بالقوه پنهان است که از خواب بیدار احساسات ما را کشف و تبدیل زندگی ما. سوال این است که – پرسشجنسی از زندگی واقعی است? – عقیده, بلکه آنها متقاعد شده اند, که است که باعث می شود قلب خود را به ما ضرب و شتم است, که ما را زنده نگه می دارد, و باعث می شود که ما را از خواب بیدار در صبح با میل به انجام.

چارلز Ravasio است یک ساختمان کارآفرین در اراضی روستای باستانی روستایی بزرگ شد, یک بار به عنوان پرورش بز استفاده می شود: Cavril (caprile در bergamasco). کار آن تا به رهبری او را به سرمایه گذاری در این روستا رها از دوران کودکی خود را در Sotto ایل مونت جیووانی XXIII, تا آن را دوباره به زندگی تعیین شد.

این بازیابی تا به هنگام تولد به یک خانه رعیتی داده شده, یک خانه با یک تراس که از آن من لذت می برد, نشسته بر روی نیمکت, نمایش زیبا از برگامو. اما نه تنها, او همچنین احیا انبار قدیمی که در آن دروغ بطری از شراب تولید شده در مجاور مزرعه Sant'Egidio.  تاریخچه خانوادگی از ریشه دهقانان در دوره پس از جنگ با خرید از تاکستان آغاز شد: 'Ronco شب'.

Ronco شب

سه هکتار از باغ های انگور و باغ های زیتون که از آن یکی از تولید ارقام زیتونکره کننده محصولات, Casaliva, Leccino و Pendolino, و شراب که خرس بر روی تخته از agriristoro بیولوژیکی آن. Ronco شب, محصول با یک برش از شراب بوته متغیر بین 60-70% و Sauvignon پتال برای بخش باقی مانده, Tessére به دست آمده از بوته, Turano دا uve Sauvignon پتال, و در نهایت Marinele, دا uve مسقط زرد.

هنگام شام، جایی که من ملاقات کرد, چارلز I ابراز تمایل به می دانم که چگونه ارزش زمین خود و تولید خود را با استفاده از مواد اولیه از مزارع کوچک و متوسط ​​در منطقه از کیفیت ثابت.

از یک ایده اغلب بوجود می آیند پروژه, که اگر مشترک, با هم و اجازه می دهد تا شما را به خوبی انجام. این اندازه افزایش داده است به ارتباط از 'داده شدهتنظیم تیری', یک گروه از تولید کنندگان متحد با میل به منظور ارتقاء و ترویج تولید شراب از برگامو، بسیاری هنوز به عنوان مثل در نظر گرفته نمی.

تعهد, شور, کیفیت, ارزش, رشد, و مطالعه برنامه: این هفت نکات کلیدی که تولید کنندگان که می خواهند به ارتباط با یکدیگر متحد شوند. هفت, نماد کمال مربوط به تحقق چرخه قمری, برای مصریان نمادی از زندگی.

شب من او را ملاقات نمود, من تا به حال لذت بردن از مزه یک ظرف معمولی از دهقانان: il سوپ نان با سبزیجات با تخم مرغ آب پز (تخم مرغ آب پز). ظرف از سوی برخی فقرا در نظر گرفته, برای من یک ظرف غنی, tramandandolo از نسلی به نسل به خاطر آن اجازه می دهد تا ما را به زنده نگه داشتن حافظه تاریخی bell'Italia ما.

یک درخت بدون ریشه است نیروی حیاتی ندارد, دقیقا چگونه یک کشور می کند که حافظه او را زنده نگه نمی…

من عاشق میخانههای, کسانی که در آن, هنگامی که entri, تاریخ و سنت در ظروف را می شنوید قلمرو نفس. خوب, در دور من وقتی که من دیدار با, اشتباه نکنید که این کار را نکردم دور, و یا بهتر, بعد من خودم را در فضای آن غوطه ور.

با دقت انتخاب کنید، درخواست مشاوره به افرادی که روبرو می شوند, پس از شناخته شده و آنها را درک کنند که آنچه من به دنبال. هیچ چیز جرقه, I واحه برای کسانی که عشق را امتحان کنید, بیش از غذا خوردن, مکان برای زندگی, محصولات و افراد. خوب, در پایان سفر من به مزرعه دادگاه Fusia در Coccaglio, I L توصیه شد 'تاریخی Osteria دلا Villetta در Palazzolo, از Brescia. مشاوره خوب ... من به شما می گویم که.

در طول دوره من سفر من است اغلب مرورگر. تحمیل, lui mi guida, و من خودم را در از دست دادن سکوت من و در بسیاری از حالات که به ما می دهد bell'Italia ما (من یک زن ساکت و آروم هستم, حتی اگر کسی به سختی باور).

از Coccaglio من در یک Palazzolo کوتاه رسیده است, یک روستا در استان Brescia در روند کند ... کسانی که عشق را به محض آن که آب و هوا به من اجازه خواهد داد. پس از پارکینگ در نزدیکی ایستگاه, قبل از ورود به, من متوقف شود تا در نمای خارجی نگاه: یک ساختمان معمولی، به دنبال از کاروانهایی از زمانی بسیار دور.

شما باید بدانید که زمانی که من به جایی که من دوست دارم و من کنجکاو هستم, چشم من همچنان در مدار, اما نه تنها… من فقط می تواند به توقف به! معمولا, من سرگردان سالن عذرخواهی می کنیم, من توضیح می دهند که آن را به سادگی راه من به هوای جدید خو گرفتن, به درک و یادگیری بیشتر در مورد افرادی که در مکان های I مراجعه زندگی می کنند. هنگامی که راضی, سپس, است مرحله بعدی اختصاص داده شده به سوالات وجود دارد, به عمق آنچه که به من زده. ذهن شما, صد Zitta, نشانه بد است. 😉

من باید اعتراف که در این Osteria من بسیاری از سوالات انجام داده ام. استقبال به Maurizio رسی, oste L', من با گوش دادن به داستان های خود را از گوشه و کنار تاریخ بازدید. از 1989 همراه با همسرش ماریا Grazia Omodeis, منجر به این واقعیت متولد شده از یک سنت خانوادگی قرن قدیمی, اما نه تنها, چرا که در اینجا, دقیقا در یکی از اتاق ها در ضمیمه در Osteria, همچنین متولد شد.

به Maurizio رسی, oste L'

در ابتدا در جوانان, هر دو مسیر مختلف از غذا به دنبال داشته است. او مهندس مکانیک, معلم او با تجربه در سیاست های محلی توسط 1995 به 1999, به عنوان رئیس شورای ولایتی از Brescia. سپس, به عنوان اغلب اتفاق می افتد, منابع نام. سبک آزادی محل برگزاری سال در راس این "کاروانهایی از مواد غذایی آهسته ایتالیا ', یافت با آنها تداوم سمت راست زیر مسیر ترمیم است که به ارمغان می آورد چهارم, با محصولات خوب از زمین, سنت های غذایی از Brescia.

من باور دارم که اکنون بیش از همیشه, این راه درست است. سنت, سادگی و زمین های کشاورزی خوب. ترکیب برنده هرگز از مد برای کسانی که نشسته در جدول به دنبال غذای خوب, و در اطراف او, conviviality و مردم واقعی. وقتی که من رفتم به آنها مراجعه کنید من با کمال میل حاضر پیشنهاد شده توسط ناهار ماریا Grazia با سوپ ساخته شده با تولید وطنی پذیرفته شده. من آن را دوست دارم, tiepido الکترونیکی املاک از inverno براث, سرشار از سبزیجات, بیان غنای کشاورزی ما. همراه با روغن خوب زیتون و چند نمونه از Franciacorta DOCG, ساخته شده است پارک کوهنورد خاص و به یاد ماندنی ...!

من با یک نقل قول که من بعدها به عنوان خوانده شده نتیجه گیری: “مجله انگلیسی معتبر جمهوری عینک یک چشمی و استناد Osteria دلا Villetta به عنوان یکی از ده بهترین مکان در جهان جذاب.” چه در مورد? شاید به سادگی کلید موفقیت است, درک به عنوان یک جستجو برای اصالت در مردم و همه nell'enogastronomia.

Osteria دلا Villetta – توسط Osti 1878 مارکونی شما, 104 – Palazzolo Sull'Oglio (BS)

چند روز پیش من یک بررسی کمی در مورد آنچه که مردم انتظار بیرون رفتن به رستوران را انجام داد. لذت که ایتالیایی ها به سختی تسلیم, حتی در زمان بحران مانند این. من اغلب به گوش مردم می گویند - اما چگونه, همه در بحران هستند، اما رستوران های کامل! - مطمئن, نه همه, اما بسیاری از.

همانطور که برای من من آن را دوست دارم (در غذا خوردن بهتر از پخت و پز می باشد). 😉 Assaggiare cibo e vino è una mia grande passione, لحظه ای از هدیه سعادت درست است که من به دقت انتخاب محل رفع خستگی. گاهی اوقات من به توصیه دوستان و آشنایان دنبال, در حالی که گاهی اوقات, به ویژه هنگامی که آنها در حال سفر, uso il ‘روش Tosin'. چگونه کار می کند: به بهانه یک عکس، روی دکمه حمله رو با مردم محلی که می گویند تا, I برای شستشو, و پس از آن, I جهت از eateries بپرسید که در آن معمول غذا خوردن توقف. نتایج شگفت آور هستند!

اما در حال حاضر اجازه بازگشت به مطالعه کوچک من. می کنم که من بسیار تعجب است که چند مرجع به حساب "ساخته شده اند. من معتقدم که در زمان های بحرانی مانند این il راست رابطه بین کیفیت و قیمت یکی از دلایل اصلی است که انتخاب را مشخص می کند. برخی استدلال می کنند که غیر ممکن است برای خوردن بدون صرف, افسوس, molti non si possono più permettere. Io credo che partendo da buone materie prime che l’agricoltura italiana ci mette a disposizione, شما می توانید بدون صرف جنون آشپزخانه با کیفیت انجام. مثلا, ماکارونی با سس گوجه فرنگی اگر به خوبی انجام می شود, یک ظرف بزرگ است!

که گفت:, در زیر, در اینجا چیزی است که پدید آمده است (من هم افکار من اضافه شده). برخی از, هیچ چیز جدید, اما شاید آن ضرری ندارد به یاد داشته باشید.

ایتالیایی ها زمانی که آنها به رستوران را…

• Qualità e accuratezza nell’uso di buone materie prime. کشاورزی ایتالیایی فراهم می کند به وفور وجود دارد و بدون هزینه های گزاف. در این رابطه، من به خصوص توصیه می شود میوه. یک سبد در پایان غذا, بدون نیاز به درخواست, است بیش از خوش آمد! من را فراموش کرده… من هم که سالاد توصیه می, تعداد بسیار کمی از رستوران که آنها را می دانم که آنها بدون رفتن وجود دارد.

• دوستی, آموزش و پرورش و حسن نیت ارائه میدهد. یک لبخند بهترین میزبان است (و هزینه چیزی). داشتن برای مقابله با کارکنان دوستانه است و نقطه نفع به دست آورد.

• دسترسی. قابلیت های کلیدی با توجه به 80 میلیون نفر معلول در اروپا… 650 میلیون در سراسر جهان.

• Una فهرست شراب را به خوبی انجام می شود توسط منطقه شکسته, و نه تنها با معمول نام های شناخته شده. هستند تولید واقعیت های کوچک و متوسط ​​کشاورزی با کیفیت عالی وجود دارد.

• ما در زمین از روغن بزرگ, مترما می خواهیم آنها را در جدول به طوری که مردم می توانند آنها را می دانیم! شخصا آنها را و یا آنها را قرار داده وجود دارد و یا از! در حدود, همچنین به سرکه اعمال می شود (و من با اشاره به برخی از محصولات وابسته به بلسان که هیچ ربطی به ندارد). در میان چیزهای دیگر، بسیاری از کسانی که دوست سرکه شراب وجود دارد, اما خوب (من درک). هنگامی که آن را در هر انبار بود, امروز تقریبا کمیاب است. اجازه دهید به آن را انجام دهید!

• یک محیط آرامش بخش. من از مدت ها پیش اتفاق افتاده است, در یک مکان برای پیتزا عالی خود مشهور, ببینید در حال اجرا بالا و پایین کارکنان در اطاق ناهار خوری. آن را با برخی پر شده بود, اما می شود با دفع مستمر گیج کننده زده, urtava ما. من عاشق صلح ... من بسیار مهم است وقتی که من به نهار یا شام به.

• تمیز کردن و خدمات به منظور درمان به همان شیوه به عنوان میزبان محلی ما به غذا خوردن. متاسفانه آن اتفاق می افتد آن اتفاق می افتد راه دیگر.

• امکان داشتن یک فضا برای حیوانات خانگی خود چه بسیار که توسط بسیاری از قدردانی.

• Il پارکینگ که, در موارد برای در مجاورت ارائه نشده است, است تسهیل وجود دارد که ما بدون اینکه ما دیوانه در بدو ورود به مشکل غیر منتظره اتاق رزو کنید.

• لیبریو فای محدود کردن استفاده از تلفن های همراه، که گاهی اوقات توسط اخلال در آرامش دیگران مورد آزار قرار گرفته. در مقایسه با اول از همه.

با توجه به این نکته آخر, با در نظر گرفتن استفاده و گاهی سوء استفاده از رسانه ها, من می خواهم برای پیدا کردن 'چهره به چهره رستوران', من فکر می کنم نام باعث می شود ایده از آنچه من می خواهم: #اجتماعی کردن.

سه قانون برای مهمانان: شما باید در جدول با افرادی که به شدت نمی دانم نشستن, خود را به ما و چت ارائه, و… تلفن های همراه خاموش. نتیجه شب: از آن آسان است به اویختن با دوستان جدید, و یا ... دوباره سعی کنید و به شما امکان خوشبخت! چگونه در مورد… ما در مورد آن صحبت? 😉

در اینجا پاسخ به نظر سنجی اصلی من است:

جدول در عکس های آملیا صورت برگزار شد, طراح مد مستقل

اولین بار من تو را دیدم پیرو برتینوتی آن را مانند دیدن یک تنه قدیمی از زیتون بود. شما درختان زیتون دانم, آن مشخص شده اند توسط بسیاری از شیار که رسم چشم به غرور و صلح که انتقال? خوب, من کلمات را نمی دانند به توضیح بهتر, من می دانم که احساس من تا به حال این بود, اما نه تنها… به دنبال پیرو, آن شب, من او را در برابر پدر من دیدم.

من فکر می کنم آن را بیش از یک سال از آن زمان بوده است, هر آنچه که در من مثل یک tightrope گذاشته شد, آن حس ناب, اما من تا به حال برای رفتن به پیدا کردن مرد من با آنها احساس نیاز به صحبت می کنند. istinto D'زندگی, متقاعد شده است که در زمان خوب و همه چیز بد را حس می کند.

پیرو برتینوتی, با دخترش پائولا و دختر لورا, منجر به Borgomanero در استان نوارا, 'رستوران پینوکیو'. محلی در 2012 پنجاه سال از کار ایجاد شده با همسرش لویزا را جشن گرفتند. realtà, به عنوان اغلب اتفاق می افتد, دنیا را از شور و شوق.

پیرو آشپز متولد شد, زندگی کاری خود را به عنوان یک راننده کامیون در پدرش شروع شد.. '62 فو NEL نوامبر, با خرید از پدر و مادر "پینوکیو بار در Borgomanero, آن را به آشپزخانه نزدیک کند. ساعت, تجربه و شور و شوق آن زمان بود که بقیه.

چیزهایی که شما نمی توانید بدون انجام دهد وجود دارد. شما نمی توانید همیشه آنچه ما می خواهیم را انتخاب کنید, اما بالاتر از همه عشق ما را به انجام. آنها می گویند که آنها می خواهند قدرت است, من فقط می گویند که کسانی که تست نشده است در حال حاضر از دست داده. پیرو انجام داده است. در پری های محلی خود را شما می توانید از واقعیت برای یک لحظه فرار. اگرچه مانع از 'ستاره' ندارد, من شخصا معتقدم که ستاره های واقعی, او چه در هکتار GIA.

وقتی که من برگشتم به پیدا کردن آن, انتظار او در حالی که او هنوز هم در آشپزخانه بود, من دقیقا در همان محل من اولین بار I وجود داشته است را اشغال کرده بودند نشسته. در مقابل پنجره های بزرگ, به دنبال در باغ و مرطوب همراه با بارش باران, بین گفتار و از سوی دیگر با لورا و پائولا افکار گاهی اوقات غذاهای که طعم قطع فرار.

فضای نوستالژیک و موسیقی دلپذیر در یک بار نگاهم به یک مرد جذب در اتاق شبیه من تحسین یک گیاه درخت گل ابریشم. من هیچ ترس از گفتن آنچه احساس می کنم. آن’ چرا که نه خود به خود من خودم از گفتن مهار… “اما چگونه زندگی زیبا…" او به من نگاه کرد, و به اشتراک گذاری همان فکر من لبخند.

ناهار هنگامی که به پایان رسید من را به اتاق نشیمن با شومینه نقل مکان کرد. به دنبال سوزاندن چوب منعکس شده بر روی 'گرما' است که انتقال آتش, در وسیعترین مفهوم از مدت. پس از یک شومینه در هر خانه وجود دارد, به لانه بود, نقطه جلسه از خانواده. من واقعا از دست آن روزها ...

در حالی که من منتظر پیتر به من برسد, روی یک میز کوچک من متوجه تقویم اتومبیل های تاریخی 'انجمن بینوایان Borgomanero. اشتیاق است که ما را متحد می سازد و ما رشد هر دو به محض آن که آب و هوا اجازه.

به محض ورود به, پس از سلام های مرسوم, من فکر می کنم او انتظار می رود به سوالات معمول. من مصاحبه با واقعی انجام نمی, و یا بهتر, ما می گویند که علاقهمندیهای من این است که درک مردم زمانی که آنها احساس می کنند که وجود آنها می تواند به من چیزی ارسال. این راه من با گوش دادن به تجربه از آن یاد بگیرند که, پیرو, با این صنعت که به من عاشق آشنا اما با بسیاری از جنبه های.

ما بعد از ظهر به سر برد تا, حکایات, مشاوره و داستان های زندگی. من یکی که من به طور خاص زده خواهید بگویید. یک شب چند سال پیش پیرو تماس برای رزرو در آخرین لحظه دریافت. بانوی در تلفن پرسید که آیا او می تواند صرف شام با هم با یک نفر دیگر به 21.30 توجیه تأخیر برای بازگشت از خارج از کشور. پیرو با وجود زمان توافق شده, ستایش، با این حال، آیا تاخیر نیست.

از آنجا که یک خانم کوتاه به نام هشدار دهنده است که متاسفانه می شده اند اواخر یک ساعت به دلایل مربوط به نبود خود. پیرو شنیده تن پذیرفته میگردند, به شرطی که دو نفر محتوا را به غذاهای ساده. زن و شوهر وارد: آن اسکار Farinetti و دستیار او بود, که پیرو بود آگاه نیست, اما چه کسی می دانست. در عصر که بیشتر در رفتن با نام altosonanti, گوش دادن به این داستان به من بسیار خوشحال. بقیه من به شما ترک.

در پایان از گفتگوی ما, وقتی که من از او پرسیدم آیا کسی در سال های الهام بخش بود, او یک لحظه دریغ نکنید به من پاسخ. او از طبخ با سرمایه C صحبت کرد’ که او بهترین در نظر. مردی که دوست ندارد که در کانون توجه, یک روح آزاد از نظر جمعیت.

لا follia, یکی از واقعی, ما هر روز آن را در افرادی که به ظاهر طبیعی به نظر می رسد. کاملا چیز دیگری که آنچه منظور من است, مترادف با نبوغ که دنیا را از طریق ایده های تغییر است. من عاشق چالش و مردم از شخصیت, گاهی اوقات خشن, اما این یک علامت ترک. البته، من به نام آشپز که در حال حاضر برای خودم نگه دارید. اول من باید بدانید.

در حدود, من نگفتم که اولین بار من بود توسط Piero I حلزون خوب در زندگی من خوردند! من توصیه… 😉

پیتر و پائولا برتینوتی با کتاب "اسرار خانوادگی": از دستور العمل های خانگی از نسلی به نسل جمع در میان دوستان. (عکاسی شده توسط پائولا برتینوتی)

اولین بار من با یک خارپشت تا چند سال پیش در میلان در رستوران "دا گیولیا 'بوده است. اما آنچه به شما کردم?! خارپشت در سوال به اشاره است که من, در واقع آن بود ... خارپشت دریایی بزرگ! 😉

هرگز از داشتن فرصت به طعم و مزه این ظرافت به حال, چند سال پیش دوست عزیز دیده است مناسب برای گرفتن من دقیقا در این رستوران در میلان ارائه. کسب و کار فامیلی که صاحبان, ابوت و جولیا هر دو Bisceglie در استان BAT (Barletta-Andria-ترانی), در زندگی و در کار از بیست و پنج سال متحد.

پس از آن بود دیگر وجود دارد, زیرا اکنون این دوستان با آنها, گاهی اوقات در فرد و گاهی اوقات من در اجتماعی تعامل, اما بیشتر از همه لذت کام.

اکنون که می شود گفت به استفاده از مناسبت به آنها برخی از سوالات را, اما بالاتر از همه به برخی موضوعات که من اهمیتی بسیار. وقتی که من به یک رستوران بروید, که می داند که من می داند, من با دید انتقادی به, و نه تنها. غذا با کیفیت می تواند بسیاری برای ارتقاء قلمرو محصولات خود را.

گیولیا در آشپزخانه بیش از حد شلوغ است, تا جیانی به شما به من پاسخ دهید! آیا شما آماده? امروز ما در مورد قلمرو بحث, از فرهنگ غذایی, از روغن زیتون, della doggy bag, شراب, تست الکل… البته رستوران.

• چه مقدار از زمین خود را, منظورم این است که چگونه سنت و تخصص در آشپزخانه رستوران شما?

من می خواهم برای تست? Cinzia آماده هستند! از این رو, تمام غذاهای ما در غذاهای معمولی از میهن ما بر اساس حتی اگر یک پیچ و تاب مدرن. ما با استفاده از مواد خام معمولی منطقه مانند آرد Senatore Cappelli تولید شده در Murgia, بلغور Tumminia به Castelvetrano, Daunia گندم سوخته از سان Severo, فوق العاده Bisceglie زیتون, سبزه لو, la frutta, صدف و غذاهای دریایی از Manfredonia.

• در اغلب موارد در واقع اصرار دارند که قرص و داروها را با فرهنگ غذایی, همچنین می توانید توسط خدمات مواد غذایی توضیح منشاء مواد خام از غذاهای که به جدول به ارمغان بیاورد ساخته شده است. سهم?

کاملا با شما موافقم. و عادت ما را به ظرف است که ما برای مهمانان ما به جدول را به آنها را به درک آنچه که می خورند بگویید.

Busiati Trapanesi سمولینا Tumminia به پستو پسته و تن bottarga

• اجازه دهید در مورد روغن زیتون صحبت. همانطور که من اغلب می گویند من می خواهم برای دیدن در جداول رستوران, به عنوان در حال حاضر در مورد شراب, از کارت های روغن زیتون 'قرص با اطلاعات است که به طور خلاصه در حال حاضر ویژگی های رقم (انواع زیتون). سپس, ای کاش من یک بطری کوچک روغن زیتون ارائه شد نماینده منطقه ای که من در غذا استفاده است, من می خواهم این لایحه در قیمت های تبلیغاتی پرداخت, و این که من خانه را. آرمان و امید? 

صحبت از نفت نمی توانم فراموش کنم وقتی که بچه بودم برداشت زیتون در حومه شهر اختصاص داده شده بود. من به یاد داشته باشید که زنگ ساعت زمان مناسبی برای 4.30 و پدر من، که آتش روشن برای گرم کردن در حالی که بزرگ مستعد کننده گونی چتایی اطراف درختان. Tempi duri ma belli.

من تعجب می کنم اگر ممکن است یک لیست از روغن زیتون? برخی آن را, نکته مهم برای من این است که با کیفیت تایید فوق العاده روغن زیتون با کیفیت برتر و زیتون در ایتالیا توسط زمین تولید. همانطور که می دانید من با استفاده از Lamantea زیتون, یک محصول از اراضی آپولیا. انواع روغن های گیاهی استفاده می شود زیتون و زیتون CORATINA OGLIAROLA, نمونه ای از زمین ما.

• در حال حاضر برای کیسه سگ کوچولو, و یا به جای بسته که با آن مهمان از رستوران به ارمغان می آورد در مواد غذایی است که تا پیشرفته. all'estero consuetudine, در ایتالیا بسیار کمتر در استفاده عملی. آیا ما بیش از حد 'آقایان'? من تعجب می کنم, اما آنها چگونه این کار را انجام?

سینتیا است ما خودمان را که می خواهم به خانه را به غذا پس مانده غذا را در ظرف آماده است تا گرم شود. من در درجه اول برای به زباله مواد غذایی مخالف, به خصوص در این زمان بحران.

• چنین چیزی برای شراب, حداقل برای من. با توجه به محدودیت های صحیح در نیروی, در مورد ما باید از راهنمای مطلوب است, وقتی که شما سفارش یک بطری و شما را تا پایان ندارد, که آنها می توانند به خانه را. SEI در پیمان?

برخی از,  capita che alcuni si portano via la bottiglia. مشتریان در حال حاضر از چه مقدار از آنها را می نوشند آگاه. آن’ به همین دلیل است که من تعداد زیادی از بطری های CL را انتخاب کرد 375 در حالی که من امروز تصمیم گرفتم شراب های شیشه ای به دلیل, علاوه بر از دست دادن سحر و جادو از uncorking,  può far pensare anche a vino recuperato.

cassata سیسیلی گیولیا

من بحث من با یاد جیانی نتیجه گیری, در مورد محدودیت در نیروی در رابطه با مصرف الکل, که مقررات اجباری برای همه مکان های عمومی نیمه شب گذشته باز, del possesso di un apparecchio che dia la possibilità ai clienti che debbano mettersi alla guida di rilevare il proprio tasso alcolemico, از حد مجاز شناخته شده است 0,5 گرم (برای رانندگان جدید انتظار می رود به سرعت 0).

این امر می تواند بهتر است که همه آنها به حال, حتی کسانی که قبل از نیمه شب نزدیک. با این حال آگاه باشید که این حق ماست که بخواهید تا قادر به ایجاد یک "تست الکل 'باشد, در مورد ما شک و تردید در مورد آنچه که ما نوشید.

Le fotografie dei piatti sono del ‘Ristorante Da Giulia’

هنگامی که هنگامی که شما به بیرون رفت گفته شد: "من mammeta و شما ...:" امروز، همه چیز کمی تغییر, اجازه دهید بگویم که شما مایل به انطباق با زمان ما این راه از گفتن عبارت به عنوان مکمل: "بله موضع mammeta وتلفن ...!"

با تلفن های همراه ما احساسات ما را به اشتراک بگذارید, احساسات, چیزهایی که ما دوست داریم در هر کجا ما. این تکنولوژی اجازه می دهد تا ما را به همه چیز را سریع تر, کوتاه شدن فاصله ها.

ما در حال حاضر همه اجتماعی, و این درست, اما گاهی اوقات بیش از حد, تا که به تحت تاثیر قرار روابط اجتماعی, واقعی و مستقیم, و این نیز کمتر است. یک دقیقه صبر کن ... من احساس می کنم هو گوش ... آه من چه مزاحمت! این چیزی است که در آن است ... پسر من اندرو، که به من گفتن: "اما با رفتن از آن گلدان تماس کتری!"آندریا, اما موعظه, اجازه دهید بگویم که من انجام این کار بازتاب, هر انتهای آزاد به عمل به عنوان آن را مناسب می داند است. همانطور که برای من اعتراف میکنم, گاهی اوقات مبالغه, و پس از آن انجام culpa اندازه. 😉

حقیقت این است که کسانی که در حال حاضر مانند من انجام ارتباطات اجتماعی است در تمام جهات, اما مراقب باشید, شبکه یک ابزار عالی تبلیغاتی است اما لزوما باید با دانش مستقیم مردم یکپارچه, مناطق و محصولات: غیر قابل تعویض و ضروری برای درک بهتر. Un concetto su cui non ho alcun dubbio.

شما خواهد گفت: "سینتیا, اما کل این قضیه ... چرا?!" اجازه بدهید توضیح دهم ...

چند شب پیش من از خوردن شام در رستوران "دا گیولیا در میلان. کسب و کار فامیلی در تاسیس 2006 به دستور جان و جولیا, یک زن و شوهر با هم برای سی و پنج سال در زندگی و کار. او از مدرسه فارغ التحصیل هتل, او با شور و شوق برای پخت و پز در طول زمان پس از دستیابی به تکنیک ها و دستور العمل های خوبی از غذاهای مدیترانه ای کامل حسابدار.

خوب, آن شب در ورودی ما، من متوجه یک تصویر خاص که برای گفت و گو همراه با غذای خوب به نام.

همانطور که او می گوید جیانی: "این لذت بردن از بحث در جدول را از دست داده به عنوان عادت یک بار بود. این بی تفاوتی, این بی تفاوتی که در بسیاری از رستوران ها شناخته شده, مرا اندوهگین. من از دیدن خسته ام, نه تنها در جوان, سوء استفاده از تلفن های همراه و قرص در جدول است که از هماهنگی و عشق به غذا منحرف. همان چیزی است که در جدول در خانواده اتفاق می افتد. این است که اغلب مذاکرات نیست ... تماشای تلویزیون بدون صحبت کردن."

شاید ما باید از فکر می کنم, و یا بهتر, متوسط. اجازه بدهید به شما یک داستان است که رخ داده به من بگویید در مورد سه سال پیش. این اولین بار حضور در یک رویداد در یک هتل بزرگ در میلان بود. من هنوز نابالغ بود و به دنیای ارتباطات دیجیتال عادت کرده اند.

خوب, من به یاد داشته باشید که من به طور کامل توسط رفتار مردم در جدول من فریب خورده شد. عملا وجود ندارد. من صحبت کرد و صحبت, و digitavano و digitavano خود, کمی ناراحت شده توسط ادم پرحرف و یاوه گو ورزش ها, کارشناسی ارشد در realtà, به خصوص صدایی.

نگاهی به این قسمت و بسیاری از دهلیز به دنبال, من در این واقعیت است که ما باید انجام دور را منعکس. است استفاده و سوء استفاده ... بدیهی است همه آزاد وجود دارد.

در حدود, آن شب من اختصاص داده شده نه تنها متوجه مربع… 😉 La mia attenzione l’hanno avuta anche dei ricci di mare con cui ho fatto la scarpetta, Busiati از TRAPANI سمولینا Tumminia به پستو پسته و bottarga تن ماهی, یک سالاد از میگو و میگو درشت MAZARA کاتالان tartare ماهی تن با قرمز, و در نهایت, برش واجب من از cassata فوق العاده است که آماده گیولیا!

اه غذا چیز فوق العاده… لذت درجه از حواس! 

دقیقا تا, من می خواهم به un'Agricolazione با بسیاری از محصولات کشاورزی. شاید سوال من بیش از حد?!

توقف خود را به عنوان, با توجه به اینکه علاوه بر آب در میان دیگر خیلی عزیز, دیده می شود 3 یورو مورد نیاز گریه به دور از قیمت فروش به منبع پرتقال, برخی از شیرین, قهوه یا کاپوچینو, پیشنهاد نمی کاملا به عنوان به خوبی به عنوان غذا اختصاص داده شده!

به طور خلاصه, من درک نمی کنم, و در نتیجه تحریک! کسی به من توضیح داد که چرا تنها در هتل ها, حداقل تقریبا در تمام, باید یک پیشنهاد بهتر به این معنا وجود داشته باشد! ماه! شما می توانید بسیاری از موقعیت های کشاورزی به سادگی با استفاده از محصولات خود را برای یک صبحانه خوب و سالم کمک کند, غذای مورد علاقه من و نیز از مهم ترین روز.

متاسفانه ایتالیایی ها به دلیل سرعت گیج کننده زندگی است که منجر به غفلت از بسیار. شاید این دلیل است که پیشنهاد غذا در صبح بسیار محدود است… اما توجیه نیست! حداقل در روزهای شنبه و یکشنبه من می خواهم برای دیدن معاملات به مراتب بیشتر!

دکتر کاترین Kousmine, در روسیه در دنیا 1904, بیماران خود را به توصیه صبحانه سلطنتی, pranzo از یک شاهزاده, و شام از فقیر. همانطور که برای من من ملکه هر روز صبح انجام! 😉

من شما را از این قسمت کمی بگویید. چندی پیش، که من در کوه ها در سوئیس راه می رفت, در امتداد بزرگراه، و دقیق تر در Bellinzona, من در برای صبحانه متوقف شد. من فکر می کنم آن را به بهترین صبحانه من تا کنون ارائه شده است بود. عملا بود همه چیز وجود دارد. Frutta fresca e secca, محصولات پخته شده, ماست, آب, frullati, گریز از مرکز, چای ... کوتاه, عینک درست از رنگ و محصولات صنایع ساخته شده است که من فکر می کنم… "من تعجب می کنم که چگونه بسیاری از کشاورزان هستند تا به کمک ..."

شما خواهد گفت: “Un contessino alla Corte Santo Stefano… Cinzia, ma in che senso?!"اجازه بدهید توضیح دهم ...

از این رو, mi capita spesso di rincontrare persone con cui ho collaborato a lungo negli anni passati. La cosa mi diverte alquanto, soprattutto perché spesso si trovano davanti ad una persona totalmente diversa, diciamo molto più… si, direi proprio una persona molto più simpatica e sorridente. Questo perché fino a un po’ di anni fa, ero una steccata coordinatrice vichinga costretta a tenere testa a un bel po’ di medici (alcuni ribelli), e quindi mi toccava fare la dura.. (per finta, بلکه, allora sul serio!) 😉

که گفت:, dopo l’ennesimo invito di un ‘contessino’ (capirete poi perché lo chiamo così), ho deciso di accettare accompagnandolo a cena. In realtà il soggetto in questione, con cui a suo tempo ho collaborato, یک فرد هوشمند و متعهد که مبارزه بی عدالتی را با نوشتن و نه فقط است. من فقط یک کمی "تمایلی برای راه بود, که, به عنوان پدر من گفت, آنها نگرش کلاسیک باوش هستند. برای کسانی که او را نمی دانم,,it,الیو Ghisalberti تلاش خود را در جهان از مواد غذایی و روزنامه نگاری شراب در اوایل دهه هشتاد شروع به مدرسه از لوئیجی Veronelli,,it,برای کسانی که او را نمی دانم,,it,الیو Ghisalberti تلاش خود را در جهان از مواد غذایی و روزنامه نگاری شراب در اوایل دهه هشتاد شروع به مدرسه از لوئیجی Veronelli,,it,برای کسانی که او را نمی دانم,,it,الیو Ghisalberti تلاش خود را در جهان از مواد غذایی و روزنامه نگاری شراب در اوایل دهه هشتاد شروع به مدرسه از لوئیجی Veronelli,,it,برای کسانی که او را نمی دانم,,it, این مدت گویش لومپارد, این است که در یک حس کنایه آمیز استفاده به معنی کسی که خودش پخش.

در هر صورت, با الهام از یکی از شخصیت های اصلی از Risorgimento ایتالیایی, لا بلا Gigogin, و چگونه گاهی اوقات من دوست عزیز من جورجیو فراری را تعریف می کند, Daghela یک قدم جلوتر, گروه کر از این آهنگ که او را به یاد شجاعت خود را در ساخت یک گام به سمت ستمگر خارجی.

بدیهی است در اینجا ستمگران هیچ کدام وجود دارد, ما می گویند بیشتر خارجی, از contessino بی اعتنایی به منطقه ای که من زندگی می کنند از من خواست تا او را به شام ​​در بزرگ میلان! ببیند آن را ... من را از عنکبوت, آن هم…!

من عاشق میلان (ترافیک جداگانه), و من عاشق این چالش! من به او گفتم: "کارو, اول اگر شما می خواهید من را به گام, و در مرحله دوم, ما به غذا خوردن در بخشی از من!"این contessino, تسلیم به اراده من, او تا به حال به جلو، اژدر او’ به عنوان او آن را خواند, و تصمیم گرفته شد که من انتخاب کنید تا! سوم! 😉

حل و فصل مسئله مطمئن شوید که در آن من در زمان? خوب, ما را به شام ​​در حیاط قدیمی در مرکز چزانو مادرنو رفت, دادگاه سانتو استفانو. malmostoso, پس از شکایت برای داشتن گرفته دو مرحله بر روی پا, بر این اساس، و پس از ماهی به دلیل به عنوان یک کودک خورده نیست او یک استخوان در گلو را ترک کرده بودند, به او می دهد و من به دنبال.

در همین حال در ذهن من یک فکر وجود دارد امشب ... من نمی تواند انجام!

اما فقط فکر می کنم ", از 'contessino دکتر کاتب گلف باز، همه چیز را دوست! از محل متمایز از دیوار باستانی, تا غذا در زیرزمین.

تا آنجا که به من مربوط, و همچنین به معرفی آن را با کسانی که ما را به شام ​​به عنوان انسان و شهروند با مغرور به دنبال داشته است, من در زمان خاموش حتی رضایت به او درست در زمانی که, درخواست از مرد در اتاق باربرا, من پاسخ داد: "Sبدن اشراف زاده, می رود که می گوید باربرا!"Ehhh… وقتی آنچه شما آنچه شما!

اما نه به پایان رسید! Mentre mi gustavo una zuppa di ceci e cozze non è riuscito a trattenersi dal dire: "سینتیا, ma ti mangi le cozze! Ma ti fidi!” Uhh signur gli ho risposto… ebbasta!

La mia cena si è conclusa con una ‘Miascia comasca’, un dolce tipico fatto con pane, amaretti, mele, pere, uvetta servito su una salsa di cachi, و, un immancabile bicchierino di liquore alla liquirizia che adoro!

Ragazzi che serata… per fortuna che, come per Cenerentola, l’incantesimo è svanito a mezzanotte! بدیهی شوخی, tutto sommato mi sono proprio divertita! 🙂