“Che cosa si beve stasera? Per iniziare le propongo un Prosecco.” Questa è la tendenza del momento. Con tutto il rispetto mi sono un po’ stancata. Nonostante le mie origini trevigiane mi rendano orgogliosa per il successo che sta riscuotendo questo vino bianco a Denominazione di Origine Controllata, prodotto tra Friuli e una parte del Veneto, la smorfia in queste circostanze mi viene spontanea.

Vivo in Italia, un paese che vanta oltre 300 vitigni autoctoni da promuovere e valorizzare. Eppure…

Eppure i più ne conoscono solo alcuni, spesso di origine internazionale (alloctoni). Nella ristorazione, و نه تنها, proporre i soliti vini è molto più facile. Per lo meno questa è la risposta che abitualmente mi sento dare. Un vero peccato per chi si sforza di continuare, con molte difficoltà, la coltivazione di vitigni antichi e rari.

In Toscana c’è un vitigno a bacca rossa quasi scomparso – il Bonamico – chiamato anche “Giacomino” nel pisano, “Tinto” nel pistoiese, “Uva rosa” o “Durace” nel fiorentino. خوب, c’è un ingegnere-vignaiolo, Samuele Bianchi, che ha dato vita all’Azienda Il Calamaio acquistando una terra con vigne abbandonate. E’ così che ha scoperto questo antico vitigno che sta tentando di preservare tramite la riproduzione dei singoli cloni.

Samuele Bianchi – Azienda Agricola Il Calamaio

Con la collaborazione di “The Winefathers", un progetto realizzato da un gruppo di amici di Udine, sta cercando supporto per far si che questa ricchezza enologica non scompaia. Ma ora veniamo al punto, cercando di capire concretamente come si sviluppa questa idea a sostegno dei vignaioli artigiani italiani.

• The Winefathers, و یا بهتر, diventare parente di un vignaiolo italiano. Quando e come è nato questo progetto?

آن’ او متولد یک سال و نیم پیش, lavorando ad un progetto imprenditoriale in tutt’altro settore. Sviluppando quel lavoro abbiamo conosciuto un sito americano che metteva in contatto diretto chi produceva piccolissime serie di prodotti artigianali in tutto il mondo, con appassionati alla ricerca di prodotti unici. Ci è nata così un’illuminazione. Perché non farlo nel mondo del vino? Da lì siamo partiti, ci abbiamo lavorato e abbiamo creato The Winefathers.

• Come è possibile instaurare la parentela con un vignaiolo, e concretamente, in che cosa consiste?

E’ sufficiente andare sul sito www.thewinefathers.com شما می توانید برخی از بهترین پروژه های شراب سازان صنعتگر ایتالیایی. Si tratta di progetti diversi ma sempre nel campo della sostenibilità, come ad esempio quello del salvataggio del Bonamico dell’Azienda Il Calamaio, di cui parlavi prima. Scelto il progetto che si preferisce, lo si può sostenere, diventando simbolicamente parente del vignaiolo: da cugino a zio, da fratello o sorella a padre o madre. In questo modo si contribuisce alla realizzazione del progetto, si resta aggiornati con foto e video sull’avanzamento dello stesso, e al termine si ricevono le ricompense previste, proporzionali all’offerta effettuata: da bottiglie di vino fino a vere e proprie esperienze di più giorni nelle vigne insieme al vignaiolo. E’ proprio come entrare a far parte di una nuova famiglia.

• In quanto fondatori del progetto come scegliete gli artigiani del vino da sostenere?

Siamo partiti coinvolgendo un vignaiolo nostro amico, Marco Cecchini di Faedis, e inizialmente ci siamo mossi per segnalazione. A ogni nuovo vignaiolo che entrava chiedevamo di indicarci altri vignaioli che avessero le qualità che cerchiamo: محصولات دست ساز تعالی, una storia da raccontare, un progetto interessante da sostenere. Pian piano così abbiamo cominciato a espandere la nostra rete. Con il passare del tempo e grazie alla visibilità ottenuta, abbiamo cominciato ad essere contattati da nuovi vignaioli. Abbiamo messo in piedi una squadra di sommelier e degustatori che assaggia i vini che ci vengono inviati ed esprime i suoi giudizi. سپس, valutiamo il progetto e le persone che ne fanno parte, به عنوان به عنوان برتری از شراب مهم.

• Mi raccontate il buon esito di qualche esperienza fatta in questi anni con The Winefathers?

Ti possiamo dire che in Basilicata, nel territorio di Melfi, non c’erano più alberi. A tanto possono arrivare gli interessi economici. Luca e Sara Carbone, vignaioli artigianali che producono un ottimo Aglianico del Vulture, hanno voluto tramite il nostro sito ripopolare le aree intorno ai loro vigneti con alberi da frutta in via di abbandono. Il successo del progetto è stato notevole, tanto che diversi nuovi “parenti” sono arrivati dagli Stati Uniti per incontrare i vignaioli e vedere con i loro occhi quello che stava nascendo. Ora Luca e Sara vedono crescere meli, mele cotogne, mele zitelle e limoncelle, melograni, nespoli, amarene, fichi, albicocchi e peschi. آنها نتایج ساده به دست آورد با این باور که هر یک از ما, nel nostro piccolo, possa fare la differenza.

Una giornata con un vignaiolo e i suoi “parenti”

THE WINEFATHERS
Via Santa Giustina 8
33100 Udine (UD)
+39 3275618717
info@thewinefathers.com

به Attilio Scienza, متولد شده در 1945 a Serra Riccò, in provincia di Genova. Si è laureato nel 1969 presso la Facoltà di Agraria dell’Università Cattolica del Sacro Cuore di Piacenza. Professore associato di fitormoni e fitoregolatori in arboricoltura e Professore ordinario di Viticoltura presso l’Università di Milano. از 1985 به 1991 Direttore generale dell’Istituto Agrario San Michele dell’Adige. Ricercatore e autore di oltre trecento pubblicazioni scientifiche inerenti alla genetica della vite e alla viticoltura. یک نمایش اسلاید از احترام به مردی به سادگی افراطی و حکمت که من لذت بردن از ملاقات در طول یک مزه داشته اند vini della Valcalepio به قلعه Grumello, در استان برگامو. Dopo averlo ascoltato ho scambiato con lui qualche parola.

La sostanza del suo pensiero, من کاملا موافقم که, si basa sull’importanza della tutela della biodiversità, بر تقویت انگور باستانی و بومی, e sul racconto emozionale della loro storia. Viviamo in un’epoca in cui alcuni vini sono considerati quasi di moda (definizione in uso che non mi piace affatto quando è riferita alle produzioni), di cui i più poco conoscono, se non i nomi, o meglio i nomignoli che fanno tendenza. Scelte di produzione certamente legate alla domanda del consumatore, che potrebbero però andare di pari passo con la promozione di vini quasi dimenticati, e di vitigni antichi e autoctoni da salvare legati alla storia del territorio. Scelte coraggiose che possono fare solo bene alla viticoltura, adottate da chi ama sul serio questo importante comparto dell’economia italiana.

A lui la parola…

Perché è importante raccontare la storia di un vitigno, di un vino e di un territorio? Tutto nasce da un meccanismo del nostro cervello denominato sinestesia: il collegamento con alcune sensazioni gustative, musicali e visive, e il ricordo. این است که اغلب به عنوان مثال از مارسل پروست اشاره, sentendo il profumo delle madeleine, i biscotti che gli preparava sua madre, evoca i suoi ricordi di infanzia. آن’ così che va raccontato il vino. Bisogna fare in modo che il consumatore ricordi e associ l’atmosfera, احساسات و احساس در طول مزه تجربه. Il modo più efficace per dare continuità al rapporto con il vino.

Qui di seguito un momento del suo intervento.

لذت واقعی و یک افتخار برای گوش دادن.

شب در قلعه با مزه کردن شراب ادامه “en primeur” vendemmia 2015 di dodici cantine della Valcalepio, terra vitivinicola di Bergamo la cui zona di produzione è situata nella fascia collinare che va dal lago di Como al lago di Iseo.

گونه های اصلی رشد هستند:

• Vitigni a bacca bianca : BIANCO Pinot, Pinot grigio, Chardonnay, Manzoni bianco e Moscato giallo.

• Vitigni a bacca nera : بوته, Sauvignon پتال, باربرا, Incrocio Terzi n.1, Franconia, Marzemino, Schiava lombarda, Schiava meranese e Moscato di Scanzo.

• Varietà autoctone : Merera, Altulina e Gafforella.

Il Valcalepio, un ‘vino in rinascita’ che dal 1976 si è visto riconoscere la denominazione di origine controllata.

La prima volta che ho sentito nominare Mario Pojer, è stato parlando di aceto, و یا بهتر, di produttori di aceto: gli amici acidi.

Agricoltori uniti dalla passione e dalla voglia di promuovere un prodotto, افسوس, non valorizzato quanto merita. Era il 1′ ژوئن 2012. Guidata da Josko Sirk, stavo visitando la sua acetaia situata a Cormons, tra le belle colline del Collio, in provincia di Gorizia. همانطور که با گذشت زمان به سرعت ...

Da allora ho avuto modo di incontrare Mario Pojer ad eventi e fiere, salutandolo con la promessa che prima o poi sarei andata a trovarlo. چند هفته پیش, passando da Trento, ho fatto una breve deviazione e sono andata a visitare l’azienda agricola che ha fondato nel 1975 con Fiorentino Sandri.

Due giovani amici che hanno iniziato a produrre vino grazie ai due ettari di vigneto di Fiorentino, e agli studi di enologia di Mario conclusi presso la scuola di San Michele all’Adige. Pojer توسط ساندری, un’azienda agricola con una superficie vitata, non sempre facile, از 32 ettari suddivisi su sei comuni: San Michele e Faedo più quattro comuni della Val di Cembra. I vigneti collocati sulla collina di San Michele, con un altitudine tra i 250 و 750 متر, danno l’idea della viticoltura montana a cui mi riferisco. Uve rosse nella parte più bassa e bianche in quota. Merlot e Lagrein, salendo la collina Nosiola, Traminer, Chardonnay, Sauvignon e Pinot Nero. سرانجام, a 700 متر, مولر تورگاو.

Una Cantina, una Distilleria e un’Acetaia.

Tra i vini assaggiati prodotti con uve lavate per ridurre i contaminanti esterni, ho apprezzato in particolare il Rosso Faye Dolomiti 2010. Colore rosso granato, profumo intenso, carattere e corpo. Un vino di struttura come piace a me. Prodotto per il 50% da uve di Cabernet Sauvignon, e per il rimanente 50% da Cabernet Franc, Merlot e Lagrein. Tenore alcolico 13,5%

Per quanto riguarda i distillati, ho apprezzato molto la loro grappa ‘Zero Infinito’ Dolomiti. Piacevoli i profumi fruttati, fine ed elegante. Vinacce di uva Solaris (varietà resistente nata in Germania) prodotte a Grumes, in Val di Cembra, در تاکستان کوه 50 ها, در باره 900 metri s.l.m. Zero trattamenti sia in vigna che durante la vinificazione.

Una precisazione. La grappa è un distillato prodotto da vinacce ricavate da uve prodotte e vinificate in Italia e nella Svizzera italiana. La ‘cosiddetta grappa’ prodotta in Sud Africa, di cui ho sentito recentemente parlare, è un caso di agro-pirateria.

در میان نمونه و دیگر, Fiorentino Sandri mi ha parlato della loro produzione di brandy. Un progetto che si è sviluppato nel 1986 dopo alcuni viaggi nelle zone del Cognac e dell’Armagnac. Acquavite Divino, ottenuto dalla distillazione di un vino di due vigneti locali: la Schiava della zona alta della collina di Faedo, e il Lagarino dell’alta Val di Cembra.

La mia ultima degustazione, اما نه کم, è stata con l’aceto. L 'acetaia Pojer e Sandri si trova a Maso Besleri, in Val di Cembra, alla giusta distanza dalla cantina per evitare rischi di contaminazioni. Aceto di vino bianco e rosso, e aceto di succo fermentato da frutta dell’azienda o di provenienza regionale: گیلاس, pere, mele cotogne, ribes nero, sambuco, تمشک, sorbo dell’uccellatore e mora. به طور خلاصه, Aceto per tutti i gusti, اما کیفیت!

Azienda Agricola & Distilleria Pojer e Sandri
محل. Molini, 4 – 38010 Faedo را (Tn)

Tenuta Villa Tavernago, un’azienda agricola biologica situata a Pianello Val Tidone, voluta da Pierfranco Pirovano, costruttore e titolare dell’azienda dal 1978. Una proprietà di 400 ها, اشاره 32 vitati, che ho visitato in occasione dell’inaugurazione della nuova cantina. Una Tenuta il cui nome ha origine dalla dimora storica di proprietà della famiglia: Villa Tavernago.

A un’ora da Milano, lontani dal traffico e dalla frenesia, le dolci colline e i paesaggi tra la Val Luretta e la Val Tidone, ci permettono di vivere un luogo in cui la rigogliosa natura accoglie antichi castelli e terre tradizionalmente vocate alla viticoltura. Fare biologico, oltre che una scelta rispettosa della natura, necessita di un ambiente incontaminato.

Un realtà agricola dei colli piacentini, che in base all’annata, con uve sanissime, non aggiunge solfiti ai propri vini. به 2010, l’acquisto di impianti per l’imbottigliamento protetto dall’ossigeno senza l’ausilio di antiossidanti chimici (دی اکسید گوگرد), ha agevolato questo percorso.

Durante la visita, con l’agronomo Roberto Miravalle e l’enologo Enzo Galetti, consulenti dell’azienda, ho visitato i vigneti suddivisi nei tre appezzamenti di Frassinetto, Valorosa e Vidiano. I vitigni interessati legati al territorio sono: Ortrugo, Malvasia, باربرا, Croatina, Bonarda, ma anche Pinot nero, Pinot grigio, Cabernet Sauvignon e Merlot.

Non sono mancati gli approfondimenti ne le degustazioni. در برابر دیگر, se fatti in vigna, sono molto più interessanti. Discutendo sulla longevità della vite, به عنوان مثال, ho particolarmente apprezzato la presenza del piccolo vigneto denominato “Misto Colonna”, che accoglie piante di 50/60 anni di età. Sicuramente meno produttivo, ma con una migliore qualità di uve.

Oggi la longevità media delle piante di viti è di circa 20/25 سن. Causa, oltre le eventuali malattie, la meccanizzazione che per certo, a differenza della mano dell’uomo, o meglio ancora della donna, non salvaguardia come dovrebbe la vigna. Opzioni che permettono di valutare le scelte di qualità rispetto alle scelte di quantità delle aziende, che ovviamente influenzano i costi finali, e che richiedono attente valutazioni di marketing.

Fra i vini che ho assaggiato vi propongo un calice di Frassineto Rosé, Spumante Metodo Classico 30 ماه. Pinot nero, Pinot grigio e Chardonnay da coltivazione biologica in percentuale diversa secondo l’annata. Uva raccolta a mano. Dal colore rosa tenue e dal perlage fine e persistente. Una piacevole alternativa alle solite proposte.

Tenuta Villa Tavernago – www.tenutavillatavernago.it

Frassinetto, 1 – Pianello Val Tidone (PC)

• Il vino è istinto.
• Il vino non è moda.
• Si beve per emozionarsi.
• Il vino non è fatto di teoria.
• Gli egoismi non aiutano il vino.
  
• Il vino va bevuto, va goduto e va condiviso.
• Il vino viene comunicato bene dalle persone sensibili.
• Bevete quello che vi piace, il vostro termometro è il vostro palato.
• La supponenza del giornalismo nel mondo del vino fa male al vino.

Sono parole di Luca Gardini dette a Bottiglie Aperte durante la verticale di Valpolicella Superiore Doc Dal Forno Romano, che ha condotto e a cui ho partecipato. Un evento che si è svolto in un luogo ricco di storia tra i più belli di Milano: il Museo della Scienza e della Tecnologia Leonardo da Vinci. Una manifestazione che ha visto la partecipazione di cento aziende vitivinicole del territorio.

Nonostante le ‘uscite colorite’ di Luca Gardini, che a mio parere a volte sono inopportune rispetto ai contesti in cui si presenta, apprezzo il suo pensiero, un inno al vino che, da vera appassionata, condivido pienamente. برای این, ho partecipato con piacere alla Masterclass da lui guidata svoltasi nella splendida ‘Sala del Cenacolo’. Per un’amante dell’arte e della storia come me, un’ambiente dalle atmosfere molto speciali interamente affrescato, la cui costruzione risale al 1709.

Dal Forno Romano, un’azienda agricola situata a Cellore d’Illasi in provincia di Verona, di cui ho sentito parlare la prima volta da آلبرتو Malesani durante una visita nella sua cantina. Non ho ancora avuto modo di andare a trovarlo, برای این, ho colto volentieri l’invito per l’assaggio dei suoi vini. In degustazione: Valpolicella Superiore DOC Monte Lodoletta 2006 - 2005 - 2004 - 2003 - 2002 - 2001 - 2000

Non mi soffermerò come fanno i tecnici su ogni annata, lascio a loro il compito. Vi dirò solo che ho ascoltato con attenzione le descrizioni dei vini, و, a conclusione dell’assaggio, ho scelto come mie annate preferite quella del 2003 و 2001. Una questione di gusti del tutto personale, به عنوان که باید باشد. Un vino impetuoso e di grande carattere, un Valpolicella che si impone e che consiglio di assaggiare a chi ama vini di particolare struttura.

Per concludere, il mio consiglio è sempre lo stesso: oltre a partecipare alle degustazioni, visitate le aziende agricole e ascoltate i produttori. Imparerete assaggiando, و, grazie alle vostre papille gustative, arricchirete il vostro bagaglio di esperienze sensoriali.

Per capire veramente il vino bisogna conoscere i territori e le persone protagoniste. E’ la terra, insieme al loro cuore e alla loro testa, a dagli forma e sostanza. Questo è semplicemente il pensiero di una donna che ama il vino per ciò che rappresenta: احساسات, storia, tradizioni e territorio.

Tenute Tomasella – Mansuè (TV)

È un inizio di Giugno molto caldo questo del 2015, lo è stato talmente da farmi scappare qualche giorno al mare in cerca di un po’ di refrigerio. مثل همیشه, quando posso, torno nelle terre in cui ho passato l’infanzia, ترویزو. La spiaggia più vicina che prediligo è quella di Eraclea Mare, in provincia di Venezia. Vado la mattina presto, quando ancora i più dormono, quando il mare lo si vive in tranquillità… facendo lunghe passeggiate sulla spiaggia e nella pineta.

Oltre a rinfrescarmi recupero così energia e benessere, ma poi il caldo torna… e allora che si fa? باشد. ', direi che l’ambiente ideale in cui spostarsi per continuare a godere di un po’ di fresco è una cantina. Se poi visitandola si assaggiano buoni vini, il benessere si completa. La scelta questa volta è caduta sulle Tenute Tomasella di Mansuè, in provincia di Treviso. Un’azienda agricola fondata nel 1965, situata tra il Friuli e il Veneto. Una cantina di confine come la chiama Paolo Tomasella, titolare e mia gentile guida.

Trenta gli ettari vitati, ventitré in Veneto e sette in Friuli, divisi dalla DOC delle Grave del Friuli e dalla DOC del Piave. Ho scelto di visitarle dopo avere assaggiato il loro Merlot in una nota enoteca di Motta di Livenza, dopo essere entrata in altre, con vini che differenza ne facevano ben poca, oltretutto serviti a temperature sbagliate, e senza alcuna presentazione. Una mancanza che in una terra di vino come questa, افسوس, ogni volta mi lascia perplessa. همانطور که من اغلب می گویند, c’è chi si accontenta di bere vino, e chi a differenza il vino lo degusta, traendo da esso piacere, esperienza e conoscenza.

Paolo Tomasella, come molti, vive due vite: una nel settore del mobile, e l’altra, per passione e per tradizione familiare, کشاورزی. Accompagnato dall’enologo Angelo Solci, attraverso i viaggi nei territori e nelle produzioni, negli anni ha acquisito quella consapevolezza ed esperienza che ora lo porta a scelte e a percorsi meno facili, ma senza dubbio più stimolanti. به 2013 l’azienda è entrata a far parte del Progetto Tergeo دلUnione Italiana Vini. Finalizzato al sostegno delle pratiche sostenibili in viticoltura, aderisce alle linee di difesa previste dal disciplinare di produzione integrata delle regioni Veneto e Friuli.

Ma torniamo al caldo torrido di questi giorni… vogliamo parlare di vini d’estate? Con Paolo, nella scelta per la degustazione, si è optato proprio in questa direzione. Ora vi descriverò cosa ho avuto il piacere di assaggiare. برخی از, in questa terra sarebbe stato più facile parlarvi di Prosecco, sia pur di qualità, DOC o DOCG, ma io non lo farò, فقط به خاطر من دوست دارم در مورد محصولات صحبت بدون شک کمتر شناخته شده.

In un caldo pomeriggio di ‘quasi estate’ mi è stato proposto uno spumante rosato demi-sec, Osè, Refosco e Verduzzo appassito in pianta. Un vino fresco dal color rosa corallo e dai profumi di melograno e lampone. In bocca un perlage fine, sapori delicati e persistenti. پل, osando, l’ha definito un vino da bordo piscina; per quanto mi riguarda lo ritengo una valida alternativa alle solite proposte, gradevole e non impegnativa.

Ho continuato la degustazione con una produzione particolare: Chinomoro, Merlot chinato. Un vino da meditazione dai profumi e sapori speciali grazie all’aggiunta di essenze digestive: Aloe, Artemisia, Colombo, Coriandolo, Rabarbaro, چین, Arancio, Sambuco e altre indicate da antiche ricette popolari tramandate da generazioni. Accompagnato da cioccolato fondente, آن ساخته شده آن زیبا بعد از ظهر سرد من تقریبا تابستان’ in cantina.

Tenute Tomasella – www.tenute-tomasella.it

Era il 1981… inizia così la storia nel mondo del vino di Tommaso Bucci, un ingegnere chimico approdato a Montalcino grazie al progetto originale di Castello Banfi, la prima cantina al mondo ad ottenere la certificazione di responsabilità etica, sociale ed ambientale, e di qualità della produzione. Direttore tecnico di questa realtà vitivinicola per molti anni, ormai fa parte della sua storia. Un uomo semplice dalla grande cultura, که, oltre a guidarmi nella visita all’azienda, ha catturato la mia attenzione per la simpatia e per alcune sue affermazioni.

In realtà Tommaso quel giorno era li per caso…

Basta poco per capire che cosa cerco durante le mie visite, برای این, la persona che mi ha accompagnata, ha pensato bene di presentarmelo. La mia curiosità spesso va oltre le normali domande, perché cerca ‘quel qualcosa’ che per me fa la differenza, e che mi spinge a custodire ciò che vivo, oltre che attraverso le immagini, con le parole. Mi è bastato scambiare con lui poche battute per capire che aveva vissuto tempi e modi di un tempo che fu, e che rimpiango per la passione e l’entusiasmo con la quale gli uomini e le donne affrontavano le sfide. Per questo l’ho letteralmente rapito, e costretto ad avvisare a casa che non sarebbe tornato, perché una donna che aveva appena conosciuto l’aveva invitato a pranzo.

Che cosa c’è di più affascinante che conoscere le persone… Le loro produzioni, non necessariamente materiali, sono la naturale conseguenza della loro creatività che, unita all’esperienza, distingue gli italiani nel mondo per la loro genialità. Siamo un popolo strano… riusciamo a far emergere i nostri lati più critici, e molto meno le nostre potenzialità. Proprio per questo inizierò con un pensiero di Tommaso che certamente lascerà qualcuno perplesso: "I francesi sono più bravi nel dire che nel fare, gli italiani sono più bravi nel fare che nel dire.” Rifletteteci sopra un attimo. Mentre lo fate lascio a lui la parola…

سینتیا, le cose stanno così. Noi italiani siamo bravi nel “savoir faire”, mente i nostri cugini sono bravissimi nel “faire savoir”. Nel mondo del vino ciò è profondamente vero. Pensiamo per un attimo al fatto che laddove noi diciamo: -fermentazione in bianco-, loro dicono -fermentation liquide- ; la nostra -fermentazione delle uve rosse- diventa -fermentation solide- ; il nostro invecchiamento diventa -elevage- i profumi -bouquet- غیره. Pensa ancora ai menu (bellissima edizione dell’Accademia italiana della cucina “150 anni di menu per 15 capi di Stato”).

Il francese la faceva da padrone, non solo per spocchia, ma soprattutto perchè loro sull’enogastronomia hanno cominciato con almeno un secolo d’anticipo… ma stiamo rapidamente recuperando. Pensa che le loro AOC nacquero nel lontano 1855 con NAP III, noi per le DOC abbiamo dovuto aspettare il 1963. Loro giustamente parlano di terroir (origine), noi stranamente di vitigni, etc etc…

• توماس, بود 1981, e tu eri il direttore tecnico di Villa Banfi. Mi racconti il mondo del vino che hai vissuto in quegli anni?

Era un mondo, quello italiano, di consumatori robusti (quasi 100 lt/pro capite anno) soprattutto di vini sfusi prodotti in proprio o da amici. Consumatori che raramente erano interessati a storie, denominazioni, a viticultura e cantine…

• “La Banfi non ha inventato niente, semplicemente si è messa su una polveriera e ha accesso la miccia.” Sono parole tue. Io mi permetto solo di aggiungere che bisogna avere la capacità di accenderla, ma soprattutto di tenerla accesa.

بله, i tempi stavano cambiando. Mancavano alcuni ingredienti. Ricordo che stimolava molta ironia, a fine anni 70 شروع 80, il fatto che la progettanda cantina Banfi prevedesse un percorso di visita. All’epoca la cosa era considerata perlomeno stravagante: “un’americanata”. Fino all’86, “scandalo del metanolo dell’indimenticato Ciravegna di Narzole”, gli sparuti italiani in visita alla cantina erano distratti e insofferenti a ogni notizia, visto che il vino si faceva da millenni, e tutti o quasi l’avevano fatto, così come i loro padri e i loro nonni, e i nonni dei nonni.

Dopo l’86 abbiamo scoperto il vino. Le università italiane, از جنوب NORD, da economia a medicina, registrano il vino come argomento maggiormente ricorrente nelle tesi di laurea. Il settore vitivinicolo è l’unico che negli ultimi decenni è cresciuto, mentre tutto il resto: moda, tessile, chimica siderurgia automotive etc, ha perso drammaticamente peso e importanza. Secondo Angelo Gaja, un grande vino ha successo quando esiste una bandiera storica (Biondi Santi) ed una locomotiva commerciale (Banfi) ed ovviamente un contesto territoriale (umano e materiale) di grande fascino storico e contemporaneo. Più che mettere la miccia, abbiamo acceso il locomotore comunicando il territorio quando gli altri ancora non lo facevano.

• Montalcino, città del Brunello. Sicuramente un grande vino, ma non l’unico di queste terre. Io per mia natura tendo a sostenere i vitigni meno conosciuti meritevoli per la qualità, perché amo la nostra storia vitivinicola, و من هرگز نمی خواهم آن را از دست بدهم.

Qui il vino è stato sempre fatto, diciamo però che a partire dal 500 il vino principe è stato indubbiamente il MOSCADELLO. Come non ricordare i versi di Francesco Redi del suo Ditirambo di Bacco in Toscana del 1685. “…اما premiato coronato sia l’eroe, che nelle vigne di Pietraia e di Castello piantò pria il Moscadello. Il legiadretto, il sì divino Moscadelletto di Montalcino…

Un tal vino lo destinò alle dame di Parigi e a quelle che sì belle, rallegrano il Tamigi.” Il Brunello è una scoperta recente, la prima citazione del supposto vitigno la fa: Giovanni Pieri (§) presidente dell’Accademia senese dei Fisiocritici, dopo aver visitato il Sud Africa ed avervi trovato alcune uve toscane come il Gorgottesco; tiene una sua disquisizione nel 1843 (edita da Pandolfo Rossi “8”). Racconta dei suoi esperimenti fatti nella tenuta di Presciano, in un suo latifondo collinare sopra Taverne D’Arbia, che aveva messo a disposizione dell’Accademia “…با هزینه او ... به نفع کشاورزی سینا از طریق " …tutti quegli esperimenti che all’Accademia parrà si faccino sull’agricoltura…”

Secondo quello che allora veniva definito lo stile moderno, aveva piantato nello stesso filare più varietà di uve, con viti maritate a testucchi di Gorgottesco, di Canajolo di Procanico, di Sangiovese, di Malvagia, ماروگا و برونلو Il Procanico era una varietà del Trebbiano, mentre è chiaro che il Brunello fosse allora distinto dal Sangiovese anche fuori dal territorio del comune di Montalcino. Presciano è infatti (اکنون, non allora) nel comune di Siena.

• توماس, quando ti ho espresso la mia ammirazione per la bellezza dei paesaggi dell’Oltrepò Pavese, mi hai risposto dicendomi che quei territori soffrono la ‘sindrome dei castelli romani’. برای برخی از, quando ne parlo, mi rammarico del fatto che non vengano valorizzati come dovrebbe essere, e nel contempo, non venga supportato chi tenta di farlo. همانطور که می گویند: “Chi è causa del suo mal pianga se stesso.” Tornando a noi, mi spieghi meglio il significato della tua affermazione?

L’essere al centro del triangolo industriale Milano Torino Genova, quindi al centro di un mercato ricco e numericamente consistente, ha reso facile lo smercio dei vini, senza doversi ingegnare più di tanto per la relativa promozione, که, come al solito, richiede anche qualche cosa di buono da promuovere. Il vino si vendeva facilmente senza fare tanti sforzi. Ciò ha fatto dormire sugli allori produttori e sistema, che ora scontano pesanti ritardi nel rimettersi in marcia.

• Ezio Rivella, un uomo che hai citato molte volte nei nostri discorsi con parole di stima e rispetto. Mi racconti qualche aneddoto del periodo passato insieme?

Ezio Rivella è stato ed è, una figura di grandissimo livello, assommando su se stesso le qualità del tecnico e quelle del manager imprenditore. Io lo conobbi nel lontano 1974, quando ancora studente d’ingegneria gli chiesi se era possibile fare un tirocinio nel suo studio romano di consulenza e progettazione nel campo enologico. Mi rispose: “Ovviamente si, ma a gratis”. La cosa si concretizzò nella primavera del 1976, e poi con l’assunzione nel 1979, dopo il mio servizio militare ed un paio d’anni di Cartiere Burgo (Torino, Corsico-Milano, Lugo di Vicenza, فرارا).  All’assunzione mi disse: “Ti pagherò poco, perché i soldi te li rubano, ma ti farò fare molta esperienza, e quella nessuno potrà togliertela”.  Per anni mi sono complimentato con lui per aver mantenuto la promessa.

ساکت, من به هر تعداد نه, به جز کسانی که به طور مستقیم از Vinitaly آمده, 49 بین المللی شراب و ارواح نمایشگاه که به تازگی به پایان رسید. به چهار روزه برجسته رویداد که حرکت می کند ایتالیا شراب مراجعه, احساسات و کسب و کار. خوانده شده po'qui ...

• 576.000 بطری uncorked
• 200.000 تن شیشه ای
• 8 تن با چوب پنبه بستن
• 130.000 عینک استفاده
• 11.100 دنبال ofVinitalyTasting در توییتر
• 116.000 مانند صفحه رسمی Vinitaly در فیس بوک

بدون شک وجود دارد, Vinitaly Vinitaly, ویترین بزرگ از کسب و کار در صنعت شراب که, برای طرفداران, یک موقعیت خاص به سفر در سرزمین مزه شراب است. این است که با تعداد ایتالیایی کشت انگور داده پردازش Veronafiere / Vinitaly تایید.

• 380.000 درباره از wineries ایتالیایی
• 665.000 هکتار از درختان مو
• 40 میلیون HL شراب,  تولید 2014 تخمین زده شده توسط Assoenologi (- 17% در مقایسه با 2013)
• 73 DOCG, 332 DOC و 118 IGT
• 10-12 میلیارد یورو گردش مالی شراب (5,1 ناشی از صادرات)

ارقام که چرخش سر خود را, و نه برای مزه کردن شراب, اما برای منابع بزرگ است که این حساب منطقه برای آینده اقتصاد ایتالیایی. ساده اداری و سیاست های کشاورزی برای حمایت از کشت انگور ضروری و اولویت هستند. در این راستا امید است که قانون یکنواخت در شراب, و طرح فوق العاده ای فراهم می کند که برای تخصیص 48 میلیون یورو برای حمایت از ساخته شده در ایتالیا, به طور کامل به زودی اجرا.

"شراب به عنوان یک کل منطقه است که به ارزش بیش از است 10 میلیارد یورو, که بیش از 5,1 تولید شده توسط صادرات. "به Ettore RIELLO, رئيس جمهور از نمایشگاه ورونا.

و ضروری برای سرمایه گذاری در توسعه استراتژی برای تضمین کیفیت و نوآوری در بخش کشاورزی, nell'enoturismo و ارتباطات مناسب برای اشاعه فرهنگ شراب, دانش از مکان ها و افراد درگیر. همه این است که به اطمینان حاصل شود که یک بطری شراب دانم انتقال, و همچنین لذت, احساسات, تاریخ و قلمرو.

همچنین, یک اشاره از هیجان در بسیاری از کارکنان پذیرایی در طرح از محصولات کمتر شناخته شده, به خوبی به شراب انجام, و varietals که غنای کشت انگور ایتالیایی که ما را در جهان متمایز نجات. من این همه جا می گویند و من ادامه خواهد داد تا می گویند, برای شور من برای کشت انگور و برای جهان کشاورزی.

در زیر برخی از تصاویر از روز من در Vinitaly هستند 2015. هیچ اعتباری و بدون تعهد, تنها روز دوشنبه در این شرکت از افراد با همان شور برای شراب گذشت. چیزی که من دوست? باشد. ', مطمئنا خوش آمد می گوید تولید کنندگان در حال حاضر در چند سال گذشته در طول بازدیدکننده داشته است من شناخته شده, و دیگران می دانند که من قصد دارم برای پیدا کردن به طور مستقیم در تاکستان. علاوه بر این, من تا به حال لذت بردن از انجام طعم خوب در نتیجه گسترش تجربیات حسی که در طول زمان کمک به شکل 'چمدان' مورد نیاز برای کسانی که زندگی در این منطقه.

چیزی که من دوست نداشت? مطمئنا از فشار و شلوغی که می داند فقط که بارها و بارها در Vinitaly شده است, نمایشگاه های اعداد بزرگ, که برای من, هرگز شور جایگزین برای آنهایی که کمی.

در حال حاضر حوادث بسیاری مربوط به شراب. برای مطمئن شوید که آنها می نام که من جذب نمی, اما محتویات و قهرمانان. اگر ما به دعوت دوستان نزدیک, این قرار ملاقات به مناسبت از جلسات و سلام تبدیل. و چرا با وجود تعهدات از آخرین روز, من نابود و لگدمال چند ساعت به بازدید شراب زنده 2015, شراب بین المللی گردد در میلان, یک رویداد اختصاص داده شده به winegrowers که کار زمین در یک آگاهانه و پایدار.

ما در مورد کشاورزی و تولیدات صحبت, همیشه. ما به آرامی در حال بازگشت به آنچه در آن بود و آنچه ما بودند. ما را از طریق کشاورزی زندگی می کردند, اما پس از آن که ما در شهرستانها تخلیه مبارزات شروع به پریدن کرد. چگونه ما زندگی در فضای باز را از دست ندهید که ما را به برگزاری در چیزی دست خود را درست اجازه? کار بسیار, اما در پایان روز از خستگی مختلف. به همین دلیل است من عاشق صحبت کردن با کشاورزان, بحث با آنها اجازه می دهد تا من به مطالعه مسائل مورد علاقه به من.

در اینجا من برخی از لحظات این روز گزارش.

چت جالب با شراب فلاویو Faliva از Cà دل خالی, Cellatica نزدیکی از Brescia. ما شروع به صحبت در مورد مقابله با استفاده از دی اکسید گوگرد و شراب طبیعی به اصطلاح. سپس، کشاورزی زمانی که سخنرانی اشاره شد 'biodynamic', من به لبخند وسوسه شد. من احترام زیادی برای کسانی که اتخاذ روش ها است که اکوسیستم محافظت, اما چگونه به تعریف biodynamic همه می گویند. آلودگی از بسیاری از سرزمین, و همچنین به که اتمسفر به عنوان, به سختی اجازه می دهد تا قوام با استفاده از نظریه های رودولف اشتاینر. در هر صورت, من هر کسی که در فکر انتخاب کشت اجازه می دهد که برای به دست آوردن محصولات بدون مواد شیمیایی تحسین.

فلاویو Faliva شراب Cà دل VENT – Cellatica (BS)

Spostandomi موضع بعدی, من اختصاص داده شده هستم به مزه ک ام دی PERRICONE 2012 گیت از باد, مزرعه مارکو Sferlazzo Camporeale, در استان پالرمو. با ارسال تصویر در اینستاگرم من برای نوشتن وسوسه شد: "شراب Degusto اخیرا پیشنهاد. رستوران, بزرگ!"پاسخ یکی از آنها فوری بود: "ما جرات! خیلی بد است که بسیاری از مردم را نمی فهمید و بخواهید شراب شناخته شده و یا کم هزینه"فرانچسکو D'Oriano, صاحب Osteria Biscaggina لیوورنو. من درک می کنم که آن را آسان نیست, اما وظیفه رستوران نیز برای هدایت مشتری به سمت انتخاب خوب و جایگزین. من واقعا قدردانی کسانی که این کار را با من. اما بازگشت به شراب… ام دی PERRICONE, انواع انگور نادر و باستانی در سیسیل, مشخصه آن بروز خوشه مخروطی. کمی شراب شناخته شده است که می آید در دره باد می وزد در استان پالرمو که من برای شخصیت قدردانی.

Maque ام دی PERRICONE 2012 گیت از باد – Camporeale (PA)

باسیلیکاتا, منطقه ای که من می دانم کمی. شاید به همین دلیل من در مقابل موضع مزرعه Antono Cascarano متوقف Camerlengo Rapolla, در استان پوتنزا. معمار که تصمیم به چهل سال به شروع به تولید شراب ادامه سنت از پدربزرگش جیووانی. من طعم 'Accamilla' 2013 Malvasia IGP, اختصاص داده شده به همکاری Camilla, سگ بول خود ناپدید شد. من بسیار به آب هویج را به خود جلب نمی, اما برخی از, از جمله این, واقعا جالب.

آنتونیو Cascarano مزرعه Camerlengo – Rapolla (PZ)

لذت برای دیدار استفانو مزرعه ذهن جان ذهن Gambellara, در استان ویچنزای. منشاء پنجره من من او را به نام. توجه داشته باشید کلاه پیچ و تاج بطری خود را در این تصویر او را نشان می دهد. اگر چه بسیاری از نامطلوب هستند, استثنا برای انواع خاصی از شراب, یک جایگزین مناسب برای استفاده از چوب پنبه و ناراحتی ناشی. همچنین, به عنوان من به تازگی نوشت, sono ben accetti nei paesi nordici per la loro comodità nel portarsi a casa il vino non terminato al ristorante.

ذهن استفانو

آشنایی با جزیره Giglio? این است که در استان گروستو واقع, در مقابل مونت Argentario. این سواحل زیبا و دریا روشن. سال شده اند وجود دارد پیش, به عبارت دقیق در Giglio Castello در, بین دیوار قرون وسطی و از wineries کوچک. من برای پیدا کردن آن سرزمین نوشیدن Ansonaco Carfagna ansonaca انگور در خلوص کردم, دلمزرعه Artura در. مشاوره است به نوشیدن آن سرد, و یا بهتر, به آن را بنوشید در دمای انبار.

تاکستان التورا، کلورادو

همانطور که من ترک من تو را دیدم ایستاده از Fulvio Bressan. آیا او شخصا نمی دانم, من می دانستم که، با این حال، اختلاف است که به تازگی نگران. من می خواستم برای گرفتن ایده از شخصیت, خشن در برخی از روش, در من, پس از ملاقات با او, کاملا بی ضرر. ما نشان داد و ما تجارب مشترک. عبور است که من به اشتراک گذاشتن فلسفه خود حمل: "بدون بیولوژیکی, اگر چه حکومت شخصی من شرایط تاکستان و کارخانه شراب سازی حتی شدیدتر از کسانی که از 'گواهی نامه' های مختلف تحمیل. بدون biodynamic, چون من می دانم که، متاسفانه، قوانین را می توان با مد زده, و من می دانم که هیچ چیز آسان تر از به تحمیل قوانین است و سپس آنها را شکستن, با استفاده, پس, ابتکار و خلاقیت از دیگران."در حال حاضر من به برداشت حل و فصل من در دانستن یک نمایشگاه به حال, با ارز ساده نمایش ها. بدیهی است که من نیز شراب خود طعم. وقتی کسی از من پرسید که چه من فکر کردم, من پاسخ داد که شراب او شراب از Bressan است.

Fulvio Bressan لوکا – Farra D'Isonzo (GO)

من فقط به حال به فرار… زمان در دسترس به من بیش از این بود. اما نه قبل از اینکه ساخته شده یه چیزی. من برای یک بشقاب از قارچ Tajarin منتظر و گوجه فرنگی های عزیز من آماده مائورو Musso, ماکارونی درست صنعتگر با استفاده از مواد اولیه با کیفیت تنها بالا. من از شما دعوت به خواندن با کلیک WHO, برخی از نشانه های طبیعی خود را در کشاورزی است. باز کردن ذهن خود!

مائورو Musso و Tajarin خود

من معتقدم که خواندن عنوان این مقاله بسیاری از شما فکر می کنم بحث معمول در مورد شراب به اصطلاح طبیعی هستم, من آن را فکر می کنم بیش از حد. شراب ارسال بدون دی اکسید گوگرد اضافه شده (SO2), که ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدان در یک فصل دشوار عنوان این است که در نظر گرفته می شود قاطع, قطعا به خطرناک تر به نظر می رسد. من صحبت کردن در مورد یک افزودنی شیمیایی مورد استفاده در بسیاری از غذاهای, زمانی که فراتر از دوز مجاز گرفته, اثرات سمی بر سلامت ما. ماده که استفاده نیاز به توجه, و, در نتیجه, تلاش مستمر برای یک جایگزین طبیعی تحمیل. جوزف Sportelli از Amastuola, یک مزرعه از تارانتو من به تازگی بازدید, بحث ما در این زمینه با یک عبارت است که باعث می شود شما فکر می کنم نظر, دلیل آن است که در حقیقت شامل: "سینتیا, راز است در انگور".

در مورد.

چند هفته پیش, در طول ناهار در دریاچه با یک دوست عزیز, توجه من با گوش دادن به یک شراب تولید شده بدون استفاده از گوگرد گرفتار شد, و یا بهتر, با استفاده از تثبیت کننده برای محصول بر اساس فرآیند تولید آب میوه طبیعی از یک مزرعه رایگان از مواد شیمیایی Quartino, و Svizzera. چند خبر خاص, اما در ارز برای برخی از تماس با مفید تعمیق. از آنجا شروع تحقیقات من. شروع کردم به تماس با برخی از دوستان تولید کنندگان به ببینید که آیا آنها آگاه بودند. به جز برخی از مورد جدا, اطلاعات کمی. من با چند تماس تلفنی رفت تا زمانی که شما رسیدن به الساندرو Schiavi, oenologist و مزرعه اجتماعی Mirabella Rodengo Saiano در Brescia در. در عرض چند سال این محصول با شراب تجربه در حال حاضر در بازار. رسیده از طریق تلفن در همان شب من به یک قرار ملاقات توافق. دو روز بعد از, با وجود آب و هوای بد, من رفتم برای دیدن.

پس از توضیح آنچه من به او آورده بود, به من گفت از شیوه های حرفه ای گرا خود پژوهش, در تاکستان و در انبار, سازگار با محیط زیست و مصرف کننده. در شرکت در تاسیس 1979 جایی که او عضو است, با استفاده از انرژی از منابع تجدید پذیر (55 تن دی اکسید کربن کمتر سالانه منتشر شده). آزمایشات خود را باEPYCA^® دی بیوم, موضوع محصول از تحقیقات من, در همکاری با دانشگاه صنعت شرابسازی و تهیه شراب از میلان ساخته شده. نتیجه تولید "استنخبه"چای سبز فوق العاده, Franciacorta DOCG, اولین روش کلاسیک ایتالیایی بدون سولفیدهای (پایین تر 10 میلی گرم / لیتر, حد اعلامیه) و حساسیت زا.

اجاره دهان و دندان.

• الساندرو, چگونه شما در مورد این محصول که برای شما آشنا شدید?

من توسط یکی از بستگان از شریک ما جوزپه گیتار از بیوم آگاه شد, یک محصول است که در طول سال چند نام تغییر کرده است, در حال حاضر به نام EPYCA^®. من تمایل به تاکید است که تنها محصول کافی نیست برای به دست آوردن شراب خوب یا غیر وگا, اما باید به روش آب گیری خاص به عنوان مهم مرتبط.

• توضیح دهید به من آنچه در آن است و چگونه آن را عمل می کند?

آن’ مجموعه ای از پلی فنول گیاهی استخراج شده از انگور است که با هر دو سوخت و ساز بدن میکروبی از شراب در مراحل مختلف پردازش تعامل, هر دو با اجزای اکسیداتیو بیرونی (اکسیژن, پراکسیدهای, اشعه ماوراء بنفش, و غیره.)

• علاوه بر استفاده از آن را با نخبگان, روش های کلاسیک شما Franciacorta در حال حاضر در بازار, شما گفت که شما آزمایش خود را با شراب دیگر آغاز شده. من می خواهم به بحث?

همانطور که در بالا EPYCA گفت^® یکی از اجزای این پروژه Franciacorta است “نخبه” چای سبز فوق العاده. من با استفاده از EPYCA^® قرمز در یک شرکت زیبا از برگامو در نوعی شراب 2104 Cabernet Sauvignon و بوته که من موازی در مخازن استنلس استیل در بشکه های چوبی vinified 500 لیتر. نتایج با وجود پرنعمت جالب هستند 2014 از نظر سلامت و oxidizability انگور و شراب بسیار پیچیده شد. ایده آل خواهد بود به سازماندهی مزه, زیرا “شراب برای خود صحبت می کنند”.

• است بحث های زیادی از شراب طبیعی وجود دارد. تفاوت عمده با شراب شما چیست?

شراب که من تجربه خوبی در خانواده های زیستی طبقه بندی نشده, طبیعی, غیره. (شراب من در معرض پارامترهای دور باریک تر از شراب آلی). هدف این است که برای بدست آوردن محصولات مرتبط و به راحتی قابل شناسایی با خاک خود و با سبک از شرکت است که آنها را تولید, با دقت بسیار به درمان احترام تاکستان بدون “مزاحمت” زمین و محیطی که در آن زندگی می کنیم (مواد افزودنی شیمیایی از این نقطه نظر تغییر این پارامترها). Vinifications آگاه و مدیریت توسط افرادی که می دانند و رعایت دقت محیط اطراف (این پارامتر حساس ترین است: همکاری با بسیار دقیق و توجه به تمام نشانه های طبیعت). آب گوجه فرنگی که بدون علاوه بر این از آلرژن می تواند توسط هر کسی مصرف, به دلیل سالم, معمولی و خوب انبار شدنی.

من را کلمه اما تجدید نظر در حال حاضر به به Maurizio د سیمون, شراب است که اختصاص به زندگی خود را به تحقیق تاریخی برای حفاظت از میراث شراب ایتالیایی تنوع آب و هوایی منحصر به فرد و تعداد انگور مادری. رویای او این است که تولید شراب دست نخورده و با ثبات و بدون استفاده از استفاده از دی اکسید گوگرد. برای چند سال, پس از ملاقات بیوم, شروع به تجربه ادجوانت طبیعی خود را برای کنترل مواد غذایی ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدانی. یک شرکت فناوری زیستی سوئیس که در اوایل 2000 شروع به مطالعه مولکول با منشاء گیاهی تا برای قرار دادن در بازار انگور عصاره دانه انگور و پروتئین های گیاهی, که به شراب به جای دی اکسید گوگرد اضافه شده, نه تنها مجاز به شراب میکروبیولوژی سالم, بلکه با توجه به اکسیداسیون پایدار, و به خصوص بدون دخالت ویرانگر sulphites حسی.

• به Maurizio, می تواند به شما تجربه خود را به ما بگویید بعد از این محاکمه?

برای چند سال می توان در شراب در بازار بدون سولفیدهای اضافه یافت, اما اغلب مزه بسیار اکسیده, و گاهی اوقات با نقص میکروبی اولیه که از درجه اعتبار ساقط ویژگی های حسی. با توجه به اینکه مقدار کمی از گوگرد توسط مخمرها در طول تخمیر تولید, آستان 10 میلی گرم / لیتر قانون قطعیت در نزدیکی که در زیر این حد به یک شراب شد این گاز اضافه شده است را تضمین. در سال های اخیر من این فرصت را به دنبال آب گیری در بسیاری از زیرزمینهای خصوصی در ایتالیا داشته اند, سوئیس, فرانسه, پرتغال, کالیفرنیا E استرالیا, و همچنین سازمان های مستقل مانند دانشگاه بوردو و پژوهشکده گل رز د پروونس Provence. در تمام موارد نشان داده شد که شراب تولید شده بدون علاوه بر این از گوگرد به طور طبیعی با ثبات تر از موازی معمولی بود, با سطوح پایین تر از اسیدیته فرار, و در رنگ قرمز, سایه های رنگ بنفش گرایش به شدید تر و با ثبات در طول زمان.

همه شراب به نظر می رسد در حسی جنبه های مختلف قابل توجهی, چون دی اکسید گوگرد است مختصات مشخصه قوی بوی جوانه, و در غیاب آن, پارامترهای معمول رسمیت شناختن زیر سوال می. این سخنرانی بدون در نظر گرفتن به دنبال سالم, که در شراب است قابل ملاحظه ای ناچیز در مقایسه با سایر مواد غذایی که در آن غلظت سولفیت هستند، بطور قابل توجهی بالاتر. یکی که باز می شود سناریوهای جدید و غیر قابل پیش بینی است که شراب بدون گوگرد اضافه شده بیانگر شخصیت های مختلف, چند بار به دلیل عطر انگور شروع, و این می تواند به سوال همه از کد گذاری تا کنون از بدن و سازمان از طعم علمی تماس بگیرید, به ذکر جنبه های ارتباطی و تبلیغاتی که در این دنیا فوق العاده سیر نمی.

در حال حاضر بسیاری از از wineries دنبال پروتکل های آب گیری من که به جای استفاده از دی اکسید گوگرد با این ادجوانت. اکثریت قریب به اتفاق آنها یک خط اختصاص داده شده به شراب تولید شده بدون سولفیدهای افزود که به ویژه در بازارهای شمال اروپا قدردانی و آنگلوساکسون. این روش اجازه می دهد تا شما را به شراب بطری که تجاوز نمی 10 میلی گرم / لیتر از گوگرد مجموع, حد فراتر از آن اجباری است نوشته شده بر روی برچسب "شامل سولفیدهای". یکی از جنبه های که مرا شگفت زده کرد این است که این روش, قابل اجرا به اکثریت قریب به اتفاق از انواع شراب, اگر آن را به حساسیت اخلاقی از تولید مرتبط,  به نفع منشاء بهداشت آب سالم و کمتر تهاجمی.

به Maurizio د سیمون – Pro.Vit.E. حرفه ای شرکت viticultural و oenological – Montalcino (YES)

من کلمه.

چت ما به پایان رسید, پس از بازگشت به خانه, من شروع به انجام تحقیقات بیشتر در بیوم, رایگان شرکت مواد شیمیایی واقع در تیسینس دنیا آمد و در 199 0. مثل همیشه من نیاز به صحبت می کنند به طور مستقیم با مردم نگران. مدیر علمی الیو Bortoli همراه با رئیس اجرایی مورنو Buzzini سوالات من پاسخ داده.

• بیوم, یک شرکت بیوتکنولوژی که تحقیقات, توسعه و تولید کننده مواد افزودنی مواد غذایی به اجازه جایگزینی مجموع نگهدارنده شیمیایی اضافه شده; در مورد شراب گوگرد,  و در مورد کاهش سرما از نیتریت و نیترات. چه نتایج تا کنون به دست آمده هستند?

آن’ نکته مهم بیوم در فرآیندهای طبیعی فرآوری مواد غذایی بدون اخلال در مراحل طبیعی تولید سنتی یکپارچه: بدون نیاز به تجدید نظر و انقلابی در تولید با کمک سرمایه گذاری های عمده جدید در ماشین آلات و / یا تحریف فرآیندهای تولید آن وجود دارد.
به 1992 ما اولین بار با نسخه vinified 1.0 EPYCA فعلی^®, و بیشتر, جاده به این روز است پر از دستاوردهای بزرگ بوده است. امروز ما قادر به ارائه به کسانی که قصد شراب بدون استفاده از سولفیت اضافه EPYCA^®, یک خط محصول برای آب آناناس, سفید و رز, حباب و شیرین, با امکان توقف تخمیر malolactic.

• من به شما برای یک محصول استخراج شده از گیاه به دنبال آمد ماتریس کاملا طبیعی است که در شراب با نتایج مشابه جایگزین استفاده از sulphites: EPYCA^®. آنچه در آن است دقیقا?

EPYCA^®  نتیجه یک کار تحقیقاتی طولانی که توسط یک مطالعه جامعه اروپا توسط طریق SULPHREE پروژه بودجه تاج گذاری شده است (رایگان-سولفیت مواد افزودنی آلی که در شراب گیری فرایند استفاده می شود).  E 'متشکل از sottomolecole تانن از عصاره هسته انگور تهیه شده در فرمولاسیون های مختلف در مراحل مختلف vinification استفاده میشود و نوع شراب.

• نتایج که شما با SULPHREE پروژه رو با جستجو بدن تایید شده است?

SULPHREE پروژه, اجرا شده توسط یک کنسرسیوم است که در آن بودند تابع بیوم از R وجود دارد&D با پشتیبانی از دیگر مراکز تحقیقاتی, به ویژه دانشگاه پورتسموث از طریق مدیر علمی خود را از گروه غذایی استاد فرانتی و دستیاران او, همراه با از wineries اتحادیه اروپا, گل بیشتر از نتایج مثبت. همه برنامه های کاربردی / vinifications ساخته شده اند همیشه به طور مستقیم توسط محققان و شراب سازان از طریق تجزیه و تحلیل که اولا تایید نبود سولفیدهای اضافه دنبال شده است, بلکه برجسته ویژگی های حسی تکامل مثبت.

• بیایید در مورد هزینه های صحبت. چقدر استفاده از محصول خود را در مقایسه با گوگرد?

ما در حال مقایسه بسیار ارزشمند و گفت: برای سال است که اساسا با این حال "زباله تولید صنعتی" است, و در نتیجه با هزینه کم از, با به طور کامل نوآورانه, جوان و فن آوری پیشرفته, که نیاز به سرمایه گذاری های تولید شراب. این مهم است که توجه داشته باشید، با این حال، که تمام تولید که EPYCA استفاده کرده اند^®, هنوز موفق به تغییر موقعیت محصول به بازار با برچسب جدید, و البته با قیمت های بالاتر که کاملا توجیه نهایی شراب کیفیت محصول. تغییر, به خصوص با توجه به اینکه هزینه, اجازه می دهد تا شما را به طور کامل بازپرداخت استفاده از EPYCA^® با تقسیم عددی بر مضرب از 3 a 5 بار از سرمایه گذاری. نیز وجود دارد برای شراب سازان فرصت برای ورود به بازار با یک محصول جدید, کیفیت, سالم و است که می تواند در بازار رو به رشد مردم تحمل سولفیت دیدار خواهد کرد.

نتیجه گیری من.

من این مقاله به امید گسترش یک پیام است که می تواند به عنوان یک محرک برای مردم مثل من در خدمت منتشر شده, دوست دارد همه چیز را پشت منجر به طبیعت و محیط زیست. همانطور که من اغلب می گویند, تلاش من قابل مقایسه با آب سنگ پرتاب: محافل که در اطراف فرم به نفع مردم نسبت به این مسائل بستگی دارد. سوال که من گاهی اوقات احساس قرار داده و باعث می شود من لبخند به همین دلیل است که من انجام تمام این. پاسخ ساده است: چون به اعتقاد من.

تقدیرنامه ها:
رستوران هوش مصنوعی Frati جورج Arriola بهترین را, پشم گوسفند وجانوران دیگر Marone (BS) - الیو Ghisalberti, روزنامه نگار شراب – مارکو Derelli از Salumeria Derelli (BS) - روبرتو Rigoni, شعار مغازه خواربار یا مشروب فروشی دلا تره, Castione سوئیس - الساندرو Schiavi dell'Az. AGRICOLA Mirabella, Rodengo Saiano (BS) - به Maurizio د سیمون, oenologist – الیو Bortoli و مورنو Buzzini از بیوم شیمیایی محصولات رایگان, Quartino سوئیس – جوزف Sportelli dell'Az. AGRICOLA Amastuola, Massafra (از)