Denk aan Ragusa ... naar huis reizen’ tussen herinneringen en smaken.

Er zijn mensen die van Amerika dromen ... wat mij betreft staat op het lijstje van mijn reiswensen het mooie Sicilië, een eiland met een bijzondere vorm dat ooit Trinacria heette, heraldisch symbool van een vrouwelijk hoofd met drie gebogen benen. Een naam die bestaat uit twee Sanskriettermen: ‘Trna’ tuin en 'krjia’ aangemaakt, de tuin van Eden. In realtà, eind april, Ik had een mooie reis gepland, die helaas werd geannuleerd vanwege de noodsituatie waarbij de hele planeet betrokken was en geschokt. Een droomreis maar alleen uitgesteld naar betere tijden. Het minste van het kwaad in deze dramatische periode dat iedereen - wie meer, wie minder – we leven.

Goed, om mezelf te troosten, wilde ik wat herinneringen opdoen aan een tour die een tijdje geleden in Ragusa is gedaan. Een stad die ik in eerste instantie ontmoette - zoals vele andere – dankzij de bekende televisieseries uit de romans van dierbare Andrea Camilleri. Om de waarheid te zeggen, ik wilde het ook bezoeken vanwege het gevoel dat het een beetje was’ verwaarloosd door toeristen die Sicilië als reisbestemming kiezen.

Ragusa, de stad met honderd bruggen en achttien Unesco-monumenten, het eiland op het eiland (u zult de betekenis van deze definitie begrijpen nadat u deze hebt bezocht). Sinds een aantal jaren zijn de dingen vanuit toeristisch oogpunt definitief veranderd. Een succes dat zeker te danken is aan artistieke rijkdom, landschapsarchitectuur en gastronomie, maar ook tot de uiterste zorg van de stad en de vriendelijkheid van de mensen. Grote eer voor deze groei, waarmee onder meer de ontvangst en dienstverlening konden worden verbeterd, het is zeker toe te schrijven aan de televisieserie van commissaris Montalbano. Een fictie die naast het verbeteren van het Ragusa-gebied, hielp bij het bekend maken van enkele recepten van de Siciliaanse traditie. Voorbereidingen met lokale ingrediënten die ik niet heb gemist tijdens mijn verblijf in Ragusa. Arancini, busiate alle sarde, caponata, Siciliaanse salade (pomodoro, ui, kappertjes en oregano), minne di Sant'Agata, brood (gekruid brood), cassata met ricotta ... en vele anderen.

Sinds morgen zullen we allemaal een 'gepantserde' Pasen bij ons thuis beleven, Ik besloot de goede herinneringen aan mijn reis op te frissen door een oud Ragusaans dessert te bereiden dat typisch is voor de paasperiode. Een bereiding gemaakt van eenvoudige ingrediënten die niets te maken heeft met de bekendste Siciliaanse cassata. Een mandje pasta gevuld met verse tuma – de wrongel, de eerste fase van de kaasproductie – en ricotta.

Ragusan ricotta cassate

Voor de vulling:

• 1 kg per ton
• 500 Artikel. kwark
• 450 Artikel. suiker
• 2 eieren
• kaneel, chocolade en geraspte citroenschil

Voor het deeg:

• 1 kg griesmeel van durumtarwe
• 3 dooiers
• 50 gr reuzel
• water naar smaak.

Meng tuma en ricotta (of gewoon cottage cheese) met eieren en suiker, voeg dan kaneel toe, geraspte citroenschil en chocoladeschilfers. De cassatamand wordt bereid door de bloem met de eidooiers te mengen, reuzel en suiker en een beetje water. Zodra een homogeen mengsel is verkregen, rolt u het uit om schijven van ongeveer vijftien centimeter in diameter te krijgen en enkele reepjes deeg van ongeveer één centimeter die zullen worden gebruikt om de binnenkant van de randen te versterken. Vul de manden met de ricottacrème en bak ongeveer een kwartier op 150 °.

Eenmaal klaar, bestrooi met een beetje kaneel en chocoladeschilfers, als van Modica nog beter! In combinatie raad ik een goede droge Marsala aan, Siciliaanse versterkte wijn met een geweldige geschiedenis.

Vrolijk Pasen!

Receptbron www.visitvigata.com

Quando si parla di amaretti, il mio primo ricordo va alla Gisella, la mia nonna paterna mantovana. Un’ottima cuoca amante della tradizione e delle materie prime di qualità. Da ragazzina passavo molto tempo con lei, la seguivo durante le sue preparazioni e l’ascoltavo incantata nei suoi racconti. I nonni sono figure speciali, dat, con parole semplici, zenden kinderen leringen die moeilijk te vergeten over de jaren. Onder zijn gerechten, in particolare, ricordo i tortelli di zucca mantovana. Un impasto delicato con un ripieno dal sapore dolce piccante dato dagli amaretti e dalla mostarda piccante.

Il dolce amarognolo degli amaretti.

Gli amaretti oltre ad essere apprezzati semplicemente così, come buoni biscotti, sono anche utilizzati in molte ricette. Il loro sapore dolce amarognolo è dato dalle mandorle e dalle armelline, il seme presente nel nocciolo delle albicocche, di cui però si deve limitare il consumo, affinché non diventi tossico. Ikn provincia di Asti, nell’azienda “Le dolcezze del Pep“, durante una visita ho seguito con interesse le fasi della loro lavorazione artigianale. Un semplice impasto ottenuto con la giusta proporzione di mandorle, armelline, zucchero e albume d’uovo. In Italia la coltivazione del mandorlo, tranne che per alcune eccezioni nel settentrione, è diffusa soprattutto nelle regioni meridionali, territori in cui questa pianta trova il suo habitat ideale.

Regione che vai, amaretto che trovi.

Il Piemonte è la regione italiana che vanta, relativamente a questa tipicità, più preparazioni artigianali. Sono noti gli amaretti di Mombaruzzo, quelli di Valenza, di Acqui, di Gavi e di Ovada. In Liguria sono conosciuti quelli di Sassello e in Lombardia quelli di Saronno e di Gallarate. Nel Modenese vantano una lunga tradizione quelli di Spilamberto, mentre in Sardegna, grazie alla diffusa coltivazione del mandorlo, Ze bekend de “amarettos de mendula”. Solo per citarne alcuni.

Normativa a tutela della denominazione “Amaretto” en “Amaretto Morbido”.

A tutela del consumatore il Ministero delle Attività Produttive e delle Politiche Agricole e Forestali ha elaborato una normativa, che qui di seguito riporto, a garanzia della denominazione dell’Amaretto e dell’Amaretto Morbido. Per entrambi in etichetta deve essere indicata la percentuale di mandorle e armelline presenti.

• De benaming “Amaretto” è riservata al biscotto di pasticceria a pasta secca avente forma caratteristica tondeggiante, con struttura cristallina e alveolata e superiore screpolata, e gusto tipico di mandorla amara, con eventuale aggiunta di granella di zucchero. Il prodotto presenta una percentuale di umidità inferiore al tre per cento. Gli ingredienti obbligatori sono: zucchero (saccarosio), mandorle di albicocca (armelline), con contenuto di grasso superiore al 45%,mandorle, singolarmente o in combinazione, in quantità tali da garantire non meno del 13% di mandorle complessive, albume d’uovo di gallina.
• De benaming “Amaretto Morbido” è riservata al biscotto di pasticceria a pasta morbida avente forma caratteristica tondeggiante, con superficie superiore screpolata. Il prodotto deve presentare una percentuale di umidità almeno dell’otto per cento. Gli ingredienti obbligatori sono: zucchero (saccarosio), mandorle di albicocca (armelline), con contenuto di grasso superiore al 45%, mandorle, singolarmente o in combinazione, in quantità tali da garantire non meno del 35% di mandorle complessive; albume d’uovo di gallina. (Le percentuali dei due tipi di mandorle vanno indicate separatamente).

Non ci resta che leggere con molta attenzione le etichette, of, per chi volesse cimentarsi, preparare con buoni ingredienti degli amaretti casalinghi.

Amaretti fatti in casa

> Dosi :

• 200 grammi di mandorle dolci
• 50 grammi di mandorle amare (o armelline)
• 180 grammi di zucchero
• 4 albumi d’uovo

> Voorbereiding :

• Sgusciare le mandorle e porle in acqua bollente per un paio di minuti.
• Pelarle, farle tostare in forno caldo per dieci minuti, en, dopo avere unito lo zucchero, pestarle bene in un mortaio.
• Aggiungere gli albumi e impastare fino ad ottenere un composto omogeneo da cui si ricaveranno piccoli biscotti rotondi.
• Porli su una teglia da forno imburrata (o carta da forno), e cuocere a 160 graden voor ongeveer 20 notulen.
• Gli amaretti, una volta raffreddati, vanno conservati in ambiente asciutto.

Le Dolcezze del Pep – Regione Prata, 95 – Incisa Spatacino (AT)

info@ledolcezzedelpep.com

Confettura di fichi senza zucchero.

Un tempo aprendo la mia finestra mi affacciavo su una pianta di fichi: era un albero del mio giardino. A quell’epoca non avevo una predilezione particolare per questo tipo di frutta. Forse perché era li, anno dopo anno, a mia disposizione. Devo ammettere che quella pianta ora mi manca. In realtà mi mancano tutti gli alberi del mio vecchio giardino a cui allora non davo la giusta importanza. Dare per scontato ciò che abbiamo sotto gli occhi tutti i giorni, è un errore che si rivela col tempo. Sono lezioni di vita che impariamo con l’esperienza, e che cerchiamo di trasmettere ai nostri figli, hoewel, komen noi, lo scopriranno col passare degli anni.

Pochi giorni fa, tornando da Treviso, ho portato con me dei fichi colti da un albero in aperta campagna. Belli e maturi al punto giusto, mi hanno convinto a preparare una perfetta confettura di fichi senza alcuna aggiunta di zucchero (100 % frutta non trattata a cui non ho tolto la buccia). Prima di scrivervi come mi hanno insegnato a farla, farò una breve premessa. Anche se il termine ‘marmellata’ a mio parere ‘sa più di casa’, ed è usato per lo più nel linguaggio comune, è giusto precisare che con esso ci si riferisce ad un composto a base di agrumi e zucchero, come da direttiva dell’Unione Europea. Con qualsiasi altro tipo di frutta, si ottiene una preparazione che prende il nome di ‘confettura’.

• Ho raccolto 3 kg di fichi ben maturi non trattati.

• Una volta lavati, ho tolto solo le parti meno morbide della buccia.

• Quindi li ho tagliati in 4/6 pezzi, e li ho posti a cuocere in una pentola a bordi alti con l’aggiunta del succo di due limoni.

• Per addensare il composto ho unito una mela gialla a pezzetti con la buccia (contiene pectina naturale).

• Ho fatto cuocere il tutto a fuoco lento per circa 1 ora e mezza.

• Nel frattempo ho lavato e sterilizzato i vasetti, coperchi compresi, in acqua bollente per 30 notulen.

• Una volta che la confettura ha raggiunto la giusta consistenza, l’ho versata nei vasetti riempiendoli per 3/4; li ho chiusi bene, e li ho capovolti fino a che si sono raffreddati.

• Ora sono a riposo, al fresco e al buio. Un assaggio però l’ho già fatto… 😉

Eerlijk gezegd voor het bijwonen van de avond culinair-literaire gehouden op 4 December 'Cantu de Garibaldi ', Ik wist niet dat het ook niet toen hij geboren was om te rocken. Het antwoord gaf het aan mij Ezio Guaitamacchi, journalist en muziekcriticus, auteur en gastheer van radio en televisie, oprichter van de historische maandelijkse Jam, Italiaanse thriller schrijver van de eerste rock 'Psycho Killer'. Zijn nieuwste boek, met een voorwoord van Renzo Arbore, Juist gewijd aan de 'History of Rock'.

Goed, geboorte del rots historici geloven dateert 1954 in de zuidelijke Verenigde Staten. Een muziek die de opstand van jonge leeftijd belichaamd en heeft verschillende fasen gehad. Dat van Lou Reed, volgens Ezio Guaitamacchi, was uniek en speciaal.

Zijn interview spannender één met Ray Charles, wat ontbreekt nog met Bob Dylan. Tijdens het diner geïnspireerd door de kersttradities van Parma, stad van het restaurant van chef-kok, tussen de gangen en de andere heeft getraceerd de geschiedenis van de rock met liederen uitgevoerd door Ezio en door de getalenteerde zangeres Brunella Boschetti Ventura.

Muziek en smaken van Parma

Diner begon met de klassieke Culaccia, een exclusieve specialiteit van Salumificio Rossi Sanguinaro Fontanellato. Een salami zonder conserveringsmiddelen of additieven alleen geproduceerd met varkensvlees benen National. Een vervolg anolini in bouillon die ik toegevoegd, naar aanleiding van de leer van mijn opa Giuseppe (Mantuan), van Van Oude Rode Rijen de historische Cantine Bergamaschi van Busseto, geboorteplaats van Giuseppe Verdi.

Een wijn geproduceerd met druiven typisch voor de Parma: Fortana, Lambrusco, Barbera en Croatina. Na het mariola cotta (traditionele salami Parma) met aardappelpuree en kool en zure, diner eindigde met spongata, een kerst taart uit de oude traditie van de arm, maar rijk.

En hier stop ik, eerder, Ik geef u het recept op mijn beurt kreeg ik te geven.

• Zandgebak

We beginnen het deeg te bereiden door mengen 400 Artikel. meel, 200 Artikel. di burro ammorbidito, 1 glas witte wijn, 180 Artikel. suiker, 2 eieren en een snufje zout.

Dan laat de rest deeg een uur in de koelkast en rol het uit met een bebloemde deegroller tot twee helften vormen, een basis en een deksel. Gebruik een pan op laag rand.

• Vulling

Verhit in een waterbad 400 Artikel. van honing. Dan hakken 200 Artikel. walnoten en combineer 100 Artikel. paneermeel geroosterd, 100 Artikel. rozijnen, 100 Artikel. pijnboompitten, 100 Artikel. gekonfijte citroen, 10 Artikel. kaneel en een beregening van nootmuskaat.

Meng alles met honing, Giet over pasta, en tenslotte bedekken met de tweede schijf. Prik het oppervlak met kleine gaatjes, en zet in de oven op 200 graden voor ongeveer 35 notulen.

Vandaag wil ik het hebben over de appel, mijn delicate fruit, een van mijn strudel ontbijt Trentino, wat ik gebruik voor taarten die me terug naar de kindertijd. Goed, Ik denk dat de appels zijn de oudste vrucht. Zoveel dingen die je zou kunnen schrijven ...

Voorzeker, de meest bekende is de appel van Adam en Eva, de vrucht van de zonde, niet te vermelden dat Sneeuwwitje vergiftigd, of de een gebruikt in de titel van een film om de tijd van onschuld en jeugd op te roepen.

Ik vraag u dan ook: "Wat brengt je naar een appel erg?” Per quanto mi riguarda mi riporta alla famiglia e alle belle tradizioni di una volta.

Wist u dat ...

• Appels zijn een goede bron van vezels en voor deze een grote lage calorie snack, draagbaar is.

• Ze zijn rijk aan anti-oxidanten.

• Vanwege hun lage suikergehalte zijn ideaal voor diabetici.

• Gezien de hoge verteerbaarheid kan veilig worden geconsumeerd door mensen die problemen met de spijsvertering hebben, zelfs na een maaltijd.

• En 'aan te raden om appels met schil te eten, Alleen in de gevallen waarin de veiligheid die niet zijn uitgevoerd, behandelingen met pesticiden.
  

• Er zijn meer dan duizend soorten, want dit is de meest voorkomende boom op aarde.

–

Dit is de tijd voor appels, Ik wil in de voorkant van een taart om te praten?

Elke familie heeft een appeltaart met zijn varianten. Ik zal doen een zeer simpele feit dat ik hou van om te eten voor het ontbijt. Hier is hoe ik mij voorbereiden.

Zodra je drie eierdooiers hebben geslagen met 150 Artikel. suiker, voeg de blanken in elkaar geslagen stijf, en samensmelten met:

– 200 Artikel. meel

– 1 pakje gist

– 80 Artikel. boter uit de koelkast voor een lange

– een snufje kaneel

– de helft van het citroensap

– drie appels in blokjes gesneden

Plaats het deeg in de oven verwarmd 170 graden, en laat ongeveer 40 notulen.

Heb je ooit gebakken pannenkoeken met bloemen Acacia? Dit is het juiste moment.

Een paar dagen geleden pakte ik ze op het platteland in Treviso, weg van de smog en verkeer. Ik was omringd door het wit van de trossen en ik zoog parfums.

Het recept voor deze pannenkoeken die ik hieronder heb geschreven, is een lieve dame genaamd Vanda zal nooit de glimlach die hij elke keer dat ik een bezoek aan mij gericht te vergeten. Sinds enkele jaren is nu ons verlaten ... maar niet de herinneringen.

Le frittelle d’Acacia di nonna Vanda

Pick up bossen bloemen Acacia semi-gesloten in een niet-vervuilde omgeving.

Maak vervolgens het beslag met de volgende ingrediënten:

• 2 eieren
• 5 eetlepels suiker
• 2 glazen ijsthee bruisend water goed
• 2 eetlepels extra vergine olijfolie
• een snufje zout
• een half zakje bakpoeder
• een pond meel

Meng goed met een garde.

Zodra u een glad mengsel onderdompelen stelletje Acacia (zonder te wassen), en bak ze in hete olie of reuzel in goede kwaliteit.

Dan, na het doen van goed op keukenpapier om de pannenkoeken te drogen, bestrooi met poedersuiker en bloemen van de acacia.

Wist u dat deze bloemen zijn een symbool van hoop van liefde? 😉

Ik hou van de blauwe regen en de kleur. Als tiener heb ik vele jaren in een plaats waar er een haag van deze bloemen oneindige. Ik herinner me dat ik liep en liep en aten de stampers .... Goed, een paar nachten geleden mijn weg naar huis zag ik een wolk van roze clusters van wisteria. Plotseling werd de auto op slot I, zoals nu vaak het geval is wanneer er iets vangt mijn oog. Ik wil niet te missen, niet meer. Het’ dus ik doopte mijn neus en ik begon te zuigen. Een delicate maar intense, dat blijft in het geheugen, als het mij overkwam.

Ik kon het niet helpen, maar ze fotograferen en schrijf ze op de plek van mijn gevoelens. Het’ nu deze oncontroleerbare drang om de herinneringen en emoties te stoppen. Afbeeldingen, als gedeeld, op hun beurt aanleiding geven tot gedachten en emoties bij mensen. Weet je wat kwam van mijn delen deze? Poëzie dell'amica Alessandra Paolini, una donna che produce olio extra vergine di oliva in Calabria, en pannenkoeken dat ik mijn chef vriend hebben voorbereid Simone Toninato. Een, want naast ruiken en bewonderen de clusters van de blauweregen, Ik maakte een klein gebloeid diefstal. 😉

In feite meer dan de bloemen om het te bekijken aan de gehemelte door vele voorbereidingen. Laura Rangoni, wijn en eten schrijver en kok in de eerste plaats, suggereert het gebruik van de bloemblaadjes van de magnolia en acacia. Marina Betto, schrijver, sommelier, en gepassioneerd over planten en bloemen (heeft een boek geschreven over tuinieren op het terras), voegt eraan toe dat de bloemen zijn eetbaar, maar veel moet worden geteeld zonder pesticiden (chemicaliën gebruikt tegen ongedierte). La marmellata di rose, gekonfijte viooltjes, ijs met jasmijn, i nasturzi in insalata… zeer bijzondere smaken die we niet gewend zijn, maar proberen!

Heb je ooit geproefd van het geluk?

beklimmingen,
vraatzuchtig, langs het rooster
en gevuld met blauwe regen
l’occaso

is geurig,
knapperig,
ed elegante

overvloedig
lungo le nudità
knoestige
die hebben gekruist
stormen en steriliteit

zie String troppo
het hart van de ketens
en covers
bloemblaadjes di Lilla:

Wisteria is een pannenkoek
Geluk!

Alessandra Paolini

En als coltivassimo bollenvelden…?

De vrouwen van BratunacEen geschiedenis van vrouwen ... de smaak van frambozen

Ik ben net klaar luisteren Board Zarcovick, een Bosnische vrouw geboren in een land dat niet meer bestaat. Zijn, een verhaal van een bloedbad waarbij 1995 gestript een land niet ver van ons: ex-Joegoslavië. Acht duizend mensen gedood, voor grotere mannen.

Vrouwen die alleen wonen, die de kracht gevonden om weer te stijgen door te investeren zijn werk in de oude teelt van frambozen. Vrouwen die in renaissance, werken en produceren van 'samen' in een landbouwcoöperatie.

Dingen gelezen over de oorlog die deze volkeren heeft overspoeld altijd boos. Ik zal nooit begrijpen hoe de mensheid drempels kan bereiken dergelijke wreedheid.

Goed, Ik was betrokken bij een beweging van solidariteit 300 voedsel bloggers om deze vrouwen te helpen, geven een gevoel van de dag 8 maart. De taak van elke blogger zal een recept met frambozen voorbereiden. Het accepteren van het was een waar genoegen, een eer om deel te nemen.

Met dit initiatief,, het voedsel blogger die zich aan “unlamponelcuore” bedoeld om het bewustzijn van het project te verhogen “frambozen vrede” e la Samen met de Agricultural Cooperative (coop-insieme.com), geboren in juni 2003 om vrouwen te stimuleren om naar huis terug te keren na de deportatie van Bratunac na het bloedbad van Srebrenica, waarin de troepen van Radko Mladic vermoord al hun mannen en hun zonen.

 Om u te helpen en te ondersteunen de terugkeer naar hun land geteisterd door burgeroorlog, na tien jaar verblijf in vluchtelingenkampen, dit project was geboren, gericht op een systeem van micro-economie gebaseerd op het herstel van de oude cultuur van de frambozen en de organisatie van gezinnen in kleine coöperaties reactiveren, om de plot van een sociale structuur gebaseerd op wederzijds reconstrueren, op wederzijdse ondersteuning, en op de medewerking van alle.

 Op een afstand van meer dan tien jaar na de inauguratie van het project, de droom van deze coöperatie is uitgegroeid tot een levende werkelijkheid en vitale, staat zijn zelfstandig te wonen en concreet symbool van de transformatie van het woord “terugkeer” in de keuze van “blijven”.

Hoewel het geen voedsel blogger, Vandaag zal ik mijn best doen om een ​​taart met frambozen maken. Een zeer eenvoudige bereiding die ik zal wijden aan de dappere vrouwen die zijn genoemd in het spel door het nemen van de weg van de landbouw met de teelt van frambozen.

Wist u dat…

• Frambozen zijn rijk aan vitamine C
• Hun sap wordt in de natuurlijke geneeskunde bekend om de gunstige eigenschappen op het spijsverteringssysteem

Ingrediënten:

– 2 eieren
– 150 Artikel. meel
– 100 Artikel. suiker
– 100 Artikel. frambozenjam
– 1/2 glas frambozensap
– 2 appels gesneden in vierkantjes
– 60 Artikel. di burro ammorbidito
– een snufje zout
– een pakje gist

 Voorbereiding:

• Klop in een kom de eieren met de suiker.

• Combineer dan alle ingrediënten een voor een al roerend mengsel vlot die over in een ovenschaal.

• Bak in een voorverwarmde oven op 180′ voor 40 notulen.

Eenmaal afgekoeld snijd de taart in grote pleinen serveren, vergezeld van een paar eetlepels frambozenjam.

Een perfecte energie snack voor ontbijt!

Hier zijn enkele tips om de producten van de Agricultural Cooperative Samen vinden :

– worden verdeeld door Coop Adriatica en Noordoost-dan zul je het gemakkelijker vinden in de Veneto, Friuli Venezia Giulia, deel van Emilia en Lombardije. De winkels ze in voorraad hebben van de producten beginnen vanaf 1000 mq in su;

– worden ook verdeeld door Altromercato en eerlijke handel, en van hun website (altromercato.it) het mogelijk, ook door middel van een e-mail verzoek, krijgen het verkooppunt;

– Milaan worden verdeeld door MioBio, een zeer actieve gas.

Banier ‘Kan Estève‘

Het recept: “Le Macine”

Ik ga het brood te nemen van de bakker ... hou ervan!

Je weet dat geur die je voelt komen in de winkel ... mmm, prachtig!  Maar let op, c’è pane e… Brood! 😉

Ik wil een aantal 'duidelijkheid doen! Vandaag ga je naar de bakker, maar om te praten over brood, meel, gist en ... zuurdesem.

Mijn slachtoffer van het moment is Maximum Grazioli, een bakker die ik ontmoet op de laatste vergadering van Subversieve van de Smaak.

Van 1974, datum van de opening van zijn winkel, produceert continuïteit met bakkerijproducten.

"Het brood, een smaak die een levenslust heeft en dat laat je sprakeloos, dat begeleidt ons en leidt ons om te lopen door de tijd. Maximum Grazioli "

Maar nu brood bakken, ops che ho detto, informeren u vandaag ...! 😉

• Hallo Massimo, starten vanaf het begin, maar hoe om brood te maken?

Om brood te maken, maar het is goed, je nodig hebt om hoogwaardige grondstoffen te gebruiken.

Eerste. Het gebruik van steen gemalen volkorenmeel is essentieel.

Tweede. Het geven van voldoende aandacht voor de tijd die nodig is om het deeg te rijpen, fundamentele stap om aroma's en smaken te ontwikkelen, en om het beter verteerbaar te maken.  

Derde. Het zweet en zwoegen van degenen die het brood te maken u van zijn ziel, maar in ruil wil je.

Vierde. De gist.

• We spreken van een schimmel. Eh si, zijn een schimmel, "Gist". Daarom, hoor je van gist, Gist moeder ... Laten we ripassino?

De zuurdesem starter is een cultuur van micro-organismen, verschillende schimmels en bacteriën, waarvan het metabolisme produceert fermentatie, dwz transformeert het zetmeel van het meel in kooldioxide en alcohol in, waardoor het deeg.

De echte eigenaardigheid van de gist, dat tussen de verschillende schimmels en bacteriën (de twee soorten zijn neven), aanwezig melkzuurbacteriën en azijnzuur dat een reeks van organische zuren en schade aan het brood produceren, gemaakt met gist, unieke kenmerken in termen van aroma, verteerbaarheid en retentie.

Anders, in gist schimmels zijn alleen (Saccaromiceti) die gisting is, maar produceren heel weinig organische zuren. Kun je heel goed begrijpen van de geur van brood.

• Nu stap naar een onderwerp dat ik zou warm bellen, Ik verwijs naar meel. Laten we zeggen dat er een beetje ' voor verwarring van de consument, want helaas zijn er slechte maaltijd en dubieuze herkomst. Wil je me vertellen, en vooral, geven wat advies voor een meer geïnformeerde keuze?

Vanuit mijn oogpunt is het van cruciaal belang om de steen gemalen gebruiken, die integraal zijn,  en die mogelijk afkomstig zijn van de graanteelt. Dit gaf hem de echte waarde van brood voor iedereen die besluit om te bakken in een huis of professionele.

Ik bevestig dan, die in de wereld van meel verkregen door industriële fabrieken, niet alles is schoon en helder. Ik zou zeggen op dit punt, dat het beter is om ze te kopen van kleine molens die steen slijpen, of via GAS, of, ten slotte, in de vakhandel natura De natuur is.

• Het water in het deeg heeft ook zijn nodige belang. U gebruikt dat water?

Voor water gebruik ik een apparaat dat het nog lichter maakt door het verwijderen van een aantal’ kalksteen.

• Zout of geen zout, in die zin dat sommige gebruiken sommige niet. Wanneer, en als zodanig moeten worden gebruikt in het brood ...?

Het is voor het zout, en alleen zeezout. Ik gebruik de Piran zout dat minder bitter. Het percentage is 1,6 % su ogni kg di farina. Ook, met volkorenmeel rijk aan smaak, indien zij minder behoefte.

Tot slot vraag ik u een recept met brood, een traditie, Ik vind het leuk! 🙂

Daar ben je tevreden Cinzia, Ik zal je het recept om te geven "Le Macine"

Ingrediënten :

·       800 Artikel. van stenen gemalen bloem "De Molens" Mulino Marino

·       200 Artikel. Roggevolkoren

·       650 cl. water 28 °

·       400 Artikel. zuurdesem klaar om volwassenheid

·       15   Artikel. zout

Voorbereiding :

• Meng alle ingrediënten, behalve het zout, en 50 Artikel. water dat alleen toe te voegen aan het einde in evenwicht.

• Roer het mengsel langzaam tot je een deeg goed gevormde krijgen.

• Het is belangrijk dat de uiteindelijke temperatuur van het mengsel ongeveer 27/28 graden.

• Laat rijzen op een warme voor meer dan 2 uur.
  

• Vormen dan het brood, en laat het rijzen ander 2 uur.

• Bak op 210 ° voor 60 notulen.

• Tot slot zet de oven, verlaten binnen de molenstenen voor andere 10 minuten met de deur op een kier.

_________________________________

La Bottega del Pane Massimo Grazioli

van 1974

Via Rossini 15 – Legnano (MI)

e-mail: massig61@alice.it

Het recept: “Caldidolci Vin Cot Quistello”

Vino cotto of gekookt must? Ik zou zeggen allebei, maar we zijn er zeker van om het verschil te kennen? Om wat 'duidelijkheid doen zal ik je helpen de producenten.

Onlangs, na beter weten beide producten, Ik realiseerde me dat niet iedereen weet het verschil. Beide uitstekende producties, echter anders, zowel dichtheid en voor de doeleinden waarvoor zij bestemd.

We gaan uit van de veronderstelling dat de eerste "glühwein in het Piceno" is een echte wijn. Het’ verkregen door het koken van de wort uit de wijngaarden van Verdicchio, Trebbiano, Montepulciano en Sangiovese, en is gerijpt in eiken vaten. E 'un vino dessert, ook in desserts en smaak vlees. Boven is een uitstekende remedie voor de behandeling van hoest en verkoudheid, en voor mensen zoals ik, Houdt naturale geneeskunde, Dit is al een goede reden om erover te praten.

Het laat het me weten Emanuela Tiberi dell 'Azienda Agricola David Tiberi Loro Piceno, waarbij, tijdens een avond van eten en wijn cirkel “Voor elk wat wils” gecoördineerd door Charles Vischi, Ik heb om te chatten.

Stap bidt al "Vino cotto Mantua" dat, in het dialect, wordt "vin kinderbed" genoemd. Ik ontmoet dankzij mijn lieve Paola van Cantina Quistello Mantua, ontvangt Tjilpen, en vervolgens in persoon te GourMarte, het eten en de wijn evenement gecoördineerd door Elio Ghisalberti.

La Cantina is een sociaal Quistello coöperatie die is opgericht 1928 door een groep telers waarvan de productie zich langs de oevers van de rivier de Secchia. Een land vol met oude tradities en gastronomische wijn die ik goed ken en ik waardeer voor mijn vaderlijke afkomst valletjes.

Daarom, hier om me te helpen om duidelijk te maken is hun president, dat omschrijft mij hun warme wijn is geen wijn, maar een gekookt must; wordt gebruikt als een smaakmaker voor vleesgerechten, voor salades, en ook voor snoep.

Zoals gedefinieerd door de specificatie van de productie van vin kinderbed, de gebruikte grondstof is de Lambrusco druif moet Grappello Ruberti, historische druiven geteeld in het productiegebied van de BGA Quistello. Het is een product met veel concentratie van de druif suiker en alcohol-vrij.

Concluderend, terug naar de vraag die ik stelde in eerste instantie op: “vino cotto of gekookt must?” Ik zou zeggen allebei. Ik zal gebruik maken van de "Vin Cot Quistello" in de bereiding van een dessert zelf aanbevolen, en "Vino Cotto Piceno" als dessertwijn te begeleiden. 😉

"Caldidolci Vin Cot Quistello"

• Ingrediënten:

Een liter melk, 3 kopjes maïsmeel dunne, een snufje zout, suiker naar smaak, een beetje boter, een handvol rozijnen, pijnboompitten naar smaak, een scheutje Vin Cot Quistello.

• Voorbereiding:

Bereid een kompres brengen melk aan de kook, terwijl het toevoegen van het meel van maïs en een snufje zout. Rimestare bene, tot de bloem gaar. Voeg onder voortdurend roeren, suiker, een beetje boter, een scheutje VinCot en voor de laatste paar rozijnen en pijnboompitten.

Met de polenta verkregen vorm veel koekjes ovaal en laat ze rusten voor een paar uur. Geef ze dan gebakken, en let niet om ze te drogen.

I "Caldidolci" als het woord zelf, moet warm geserveerd worden.