De Spingitora is een oude traditie in gebruik in Apulië. In de praktijk, tijdens de maaltijd, zonder te vragen, naar de tafel wordt gebracht een plaat van gemengde groenten van het seizoen. Niet dat verse groenten gekruid, zoals het woord, 'Push' om opnieuw te eten.

Het verhaal lijkt deze gewoonte te traceren naar de Spaanse, dat, op zijn beurt, hebben geërfd uit Arabische landen. Een deel van de oorsprong, zeer liefdevolle groenten, Ik vind dat deze traditie moet worden verspreid en gedeeld.

Het belangrijkste, in de keuze van de grondstoffen, is de seizoensgebondenheid en herkomst. E ', dus is het raadzaam om voorzichtig te zijn in de aankoop, om onze gezondheid te beschermen en de Italiaanse landbouw helpen.

Maar waarom is het raadzaam om meer groenten te eten?

Laten we een snel overzicht.

• Ze zijn een uitstekende bron van vitaminen, mineralen en antioxidanten.

• In de warme maanden, het vochtverlies, ons helpen om idratarci.

• Ze zijn een goede bron van carotenoïden: plantaardige pigmenten met antioxidante eigenschappen. Laatstgenoemde, door het neutraliseren van vrije radicalen geproduceerd boven door de, voorkomen dat deze moleculen beschadigen membranen van gezonde cellen en hun DNA.

• Talrijke studies hebben bevestigd dat een dieet rijk aan groenten is een teken van goede gezondheid. In populaties die zijn overvloedig verbruik, de incidentie van kanker is veel lager.

• Beter rauw of gekookt? Het is een kwestie van smaak. Hoe dan ook, eet ze rauw voorkomt u verspilling van vitaminen.

Ik sluit af met een laatste advies. Rauwe groenten gewillig hand in hand gaan met de Pinzimonio: een mengsel verkregen door het mengen van goede extra vergine olijfolie, verkoop, pepe, goede azijn of eventueel citroen.

Een fris en licht gerecht perfect in elk seizoen, Ik zou aanraden aan mijn vrienden restauranthouders om meer naar de tafel!

Bron: 'Voedingsmiddelen die goed zijn, voedingsmiddelen die slecht zijn '- Tom Sanders hoogleraar voeding en diëtetiek aan het King's College, University of London

In mijn laatste dagen in Carovigno ontmoette ik een familiebedrijf een klein restaurant aan de zee. Zelfs als iemand vindt het moeilijk te geloven, Ik kan geen woord zeggen, tenzij ik op een goede plek, terwijl in tegenstelling tot, als ik ben comfortabel, is een rivier in overstroming. Goed, De eerste keer dat ik naar dit familie restaurant ontmoette ik Nini, zijn vrouw Franca, ed Elena, hun dochter.

TARDI Era, er waren weinig mensen in de lokale. Ik at zittend aan een tafel, en Ninì ander, een korte afstand. Ik heb stille gezien en met droevige ogen. Misschien is dat de reden waarom ik vroeg hem wat hij in de pot had. Met de verbaasde blik vertelde me dat helaas niet kon genieten van wat hij wilde als gevolg van een ziekte. Ik weet niet waarom, misschien om een ​​beetje 'van mijn enthousiasme te sturen voor dat moment gaf ze, maar ik verhuisd en ik ging zitten om naast hem te eten voor een praatje. Hij vertelde me over zijn ontmoeting met Domenico Modugno…

Nini heeft ons verlaten woensdag 23 Afgelopen juli na een lange ziekte. Ik beloofde hem te schrijven en Franca van onze ontmoeting. In verità lo avevo già fatto, voordat je zelfs het nieuws te krijgen. Dit is mijn manier om te onthouden.

“Ik NU faci Piattu van honingraten?” Het is zodat u Specchiolla vragen, fractie van Carovigno in de provincie Brindisi, een van de typische gerechten van Puglia. Hoe ik erachter? Andando Jude, een klein restaurant op de zee die mijn aandacht trok om de bloemen en planten geplaatst in mooie omlijsting rond de lokale. Liefhebbers van de natuur op zich is al een speciaal persoon, per me, Ik hou van de groene, de beste presentatie.

In feite is de exacte naam van dit verfrissing is TAV. (het schieten), restaurant maar ook als het hoofdkwartier van kleiduivenschieten Specchiolla. Er zijn binnenkomst een dag nadat, het berijden van een fiets op de promenade, eetlust werd gevoeld. Binnen een eenvoudige typische trattoria's familie, en op de rug, all'esterno, een veranda van waaruit ik bewonderde het prachtige uitzicht op de zee.

In aanvulling om vertrouwd te raken met de omgeving ik graag doen met mensen, dat is hoe ik ontmoette Nini en zijn vrouw Franca, de eigenaren van het restaurant. Je bent de koningin van de keuken, e lui, met haar dochter, kamerdienaar. De eerste keer dat ik ze vertelde me over zijn verleden in Milaan, toen hij werkte bij het Piccolo Teatro. Hij zorgde voor het vervoer van de decors en alles wat nodig is voor de bereiding van komedies.

Op zekere dag, hoeven de kostuums te leveren aan de kleedkamer voor een optreden van Domenico Modugno, besloten om inserirgli shirt in een ticket met een eenvoudige wens van geluk. Domenico, nativo di Polignano a Mare, Ik ging op zoek naar voordat ze op het podium te danken, blij te hebben op het personeel van een collega van zijn land.

Het is dus die hem kenden, maar niet alleen, de komedie was zo succesvol als Domenico Modugno bewegen een gewoonte van groet te brengen in Nini voor het begin van elke show. Mooie sfeer van een verleden tijd die ik luisterde naar op een hete zomermiddag, met uitzicht op de prachtige zee van Carovigno en een bord van gepureerde tuinbonen.

• Weken in het water een handvol bonen per persoon voor een hele nacht.

• Laat ze uitlekken en zet ze in een pot met water te bedekken. Naast het zout en een aardappel kop combineren, in blokjes.

• Zodra u bij ons aan de kook, koken op een laag vuur een uur verwijderen van de schuim dat geleidelijk vormen.

• Roer af en toe verplaatsen van de pot krachtig, zonder de hulp van lepels.

• Eenmaal geabsorbeerd het water dat het mengsel in de zeef in een eigentijdse extra vergine olijfolie.

De aldus verkregen puree bonen kunnen gepaard gaan met witlof land, van hot chili peppers, of van het witte. Het is ook goed opgewarmd de volgende dag met de gebakken uien.

Een peulvrucht onder de oudste die vers kan worden gebruikt of gedroogd. Het is een goede bron van fosfor, ijzer, zink, magnesium en vitamine E.

Restaurant door Nini T.A.V. – Laan van Tamarisk, Specchiolla - Carovigno (BR)

Het recept: Tortei aardappelen de Val di Non

Ik hou van fruit! Ik vraag me vaak af waarom het niet mag worden aangeboden van catering. Bijvoorbeeld, de appel is een vrucht bekend om de verteerbaarheid. E 'nutriente, laag in calorieën, en is een goede bron van vezels. Ik vind het zo leuk dat ik geadopteerd een appelboom! 😉

Vandaag zal ik u een verhaal van fruit geboren uit een droom Trentino in Brianza vertellen.

Het begon allemaal toen, niet zo lang geleden, rijden langs een weg die ik niet wist, Ik merkte een poort in de voorkant van een kar met een indicatie van een boomgaard, of beter, van Orchard Park.

Van de buitenkant zou je een lange onverharde weg te zien met veel fruitbomen. Ik kon niet… Het begon als een verhaal van kennis en vriendschap met een groep van Trentino die hun droom van het land en de landbouw hebben gerealiseerd in de prachtige Brianza.

Maar niet alleen, mijn avontuur nam me mee naar nemen een boom appel die zullen volgen vanaf nu tijdens de bloei en snoeien, tot en met september, maand gewijd aan het verzamelen van vruchten.

Een manier om te benaderen voor de landbouw, voor leren over het werk van de boeren, in het stadium van het leven van de bomen te volgen onder leiding van deskundigen tijdens bezoeken aan de evolutie van planten genomen verklaren. Adopteer een boom middel trakteer uzelf, met een jaarlijks quotum van 25 euro, een echt contact met de natuur. Een tip die ik geef aan ouders nieuwe generaties aan te moedigen om het land en zorgen dat het kwalijk hun.

The Orchard Park Vijver Ceriano, in de provincie Monza e Brianza, uitstrekt 80 hectare binnen het Park Groane. Een boerderij werd geboren uit het idee van een groep ondernemers van Trento dat het lot zou brengen in Brianza. Binnen vindt u ook een Bottega circuit Campagna Amica, met de lokale landbouw en typische Trentino.

De eerste van de bedenkers van het project dat ik wist was Walter Cova, een meubel liefhebber landbouw die wordt verdeeld tussen het land en zijn werk. Zowel de inzet nodig is het zegel voeren, maar zoals ik al zei Walter – het land werken regenereert u en betaalt u terug in de tijd met zijn vruchten - Een gedachte die ik volledig gedeeld.

Zondag 6 April hebben we samen gevierd dag gewijd te bloeien.

E 'was geweldig om ze allemaal samen te zien lachen en grappen, eenvoudigweg, zoals het was ooit op het platteland. Een dag gewijd aan de natuur en ecologie gesponsord door Pro Loco en de administratie van Ceriano Pond. Respectievelijk aanwezig de Voorzitter Gianmario Longoni en Burgemeester Dante Cattaneo.

Tijdens onze tijd samen hebben we gesproken over de landbouw, Geschiedenis, en tradities van Brianza en Trentino. Over dat laatste, Ik kreeg te proeven 'Aardappelen tortei de Val di Non 'Samengesteld door Stefano Conforti en Matteo D'Andrea onder toezicht van Alberto Cova. Drie vrienden en chef-koks om vreugde en passie.

Wie kent niet dit gerecht van de traditionele dertig kunt lezen onder het recept dat ik kreeg van mijn chefs geven praters (Ik dacht niet dat het Trentino spreken zo veel ... zelfs meer dan ik). 😉

Tortei aardappelen de Val di Non

Ingrediënten voor 4 mensen:

– 1 kilo witte aardappelen
– 100 gr di farina bianca
– Verkoop q.b.
– Pinda-olie om te frituren

Voorbereiding:

• Schil de aardappelen en rasp ze grof.

• Meng de bloem en het zout, meng met een lepel van 'oom Paul' (een lepel, ze noemen het zo).

• Bak tot ze goudbruin.

• Vervolgens verspreid op een papieren handdoek, en serveer met vleeswaren en kazen uit Trentino.

Ten aanzien van de wijn, Ik werd geadviseerd om een ​​goede Teroldego combineren, en volete, voor na het diner, een heerlijke gearomatiseerde grappa all'Asperula, geneeskrachtig kruid die is gevonden in bos.

Zoals ik altijd zeg de 'People’ zijn de sleutel tot alles, gezondheid, en afscheid van Orchard Park!

Orchard Park – Via de Vijver 56 – Ceriano Pond (MB)

www.frutteto.biz – E mail: info@frutteto.biz

Je weet wat ik vanavond doe? Ik ga in de keuken! Iemand vervormen de neus… misschien omdat die mij kent weet dat ik hou van het eten van meer dan koken. 😉

In de woorden van de Duitse filosoof Ludwig Feuerbach – we zijn wat we eten – Duidelijker! Persoonlijk vindt ik de zoekgeschiedenis, tradities, maar ook de therapeutische eigenschappen van het levensmiddel, omdat goed eten is het geheim om gezond te blijven.

Het belangrijkste is om een ​​goede grondstoffen te kiezen, mogelijk #madeinitaly zag de grote producties die we, maar ik raad, optimaliseren en het vermijden van afval.

Stem Broccoli

Vandaag ben ik naar de markt en ik kocht twee broccolik, dell’salade, een po 'di gedroogd fruit, een stuk Provolone e un goed extra vergine 'olijfolie Italiaanse' (Controleer dat er geschreven).

In dit opzicht als je op vakantie bent profiteren om te gaan een bezoek aan een boerderij che lo produceren; als u het wilt kopen, en dan naar huis gemakkelijk fatevelo sturen. Tegen de andere, nuttigen van dezelfde olie die je hebt geproefd op vakantie zal lijken op de goede tijden meegemaakt herbeleven.

Maar terug naar de broccoli. Ze nu gebruik ik een bord pasta en een gemengde salade te bereiden. Over, zijn rijk aan vitamine C maar helaas door koken in water voor een deel verloren gaat. Om dit te voorkomen is het het beste om ze te koken in stoom.

Dat gezegd, eenmaal gekookt hen voegen ansjovis gebakken met knoflook, of naast de tonijn. Ik zal dit preparaat voor pasta gebruiken. Ik beveel, niet gespaard van de 'kwaliteit van de pasta', veel invloed op de uitkomst van een schotel!

Goed, gebleven stengel van broccoli. Ik hou van zijn smaak! Eenmaal schoongemaakt in dunne plakjes te snijden en gaat samen in een lekkere salade, in brokken van provolone, en een heleboel goede noten!

Hoe zit het met ...? Ondertussen, ik eet, Bon Appetite! 😉

• L’insalata, zelfs indien gevormd door 90% water, is een goede bron van vezels, vitamine e sali gemineraliseerd.

• Maak carotenoïden, antioxidanten die degeneratieve ziekten te voorkomen.

• Op zich heeft weinig calorieën, geconditioneerde echter de hoeveelheid kruiden die gebruikt.

Persoonlijk vindt ik de salades, name gemengde! Jammer dat vaak, toen ik bestellen bij het restaurant, Ik krijg twee groene bladeren en een paar tomaten! 🙁

Goed, je weet wat ik bedoel met gemengde salade? Meer van alles, of beter, un’insalata a foglie verdi, groenten, frutta fresca e secca… natuurlijk, alles in overeenstemming met de seizoensgebonden.

Dit gezegd hebbende moet ik wijzen op een echt goede, un’insalat…ona dat ik op een avond een vriend voorbereid. 🙂

L’Insalat…ona Augustine

Ingrediënten:

• Salade Chioggia

• Geraspte wortelen

• Cherry trostomaten

• Nacht

• Gouden appel in dunne plakjes gesneden

• Olijven

• Pijnboompitten

• Sesamzaadjes en venkelzaad geroosterd in een pan

Combineer alle ingrediënten en breng op smaak met extra vergine olijfolie, goede azijn en zout q.b.

Een Vera Bonta !

Enige tijd geleden werd ik gevraagd of ik ritenessi een vrouw koken. Nou ... Ik moet bekennen dat ik beter ben in het eten dan koken… 😉

Ik ben dol op het eten te vieren in Luxe plaatsen, waar de koks, alsook om het verhaal van de kok gerechten vertellen, om de juiste betekenis te geven aan mensen zoals ik, gelooft dat het eten is een van de grootste genoegens van het leven.

Het voedsel moet worden verteld met zijn verhalen en tradities, omdat de band die hem verenigt om zijn territorium en zijn mensen, is een natuurlijk gevolg van de evolutie.

Dat gezegd, waaruit blijkt dat zij die streeft werken, Ik zette me in de keuken! Vandaag ben ik kool, spruiten of beter ...! 🙂

"Spruitjes, honing en rozijnen "

Ingrediënten:

• Spruitjes (typische winter groenten die rijk zijn aan vitamine C)
• Uvetta passa
• Barolo
• Honingdauwhoning
• Rode ui
• Extra vierge olijfolie dan goed
• Verkoop als gewoon

Procedure:

• In een aarden pot hoeft te verzachten in extra vierge olijfolie van de rode ui in dunne plakjes gesneden.
• Combineer spruitjes, snijd ze in partjes, rozijnen eerder gedrenkt in een glas Barolo, en een eetlepel honing honingdauw.
• Cook langzaam tot het is allemaal harmonieus gemengd.
• Sale e pepe net zo, en tot slot een scheutje olijfolie van eerste persing (extra vergine olijfolie).

De honingdauwhoning licht bittere,,it,proeverij,,it,Ik schrijf en reizen.,,it, minder zoet dan andere honing. Het’ de enige die wordt geproduceerd door bijen niet met de bloemen, maar van een suikerachtige stof genaamd honingdauw, door bepaalde insecten. Het’ slechts in bepaalde planten zoals kalk, l'Acero, La Quercia La Roverella e. Heeft een lagere hoeveelheid suikers, maar een grotere aanwezigheid van mangaan, ijzer, zink, kobalt en mineralen. Dit maakt de honingdauw honing een uitstekende natuurlijke tonic.

Het recept : “De druif hyacint in de oven”

Mijn vader was Aldo. Hij werd geboren op 12 Maart 1933 in een dorp van Mantua. Een creatieve kunstenaar van marmer met een grote passie voor zijn werk… wanneer het is uitgeschakeld, het was van hem af.

Gezegend is hij die zijn passie niet verliest ...

Ik heb hem een ​​paar voorwerpen achtergelaten. Een camera die is gestopt met vele momenten van mijn jeugd, een oud frame die ons tijdens onze reizen vergezeld, e un’armonica a bocca. Ik herinner me dat al jaren, na zijn vertrek, Ik vaak gestopt om de geur van het hout waarop rustte zijn lippen om het te spelen ruiken. Er kwam een ​​dag dat ik niet meer gehoord ...

Hij hield van zijn job, hield reizen, adorava muziek, hield de wijn en eten, hield om te rijden Bos te zoeken champignons… Een moeilijke karakter dat onze relatie soms confronterend maar heeft nog steeds intens en diep.

Ik kan alleen maar zeggen voor zorgen dat, toen hij vertrok hij, isn'è liet een stukje van mijn hart.

“De tegenstrijdige berichten kan waar en ingrijpend zijn, omdat ze, iedereen speelt hun ware essentie op zoek naar harmonie met de essentie van anderen…” Alessandra Paolini

Het is al zo vele jaren, maar voor mij is het alsof het gisteren was. Vandaag, de dag van zijn verjaardag wil ik hem herinneren met de geuren en smaken van het geheugen dat, bracht me terug naar het verleden met de geest, doet me denken aan de tijd dat was ...

Naast zeer omeletten houden, dat hij zorgvuldig voorbereid, Ik herinner me vooral een wilde ui, de lampascione, hij had geleerd te waarderen en te koken van zijn moeder. Ikzelf ga hebberig als ik degenen die het kunnen bereiden zonder de karakteristieke bittere smaak vinden om de overhand te hebben.

Ondanks zijn naam reacquaint dialect vaak stompzinnige gewoonte van het geven aan iemand, zijn culinaire en geneeskrachtige eigenschappen logenstraffen verwijzingen verbonden aan deze praktijk.

Deze groente geteeld bijna uitsluitend in de zuidelijke regio's, om te worden verzameld in de behoefte van ten minste vier jaren van groei. Naast het helpen om het vet en suiker in het bloed verlagen, heeft anti-inflammatoire eigenschappen en laxeermiddel.

Maar nu komen we bij de voorbereiding van “lampascioni gebakken”

• Begin met schone lampascioni hen te beroven van de buitenste schil.

• Ga dan door ze in water gedurende ongeveer zes uur, zodat ze een beetje 'bittere smaak van verliezen.

• Drain, asciugarli, en groeven aan de basis met een schroevendraaier.

• Tot slot, schik ze op een ingevette bakplaat en laat ze in de oven en bak ze op 180 'voor ongeveer een half uur.

• Breng op smaak met extra vierge olijfolie, goede, verkoop, knoflook, en chili.

Ik,  li adoro!

“Ieder van ons heeft zijn madeleine, de smaak die hem doet denken aan de betere leeftijd. Het is niet alleen spijt van de smaken van weleer, maar een staat van genade te recreëren. Een zoektocht naar de verloren tijd… En wanneer wij kunnen, probeer dan een wonder kind, een kinderlijke vreugde die maakt ons scheel plezier ... het is het vinden van tijd ...” Marino Niola, antropoloog

Het recept : “The Roots en de Fasioi”

Apro le finestre e il mio sguardo si perde… ricordi di campagna, gelach van kinderen, geur van hooi, van blote voeten op het gras, di vendemmie festanti e di sonni tranquilli.

Solo chi ha avuto un’infanzia passata così, mi può capire. Kan begrijpen de wens om terug te komen met de geest om te onthouden, omdat de aarde heet, riportando ad essi.

Elk jaar, precies 29 Juni – ricorrenza di Santi Pietro e Paolo – venivo accompagnata da mia nonna Jija in campagna, nella piccola Lorenzaga di Motta di Livenza a Treviso. Eindige scholen, klaar met school, finiti i ritmi severi della vita cittadina, finalmente arrivava la fatidica data. En driehonderd mijl verderop ... en alles veranderde. Geen gebouwen, maar velden van wijngaarden, maïskolven, ganzen, kippen… partij! Toen ik aankwam was ik alleen wandelend op blote voeten op het gras, als in exploratie, hoe het bezit van mijn natuur te herwinnen, van mijn maat ...

En nu ben ik hier, ancora una volta, na zoveel jaren, omdat Aarde gesprekken, en je het niet vergeet ... En 'een in de ochtend.

Kijkt uit het raam ik overwegen het landschap. In het gezelschap van het gezang van krekels en het ritselen van bomen, reist de geest ...

Ricordo mia nonna Jija, una donna contadina conosciuta da tutti per la tenacia e per la determinazione. Ricordo le mattine, quando mi svegliavo all’alba. Col canto del gallo tutto riprendeva il normale ciclo naturale.

La guardavo nella mungitura, bij de bereiding van boter, terwijl hij het gras maait met de zeis ... Het leven op het platteland is een geweldige les, i momenti vissuti così di grande intensità.

Non dimentico i sapori, ze gebruikt worden ... De verse melk, brood met verse boter, e… i radici e fasioi! Een bonenpuree waarmee verse radicchio op smaak wordt gebracht. ik verzeker je, una vera prelibatezza!

Mia nonna durante l’estate preparava spesso questo piatto, een van mijn favorieten. Vandaag wil ik dus niet vergeten.

Wortels en fasioi

Voorbereiding:

• In een pan, doe de bonen (fasioi) eerder geweekt voor twaalf uur ongeveer.
• Meng de gesnipperde ui, twee aardappelen in stukjes, een stengel bleekselderij in blokjes gesneden, twee botten van varkensvlees, van gemalen kaneel, Verkoop e pepe net zo.
• Kook langzaam tot de bonen zacht zijn. Dan, de botten te verwijderen en passeert alles tot je een dikke, homogene.
• Ondertussen bak kleine stukjes bacon, dat een lage warmte af hun natuurlijke vetten te gebruiken als eerste vulling van radicchio.
• Serveer de radicchio (roots in het dialect), met de bonensaus die er bovenop wordt gestrooid als finishing touch.

Over dit recept, è usanza locale dire mentre la si mangia: "Magnar e morir"