و «تمام آغاز و تا اواخر 2019, تقریبا خسته شده اید, و یا بهتر, شاید ما بودند که ما وزن نمی دهد به اخبار شروع به از چین وارد. غافل از آن سونامی که بعد از چند ماه می توانست ما را تحت الشعاع قرار دهد, ما با زندگی ما رفت, بازی پایین ... – قطعا یک آنفلوآنزای بد, اما, نمی مبالغه – ما گفت: تا. اما هیچ. واقعیت غم انگیز این است نشان دادن.

از آنجا که ما به با سبکی زندگی استفاده می شود که ما به ارمغان آورد سال بیش از حد بسیاری به این باور نیست که یک تراژدی این قدر می تواند ما را درگیر. اما چگونه می توانید?! افرادی مثل من که در لمباردی زندگی می کند – منطقه با contagions بیشتر, منطقه تعالی سلامت – اگر او همچنان به درخواست. حقیقت این است که ما آماده نیست. دور آن را از من به انجام جنجال, آخرین چیزی که ما در حال حاضر نیاز به حق. در حال حاضر ما به ویژه همه کسانی که در این شرایط اضطراری تشکر می کنم ... در واقع, ما باید آنها را و ما را کمک کند با آن فاصله اجتماعی را لازم برای جلوگیری سرایت کمک. وجود خواهد داشت زمانی برای تأمل از این درس سخت کشیده می شود.

چند روز پیش من پیدا کردم خودم به یک پیر مرد گوش دادن… "این, برای افرادی سن و سال من بدتر از جنگ است, من می توانم شما با اطمینان بگویم چرا که من زندگی کرده اند. ما به سالمندان در تنهایی زندگی می کنند از ترس تصادفا این دشمن نامرئی. فناوری کمک می کند تا, درست است, اما بسیاری از ما که با آن آشنا نیست برای استفاده. برخی از, همچنین تلویزیون وجود دارد, اما برای مبارزه با اضطراب، بهتر است تا آن را خاموش." من هم داستان یک دکتر را شنیده و در همان زمان کمک به بیماران دچار آسیب های روانی در بخش Covid نقل مکان کرد: "یک لحظه بود, لحظه ای بعد او رفته بود…"

کوروناویروس COVID-19 جدید

کووید 19, 'شرکت' فی تاج, vi در هر ویروسی, 'D' در هر بیماری (بیماری در انگلیسی) و "19 'برای سال که در آن مشخص شد. کوروناویروس خصوص مهاجم و مسری جدید بنابراین برای شکل آن از تاج با خار به نام, که منجر به عفونت بیشتر یا کمتر شدید مشکلات تنفسی. یک عفونت است که خود را برای اولین بار در WUHUAN آشکار, در چین, که بسیاری از علائم اولیه شایع عبارتند از: تب, خستگی و سرفه خشک. آن را از طریق عطسه ساده گسترش می یابد, یا بینی لمس کردن و چشم دهان با دست آلوده. برای محدود کردن گسترش آن عطسه یا سرفه حیاتی است به بافت (را به سرعت به یک سطل زباله پرتاب می شود) و یا در خم آرنج, و شستن دست های خود را کاملا با آب و صابون. بیمار می تواند تعریف شده به عنوان پس از رفع علائم شفا, و قطعی, پس از نتیجه منفی به دو سواب متوالی در فاصله ای از انجام 24 ساعت از یکدیگر. اندیکاسیون در حال اجرا سوآب را در افراد علامتدار است که بر روی توصیه های پزشکی انجام. با توجه به دسترسی جهانی این بیماری جدید در 11 مارس 2020 WHO اعلام همه گیر COVID-19. (منبع: وزارت بهداشت، درمان)

چند روز پیش من یک تولد, یک I تولد هرگز فراموش نخواهم کرد, تجربه تقریبا, فکر کردن در مورد چه خواهد شد با زیبای من ایتالیا اتفاق می افتد. من تعجب اگر بیش از یک بار این شرایط اضطراری ادامه خواهد داد تا احساس در این زمان دشوار متحد… اگر ما حمایت صنعتگران ما, اکنون بیش از همیشه از بحران خم. اگر ما همچنان به احساس می کنید که احساس تعلق به ایتالیا، که این روزها همه از ما را هیجان زده و قلب من گرم. سال گذشته، تحت فشار این بازتاب تصمیم گرفتم کتاب من یک عنوان تحریک آمیز: یک بار ایتالیایی ها وجود دارد. خوب, من معتقدم که پس از پایان این شرایط اضطراری است که هدف قرار دادن ما خیلی سخت ما عاقل تر خواهد بود, اما به خصوص, ما می دانیم که چگونه به دفاع ایتالیایی ما هرگز. ما نیاز, ALL. این حداقل بزرگترین امید من است.

کووید 19, پرسش و پاسخ  www.salute.gov.it

Oggi esco dal mio seminato abituale. Parlerò di famiglia. Perché lo faccio? Perché questo è il mio spazio per fermare i pensieri e per fare chiarezza. Non ho la presunzione di farla per gli altri. La faccio per me. Forse mi comprenderà chi mi conosce, e forse, anche chi ha imparato a farlo leggendo le mie parole.

یک, parlerò di famiglia, come la intendo io: un nucleo che nasce dall’amore di due persone, nel rispetto e soprattutto nella verità. Non sempre genera figli, né ha componenti dello stesso sesso, né dello stesso credo. Un concetto di famiglia che nella continuità richiede coraggio e onestà; che non segue modelli e che non alimenta apparenze né ipocrisie. Un’unione che crea condivisione e che genera felicità e benessere.

Utopia? نه, solo coerenza.

Che sia in atto un cambiamento dei costumi nella nostra società è più che evidente. Su questo credo che nessuno abbia nulla da eccepire. La stessa legislazione sta legiferando nuove normative che riportino le leggi al passo con i tempi. Troppi interessi economici hanno fatto sì che il matrimonio sia, più che un legame d’amore, un contratto da gestire e su cui basare il sostentamento della propria vita.

Per tutta la vita…

Già… Una promessa che abbiamo fatto in molti, forse perché per anni ci siamo adagiati su un modello di famiglia statico, duraturo nel tempo. Per tutta la vita… come chiedono i sacerdoti celebranti agli sposi durante la cerimonia. Peccato che loro non sposandosi non ne conoscono veramente il significato. Più che per tutta la vita, servirebbe un matrimonio che si rinnova, diciamo ogni cinque anni. Se c’è l’amore continua, se non c’è non alimenta interessi economici e quant’altro. La realtà è che l’Italia è trai i paesi con maggior casi di infedeltà coniugale. Altro che amore…

E i figli… come la mettiamo?

I figli hanno bisogno di modelli mi è stato risposto. Senza dubbio, ma a patto che questi siano veri. Rinunciare a nuovi inizi e persistere in rapporti basati sulla menzogna per l’amore dei figli, è solo una scusa che denota mancanza di coraggio nell’affrontare la realtà. Ho vissuto ciò di cui parlo da figlia, da madre e da moglie. Esperienze che mi hanno insegnato che ciò che conta, nel tempo e nella crescita, nostra e loro, è la capacità di saper instaurare rapporti basati sul dialogo e sulla sincerità. Le verità difficili sono meglio delle bugie di convenienza, که, una volta scoperte, confondono e non permettono di distinguere il vero dal falso.

Crisi dei valori.

من لبخند وقتی من در مورد بحران مقادیر مرتبط با فرکانس ازدواج پایان شنیدن. ذهن شما, non che io stessa non l’abbia detto più volte, ma non certo per l’accostamento ad un sacramento religioso che impone scelte che per lo più non vengono rispettate. Quando parlo di crisi di valori, io intendo una crisi etica e morale che condiziona in senso negativo i rapporti in generale.

Potrei continuare a lungo, ma in fondo a che serve… questa purtroppo è la società di oggi, quella dell’apparenza.

Forse non tutti sanno, mi riferisco ai non addetti ai lavori, che i giornalisti si distinguono in professionisti e pubblicisti. I primi esercitano questa professione in modo esclusivo e continuativo, mentre i secondi, possono svolgere attività giornalistica non occasionale e retribuita, e nel contempo svolgere anche un’altra professione. Entrambe le figure, oltre ad essere iscritte all’Ordine dei Giornalisti, hanno diritti doveri e responsabilità. Devono diffondere le notizie nel rispetto della verità, senza condizionamenti e strumentalizzazioni. La loro indipendenza e credibilità, garantisce all’opinione pubblica il diritto a ricevere un’informazione onesta.

در این رابطه Indro Montanelli به 1989 نوشته:

“La deontologia professionale sta racchiusa in gran parte, se non per intero, in questa semplice e difficile parola: onestà. E’ una parola che non evita gli errori; essi fanno parte del nostro lavoro. Perché è un lavoro che nasce dall’immediato e che da i suoi risultati a tambur battente. Ma evita le distorsioni maliziose quando non addirittura malvage, le furbe strumentalizzazioni, gli asservimenti e le discipline di fazione o di clan di partito. Gli onesti sono refrattari alle opinioni di schieramento – che prescindano da ogni valutazione personale – alle pressioni autorevoli, alle mobilitazioni ideologiche. Non è che siano indifferenti all’ideologia e insensibili alle necessità, in determinati momenti, di scegliere con chi e contro chi stare. Ma queste considerazioni non prevalgono mai sulla propria autonomia di giudizio. Un giornalista che si attenga a questa regoletta in apparenza facile potrà senza dubbio sbagliare, ma da galantuomo. Gli sbagli generosi devono essere riparati, ma non macchiano chi li ha compiuti. Sono gli altri, gli sbagli del servilismo e del carrierismo – che poi sbagli non sono, ma intenzionali stilettate, quelli che sporcano.”

Parole sagge dettate dall’esperienza di un grande giornalista della storia italiana, che a mio parere esprimono l’essenza dell’etica del giornalismo. Il mondo della comunicazione, in cui mi sono ritrovata quasi per caso, richiede tenacia, determinazione, passione e indipendenza. خوب, ho deciso di mettere a frutto l’esperienza fatta in questi ultimi anni, durante i quali, percorrendo km e km in lungo e in largo per l’Italia, ho cercato di conoscere le risorse, ma soprattutto di focalizzare gli ingranaggi che bloccano un paese come il nostro, con potenzialità non espresse come dovrebbe essere giusto che sia.

تازه, dopo un percorso durato qualche anno, sono entrare a far parte dell’Ordine dei Giornalisti della Lombardia. Ho passato gli ultimi mesi leggendo e riflettendo sulle “Lezioni di diritto dell’Informazione e deontologia della professione giornalistica”, scritto dall’avvocato Guido Camera, e sulle Carte deontologiche, manuali e linee guida, che molti di questo settore dovrebbero leggere, se non tornare a rileggere. در realtà, questa tappa, rappresenta soprattutto una rivincita che ho preso con me stessa. Un punto d’arrivo, و یا بهتر, un nuovo punto di partenza. Di strada da percorrere ce n’è ancora molta. چیزی که مهم است, è non perdere la voglia di continuare ad imparare e di condividere con entusiasmo il bello e il buono del territorio italiano.

در نتیجه, per chi vuole intraprendere il mio stesso percorso, ho pensato che possa essere utile un breve vademecum con le condizioni fondamentali per l’iscrizione all’Elenco dei Giornalisti Pubblicisti.

• E’ indispensabile avere esercitato per almeno due anni un’attività giornalistica non occasionale e retribuita regolarmente svolta presso una testata registrata in Tribunale.
• E’ necessario documentare la tracciabilità finanziaria della retribuzione ricevuta: almeno 2000€ lordi nel biennio.
• Gli articoli pubblicati nei due anni, di cui va allegata una copia, devono essere almeno 65 nel caso di quotidiani, و 40 per i periodici.
• Il Consiglio dell’Ordine, da poco più di un anno, ha introdotto per gli aspiranti Giornalisti Pubblicisti un colloquio/esame condotto da un Consigliere istruttore.
  

Testi di riferimento e fonte:

“Lezioni di diritto dell’ informazione e deontologia della professione giornalistica” di Guido Camera. Consultabile in formato pdf nella sezione “pubblicazioni” del sito www.odg.mi.it

Ordine dei Giornalisti – Consiglio Regionale della Lombardia
Via A. Da Recanate, 1  Milano – Tel 02 6771371

از “I Quaderni dell’Ordine” – Deontologia istruzioni per l’uso. Mario Consani e Guido Camera

من در حال حاضر فکر می کنم همه می دانند چه وبلاگ, یک یادداشت در شبکه متولد شده از شور و شوق, که در آن به ارسال و به اشتراک گذاری از طریق شبکه های اجتماعی, آنچه که ما عشق را به زندگی می کنند. پدیده ای که از اواخر 90s توسعه, و تا به تغییرات اساسی در راه مردم در وب ارتباط برقرار کمک. فضای شخصی رایگان از محدودیت, که در آن به دادن دریچه به افکار خود و خلاقیت خود را. ظرف واقعی, پر از زندگی و احساسات.

با توجه من, منظور من از وبلاگ, من نمی دانم چه مدت. این فقط یک مرحله از زندگی من است که به من اجازه می دانم و یادگیری, بلند شدن پس از سقوط. برای برخی از, من می دانم که من به برخی از داستان است که من زندگی کرده اند گرامی, چاپ آنها بر روی صفحات کاغذ, همسفران غیر قابل تعویض, می گوید: زمان آینده.

این همه به آنچه? شاید به می گویند که آن شور و شوق است که ما را با خودرو است? برخی از, وای بر کسانی که از دست داده, اما وای همچنین به کسانی که از آن سوء استفاده! احساس را به دلیل گرفته, خطر ابتلا به تکراری بودن, من همچنان در مورد این ارسال در فضای شخصی من, برای روشن است که شور باید مورد استفاده قرار گیرد, fraintesa شمال شرقی.

این تفکر من است, افسوس, متاسفانه, به واقعیت چیز مربوط نیست. من وبلاگ نویس, دوست داشت و انتقاد, کسانی که خود را با سفارشی کردن آنچه انجام می دهند مرتکب,  کسانی که در شرکت خود قرار می کند انرژی کمی, که به معنی درون خود را حرکت, مجهز به دوربین ها و فن آوری به اشتراک گذاشتن. آنها هستند که با استفاده از همه وقت آزاد می باشد, اغلب تعطیلات خود را, مطالعه و نوشتن در ساعت غیر منتظره ترین.

برخی آنقدر خوب به تحقیق می شود و توسط کسانی که نیاز به شناخته شده باشد تماس, اغلب بدون درک. این نقطه است. اجازه دهید به شما چند قسمت که من درگیر بگویید, و ساخته شده است که من تقریبا از دست دادن به ادامه در جهانی که در آن حیله گری غالب. این در حالی است, چون من تمام نشده است.

مورد اول. چند سال پیش من به داستان های شخصی از زندگی یک قلعه معروف برگامو به تماس گرفته شد که در آن شما رستوران. پس از آنها شناخته شده است و داستان های خود علاقمند شده اند, I انتساب قبول. آنها هنوز هم نیاز بود یک زن و شوهر از جلسات به جمع آوری مواد مورد نیاز من. برای حمایت از این, من از آنها خواستم بازپرداخت برای زمان و ماشین سفرهای. بدون پاسخ, پس از آن به حالت تعلیق همکاری.

با توجه به مورد. Circa un anno fa, من در یک سه روزه تور وبلاگ نویس دوره مربوط به ارتقاء از قلمرو در ونتو درگیر شد, دقیقا به ترویزو, یک شهرستان است که من بسیار دوست دارم به ریشه های من. من 'البته با ما نوشت چرا که یک عکاس که ما را هدایت وجود دارد. این به بازپرداخت هزینه های سفر توافق شد. ماه گذشت, وعده ادامه, اما هیچ چیز. من تقریبا استعفا داده بود،, وقتی که, نسبت به اواسط ماه اوت, من دوباره وعده داده بود بازپرداخت هزینه های قبل از انقضای ماه متحمل. هنوز هیچ چیز, و یا بهتر, تقریبا مسخره. عشق من است و از بسیاری از, و از این آقایان به عنوان ما تماس بگیرید?!

دیروز, پس از فوران من, در بسیاری از خصوصی به من گفته اند به زندگی می کنند موقعیت های مشابه. حمل سخنان یک دوست: “سینتیا, اگر شما ارسال, شاید انجام این کار به نفع همه ما, بسیاری از چیزهایی که به دور بماند, در حال حاضر آن را مد روز است به آسیب وبلاگ نویسان بیشتری نسبت به خوب صحبت می کنند.“

من قول دادم که من.

شب به ارمغان می آورد مشاوره ... است تا. من با قلب من عمل می کنند, همیشه, هم, اغلب در هزینه های من ... اما شاید آن زمان برای تغییر است, و آب, من نمی خواهم به تغییر, من می خواهم به همان همیشه باقی می ماند, بلکه تعمق انتخاب های من. بیا ساعت, پس در عین حال پیشنهاد دیگری است که همکاری من با وعده از دید معامله.

من تا حدودی از این کلمه خسته, چرا که یکی از I, منظور من دید, من سعی کردم به guadagnarmela تنهایی, اشتراک, با پروژه, در افکار من, با کار من است. حالا من سعی می کنم آن را به دیگران, هنگامی که آن را مناسب در نظر, وقتی که من می دانم که من به خوبی می تواند انجام دهد.

بیایید وبلاگ نویس, که من امروز تماس بگیرید, است مقدار زیادی از کار در پشت (من این تعریف را دوست ندارد, اما از آنجا که "در حال حاضر’ هستیم, من ترجیح می دهم به تماس مزرعه برای وبلاگ نویسان که احساس از تماس به زمین). در چند سال گذشته شدید بوده است… سال تحقیق, برای زندگی واقعیت, گوش دادن به مردم, اما بیشتر از همه سال به یاد ... من هرگز متوقف خواهد شد آن را انجام.

من بین فایل های زندگی, یادداشت ها, ثبت ... استفاده از تمام امکانات تکنولوژیکی اجازه می دهد که من به استفاده از شبکه برای به اشتراک گذاشتن آنچه که من انجام. این وبلاگ نویسان هستند, گاهی اوقات در ازای وعده های دید به نام… اغلب بدون بازپرداخت هزینه (به عنوان مثال به شما بدهد، من در انتظار یک هنوز توافق کردند تا هزینه های سفر از اکتبر سال گذشته).  شما را در درک که شاید چیزی اشتباه است.

که گفت:, به من می گویند, من فقط می خواهم اشاره و سر! شاید این مناسب است برای تغییر ثبت نام.

گزارش در اینجا هم پاسخ به سوال من یک زمان کوتاه پیش توسط جاستین Catalano در ساخته شده بود (ditestaedigola.com) در مورد این موضوع.

• جهانی وبلاگ نویس: AMA چی حقیقت, odia چی حقیقت, و که با استفاده از. اما چه کسی اهمیت میدهد واقعا ارتباطی ساخته شده توسط وبلاگ نویسان و به همین دلیل .... سینتیا, شما چه فکر میکنید?

هیجانی که در بسیاری از وبلاگ نویسان در این مسیر سوار, من compresa, به عنوان مسئول عاطفی خود را همراه به ارتباطات دیجیتال پدیدار بود, می توانید از کمک در این شرایط سخت که ما زندگی می شود, به خاک که محصولات. پدیده در حال حاضر در رواج سال در خارج از کشور. بسیاری از درک کرده اند, و الهام گرفته شده اند.

جهان از وبلاگ نویسان همیشه آسان نیست, کسانی که با توجه به شور و شوق عمل وجود دارد, و کسانی که دور توسط هدف آسان انجام وجود دارد. در هر صورت, تنها به خوانندگان که رو به جلو در زمان به دنبال مربوط, شور و شوق است که بسیاری از ما کمک کرد زمان سختی را دریافت کنید.
تنها نقطه درد را در این زمینه, این است که بیش از حد بسیاری به استفاده از این شور و شوق و بدون اذعان به تعهد فکری و نه فقط, زمان و انرژی را وقف این کار که اهمیت بوده است توسط نهادهای محلی به رسمیت شناخته شده.

وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران, عشق و شور و حرفه ای, احساسات و عقلانیت. دو نقش است که نوشته های یک روانی بسیار متفاوت. در هر صورت, هر دو می تواند در برقراری ارتباط کمک کند, هر کدام در راه خود را, زمین و محصولات آن. نکته اصلی برای من قوام است, که باید توسط امواج راحتی از لحظه ای را دنبال نمی نگهداری می شود.

سپس, عقد, در ازای دید تماس بگیرید… چون حقیقت این است که اگر شما با ما تماس بگیرید, دید شما به شما نیاز دارند!