Da sempre, fin da bambina, sono attratta da fiori e piante spontanee dalle proprietà curative. Una vera farmacia naturale che richiede rispetto, ma soprattutto conoscenza. Ricordo quando in campagna a Treviso, tijdens de zomervakantie, mi divertivo a seguire mia zia nella raccolta di erbe e radici trovate nei campi. Insegnamenti tramandati di generazione in generazione, utili per rimedi casalinghi e preparazioni culinarie. Devo ammettere che all’assaggio ero un po’ aarzelend, ma talmente curiosa che la voglia di provare nuovi sapori, ogni volta prendeva il sopravvento. Crescendo le cose non sono cambiate, of beter, forse il luogo in cui ho vissuto, purtroppo non sempre favorevole alla scoperta di erbe virtuose. Ondanks deze, ogni qual volta che ne ho l’occasione, approfitto per unirmi al seguito di chi ha trasformato questa passione, in una vera e propria professione.

Questo per dire che non ci si inventa esperti di piante spontanee. Serve esperienza e conoscenza, per non rischiare di incappare in erbe il cui l’utilizzo maldestro, non sempre apporta benefici al nostro organismo. Bij voorbeeld, credo che molti non sappiano che un infuso di camomilla, conosciuta per il suo effetto tranquillante, lo è solo se lasciata in infusione per non più di tre minuti. In caso contrario, l’effetto è eccitante e non rilassante. Riconoscere le piante selvatiche – presenti in ogni stagione – e saperle usare in cucina, oltre che appagante, è un modo per avvicinarsi alla natura traendo da essa i suoi benefici. Per gli autodidatti, sono molte le pubblicazioni che aiutano a conoscere le piante spontanee. Volete mettere però il piacere di vivere questo mondo vegetale meno conosciuto con una bella passeggiata nei boschi? Per esperienza sul ‘campo’, posso dirvi che non c’è paragone!

In mijn laatste reis gemaakt met botanische Mara Marsegaglia, la mia esperta di erbe selvatiche, mi sono divertita a raccogliere piante e fiori che con piacere ho utilizzato in cucina. Eccone alcune.

Parietaria

• De parietaria è chiamata anche erba vetriola per l’uso che un tempo se ne faceva per pulire i vetri. Ha note proprietà diuretiche e depurative. In cucina si consuma cotta.

Violetta

• Che bel colore che ha la violetta! Fiorisce all’inizio della primavera e viene utilizzata principalmente per decorare i piatti.

Hop

• I germogli primaverili del Luppolo, grazie al sapore delicato, sono un ottimo ingrediente nei risotti e nelle frittate. Nel Veneto sono noti con il nome di bruscandoli.

Pisello selvatico

• De pisello selvatico fiorisce da marzo a maggio. In cucina vengono usati i semi contenuti nei baccelli.

Farinaccio

• De farinaccio, ricco di sali minerali e di vitamine A, B e C, prende il nome dal leggero strato di polvere bianca – simile a farina – aanwezig op de bladeren. Goede enkel gekookt en gekruid met olie en zout.

Ortica

• De’ortica, la regina delle erbe spontanee! Ricca di ferro, ha proprietà diuretiche e disintossicanti. In cucina è utilizzata in molte preparazioni tra cui risotti, minestre e frittate.

Primula

• De primula, il fiore della primavera! Aangenaam haar doordrenkt met ontspannende,,it,Ook zeer interessant voorbereiding,,it,zonder al te drukken,,it,Dek af met kaasdoek en blootstellen aan de zon gedurende ten minste veertig dagen,,it,Ik besluit met een schotel bereid met één van de planten die ik verzamelde,,it,Een eenvoudige zelfgemaakte saus met sjalotjes zacht boter en gries eerder gebroeid,,it,maar zo nieuwsgierig dat de wens om nieuwe smaken te proberen overnam,,it. I fiori vengono utilizzati anche nei risotti, nelle minestre e per decorare i piatti.

Fiori di Sambuco

• Ik fiori di sambuco, raccolti in primavera, hanno proprietà diuretiche, digestive e antinfluenzali. In cucina sono molti gli impieghi. Personalmente l’utilizzo che preferisco è quello per la preparazione dei fiori fritti in pastella. Deliziosi!

Concludo con un piatto preparato con una delle piante che ho raccolto. Un semplice sugo casalingo fatto con scalogno ammorbidito nel burro e farinaccio precedentemente scottato. Heel goed!

Tagliatelle di farro e farinaccio

Per info/corsi in Brianza – Mara Marsegaglia, expert op planten en wilde kruiden: marsemara@hotmail.com

Justin Catalano

Het lijkt vreemd dat de man classificeert bepaalde onkruiden. Een been vedere, in werkelijkheid, natuur in elke vorm van leven heeft zijn precieze plaats, ervan uitgaande dat in een perfecte ecosysteem zelfs schijnbaar nutteloze planten hebben hun precieze locatie en het doel. Misschien is de enige wiet, dus als we begrijpen de menselijke, is gewoon de man!

Onkruid zoals gezien in onze gemeenschappelijke menselijke betekenis effecten in de zorg of de indicator van onevenwichtigheden die in de bodem voorkomen.

De zorgeloosheid Umana, zijn gebrek aan respect voor het plaatsen, slechte arbeidsomstandigheden of zelfs, waarom niet, onevenwichtigheden ontstaan ​​door overmatige bemesting betekenen dat moeder natuur zal hebben om ons een signaal te geven of zich een remedie.

De wiet is een indicatie van braakland waar ze worden gemorst of stortplaatsen. Kamille met zijn kleine en prachtige bloemen is de genezing van de grond te compact en minimaal verwerkt.

• Maar waarom noemen ze onkruid?

Het punt is juist dat. Worden gedefinieerd als zodanig alleen voor de afschaffing ervan moeilijk, hun invasief gedrag, en ons gebrek aan vermogen om te elimineren hebben vergeten hoe in harmonie met de natuur te leven.

Vandaag spreken we van Portulaca (Portulaca oleracea), wijdverbreid in onze velden en bekend onder vele namen in het dialect (ERBA Porcellana, sportellacchia, purchiacca, gras pucchiacchella, enz..). Eenjarige plant om zich te verspreiden en knielen (we zouden meanderende zeggen), we bevinden ons vaak vooral in de maanden van juni tot augustus, te zien zijn in onze tuinen. Het ziet er zeer vergelijkbaar met een cactus plant met zijn vlezige bladeren en haar bruine takken. Zijn kleine gele bloemen doen maken het eerste waarderen en, dan, vervloeken wanneer het proberen om zich te ontdoen.

• Maar waarom is er, en bovenal het is echt onbruikbaar?

Zeker op basis van enkele lijnen voor het Portulaca verschijnt een reden. Slechte bodem drainage, namelijk, Simpel gezegd het water stagneert in de kelder omdat het te compact.

• Maar laten we naar de meer interessante vraag ... is nutteloos?

En hier de geweldige respons. Absoluut niet!

De tere blaadjes zijn heerlijk in salades, alleen of als toevoeging.

Pari haar twijgen, zodra de zon gedroogd en opgeslagen, ze zijn erg lekker als het gebruikt wordt als specerij voor pasta aglio e olio waarin ze geweekt. U krijgt een saus waar deze "sticks "voor hun aromatische, vaag doet denken aan de smaak van het eekhoorntjesbrood.

Maar, en dit is het meest interessante nieuws, doet ook goed als een plant die rijk is aan omega-3, vet kan ons immuunsysteem te verhogen, en vitaminen.

Dus eet! Maar niet alleen.

• De infusie van de bladeren heeft zuiverende effecten op het lichaam. Het is een goed diureticum.

• Bij gebruik voor extern gebruik is fijn om bijenkasten te behandelen, puistjes en eczeem.

• De boeren gebruikt, als een bijensteek of een wesp, neem bladeren meer vlezige,  breken ze in de helft,  en wrijf de angel.

In het kort, de Portulaca ontbreekt alleen het woord. En als praten zou zeggen "weed zal je!