Mijn nacht onder de sterren met Laura Rangoni

Laura Rangoni, journalist, schrijver, vrouw onderzoeker en liefhebber van de natuur. Hoofdredacteur van het weekblad eten en wijn Boerenkool Ik werk met. Er zijn veel overeenkomsten, dat leidde me naar haar. De 10 Augustus, in zijn huis in de provincie Bologna Savigno, onder de sterrenhemel tussen talk, herinneringen en plannen voor de toekomst, We gleden de uren wachten op een vallende ster.

De avonden in het land zijn vol sfeer, de geluiden van de natuur leidt ons weg van zorgen dat de kunstmatige geluiden die worden veroorzaakt door de mens, tijd, wij verslijten verzwaren ons leven. Omringd door de heuvels van Bologna, in het gezelschap van zijn trouwe metgezellen, We brachten de nacht van San Lorenzo zat in zijn tuin, onder de geuren van de tuin en die van de roos planten. De sterren zijn niet te verwachten valt. In waarheid, ik geloof dat de sterren zijn ook op de begane. Degenen die het geluk om hen te ontmoeten, maar vooral degenen die de mogelijkheid hebben om ze te zien, kunnen momenten van ware schoonheid te ervaren, traendo van deze luce, waar warmte en welzijn.

Zondag 10 Augustus, een Casa RANGONI, hielden we de eerste inaugurele diner van de culturele vereniging met dezelfde naam, dat binnenkort zal beginnen paden degustativi, en cultureel welzijn. Een diner van vriendschap en goede smaak op basis van producten van de zorg die Laura en persoonlijk volgt. Ik wilde het hier op mijn blog te brengen, om te koesteren in mijn herinneringen een speciale avond doorgebracht in de natuur en het luisteren naar een moedige vrouw, nu zal ik beter moeten weten.

Inaugurele diner van het Cultureel Huis Rangoni

D) Laura, Ik citeer een passage waarin u presenteren: “Ik begon het bijhouden van een dagboek bij, vijftien jaar, Ik Bologna liet, mijn school, vrienden, dromen van de adolescentie, te komen op Monza. Het werk van mijn vader ontvoerde me, en gedwongen in een regio die ik nooit heb liefgehad te leven, bij diverse, in onherbergzame plaatsen, mensen met mistig als het weer ... Vijftig jaar hebben een revolutie mijn leven. " Ik ben ervan overtuigd dat elke ervaring leert. Ik zeg dit omdat ik denk dat we kunnen leren van elke situatie en in elke plaats waar we wonen. Gezien deze, geef nooit op uw dromen. Concordi?

R) Zeker, Cynthia. Dromen zijn mijn enige, ware rijkdom. En dromen zijn eenvoudig, schrijver op land. De geur van jasmijn, de rust van mijn huisdier, de potten van conserven in de bijkeuken. In het kort, wat de Ouden noemde de Gouden mediocritas. De vijftig jaar voor mij hebben een belangrijk keerpunt gemarkeerd: genoeg om te leven “out”, Ik heb de voorkeur om zich te concentreren op “binnen”. Op die dingen die me gelukkig maken, dat mijn dag te vullen, en dat betekent een economische waarde hebben. De sereniteit en welzijn zijn mijn dagelijkse doelen.

Casa RANGONI

D) Verander je leven vandaag, in kritieke tijden als deze, iemand wordt beschouwd moed, andere bewusteloosheid. Ik weet voor een feit dat 'slechts gedurfd' kunt u genieten van het leven in de ware manier om geleefd te worden. Ik zeg niet dat het gemakkelijk is, tutt’altro. Voor zover ik mij betreft, de emoties ervaren door de kennis van de afgelopen jaren, Ik betaal bij de onvermijdelijke teleurstellingen die deze paden hebben we. Je bent op een goed punt. Kun je wat advies geven aan degenen die zouden, ma niet verdragen?

R) Ik hou niet van om ongevraagd advies te geven, omdat het leven van ieder van ons is anders. Maar er komt een moment in het leven, waarin – als het lot – je beseft dat je niet meer stevig in kan blijven uw “comfort zone”, begrijpen dat je moet durven, Je moet doen wat je echt lief te hebben en proberen zo gelukkig mogelijk te zijn, omdat het leven loopt weg in een oogwenk. Ik begrijp dat deze dingen in een zeer traumatische, toen mijn vader kwam uit in de ochtend om brood te kopen en kwam nooit meer terug. Een hartaanval is vastgelegd in de straat trof. Dus besloot ik durf te zijn, om elk moment van het leven genieten als je morgen sterven. En ik leef vandaag met eenvoud, genieten van de kleine dingen.

…genieten van de kleine dingen

D) Nu komen we bij Casa Rangoni, meer dan een huis van een cultureel centrum voor de promotie van het gebied en van de psycho-fysieke welzijn. Hoe kwam je op het idee kwam, en wat de volgende projecten in het programma?

R) Het idee kwam dag na dag, groeit in stilte. Sinds ik verhuisd van de Colli Bolognesi, vrienden die op bezoek kwam zei, alle (en herhaal: alle) “Hier is prima, Er wordt geregenereerd”. Dus ik dacht dat het was alleen dat de “magische kracht” Huis Rangoni: maken de mensen zich goed voelen. We hebben ons uit de aard zelf distantieerde, en blijf hier, kiezen hun eigen tomaten uit de tuin, gaan halen het hout aan het licht brand, wandelen tussen de rozen, proeven eenvoudig maar vol verhalen te vertellen, verzoent mensen om een ​​manier van leven menselijker, meer harmonieus met het trage tempo van de grond. Welzijn betekent dit: goed gevoel over zichzelf, regenereren, leren om te luisteren en te luisteren. Na vele jaren van studies, na zoveel boeken geschreven, zijn nu klaar om op wat ik heb geleerd om iedereen die wil om te luisteren en te proberen op een meer holistische manier om te leven door te geven. Dus in het project zijn er per-cursussen om te leren hoe je goed voelen over zichzelf, om de honing en wijn proeverijen die niets moeten technische genieten, Koken oude voedingsmiddelen, traditionele, echte en eenvoudige, teelt en het gebruik van kruiden en medicinale, di fitoalimurgia…

…een meer menselijke manier van leven, meer harmonieus met het trage tempo van de grond

D) Als jong meisje mijn vader, om mij te helpen de verlegenheid te overwinnen die mij ertoe bracht mezelf te isoleren, gaf me een puppy. Een hond die, evenals make me happy, Voor het eerst voelde ik me verantwoordelijk voor het schepsel. Wij zijn een land niet adequaat opgeleid de ontvangst van de mens beste vriend, ondanks hun therapeutische hulp is nu goed ingeburgerd en erkend in veel zorg. Ik geloof dat de beschaving van een volk moet ook worden erkend door middel van respect en onderwijs voor dieren. Om dit te doen moet beginnen op school doen. Wat denk je?

R) Ik denk dat het zeer waar. Al degenen die mij kennen, Attraverso i sociale o FaceBook, of mijn boeken weet dat ik een kat dame onbekeerde, en mijn hond Morgana is uitgegroeid tot een ster van het web :-). Ik hou van dieren, maar zonder overdrijving, respect voor hun aard. Dit moet kinderen leren, laten zien dat honden en katten zijn geen speelgoed, maar mensen met hun rechten en hun gedachten. En uit te leggen dat alle schepselen “dienen” in natura, zelfs de muggen… Misschien zal het een hoop lelijkheid en absurditeit te voorkomen, zoals het recente voorstel om afbreken van de beer die, om de puppies te verdedigen, aangevallen quell'incauto zoeker paddestoelen…

…alle schepselen "dienen" in de natuur

D) Ik zeg vaak dat 'Ik hou van het eten van meer dan koken'. Ik zeg dit op een ironische zin, gezien dat in het eten en de wijn vooral dol op de verhalen zoeken, tradities en emoties geroerd. Veniamo a te: Laura Rangoni, niet een kok, maar een vrouw die studeert, zoeken, keuken en schrijft. Fout?

R) Exact. Ik ben geen kok, Ik heb niet de technische basis van een chef-kok, en ik zou nooit een dergelijk werk te doen. Maar ik hou van het eten, omdat de drager van culturele betekenissen en antropologische. Het eten is de belangrijkste factor van een volk is, is nog steeds de eerste taal en religie, in mijn ogen. Ik ben dol op de oude smaken onderzoek, vooral van mijn land, en plaatsen in de wereld die ik hield diep, Ik hou van koken en het was een tijd, op het fornuis economische, met behulp van antieke gereedschappen. Deeg met de hand, gehakt door de hand, hand gesneden. Ik heb niet eens een keukenmachine en mijn “apparatuur” kookgerei is van museum. Ik hou van de eenvoudige gerechten, wat ik noem de “voedsel honger”, traditionele, slechte, met ingrediënten gevonden op het grondgebied. Te vaak hebben we de arme gerechten vergeten, brood, soep, alleen maar om een ​​voorbeeld te geven. In mijn cursussen leer ik dat: om smaken te herstellen, die een verhaal te vertellen, een verhaal dat riekt avonden bij het haardvuur, sprookjes verteld in de schemering, of hard werken om de aarde te overtuigen om ons groente en fruit te geven…

Dan, voor het werk, Ik studeerde ook voedsel meer geavanceerde, Etnische en soortgelijke, maar dat is een ander verhaal.

…het eten is de belangrijkste factor van een volk is

D) En 'mijn gewoonte om alles wat ik leuk vind en deel te fotograferen, omdat het mooie en het goede moet worden verspreid. Huis Rangoni, in uw heuvels, Ik fotografeerde vele variëteiten van bloemen. Vooral, de liefde voor de natuurlijke geneeskunde, Ik ben gefascineerd door de geneeskrachtige planten. Ik wil om zich te organiseren meer cursussen om het bewustzijn van de vele therapeutische eigenschappen van planten te verhogen. Dit is om mensen weg te leiden van gemakkelijke chemische farmaceutische middelen, niet altijd noodzakelijk. Wanneer is de eerste cursus?

R) Zodra ontkiemen kruiden, in het voorjaar! Maar, niet zijnde arts, Ik wil niet praten over therapieën, en ik zal niet doen kruidengeneeskunde cursussen. Ik geef de voorkeur aan de planten te overwegen, zowel spontaan en kruiden, als facilitator van welzijn. De bloemen zijn ook: cultiveren van een tuin of een moestuin is hoe hij zijn eigen ziel te cultiveren…

…cultiveren van een tuin of een moestuin is hoe hij zijn eigen ziel te cultiveren

Culturele Vereniging Casa Rangoni

Savigno (BO)   www.casarangoni.it