Zondag 30 Maart, in de prachtige omgeving van Palazzo Arese Borromeo Cesano Maderno in de provincie Monza e Brianza, si è la svolta kermis "Een wereld van smaak"Het feest van eten en cultuur gericht op onderwerpen te bestuderen in het licht van Expo 2015, de Wereldtentoonstelling van volgend jaar in Milaan tussen 1′ Mei en 31 Oktober.

Cultureel initiatief gesponsord door de Stad van Cesano Maderno gecoördineerd door Ketty Magni, Antonio Zappa, Eva Musci en Simone Toninato, gericht op verbetering van lokale producten en opgenomen in het project Supermilano. Tot 16 April zestien gemeenten die betrokken zijn bij de evenementen gewijd aan de bevordering van voedsel, landbouw en artistiek erfgoed, voor de herontdekking van zijn grondgebied en de versterking.

Een evenement in de ronde waarin door tussenkomst van schrijvers, Journalisten, koks en producenten, wilden we een showcase te wijden aan de lokale omgeving en de mogelijke. Territoriale identiteit, respect voor het land, Landbouw en Duurzaamheid: de sleutels te krijgen uit de crisis die we ervaren in de afgelopen jaren.

L 'Expo 2015 zal onherhaalbaar gelegenheid om ons land te zien in het centrum van de wereld. We zijn klaar…? Misschien nog niet volledig, echter, het is onze plicht om goed voor te bereiden voor iedereen als het op zijn grondgebied kan verbeteren, voor de toekomst van de nieuwe generaties.

Gigi Bruggen burgemeester van Cesano Maderno en Celestino Oltolini wethouder voor Cultuur

Het evenement werd geopend met de deelname van Davide Oldani, chef-kok en eigenaar van Restaurant D'Or Cornwall, die met gepresenteerd Davide Oltolini, eten en wijn criticus, zijn laatste boek, "Chefacile".

Hoewel ik de creativiteit van de chef-koks, Ik diep de eenvoudige keuken van traditie gebaseerd op goede lokale ingrediënten die de Italiaanse landbouw bevorderen. Om deze reden heb ik graag aanvaard de getuigenis van Davide Oldani, wanneer, tijdens zijn toespraak, aangehaald 'naleving van de boer' en haar vastberadenheid om de tafel lokale producten aan te brengen.

Bladerend door zijn boek, waardeerde ik de eenvoud van een aantal van de gerechten die ik in mijn jeugd heb vergezeld, zoals de 'Polenta en melk' of 'omelet en brood'. Over, in de eerste pagina's is er ook het recept voor het deeg koperen potten schoon. Luister naar deze korte video waarin ik heb genomen.

Onder de vele exposanten de Baker in Cesano Maderno Gianmario Longoni dat aangeboden in de proeverij 'Brood Borromeo'Bereid volgens een historisch recept. Met zijn vriend Gianmario delen een passie voor de geschiedenis en tradities. Ik zal u laten weten via zijn woorden.

“Een steeds sterkere afwijking van de oude recepten van het verleden in het voordeel van een normalisatie van industriële producten is sterk beschadigd, en blijft corrupt niet alleen smaken, maar ook de authenticiteit van het betrokken voedingsmiddel. Behandel het deeg is een actie die verder gaat dan de ruwe mechanica en ontwikkeling van een product: account middel te dragen aan een levensmiddelcomponent levenloze, maar uit de natuur, een nieuw leven.”

Il Fornaio in Cesano Maderno

Ik hou van fruit en groenten. Te vertegenwoordigen The Orchard Park, een boerderij van goed 80 hectare binnen het Park Groane.

Een paar dagen geleden voor mijn verjaardag ik mijn zoon vroeg om mij een boom, of beter, Ik wilde het aannemen in deze boomgaard. Een appelboom Rode Delicios met mijn naambord die zullen volgen tijdens de bloeitijd, en waarvan de vrucht direct verzamelen.

The Orchard Park Vijver Ceriano (MB)

Wist u dat saffraan teelt beperkt tot ongeveer 25 ettari in Sardegna, een 8 in Abruzzo, en in kleine gebieden gecultiveerd in Toscane, Wandelen, Umbrië, Sicilië en Lombardije voor een totaal van ongeveer 35 ha? Nou je.

Ze vertelden me dat de jongens Zafferanamijn, een klein agrarisch realiteit Brianza geboren uit een ervaring van de productie voor het hele gezin. Een zeer gewaardeerde product. Denk daar eens over voor een pond saffraan stigma's moeten worden verzameld over 120.000 bloemen.

Zafferanami, eenvoudige agrarische samenleving Varedo (MB)

Zelfs op het gevaar af van in herhaling ik betuig wederom: "Ik hou van landbouw en boerderijen!"Denkt u dat in Cesano Maderno, op korte afstand van mijn huis, c'è l’Azienda Agricola Villa Marina. Een bedrijf vooral gericht op het fokken van inheemse rassen met uitsterven bedreigd. Een boerderij waar u de koeien kunt zien Varzese, de schapen Brianza, de geit met vier horens, Werkpaarden, Ezels, weer, varkens, ganzen en gevogelte. In het kort, een wonder!

Ik zal zo snel mogelijk een bezoek te laten meer te leren, anche perché stanno recuperando con il vinoGroanello, de wijntraditie van Brianza al gedocumenteerd in de rollen van het Benedictijnse klooster van Santa Maria in Milaan Aurona.

Welkom gast Allan Bay, wijn en eten journalist en schrijver die zijn laatste boek 'De gerechten van mijn leven' heeft gepresenteerd. Het deed me denken zijn toespraak gewijd aan de temperatuur sanering van voedsel vaak over het hoofd gezien in het huis.

Allan ha sottolineato quanto a volte, cercando la tecnica migliore, u niet de juiste aandacht te besteden aan de temperatuur van het conserveren van voedsel, con conseguenti rischi di malattie a livello gastrointestinali, vaak niet geassocieerd met deze vergissingen.

Allan Bay con Ketty Magni

Aan het einde van het evenement was een rondetafelgesprek dedicated 'om de smaken van het verleden en smaken van vandaag'.

Sprekers Mauri Corrado Voorzitter van de Culturele Vereniging 'Living Building', Gianmario Longoni bakker in Cesano Maderno, Stephen Pelizzoni professor aan het Instituut Hotelier Dancers Seregno, lo chef John Gain President van Cooks Brianza, Gianluca Capedri portal en Gastronomist Matthew Knowles, Ornago restaurateur onlangs bekroond door de president van de Republiek voor zijn inzet voor culturele.

Layer rotonda “De smaken van weleer en smaken van vandaag”

Onder de realiteit van het gebied zijn ook de 'Boom van het ijs Seregno Ik heb al bekend en eerder gemeld, de zoetheid van de honing Joseph Viscardi, de wijnen gepresenteerd door 'Enoteca Colombo Cesano Maderno, Cioccotratto by Association 'Atelier del Risk', de Prosciuttificio Marco d'Oggiono, en ten slotte de bibliotheek 'Een wereld van boeken'Seregno .

Onder de boeken gepresenteerd door Cheescake en Whoopie van de auteurs!'Of Mauro Padula en Carolina Turconi en 'Het gebied is vrouw' van Gigliola Braga, bioloog en voedingsdeskundige.

Voedsel, cultuur ... en een lunch in het historische Restaurant Il Fauno Cesano Maderno geïnspireerde recepten Scappi, koken aan Paus Pius de Vijfde, uit het boek 'De kok van de paus' van Ketty Magni.

Het chef Simone Toninato ha interpretato con maestria i piatti dell’epoca, avvicinandoli ai gusti dei nostri tempi.

Cibo e Cultura… Lichaam en Geest…

Alessandro Vitiello, voor vrienden Sandro, een sommelier en restaurateur, maar bovenal een vriend. 'Alleen de vin d'art' is een anagram van zijn naam ontwikkeld door Joseph Maria Grassi, een vriend die zo verrukt.

Een man die een land in zijn hart heeft, zijn Ponza. Ik ben verhuisd toen ik hem delen van herinneringen en foto's in zwart-wit van het eiland die moest zo veel vertrekken om zakelijke redenen. Hij zegt in zijn blog: 'Het huis van de Zak van Ponza'.

"Toen tornavo naar Ponza, de volgende ochtend, ridiventavo de matroos van mijn vader en zijn vijf-meter lange boot we samen gingen vissen. Mijn vader gaf het beoefenen van de zee aan het einde van '92: had meer dan tachtig jaar ... "

Constantijn Sacco, vader van Sandro, Santa Teresa in de jaren '60 (links op de boeg)

Sandro, dankzij haar jarenlange ervaring als restaurateur voor de Osteria van de Seveso kommen en nu bij Ristorante Il Fauno Cesano Maderno, heeft veel herinneringen doorgebracht met de personages van de Italiaanse. Van tijd tot tijd dat er een kans, Ik hou van te weten hoe om te luisteren, iemand met me eens.

Vandaag Ik wil dat je weet…

Hallo Sandro, Ik schreef deze gedachten een ochtend bij zonsopgang. Ik heb niet geslapen en mijn geest liep. Misschien is het verlangen om te reizen met de woorden? Wie weet… Ik denk dat we elkaar begrijpen nostalgisch en romantisch.

• Een paar nachten geleden dat je me vertelde dat moment… Ik hou ervan als je me vertellen verhalen over de wereld van voedsel, lo sai. Me citeren iemand die vastzit in mijn gedachten in het bijzonder?

Er kunnen veel Cinzia, om de waarheid te vertellen in plaats van anekdotes mensen eraan herinneren dat de liefde tussen Milaan en de omliggende gebieden hebben de kunst van goed drinkwater verspreid. Ik herinner me bijvoorbeeld Anthony Trimboli – Apulian oorsprong – die in zijn jeugd, in de naoorlogse periode, had zich bijna heel Frankrijk en Italië had een encyclopedische kennis van Franse wijn in het algemeen en in het bijzonder de champagne gebracht. Praat met hem – man botweg – was een unieke genot.

Net als bij de rest van de "Jacobijnse" van Adriano Romano. Masters nog voor verkopers. Hoe zit het met de broers Brovelli? Men of andere momenten dat de wijn vertelde met veel passie.

Un aneddoto. Op een avond toevallig een paar vrienden voor een diner in de Osteria delle Bocce (onze vorige restaurant) vergezeld van een ander stel. Te zien bij de ingang was de laatste selectie whisky Samaroli. Dopo prijs, een bijna leeg restaurant, de vriend vraagt ​​me om de whisky meer vreemd te brengen dat ik, in methode anoniem, zijn gast. Deze meneer, na het proeven, vertelde me alles wat je kunt over dit vreemde destillaat dat ik uit een meubel dat ik in een andere kamer had getrokken. Na het drinken van veel samen vertelde me over zijn werk. Hij bracht zijn tijd in Schotland om whisky te selecteren ten behoeve van een multinational. Enige tijd geleden om de film te zien "van de kant van de engelen," ik hem herinnerde.

• Weet je nog toen we voor het eerst ontmoette? Ik bijna bijna verplicht om 's avonds van de cultuur te organiseren en smaak voor kennis van eten en wijn. U moet weten dat Sandro is een groot kenner en liefhebber van eten en wijn, misschien gewoon lui weinig enthousiasme van mensen bij het leren. Maar toen kwam een ​​vulkaan…

Het’ Cynthia Tosini is zeker waar dat een vulkaan als het is ook waar dat ik cultiveren "de kunst van de twijfel". Ik was oud genoeg om zeker te zijn van het ontbreken van zekerheden en elke verkopen zo vaak om te vragen of je iets of iemand nodig om mijn wereld te vertellen. Dan, wanneer je botsen met Cynthia Tosini veel twijfels naar de hel gaan en cv.

Je moet weten dat we begonnen met het organiseren van evenementen gewijd aan wijn en eten uit de herfst van '84: trent’anni fa. Er was geen internet en ons nieuws reisde per gewone post, toch was er zoveel aandacht, en vaak had problemen omgaan met de velen die wilden bijwonen. Ik dan moest ik leuk om samen zo vele cursussen om organisaties of instellingen in het gebied te zetten. Voordat ik je leren geamuseerd. Zelfs nu, deze regel van toepassing.

Alessandro Vitiello… Sandro

• Stap op een vraag met betrekking tot uw bedrijf. Hoe zou je de gemiddelde consument van vandaag te beschrijven, in de zin van wat te verwachten en wat te zoeken?

De gemiddelde consument vandaag lijdt zolang je leeft. Wij die geleefd hebben door de jaren heen van de "Milaan om te drinken" we vinden het soms moeilijk om zin te maken van wat er gebeurt. De consument attent en nieuwsgierig blijft, BEREID aan wat betreft de goede en nieuwe voorgesteld. Hij voegde er echter aan, of liever als belangrijker dan in het verleden, oordeel over de reële waarde van de dingen die worden geserveerd.

U kunt ook zo veel te betalen een fles wijn, maar het is belangrijk het geld waard te zijn. Het is niet genoeg dat iedereen die het verkoopt is "een man van de eerste pagina". Niet verbergen echter zo ingewikkeld jaren zijn; weet hoe het goed doen in de keuken en weet hoe je grote wijnen te vinden tegen een redelijke prijs is kritischer geworden.

• Ik zeg vaak dat de rol van restaurateur, de presentatie van de gerechten en serveren wijn, kan worden genoemd een veicolatore pillen informatie kritisch over te brengen aan de eetcultuur consument. Esagero? Ik denk niet dat. Ik ben ervan overtuigd dat, uitgaande van de tabel, de gast niet te vervelen, je kunt veel doen in deze richting.

Je hebt helemaal gelijk: het beroep van catering kan een geweldige kans om een ​​heleboel goede gewoonten te verspreiden, niet alleen voedsel. Niet toevallig in een restaurant of eten in het gezelschap, We praten vaak over eten en gezelligheid.

Het doet me denken aan Garcia Marquez – De generaal in zijn labyrint – hij vraagt ​​wel een gastheer van Simon Bolivar: "Maar omdat de Europeanen aan de tafel bij de bespreking van voedsel?". Welk antwoord? Aan tafel tijdens het praten over eten wordt gesproken over de hele menselijke conditie. Trouwens, zelfs de christelijke liturgie in deze termen denken: het verhaal van Jezus op aarde eindigt met een laatste avondmaal.

• Nu, aan het einde van ons gesprek deze, een van de vele, Ik zou graag willen dat u mij schrijven herinnering van uw land. Com’è Ponza a primavera?

Ponza is mijn "plaats van de ziel". Ik heb de meeste van mijn tijd hier in Brianza, ma als ik definirmi, ik zeggen dat ik ben Ponzese. Wat bedoel je? Alles en nog wat. We ponzesi we niet beter doen het slechter dan anderen. Wij zijn een ander ding. Er wordt gezegd dat iemands karakter wordt gevormd in de eerste levensjaren; Ik bouwde mijn kijken naar de zee. Vanuit mijn achtertuin, in de dagen van storm denken aan mijn vader, die aan het vissen was in de golven of in de prachtige lente ochtenden, wanneer de schoonheid van de landschappen is de geur van de brem.

Die dingen u ze vast in en niet het meest te verliezen. Ponza in de lente is de mooiste plek ter wereld. Niet alleen voor de schoonheid van het gebied, maar ook en vooral om zijn smaken. Ga rond de heuvels naar wilde asperges plukken, geniet de goedheid van bepaalde artisjokken geteeld in de vulkanische bodem, dat geeft een zeer sterke smaak is uniek emotie.

En de zee? In het voorjaar eet je de lekkerste krab spin, inktvis en inktvis in hoeveelheid en vissoep die op dit moment heeft een speciale smaak. Ik kan nog uren vertellen, maar als je zo, geef jezelf een week naar Ponza in de lente, Ik garandeer je dat je moeite zal hebben om terug.

Sandro, Ik beloof je dat ik zal…

Foto's door Alessandro Vitiello

Vandaag op mijn manier om mijn brood te kopen bij de bakker, kwam ik een mooi verhaal. De hoofdpersoon is een Siciliaanse vrouw van tachtig, de lieve dame Gina.

Ik hou van het luisteren naar de verhalen die ze vertellen senioren… verhalen van herinneringen, mensen, smaken, tradities die ons terug te brengen naar het land dat ieder van ons heeft het hart.

Gina, dankzij de steun van Gianmario Longoni, een bakker in Cesano Maderno, draagt ​​op een oude traditie van zijn land: Sicilië.

Elk jaar, in het laboratorium van handwerk winkel Gianmario, bereidt een onderscheidend symbool brood uit verschillende vormen van vieringen gewijd aan Sint Jozef: ‘U Cuccidatu’.

Met de hulp van Gianmario en kleinkinderen, opbrengst met geduld aan de mix en de opname van deze eenvoudige brooddeeg dat, eenmaal geborsteld met eigeel en in de oven gepasseerd, verrijkt de altaren en wordt geofferd tijdens de viering van het feest van St. Joseph.

Een manier om de oorsprong ervan te onthouden en levend houden van de traditie van zijn land. Een gebaar van liefde voor een land dat velen werden gedwongen te vertrekken, maar ondanks de afstand, blijft leven in herinneringen en tradities.

Een verhaal dat ik wilde vertellen in deze dag van 19 Maart, St. Joseph's Day en Vaderdag. Mijn beste wensen voor u vandaag… voor die vaders die elke dag wonen naast de deur, en voor degenen die in ons geheugen leven.

U zult zeggen: “Un contessino alla Corte Santo Stefano… Cinzia, ma in che senso?!"Laat het me uitleggen ...

Daarom, mi capita spesso di rincontrare persone con cui ho collaborato a lungo negli anni passati. La cosa mi diverte alquanto, soprattutto perché spesso si trovano davanti ad una persona totalmente diversa, diciamo molto più… si, direi proprio una persona molto più simpatica e sorridente. Questo perché fino a un po’ di anni fa, ero una steccata coordinatrice vichinga costretta a tenere testa a un bel po’ di medici (alcuni ribelli), e quindi mi toccava fare la dura.. (per finta, eerder, allora sul serio!) 😉

Dat gezegd, dopo l’ennesimo invito di un ‘contessino’ (capirete poi perché lo chiamo così), ho deciso di accettare accompagnandolo a cena. In realtà il soggetto in questione, con cui a suo tempo ho collaborato, is een intelligent en toegewijd persoon die onrecht bestrijdt door erover te schrijven en meer. Ik was een beetje terughoudend over zijn manieren, dat, zoals mijn vader altijd zei, zijn de klassieke 'baùscia'-houdingen. Voor degenen die hem niet kennen,,it,Elio Ghisalberti begon zijn zoektocht in de wereld van eten en wijn journalistiek in het begin van de jaren tachtig aan de school van Luigi Veronelli,,it, deze term uit het Lombardische dialect, het wordt in ironische zin gebruikt om een ​​persoon aan te duiden die zichzelf lucht geeft.

Hoe dan ook, geïnspireerd door een van de hoofdrolspelers van het Italiaanse Risorgimento, de mooie Gigogin, en zoals mijn goede vriend Giorgio Ferrari mij soms omschrijft, ga nog een stap verder, van het refrein van het lied dat haar herinnert vanwege haar moed om een ​​stap voorwaarts te zetten in de richting van de buitenlandse onderdrukker.

Er zijn hier duidelijk geen onderdrukkers, laten we zeggen meer buitenlanders, aangezien de gravin, die het gebied waar ik woon afkeurde, wilde dat ik hem ging halen om hem mee uit eten te nemen in de geweldig Milaan! Zie je ... Ik ga de spin eruit halen, het is aan geen van beide…!

Ik hou van Milaan (afgezien van het verkeer), en ik hou ook van uitdagingen! Dus ik vertelde het hem: "Geachte, in de eerste plaats als je me wilt komen halen, en ten tweede, laten we in mijn deel gaan eten!'De gravin, overgegeven aan mijn wil, hij moest zijn 'torpedo' eruit halen’ zoals hij het noemt, en er werd besloten mij te komen halen! Derde! 😉

Als je de vraag hebt opgelost, weet je waar ik hem naartoe heb gebracht? Goed, we gingen eten op een oude binnenplaats in het historische centrum van Cesano Maderno, het Santo Stefano Court. De malmostoso, na klagen over het nemen van twee stappen te voet, en nadat hij had verklaard dat hij geen vis at omdat hij als kind een bot in zijn keel had, hij gaf het op en volgde me.

Ondertussen in mijn hoofd een enkele gedachte ... vanavond kan ik het niet doen!

En denk in plaats daarvan een beetje na, de 'gravin schrijfster golfer dokter' waardeerde alles! Van de karakteristieke plek met de oude muren, tot aan het aperitief in de kelder.

Voor zover ik mij betreft, evenals het introduceren bij degenen die ons volgden tijdens het diner als een man-burger met de stank onder zijn neus, Ik nam ook de voldoening weg om het te corrigeren wanneer, de begeleider in de eetkamer om een ​​Barbera vragen, Ik antwoordde: 'Sedelman entiteiten, het gaat dat Barbera wordt gezegd!"Ehhh… Quando ce vo ’ce vo"!

Maar het is nog niet voorbij! Mentre mi gustavo una zuppa di ceci e cozze non è riuscito a trattenersi dal dire: "Cynthia, ma ti mangi le cozze! Ma ti fidi!” Uhh signur gli ho risposto… ebbasta!

La mia cena si è conclusa con una ‘Miascia comasca’, un dolce tipico fatto con pane, amaretti, mijn, pere, uvetta servito su una salsa di cachi, en, un immancabile bicchierino di liquore alla liquirizia che adoro!

Ragazzi che serata… per fortuna che, come per Cenerentola, l’incantesimo è svanito a mezzanotte! Ovviamente scherzo, tutto sommato mi sono proprio divertita! 🙂

Ja, de typische kerst lief van Milaan werd geboren uit een liefdesverhaal, althans beschreven legende. Een dolce hou van je, en niet alleen voor Kerstmis ...

Gisteravond op de Restaurant Il Fauno Cesano Maderno, de hoofdpersoon was gewoon Panettone.

Samen met Franco Hoed Pasticceria Elisa Seveso, is er sprake van de ingrediënten geweest, van de bereidingstechnieken, en zijn geschiedenis.

Dat gezegd, wist u dat de Panettone is geboren uit een liefdesverhaal?

Nou je! Laat me je vertellen ...

Er wordt gezegd dat Hugo van Antellari, de edelman valkenier van Ludovico il Moro, was verliefd op Adalgisa, de mooie dochter van Toni, een bakker in Milaan.

Een liefde woonde in het geheim, tegengewerkt door de adellijke familie van hem, die weinig op hadden met het meisje, omwille van nederige afkomst.

Adalgisa, tegen de andere, dat hij zijn vader in de winkel te helpen als gevolg van de afwezigheid van zieke jongen, was vaak te moe om af te spreken met haar minnaar.

Om dit te overwinnen,, Ugo, oude kleren nederige, kwam van zijn vader doet alsof hij een jongen op zoek naar werk. Maar de dingen nog steeds niet goed gaan: een nieuwe winkel was een korte afstand geopend waardoor een verlies van klanten.

Het was toen dat hij zich realiseerde dat Hugh, om de verkoop te verhogen, de kwaliteit van brood verbeterd. Stiekem gaf twee valken rechter, en met de opbrengst kocht wat boter in het deeg door de invoering van het. Het was een succes!

Niet tevreden met, onder de kerstvakantie, besloten ook toevoegen aan de eieren, sultana rozijnen en stukjes gekonfijte citroen. Het resultaat was een zeer speciale "pan del Toni" van die ontstond de naam Panettone.

Hoewel is nu verkrijgbaar in vele variaties, Ik hou van de klassieke, het feit dat na het traditionele recept van een tijd.