Het heeft net met succes de derde editie van GourmArte, de driedaagse eten en wijn evenement dat plaatsvindt jaarlijks op de Fiera di Bergamo. Een format georganiseerd door Ente Fiera Promoberg procent gewijd aan excellentie in Lombardije, gemaakt en geleid door Elio Ghisalberti, journalist en industrie-expert. Net als in voorgaande edities, ruimte gereserveerd voor producties was het mogelijk om proeverijen en kennis producenten besteden, terwijl in de ruimte gewijd aan catering, is in staat om een ​​selectie van gerechten van de beroemde chef-koks en restaurateurs Lombard proeven geweest.

Een speciale editie die samenviel met de toekenning van Premio Luigi Veronelli tien jaar na de verdwijning van de wijnjournalist. Alleen categorie 'The Earth'. Prijs Giorgio Grai, Trentino wijnmaker uit lange ervaring, Nataša Černíč, jonge wijnmaker van een land zo moeilijk als die van de Karst, en tenslotte Marisa Cuomo, dat, met haar man Andrea Ferraioli, stond voor het feit dat in staat om stroken land scheuren geweest om te worden gewijd aan de teelt van de wijnstok in Amalfi Coast. Dat gezegd, Ik zal je vertellen over een aantal productie van de vele blootgesteld die mijn aandacht gevangen. Dit gebeurt wanneer, in de verhalen van de mensen, opkomende milieubewustzijn, de kwaliteit en originaliteit van de producties.

Altijd een plezier om vrienden van ontmoeten Cantina di Quistello.  Il loro Lambrusco Grappello Ruberti mi riporta alle mie origini mantovane, en een uitgebreid grondgebied langs de oevers van de rivier Secchia oude tradities wijn.

Een heerlijke verrassing ontmoeting met Marco Kerk, Mijn soort gids voor de aangename smaak van de wijn 'Azienda Agricola San Michele Capriano del Colle, in de provincie Brescia. Ik waardeer met name de intensiteit en het lichaam van de '1884 Red Book' : Marzemino 40%, Sangiovese 40%, Merlot 15% en Barbera 5%. Een grote waarde voor uw geld.

Ik weet dat de Blue Buffalo? Het is een kaas 'karakter' van mijn favorieten, die zijn naam dankt aan de blauw-groene schimmel gebruikt om Gorgonzola maken. Paolo Leone, mijn kaas expert, beschrijft het als lekker en aanhoudende. Dit is één van de Dairy Farm Vier Poorten Cologno al Serio, in de provincie Bergamo.

Wandelen door de tribunes kon ik niet vermijden om te stoppen voor de deur van de Bonucci Truffels Romano di Lombardia (BG). Onweerstaanbare parfum. Ik ontmoette zo Gloria Bonucci, derde generatie truffel, dat met de hulp van zijn hond blijft de familietraditie. Vertelt zijn passie op zijn blog Passie Kreupelhout. Te volgen! 😉

Gloria Bonucci

Host regio's van deze editie van GourmArte Sardinië. De getuige 'Azienda Agricola Fratelli Pinna Ittiri, in de provincie Sassari. Een realiteit van het gezin 170 hectare voor de teelt van olijfbomen van honderdjarigen 'Bosana', een cultivar verspreid in het noorden van het eiland. Een extra vergine olijfolie dat ik genoten van intense aroma's en smaken. De olie in de mond ...

Onvermijdelijk een groet aan vrienden van de 'Azienda Agricola Salera. Deze keer vond ik erg interessant hun gepofte rijst met saffraan en spinazie bereid door chef-kok Antonio Cuomo. Een goed alternatief voor te stellen voor een aperitief.

Landbouw kan op veel manieren helpen. De Cafe Milano Treviglio leverde terugtrekken van een oude teelt van meloenen Calvenzano met het en het produceren van een drank. Je drinkt het in kleine glazen van chocolade en het overeenkomt met de Turta de Trei, een taart in de jaren '90 won de wedstrijd van de Vereniging van City Winkels Treviglio. Twee creaties van hun productie.

Hou je van de Granaatappel? Een me si, Ik heb het zelfs in de salade. Denkt u dat in Milaan door een granaatappel boom groeide op een terras, een gezin beginnen een likeur om vrienden te produceren, bevallen van een echte productie. Het heet Melogranello®.  Soms moet je durven!

Producties te horen er zou veel meer zijn. Maar sommigen willen direct naar u te ontmoeten in het veld, Ik vind het leuk. Dat gezegd, ora concluderò questo mio racconto mostrandovi qualche piatto che ho avuto il piacere di assaggiare. 🙂

Een enkele gemeenschappelijke noemer, een tros druiven opgebouwd uit vele kleine bolletjes. De cirkel wordt gesloten, per lo meno questo cerchio. In Giapponese la parola cerchio è tradotta in ‘enso’, en betekent verlichting, kracht, universum. Het is de tijd waarin de geest vrij is, lucht geven aan creativiteit.

Once Upon A Time, in een verleden tijd, Ik leefde mijn leven met de handrem op. Draaide om zelf, me niet overal mee naartoe nemen. Ik leefde niet, of beter, Ik overleefde. Autoconvincevo accepteren een leven dat ik heb het geluk om te leven, het was een uitdaging om mezelf. Maar nu vraag ik me af – maar waarom zouden we het doen?! –

Het leven is alleen echt als het wordt geleefd. Op het moment dat je begrijpt, pian piano lasci andare il freno a mano, en alles verandert… Verandering tot het punt dat je niet meer kan leven het leven van de eerste. Dat is het enige probleem. En dan lopen, je weet, zoeken, maar uiteindelijk levend. En zo gebeurt het dat als u doorgaat met het leven wat je hebt niet geleefd, en om te weten wat je hebt niet bekend, mensen die je adviseren ontmoeten, en als je de behoefte voelen om te praten.

"Geen vergadering wordt een kans ... Ik begin te denken en geloven sterk dat het zo, en deze gedachte maakt het leven leuker en betekenisvolle. Als je terugkijkt naar je vorige leven, je kunt zien dat elke persoon die je ontmoet, elke persoon, heeft bijgedragen op zijn eigen manier om u te laten zijn wie je bent vandaag. Kay Pollak "

Ricordo ancora quando incontrai Giorgio Grai su consiglio del viticoltore Gianni Cogo. Quando mi chiese il motivo della mia visita, gli risposi che non lo sapevo, of beter, ero li per capirlo. Dankzij hem, ondanks de door sommige posities’ hard, Ik kwam in een wijn-del Collio Friulano, Michele Bean. Incuriosita da alcune sue affermazioni legate a Grai, gli chiesi di incontrarci.

Michele è un giovane enotecnico della terra del Collio. Hard maar waar, gepassioneerd en ware geloof voor het land, denken zoals ik, dat il vino sia fatto da persone. Uno di quegli uomini che i più definiscono ruvidi, con cui io amo confrontarmi. Ci siamo trovati in una piazza di Treviso.

Michele Bean ha iniziato la sua attività nei Colli Orientali del Friuli, seguendo ogni fase della viticoltura, zoals het moet zijn voor degenen die echt willen begrijpen, imparare e migliorare. Na het werken in de Verenigde Staten, in 2003 keerde hij terug naar Italië. Nu is hij een consultant aan bedrijven in Sicilië, in Toscana e in Friuli. Maar niet alleen, want het is het experimenteren met de nieuwe situatie en nieuwe rassen in Servië.

"Ik wil iets doen met inspirerende mensen hebben, die niet per se willen leven op de sporen. De wijn geeft je een kans om een ​​beter mens te worden, weet je of je de essentie vast te leggen. Het is niet het product zelf ... is iets dat veel verder gaat. Het’ de flikkering die u ziet in je ogen als je proeven van de goede dingen aan anderen. En 'de gebroken stem van een fabrikant "true",  als hij praat over zijn levenservaring en zijn pad. Ze zijn pro-actief, eerlijk, elastische veren, maar voor niets, Visionaire, maar blijft groeien ... Michele Bean "

Mi consigliò di conoscere un uomo in cui riponeva profonda stima e rispetto, Franco Dalla Rosa.  Mi deze: "Hij vormde mij. Een goed deel van mijn kennis van hem is. "  Ik volgde het advies.

Franco Dalla Rosa, uno di quegli uomini che quando ti stringono la mano lo fanno sul serio. Un uomo semplice dal volto buono e dalla lunga esperienza. In una vecchia Osteria di Treviso mi ha raccontato brevemente il suo percorso di vita. Nato ad Asolo da una famiglia contadina. Suo padre, Ik beschreef het met grote woorden van bewondering, è colui che gli ha trasmesso quell’amore per la terra che lo ha portato verso il settore dell’enologia. Na zijn studie in Conegliano heeft zijn weg gedaan naar de wereld van de wijn, de eerste werken in de Cantina sociale di Asolo, ga dan verder in het bedrijf Cà Ronesca Dolegna del Collio. Hier ontmoette hij een jonge liefhebber die begon aan zijn eerste stappen in de wijnbouw te nemen, Michele Bean.

In de middag doorgebracht we samen besproken tradities, van de wijncultuur, en misbruikte en oneigenlijk termen als "bubbels" en "prosecchino" dat, zonder afbreuk te doen van de wijncultuur, favoriscono le produzioni industriali legate alla quantità e non alla qualità.

Franco is terug naar zijn werk uit te voeren als een wijnmaker in Asolo, omdat de wortels opgeroepen, want deze man is een integraal onderdeel van dit land. Het heeft een project: een rode druif bijna uitgestorven waarin hij gelooft te halen. Maar dat is een ander verhaal ...

“Stiamo vivendo in un’epoca in cui tutti hanno diritti, ma nessuno parla di doveri. Giorgio Grai”

Ik ontmoette Giorgio Grai na advies van John Cogo, de ingenieur die brianzolo “arma le terre” Bonassola en waarover ik schreef onlangs. Ik had een tour van wijnen geregeld, maar de meeste van alle huurders tussen de Veneto en Friuli. In het bijzonder, ik voelde me gedwongen om zijn belofte aan zijn vriend Michelangelo Snijtijd terug aan de leiding in de eerste bezoek aan Oslavia Josko Gravner houden.

Na het verzenden van een e-mail naar een afspraak, het beantwoorden van de telefoon op een ochtend hoorde ik een stem zeggen:: “Buongiorno Cinzia, sono Giorgio Grai.” Ero di base da amici nel centro di Treviso. Game vroeg Michelangelo bereikt op Concordia Saggitaria; een knuffel en af ​​voor de eerste etappe van onze tour, Butterwick richting van Friuli.

Ik was niet op de hoogte over de geschiedenis van George. Zoals gebruikelijk, ik de voorkeur aan de mensen die direct weten, te maken met een idee niet wordt bezoedeld door wat ze lezen of horen; Soms realiseer ik me dat een beetje riskant, maar ik vind het, want degene die ik leef op deze manier is veel spannender.

Michelangelo was een getuige van wat ik schrijf; pas, op de terugweg, aan mij geopenbaard dat hij vreesde een beetje te luisteren naar ons gesprek aan de vouw die in eerste instantie nam. Giorgio Grai niet begrijpen precies wat ik probeerde met mijn vragen opeens vroeg me besloten: "Ik wil graag begrijpen hoe ik nuttig kan zijn voor u?"Ik kon hem niet antwoorden dat ik niet wist. Ik was daar omdat ik werd geadviseerd om te weten. Ik vertelde hem gewoon dat ik alleen door zijn kennis zou hebben begrepen.

Een mens is niet eenvoudig… maar ze zijn ook niet. Er was een tijd dat, gezien zijn bezorgdheid, Ik kon het niet helpen, maar vragen: "Moed, Vertel wat je denkt!"Zijn antwoord was: "Dame, als er een persoon die zegt wat hij denkt dat ik ben!"In deze verklaring vond ik mezelf. Tijdens mijn leven heb ik vele malen voor mijn keuzes hebben betaald, Om niet te worden aangetast.

Mijn pad is nu een, hoewel ik nog niet helemaal duidelijk bestemming. Misschien is dat de reden waarom ik rijden doen; Ik weet alleen dat iedereen die ik ontmoet ik probeer een les die ik hou van schrijven te leren op een eenvoudige manier, che custodisco, en ik ben het eens.

Giorgio Grai werd geboren in Bolzano naar Triëst vader en moeder Rovereto. De zoon van een familie van hoteliers groeide op in een tijd waarin, citeer zijn eigen woorden "het recht om het te kunnen bestuderen bedoeld om het recht om te worden bevorderd hebben". Na zijn agrarische studies en specialisatie in de wijnbouw en oenologie, de ervaringen in het buitenland moeten 'gebruik van aanraking gebracht, van smaak en geur. De passie voor motoren die goed begrijpt en aanvaardt dat, leidde hem vervolgens te worden voor tien jaar een rallyrijder.

Ik zal niet te veel stilstaan ​​bij het verhaal van zijn leven in vele bekende van de informatie op het web; Ik heb de voorkeur "levende mens" terwijl, wijnproeverij in het licht van de zon, Ik nagedacht over zijn woorden: “Het herstel van een plichtsbesef dan dat van het recht”. Bij mijn terugkeer naar het huis van dingen over hem die ik heb gelezen en ik heb veel gehoord… Ik weet alleen zeker, Ik zal herinneren hem gekend te hebben in een ochtend maart terwijl hij genoot van haar papaver pastei, typisch voor Zuid-Tirol, en vervolgens, we liepen samen in de kelder van de boerderij gedrag met Marina Danieli.

En nu vraag ik u: “Heb je ooit moest bekers wijn rust op de motorkap van een Subaro onder de hete zon van een ochtend proeven maart ?” Ik deed, maar de meeste van alles wat ik heb geleefd. In die sfeer heb ik genoten van het luisteren naar het leven van George vertellen zijn wijn en vervolgens hoorde hem zeggen:: "Godo di questo momento."

Ik reproduceren hieronder een passage van “De Wijnbouwers historische” Luigi Veronelli en Nichi Stefi, Giorgio Grai gaf me de dag van onze ontmoeting.

"Giorgio Grai verschijnt met de vrijstaande air van iemand die niet wil van niemand en is bereid om te betalen voor zijn vrijheid met de isolatie. Hij heeft een gevatheid, vaak bijtende, altijd leuk; maar onder het gelach leest zijn verlangen naar precisie. Zijn avontuur in wijn is niet alleen het resultaat van een groot en duidelijk plezier, Toch kunnen waarvan hij op de hoogte is en die biedt je het meest voor de hand liggende zaak van de wereld ... "