Weten hoe je een etiket te lezen is belangrijk, sommige, maar het is niet altijd gemakkelijk. Gewoon om te zeggen dat een paar weken geleden vond ik het zo'n gedetailleerde, die meer dan make-up mijn geest heeft me in de war. Nessuna polemica, voor het goede doel! Ben zijn beschrijvingen van de herkomst van voedsel gedicteerd door de nieuwe regels inzake traceerbaarheid te garanderen. De twijfels waarnaar ik verwijs zijn voor het begrip van de betekenis van een aantal additieven gemarkeerd met alfanumerieke codes relevante. Alle verplichte informatie – Hij onmiddellijk vertelde me dat de operator – bekijk ik mijn verbijstering in read. Goed, zeker de inzet zouden moeten worden gewaardeerd, maar voor de duidelijkheid voor de consument Ik weet dat er nog veel te doen! 

Binnen over het tonen van het label in kwestie. De indicaties zijn ten opzichte van de ingrediënten en additieven van een gevulde verpakking pasta. Laten we samen gelezen.

Be ', over de bestanddelen niets te verduidelijken, Ik ga liever over de betekenis van de term toevoegsels: deze stoffen opzettelijk aan levensmiddelen worden toegevoegd om ze hen te beschermen tegen microbiële besmetting, kleur ze of dolcificarli. Het doel is om het uiterlijk en de smaak te verbeteren. U kunt worden geïdentificeerd door een nummer voorafgegaan door de letter E, de specifieke functie van de relatieve. De meest voorkomende zijn antioxidanten, conserveringsmiddelen, smaakstoffen, kleurstoffen, zoetstoffen en bindmiddelen. Maar er zijn nog veel meer, onschadelijk en minder onschuldig. Hoe dan ook, voor de vrede van alle, er is een orgaan opgericht om hun veiligheid te beoordelen: l 'EFSA, Europese Autoriteit voor voedselveiligheid.

Maar terug naar mijn label. Daarom, Dit zijn de toevoegsels.

• antioxidant E301: natriumascorbaat. Het natriumzout van ascorbinezuur E300 gebruikt om bruinkleuring en ranzig voedsel voorkomen.
• antioxidant E316: natriumerythorbaat, synthetisch geproduceerde. Het vertraagt ​​het voedsel oxidatie.
• conserveringsmiddelen: E252 natriumnitriet – E252 kaliumnitraat. Twee stoffen die naast behoud smaak toe te voegen aan vlees. Benadrukt moet worden dat overmatig gebruik van deze additieven aan uw gezondheid gevaarlijk kan zijn.
• Smaakversterker E621: mononatriumglutamaat. Een stof voor zijn vermogen om de smaak van een voedingsmiddel intensivering van de smaak te verbeteren.
• zuurheid: E262 natriumacetaat – E331 natriumcitraat. Hun functie is om de levensduur van voedsel te verlengen.

Alle helder? Zeker een beetje’ meer na zoeken de betekenis van elk additief in de gevulde pasta betrokken. Voor dit doel, een 'Bugiardino additieven’ hun functie en bijwerkingen, Het zou de consument helpen om een ​​meer bewuste keuze. Want om eerlijk te zijn, sommige stoffen wanneer in overmaat toegevoegd kan worden veroorzaakt door allergieën.

Tot slot is wat te zeggen ... misschien gewoon dat voor zover ik, meer additieven toegevoegd aan het label, en geef me de wens om een ​​voedsel te kopen. Om maar te zeggen dat de keuze van verse en geselecteerde voedsel is ongetwijfeld de beste keuze!

Negli ultimi tempi guardo poco la televisione, direi quasi per nulla. A parte poche eccezioni la qualità dei programmi mi annoia proprio per la pochezza dei contenuti. A volte mi capita di farlo condizionata da chi ha gusti diversi, persone che si meravigliano dalla mia quasi totale mancanza di conoscenza di trasmissioni note ai più. Comunque sia capisco anche che, visti i tempi che corrono, la gente abbia bisogno di ‘leggerezza’ di contenuti, per distrarsi dimenticando per qualche ora le difficoltà quotidiane.

Nonostante ciò seguo volentieri i programmi che diffondono conoscenza, permettendo di apprezzare la ricchezza culturale ed enogastronomica del nostro bel paese. Ci sono poi le inchieste, dat, da una parte mi fanno arrabbiare, e dall’altra aprono gli occhi ai consumatori che come me si definiscono informati.

Entriamo in merito. Een paar weken geleden, durante una puntata di Report su Rai 3, si è parlato di DOP e IGP. Nulla di nuovo certo, ma credo che molti ancora non sappiano che l’Identificazione Geografica Protetta ponga un vincolo sul territorio in cui avviene la trasformazione, ma non sulle materie prime.

Ma come… sembra quasi un paradosso?! In pratica se mi capita di visitare un paese italiano ed acquistare una tipicità del posto garantita IGP, ho si la garanzia che venga prodotta in quel territorio, ma non sempre ho la certezza che venga fatta con materie prime originarie di quel luogo. La normativa infatti in questo senso non è vincolante. Eh no! Così non mi piace!

Goed, fatta questa premessa faccio continuare all’esperta, Eugenia Bergamaschi, Presidente Confagricoltura di Modena.

Cynthia, le cose stanno così: per le IGP fa fede il luogo di produzione e la ricetta, mentre la materia prima può venire anche da altre località. Per questo motivo potrai ben capire che le IGP da sempre sono state un problema per i produttori agricoli.

Accanto alle IGP esistono le DOP che tutelano i prodotti Italiani. Il prodotto DOP deve essere fatto in Italia con materia prima Italiana, come ad esempio il Prosciutto di Parma, il Prosciutto di San Daniele e il Prosciutto di Modena. Prodotti DOP perché fatti obbligatoriamente con cosce di suini nati, allevati, macellati e stagionati in Italia, secondo un disciplinare severo al quale si devono attenere gli allevatori, i macellatori e gli stagionatori.

Per verificare che ciò avvenga esiste un organo di controllo che si chiama IPQ: Istituto Parma Qualità. Il suo compito è di controllare la filiera della DOP del Prosciutto di Parma e del Prosciutto di Modena. Il Prosciutto di San Daniele invece è controllato dall’INEQ: Istituto Nord Est Qualità.

Le DOP sono veri e propri prodotti di nicchia dat, per la loro produzione, seguono un disciplinare rigoroso che impone regole molto rigide. Il costo di produzione e il prezzo finale al consumatore è più alto proprio per questo.

Ik neem het woord.

Con Eugenia, che conosco personalmente e ringrazio, abbiamo parlato a lungo al telefono sulla questione. La cosa che mi interessava far capire, è la differenza tra DOP e IGP, che vi assicuro molti non conoscono ancora. Lo scopo è sempre lo stesso: formare il consumatore affinché la sua scelta sia sempre più informata e consapevole.

Dopo i nostri discorsi e gli scambi di opinione siamo giunte alla stessa conclusione: in Italia ci sono troppi marchi, troppi consorzi, troppa disgregazione, e poca ‘comunicazione ben fatta’ delle produzioni e dei territori. Elementi critici che non fanno bene all’economia del nostro paese, agli agricoltori che puntano alla qualità, e agli stessi consumatori, spesso confusi nei loro acquisti. Ce ne sarebbero di cose da dire, ma soprattutto da fare…

Rustig, Ik ben niet het geven van een willekeurig aantal, behalve degenen die rechtstreeks afkomstig zijn uit Vinitaly, 49th International Wine and Spirits Exhibition die net is afgelopen. Raadpleeg het vierdaagse evenement hoogtepunten dat Italië wijn beweegt, passies en zakelijke. Lees een po'qui ...

• 576.000 flessen ontkurkt
• 200.000 ton glas
• 8 tonnen van kurken
• 130.000 bril gebruikt
• 11.100 volger ofVinitalyTasting op Twitter
• 116.000 als de officiële pagina van Vinitaly op Facebook

Er is geen twijfel, Vinitaly Vinitaly, een grote vitrine van het bedrijfsleven in de wijnindustrie dat, voor fans, is een speciale gelegenheid om te reizen op het grondgebied te proeven wijnen. Dit wordt bevestigd door de cijfers van de Italiaanse wijnbouw verwerkte gegevens Veronafiere / Vinitaly.

• 380.000 over Italiaanse wijnhuizen
• 665.000 hectare wijngaarden
• 40 miljoen hl wijn,  productie 2014 geschat door Assoenologi (- 17% vergeleken met 2013)
• 73 DOCG, 332 DOC en 118 IGT
• 10-12 miljard euro omzet wijn (5,1 die voortvloeien uit de export)

Cijfers die je duizelen, en niet voor een wijnproeverij, maar voor de geweldige bron dat dit gebied zijn goed voor de toekomst van de Italiaanse economie. De vereenvoudigingen bureaucratische en het landbouwbeleid voor de ondersteuning van de wijnbouw zijn essentieel en prioritair. In dit verband is het te hopen dat de Uniform Code Wijn, en de buitengewone plan dat voorziet in de toekenning van 48 miljoen euro voor de bescherming van Made in Italy, volledig snel geïmplementeerd.

"Wijn als geheel is een gebied dat de moeite waard dan is 10 miljard euro, waarvan meer dan 5,1 gegenereerd door de export. "Ettore Riello, President van Verona beurzen.

En 'van essentieel belang om te investeren in de ontwikkeling van strategieën om de kwaliteit en innovatie in de landbouw te garanderen, nell'enoturismo en in de juiste communicatie voor de verspreiding van de cultuur van de wijn, kennis van de gebieden en de betrokken personen. Dit alles is te verzekeren dat een fles wijn weet te zenden, evenals plezier, emoties, geschiedenis en grondgebied.

Ook, een zweem van opwinding in de meeste van de catering personeel in de voorstellen van de minder bekende producties, doen er goed aan wijn, en zou druivensoorten die Italiaanse wijnbouw rijkdom die ons onderscheidt in de wereld te redden. Ik zeg dit overal en ik zal blijven om te zeggen, voor de passie die ik heb voor wijnbouw en voor de agrarische wereld.

Hieronder vindt u enkele foto's van mijn dag op Vinitaly 2015. Geen krediet en geen verplichting, slechts een maandag gepasseerd in het gezelschap van mensen met dezelfde passie voor wijn. Wat ik leuk vond? Be ', zeker begroeten fabrikanten al in de afgelopen jaren bekend tijdens mijn bezoeken, en anderen weten dat ik ga direct vinden in de wijngaard. Naast deze, Ik had het genoegen van het doen van goede smaak waardoor het uitbreiden van de zintuiglijke ervaringen die na verloop van tijd helpen om de 'bagage' die nodig is voor diegenen die dit gebied te vormen.

Wat ik niet graag? Zeker de drukte die weet gewoon wie herhaaldelijk op Vinitaly is geweest, een tentoonstelling van grote aantallen, dat voor mij, geen vervanging van de passie voor de kleintjes.

Je weet wat ik vanavond doe? Ik ga in de keuken! Iemand vervormen de neus… misschien omdat die mij kent weet dat ik hou van het eten van meer dan koken. 😉

In de woorden van de Duitse filosoof Ludwig Feuerbach – we zijn wat we eten – Duidelijker! Persoonlijk vindt ik de zoekgeschiedenis, tradities, maar ook de therapeutische eigenschappen van het levensmiddel, omdat goed eten is het geheim om gezond te blijven.

Het belangrijkste is om een ​​goede grondstoffen te kiezen, mogelijk #madeinitaly zag de grote producties die we, maar ik raad, optimaliseren en het vermijden van afval.

Stem Broccoli

Vandaag ben ik naar de markt en ik kocht twee broccolik, dell’salade, een po 'di gedroogd fruit, een stuk Provolone e un goed extra vergine 'olijfolie Italiaanse' (Controleer dat er geschreven).

In dit opzicht als je op vakantie bent profiteren om te gaan een bezoek aan een boerderij che lo produceren; als u het wilt kopen, en dan naar huis gemakkelijk fatevelo sturen. Tegen de andere, nuttigen van dezelfde olie die je hebt geproefd op vakantie zal lijken op de goede tijden meegemaakt herbeleven.

Maar terug naar de broccoli. Ze nu gebruik ik een bord pasta en een gemengde salade te bereiden. Over, zijn rijk aan vitamine C maar helaas door koken in water voor een deel verloren gaat. Om dit te voorkomen is het het beste om ze te koken in stoom.

Dat gezegd, eenmaal gekookt hen voegen ansjovis gebakken met knoflook, of naast de tonijn. Ik zal dit preparaat voor pasta gebruiken. Ik beveel, niet gespaard van de 'kwaliteit van de pasta', veel invloed op de uitkomst van een schotel!

Goed, gebleven stengel van broccoli. Ik hou van zijn smaak! Eenmaal schoongemaakt in dunne plakjes te snijden en gaat samen in een lekkere salade, in brokken van provolone, en een heleboel goede noten!

Hoe zit het met ...? Ondertussen, ik eet, Bon Appetite! 😉

Nu Ramrod! Kalm, Ik maak een grapje! 😉 Het zij verre van mij om het even welk soort gebruik van de toverstok op iemand! Het’ ook waar, dat voor bepaalde situaties, Ik kan niet zeggen dat mijn! Het is niet een kwestie van pique, is dat het tijd is dat allemaal leren om serieus in de bevordering van het land en zijn rijkdommen, ook omdat, als je kijkt rond, Er blijft slechts een!

Ieder van ons, op zijn eigen manier, Kan er iets gedaan worden om onze economie, onze producten te promoten, bekend te maken van de rijkdom en de schoonheid van ons land. Kan de consument zeer, beginnen te kiezen waar en hoe om te winkelen, aandacht te besteden aan de seizoensgebonden, label, en herkomst. Ik weet dat is een periode van crisis, maar het kopen van minder, en meer kwaliteit, is goed voor ons en onze Italiaanse.

Het wiel dat ons economisch systeem draaide, nu, is het stoppen! Momenteel, zijn kritisch synergieën, doet het goed samen! Als iemand gelooft, dat draait alleen dingen kunnen goede lange andargli, is een illusie! Die loopt alleen, ontvangt ongeveer poi, enige overblijfselen!

Dat gezegd, Ik zal een paar afleveringen, dat maakte me zetten hun neus op te noemen mijn dagen doorgebracht in Crotone. Dit zijn situaties waarin komen we vaak in Italië; wij zijn een resource-rijk land en in het buitenland benijden ons, maar helaas hebben we nog niet geleerd ze te waarderen als ze verdienen.

• 1′ Geval – Ik hou van het ontbijt, is mijn favoriete maaltijd. In Crotone, land van grote producties, in een drie sterren hotel waar ik verbleef, de eerste ochtend klaar om te genieten als 'dacht' ik had verwacht, Ik vond mezelf in de voorkant van verpakte producten echt triest. Bijna niets van het grondgebied, en geen spoor van vers fruit; voor mij dat ik hou van een echte belediging. Offer meer fruit, zowel in hotels en restaurants, je kan een hoop voor de boeren doen!

• 2′ Geval – Tijdens een middag, tussen bezoeken en de andere, Ik stopte voor een drankje. Goed, sinds ik een beetje 'onbeslist, Ik vroeg een aantal adviezen aan de persoon die waren gekomen om de bestelling op te nemen (ook om te horen wat ik zou bieden). De respons was: "Wil je een spritz?"Maar ik zei nee! U moet weten dat er een Calabrische typische frisdrank koffie gemaakt met bronwater van Mt. Covello, gelegen op het grondgebied van Girifalco in de provincie Catanzaro. En 'perfect voor elk uur, deze tante, en smaak echt leuk. En 'de'Brasileña". Waarom niet voor te stellen dat! Heb ik uiteraard benadrukte, en ik bestelde.

• 3'Case - Ik hou van ijs, Als vervolgens gecombineerd met fruit is een echte maaltijd. Goed, Ik kon mijn ogen niet toen op een dag geloven en bestelde een soortgelijk, Ik kreeg een beker met perziken op siroop! Ingeblikte perziken in augustus?! Onze! Niet meer zeggen ...

• 4'Case - Calabrië, land van de grote olie. "Maar we willen hen op de tafels zetten!"Ik had precies dezelfde woorden all'addetta de ruimte die na de dienst keek zeggen. Bovendien het zou betamen niet vullen met andere oliën flessen met etiketten notities, ook omdat, kijken naar de stand van de fles, is gemakkelijk te zien als het gebeurt. Hier in de vraag van de beroemde zou komen anti-cap topping, helaas afgewezen. De ene is te vertrouwen op de ernst van de restauranthouder.

Een ander ding Ik zou graag zien dat ik breng het restaurant, is een kleine fles olijfolie op het grondgebied, dat “Ik tijdens de maaltijd zou gebruiken, Ik zou de rekening betalen voor een actieprijs, en dat ik naar huis zou nemen.” Hetzelfde Ik zou graag toegepast om te kijken naar de wijn die je niet belanden in beslag, gezien de juiste beperkingen van de wegenverkeerswet.

Bovendien, Ik zou graag zien dat op de tafels, zoals reeds het geval is voor wijnen, van “kaarten van olijfolie van het gebied” pillen informatie die beknopt overzicht van de kenmerken van de variëteit. Hier maak ik een opmerking over de Lokale Actie Groep van Crotone, de Gal Kroton, dat in een paar dagen zal het papier van olijfolie vast te houden aan hun lokale voedselsysteem presenteren.

Dat gezegd, herinneren dat in Italië hebben we meer dan 530 olijf cultivars, veel wordt gedaan, maar veel kan nog steeds met de inzet van alle, met behulp van regering, en met de juiste mededeling van het gebied.

Lanceren hier mijn uitlaat, maar denk niet dat, Ik doe waar ik ook in de gelegenheid worden gegeven. Zoals tijdens de eerste editie van "Fair excellenties Strongolesi" georganiseerd dall'operosa Pro Loco, Het werd gevolgd door een debat gecoördineerd door journalist Giuseppe de Pipita "De Crotonese".

Uitgenodigd om de tafel, na de groeten verzonden via een boodschap van president van Calabrië Giuseppe Scopelliti, en de aanwezigheid van – Vincenzo Pepparelli voorzitter van de Kamer van Koophandel van Crotone, Kerst Carvelli voorzitter van Gal Kroton, Michele Laurenzano burgemeester van Stroud, Simona Mancuso gemeenteraadslid voor productieve activiteiten en Francesco Fiorita minderheid leider van de gemeenteraad van Stroud – Ik vertelde mijn, blogger als communicator van het grondgebied en de producenten, op wat gedaan kan worden te beginnen met deze kleine dingen die ik wees er slechts op. Wat betreft de steun aan de producenten, wat stroomlijning van het papier werk waaraan ze zijn zwaar blootgesteld, en l 'helpen om hen te ondersteunen in de kosten voor de deelname aan beurzen en promotie-evenementen, zou welkom zijn.

Wij zijn een resource-rijk land en in het buitenland benijden ons, Vervolgens dwingen, het is aan ieder van ons hen te waarderen!

Het’ landgoed, is het tijd om onzorgvuldigheid, spelletjes en plezier. Goed, Ik dacht over het doen van een speurtocht, die dan, als het echt een schat, moet worden geverifieerd! Hoe? Het spel, dan is dat spel is niet, vindt plaats door het lezen van de etiketten van de producten die we kopen! Maar hoe doen? En boven, degenen die niet begrijpen wat ze lezen! Soms vraag ik me af wanneer sommige bedrijven denken dat de consument zijn klein chemisch!

Als je goed na te denken, wat je leest, en dat voor het grootste deel niet begrijpen, Ik eet!

Vandaag lanceren we een uitdaging! Samen met Sara hebben we besloten om een ​​toneelstuk zomer maken, heet “jacht etiquette”. Natuurlijk bedoel ik die bedrieglijke, gebruikt heeft om nucleaire ingenieurs, misschien dan, zelfs zij niet begrijpen!

Deze regels: als je niet begrijpt wat je leest, of als er iets wordt geschreven op het etiket niet te overtuigen, Stuur ons een foto, Sara Cordara zal onze Sherlock Holmes ... maar het etiket!

 Goed, VI presenteert La investigatrice onze speciale! 😉

Sara Cordara, bioloog, nutrizionista e specialista in scienza dell’alimentazione.

Al jaren te maken met communicatie en voedingswetenschappen. Vecht om te verdedigen en verbeteren van de Made in Italië, en voor de etikettering van levensmiddelen duidelijker, minder misleidende en bedrieglijke, bescherming van de consument.

• Hallo Sara, Ik las dat jarenlang u te maken met communicatie voedingswaarde. Je ziet er erg jong, wilt u ons vertellen over je carrière pad?
  

Na de vijf-jarige opleiding in de biologische wetenschappen op een proefschrift over aspartaam,  de chemische zoetstof meest besproken van tijd, Ik besloot zich te specialiseren in de voedingswetenschap. Ik ben gefascineerd door alles wat is voeding van 360 °. Ik werkte voor een paar jaar in een onderzoekslaboratorium Luigi Sacco Ziekenhuis in Milaan, maar ik voelde me een beetje muis Laboratory.

Na altijd had een mooie gab, Ik ben begonnen als popularisator wetenschappelijke tijdschriften waarbij sommige als Viversani&zeker.  Momenteel is het ondersteunen van de marketing afdeling van Yakult, un’azienda specializzata in probiotici e con loro seguo un progetto con dei runners. Ho anche una mia rubrica di nutrizione su una radio piemontese.

Zijn van mening dat de beste vorm van communicatie is het directe contact met mensen, ooit was er een papieren, nu communiceren via sociale als facebook en twitter, websites, i blog.  Naar mijn mening het werkt, je kunt niet goed communiceren, op voorwaarde dat de communicatie is schoon en gedaan met intelligentie.

• Je vecht met de verbetering Made in Italy  door middel van een transparantere etikettering, dat de consument gericht naar een meer weloverwogen keuze. Toon je eigen ervaring, wat is de huidige situatie?

De gemiddelde consument leest voedseletiketten, maar bevat zeer weinig, en het is niet de schuld. In de afgelopen jaren heb ik veel meldingen van ontcijferen labels en onbegrijpelijk ontvangen. De fout ligt bij een systeem dat slecht en vaak werkt een deel rechtstreeks door de Europese Gemeenschap.  

Laat me een voorbeeld geven, net heeft onlangs niet doorgegeven van Brussel de maatregel op de stop op om anti-navulling in restaurants voorkomen olijfolie wordt continu gemengd met de oude, misschien met die zaden. Het zou een manier om onze olijfolie te beschermen zijn geweest, de “re” het mediterrane dieet.

• Ik ben een groot voorstander van voeding onderwijs uit de kindertijd, maar niet alleen. In plaats van het voorschrijven van geneesmiddelen bij de vleet, cursussen voor het doel van het onderwijs pathologie patiënten stellen voor om een ​​gezonde levensstijl, het vermijden van het misbruik farmaceutica, helaas, te wijdverbreid in de media. Zijn repetitieve, lo zo, maar ik vraag me af of de lange termijn deze gedachte kan worden getransformeerd van utopie te hopen ...

Een gezonde voeding bewustzijn krijgt vorm tijdens de kindertijd en adolescentie, en hier dat ouders moeten hard werken, Eenmaal volwassen geworden ingewikkelde verandering hun wegen. Obesitas bij kinderen wordt helaas steeds stijgende nemen langs alle gerelateerde complicaties, zoals diabetes en hypertensie.

Een goede opleiding is afkomstig van particuliere huishoudens; durante i miei seminari nelle scuole elementari non è infrequente trovare bambini che non mangiano il pesce perché non essendo gradito da uno dei genitori non viene cucinato. Poi c’è il problema del junk food, junk food goedkoop en handig dat verspreidt zich meer en meer.

Misschien dat ik te hard, maar het idee dat consumentisme en veel food bedrijven gaan hand in hand met de farmaceutische, De premie zal ” kloof van voedsel” e de tweede “zorg”, de een kan niet bestaan ​​zonder de aanwezigheid van de andere. Het laatste begrip vat enkele’ Mijn mening over.