• Il vino è istinto.
• Il vino non è moda.
• Si beve per emozionarsi.
• Il vino non è fatto di teoria.
• Gli egoismi non aiutano il vino.
  
• Il vino va bevuto, va goduto e va condiviso.
• Il vino viene comunicato bene dalle persone sensibili.
• Bevete quello che vi piace, il vostro termometro è il vostro palato.
• La supponenza del giornalismo nel mondo del vino fa male al vino.

Sono parole di Luca Gardini dette a Bottiglie Aperte durante la verticale di Valpolicella Superiore Doc Dal Forno Romano, che ha condotto e a cui ho partecipato. Un evento che si è svolto in un luogo ricco di storia tra i più belli di Milano: il Museo della Scienza e della Tecnologia Leonardo da Vinci. Una manifestazione che ha visto la partecipazione di cento aziende vitivinicole del territorio.

Nonostante le ‘uscite colorite’ di Luca Gardini, che a mio parere a volte sono inopportune rispetto ai contesti in cui si presenta, apprezzo il suo pensiero, un inno al vino che, da vera appassionata, condivido pienamente. Hiervoor, ho partecipato con piacere alla Masterclass da lui guidata svoltasi nella splendida ‘Sala del Cenacolo’. Per un’amante dell’arte e della storia come me, un’ambiente dalle atmosfere molto speciali interamente affrescato, la cui costruzione risale al 1709.

Dal Forno Romano, un’azienda agricola situata a Cellore d’Illasi in provincia di Verona, di cui ho sentito parlare la prima volta da Alberto Malesani durante una visita nella sua cantina. Non ho ancora avuto modo di andare a trovarlo, hiervoor, ho colto volentieri l’invito per l’assaggio dei suoi vini. In degustazione: Valpolicella Superiore DOC Monte Lodoletta 2006 - 2005 - 2004 - 2003 - 2002 - 2001 - 2000

Non mi soffermerò come fanno i tecnici su ogni annata, lascio a loro il compito. Vi dirò solo che ho ascoltato con attenzione le descrizioni dei vini, en, a conclusione dell’assaggio, ho scelto come mie annate preferite quella del 2003 en 2001. Una questione di gusti del tutto personale, zoals het hoort. Un vino impetuoso e di grande carattere, un Valpolicella che si impone e che consiglio di assaggiare a chi ama vini di particolare struttura.

Per concludere, il mio consiglio è sempre lo stesso: oltre a partecipare alle degustazioni, visitate le aziende agricole e ascoltate i produttori. Imparerete assaggiando, en, grazie alle vostre papille gustative, arricchirete il vostro bagaglio di esperienze sensoriali.

Per capire veramente il vino bisogna conoscere i territori e le persone protagoniste. E’ la terra, insieme al loro cuore e alla loro testa, a dagli forma e sostanza. Questo è semplicemente il pensiero di una donna che ama il vino per ciò che rappresenta: emoties, geschiedenis, tradizioni e territorio.

Non amo il caos ne la frenesia… amo la campagna, il verde e la tranquillità. Forse è per questo che vivo le città velocemente, con una ‘toccata e fuga’. Qualche mese fa però è stato diverso… ho conosciuto una Milano splendente, abbagliante, aggregante… insomma ho vissuto un pomeriggio e una sera in una Milano che non mi aspettavo.

Dalla Stazione Garibaldi, attraversando la strada, mi sono diretta verso Piazza Gae Aulenti, uno spiazzo circolare di ben cento metri di diametro dedicato all’architetto e designer da poco scomparsa. La visione delle moderne e splendide architetture progettate dall’architetto argentino Cesar Pelli, in collaborazione con lo studio italiano Land, mi hanno letteralmente abbagliata.

Luci, kleuren, fontane e varie proposte culturali, hanno reso questa piazza un vero punto aggregante per la città.

Maar niet alleen, attraversando un passaggio pedonale si incontra l’opera urbana di Alberto Garutti. Ventitré tubi in metallo cromato disposti in circolo che, richiamando quasi per amplificare la nostra voce, ci permettono di salutare il mondo dicendo: “Siamo pronti! Milano vi aspetta!

Superato un passaggio pedonale, una lunga gradinata mi ha condotto in Corso Como, il centro della vita di Milano, dat, con i suoi locali e le sue vetrine, va vissuto passeggiando. Het sleutelwoord hier is: “aggregazione”.

Si era fatta sera… come dico spesso le città vanno vissute di giorno e di notte, l’unico modo, per me, om ze volledig te leren kennen. Hij draaide de lichten Milan gekleed, come sa fare solo una signora elegante indossando un abito da sera.

Vi consiglio di non perdervi la visione dei bellissimi murales degli studenti del Liceo Artistico Umberto Boccioni di Milano, presenti sulle pareti del corridoio sotterraneo della fermata ‘Stazione Garibaldi’ della metropolitana.

La bella Milano si è preparata per EXPO 2015 un evento unico per il “Sistema Italia”: een Expo het eerste model Digital Smart City del futuro, un quartiere ecocompatibile a pochi chilometri dal centro.

Una grande Milano pronta ad accogliere il mondo!

In zwaardvis getest bij lage temperatuur, 62 graden, met gekarameliseerde kastanje Gran Marnier, gepureerde cannellini en levenslust (schil) Oranje karamel. Chef-kok William Paolucci.

David Lacey, vader del Ristorante Het Malmaison di Milano. Ik ontmoette hem tijdens een recente demonstratie op straat eten. Wat me opviel over hem? De manier waarop zijn grondstoffen vertelde hij, in het bijzonder door het verstrekken van aanbevelingen en inzichten op schaaldieren en weekdieren, het bijzonder de aandacht van het publiek, hebben geleid tot een van de meest succesvolle interventies van de dag.

E 'om deze reden dat ik wilde hem beter leren kennen door het aanvaarden van een uitnodiging voor een diner in zijn restaurant. Maar ik wist niet alles, een, Ik wist niet eerder in verband met zijn prive-leven, dat helaas invloed op de geschiedenis van het herstelrecht.

Gisteren, Mensen die mij kennen en de zorg over mij, te weten hoe ik me voel over de protagonisten eno, u zich zorgen maakt over het schrijven van mij in prive. Ik was er alleen maar om aan een persoon en de gerechten van zijn goede jonge kok weet, William Paolucci. Punt.

Rauwe vis

Een man uit Puglia, die geleefd heeft in Milaan een moeilijke, die de school verliet op vijftienjarige leeftijd om te werken in de markt van groenten en fruit, opstaan ​​om drie uur in de ochtend, in de koude van de winter en de zon in de zomer. Dan, nachts, werken in een nachtclub om de kosten te dekken.

“Cynthia, Ik zal nooit vergeten waar ik vandaan kwam, herinneringen geeft me altijd de vreugde van het glimlachen. Ik ben geboren in een historische wijk aan de rand van Milaan, Giambellino, in 1965. Ik ben door de slechtste jaren gewoond. Più della metà dei miei amici e compagni di scuola sono morti per droga, terwijl anderen in de cel belandde. Nu dat ik iets van mij die echt geeft me voldoening, Ik doe mijn werk met liefde en passie, dat is het.”

Natuurlijk gaf ik hem een ​​aantal adviezen. Er zijn veel wijzigingen worden aangebracht in de lokale. Zoals ik zei tegen David gisteravond, Soms wijziging is nodig om een ​​echte turn around geven hun leven, het maken van moeilijke keuzes en serieus over het draaien van de pagina. Hoofdstuk gesloten.

Vi lascerò solo le immagini che mi hanno colpito il giorno in cui l’ho conosciuto.

De Britse schrijver Charles Caleb Colton vergeleken champagne op een kritiek: "Er is niets meer weerzinwekkend wanneer het slecht is ... niets meer lekker als het goed is."

Hoewel ik ben een vrouw die rode wijn houdt (de goeden), toen ik de kans neem ik met genoegen de smaak van een glas champagne geproduceerd door een Maison bekend om de kwaliteit en de geschiedenis.

Charles Heidsieck is een Franse wijn die werd geboren in de wijngaarden van de Champagne - Ardenne streek in Noord-Frankrijk. Een wijn die aanspreekt luxe, elegantie en verleiding, zeer geliefd bij vrouwen.

Champagne Charles Heidsieck

Goed, een paar nachten geleden nam ik de uitnodiging van Philarmonica, Eigenlijk is de verdeling van de geselecteerde producties, het bijwonen van een diner gewijd aan dit product champagne uit een historische Maison geboren in 1851.

In het centrum van Milaan, in het prachtige restaurant geaccepteerd ‘Brassica Merenda', verkregen van een patriciër appartement aan het eind van 1700, werd gehouden de gebeurtenis met proeverij uitgevoerd door de deskundige leiding van Mark's Church.

Een zomeravond in Milaan met charliesway # @ philarmonicaspa

Weet niet Marco, toen ik hem vroeg wat dat te bezetten, zijn antwoord klaar was: "Cynthia, Ik verhalen over wijn en mannen vertellen". Wat is een betere kans om te luisteren…

In een goed wordt, in een uniek en elegant ingericht, met tien bloggers heb ik een tour van het proeven, gecombineerd met een diner door de typische mediterrane smaken.

Si beve Champagne Charles Heidsieck Millesime 2000 Vintage Brut e… Mediterrane voedsel dat je eet

Een Maison met vijf labels: Charles Heidsieck Brut Reserve, Rose Reserve, Vintage Brut 2000, Vintage Rose 1999 e White Millennia 1995.

Ieder zijn eigen champagne. Mijn, ten minste een die meer naar mijn smaak heeft benaderd voor het plezier van de neus en in de mond, è stato millennia hij Wit 1995 Wijnoogst.

Wit millennia 1995 Wijnoogst – Charles Heidsieck

Te begeleiden, oltre een Billie Holiday con ‘Crazy Hij roept me', luisteren naar de verhalen van Marco op de lotgevallen van een familie die heeft geresulteerd in de soirees van de Europese rechtbanken tot heden, zijn producten.

'Champagne Charlie', de naam waarmee hij in Amerika is bekend, is een wijn van een Frans bedrijf dat opvalt door zijn erkende vermogen om te werken als een team. Een houding dan een neiging, die na verloop van tijd in staat stelt economieën en grondgebied.

Restaurant 'brassica Merenda’

Mijn eerste keer met een egel heeft een paar jaar geleden in Milaan bij het restaurant 'Da Giulia'. Maar wat je hebt?! De egel in kwestie waarnaar ik verwijs is, het was inderdaad ... een grote zee-egel! 😉

Nooit de kans om deze lekkernij te proeven hebben gehad, paar jaar geleden een dierbare vriend is geschikt om te voorzien in het nemen van mij juist op dit restaurant in Milaan gezien. Een familiebedrijf waarvan de eigenaars, Abbott en Julia beide Bisceglie in de provincie van de BBT (Barletta-Andria-Trani), zijn verenigd in het leven en in werk 20-5 jaar.

Daarna werden er andere, want nu zijn ze vrienden met wie, soms in persoon en soms interactie ik op sociale, maar meestal ik lust het gehemelte.

Nu dat gezegd zijnde profiteren van de gelegenheid om hen een aantal vragen maken, maar vooral om een ​​aantal onderwerpen die ik de zorg heel verkennen. Als ik naar een restaurant, wie mij kent weet, Ik ga met een kritisch oog, en niet alleen. De kwaliteit catering kan veel zijn voor de bevordering van het grondgebied van haar producties.

Giulia is het te druk in de keuken, Gianni's aan jou om mij te antwoorden! Bent u klaar? Vandaag zullen we praten over het grondgebied, van eetcultuur, extra vergine olijfolie, della doggy bag, wijn, alcoholtest… natuurlijk het restaurant.

• Hoeveel van uw land, Ik bedoel hoe tradities en specialiteiten in de keuken van uw restaurant?

Ik wil testen? Cinzia zijn klaar! Daarom, al onze keuken is gebaseerd op typische gerechten van ons vaderland ook al een moderne twist. We maken gebruik van grondstoffen typisch voor de streek, zoals Senatore Cappelli meel geproduceerd in de Murgia, de grutten Tumminia Castelvetrano, de verbrande tarwe Daunia van San Severo, extra vergine olijfolie Bisceglie, le verdure, la frutta, schelpdieren en vis uit Manfredonia.

• Vaak aandringen op het feit dat pillen met eetcultuur, kan ook worden gedaan door cateraars uitleg over de herkomst van de grondstoffen van de gerechten die ter tafel te brengen. Aandeel?

Absoluut met je eens. En 'onze gewoonte om het gerecht dat we ter tafel te brengen voor onze gasten om ze te laten begrijpen wat ze eten vertellen.

Busiati Trapanesi griesmeel Tumminia pistache pesto en tonijn bottarga

• Laten we praten over extra vergine olijfolie. Zoals ik vaak zeggen dat ik zou willen zien op restaurant tafels, zoals reeds het geval is voor wijnen, van 'kaarten olijfolie' pillen met informatie die aanwezig kort de eigenschappen van de cultivar (verscheidenheid van olijven). Dan, Ik wou dat ik was bood een kleine fles olijfolie representatief is voor een gebied dat ik tijdens de maaltijd zou gebruiken, Ik zou de rekening betalen voor een actieprijs, en dat ik naar huis zou nemen. Utopie of hoop? 

Spreken van olie kan niet vergeten toen ik een kind was gewijd de olijvenoogst op het platteland was. Ik herinner me de wekker een goed moment om 4.30 en mijn vader, die het vuur aangestoken om op te warmen, terwijl de grote predisponerende het grof juteweefsel rond bomen. Tempi duri ma belli.

Ik vraag me af of het mogelijk is een lijst van extra vierge olijfolie? Sommigen hebben het, het belangrijkste voor mij is om een ​​gecertificeerde kwaliteit extra vergine olijfolie en olijven geproduceerd in Italië door het land hebben. Zoals u weet gebruik ik extra vergine olijfolie Lamantea, een product van het land van Apulië. De variëteiten olijven zijn de olijven en Coratina Ogliarola, typisch voor ons land.

• Nu voor de doggy bag, of liever het pakket waarmee de gast van het restaurant brengt naar huis het voedsel dat is gevorderd. Een consuetudine all'estero, Italië veel minder praktisch in gebruik. Zijn we te 'gentlemen'? Ik vraag me af, maar hoe ze het doen?

Cynthia is dat we onszelf die willen naar huis het overgebleven voedsel in een container klaar mee te verwarmen. Ik eerst en vooral ben tegen de verspilling van voedsel, vooral in deze tijden van crisis.

• Hetzelfde geldt voor wijn, althans voor mij. Gezien de juiste beperkingen van kracht, in het geval dat we moeten zetten de gids wenselijk, wanneer je een fles bestellen en je uiteindelijk niet, dat ze naar huis konden nemen. Sei in Accord?

Sommige,  gebeurt het dat een aantal weg te nemen de fles. Klanten zijn zich nu bewust van hoeveel ze kunnen drinken. Het’ om deze reden dat ik koos voor een flink aantal flessen cl 375 terwijl ik besloten geen wijn te serveren per glas, want, in aanvulling op het verlies van de magie van het ontkurken,  kunnen suggereren zelfs een wijn hersteld.

De Siciliaanse cassata Giulia

Ik besluit mijn gesprek met Gianni herinneren, over de beperkingen van kracht betreffende de consumptie van alcohol, dat de regelgeving vereist dat verplicht voor alle openbare plaatsen te openen na middernacht, het bezit van een apparaat dat de mogelijkheid geeft voor klanten die behoefte hebben om te rijden naar uw alcoholgehalte in het bloed op te sporen, de bekende limiet 0,5 gram (voor nieuwe bestuurders wordt verwacht om te beoordelen 0).

Het verdient aanbeveling dat zij alle, zelfs degenen die dicht voor middernacht. Maar wees ervan bewust dat het ons recht om te vragen om te kunnen een 'alcoholtest' maken, voor het geval we hebben twijfels over wat we dronken.

De foto's van de gerechten zijn de 'Ristorante Da Giulia’