Ik kon geen betere woorden vinden om de negende editie van deze jaarlijkse bijeenkomst die plaatsvond op zondag beschrijven 19 Oktober in Gardone Riviera, behalve die welke worden gebruikt door mijn lieve Daniel Martial:  "De vergadering van de subversieve Smaak is altijd een set van Beauty, Pleasure, Essentie van Zuiverheid en ... een lawine van knuffels en glimlacht vol liefde."

Maar wie zijn de subversieve elementen van de Smaak?

De subversieve Smaak, de echte, zijn mensen die geloven dat in de typisch Italiaanse ambachtslieden, met grote moeite, doorgaan met het geven van continuïteit aan de tradities van ons land. Dit is de ‘Prachtige Italiaanse', eten en wijn die ons bekend in de wereld maakt. Het kan ook subversieve gewoon hen te ondersteunen zijn, en geloven in hun.

Bij elkaar te krijgen, verenigd door het geloof, Italië is het echte vieren, iemand die werkt en die in opstand komt tegen die van de Italiaanse, heeft er niets mee te maken. Degenen die niet hebben deelgenomen aan deze bijeenkomst kunnen de sfeer die werd gecreëerd toen Adriano niet begrijpt niet begrijpen, gaan op het podium, uitte zijn geluk in het hebben van rond als haar mensen. Zij het minder dan gehoopt, is gemaakt zodat een intimiteit tussen de aanwezigen, om die onvergetelijke momenten te maken, warmtelast en diepe emotie.

Adriano, Nu ik mij tot u. Ondanks de moeilijke tijden die u woonachtig bent in de laatste maanden, je wist en wilde dit festival te organiseren met heel uw kracht. Een ontmoeting tussen de producenten, vrienden en supporters, voor het welzijn van Italië, voelen subversieve ziel. Elke, voor dit doel, vecht zijn weg. Ondanks de hypocrisie en opportunisme van veel, wij waren er, per sostenerti. Adriano, we love you!!!

Daniele, Tocca leven van!

– Daniel Martial, de Baker subversieve

Want als jullie vrienden ... vrienden, en gewoon!

Want het is net alsof je op een van uw favoriete rock songs, Doe je shirt uit, en run met ontbloot bovenlijf met open armen als kinderen… schreeuwen hardop, tot waar je denkt ...

Waarom Dreaming is nog steeds mogelijk ... we moeten doen, onophoudelijk!

Maar bovenal moeten we nooit stoppen met spelen! Naast de rekeningen van elke dag, over de atomaire schokken dagelijkse, meer dan de leugen genormaliseerd, over de vermoeidheid ... de beurs is dat die zich in de tafel met je vrienden, met producenten, met de dromers en gekken ... ik hoop dat er een betere wereld nog zou kunnen bestaan!

Mijn beste vriend Adriano is erg goed in dit alles! Lang leve de ... Lilo en nogmaals bedankt!

Naast de grote Nadia Zampedri, de vrouw die begeleidt Adriano Liloni in het leven en werk, Er is een stille persoon vandaag dat ik wilde hier met mij.

– Stefania Possi, werknemer van Pegasus, de trattoria Liloni Adriano en Nadia Zampedri

In de loop van het leven hebben we de mogelijkheid om mensen van alle soorten te voldoen. Bij sommigen is de verleiding is er voor hen om te ontsnappen, je van ze houdt en haat ze, maar dan, een keer opgenomen, ze niet meer verlaten. Een van deze is de Liloni. Zondag samen met enkele subversieve, sommige producent, aan sommige fabrikant niet subversief, en niet een paar subversieve producent, de emotie was zo veel!

De Lilo die liep tussen de tafels, praten en lachen met alle, Die speelde met vrouwen, Let altijd vrienden subversieve, bloggers en journalisten om verschillende. Van Nadia, Santa onmiddellijk, als hij volgde de catering je had met mij en met Simone, onze sommelier in dubbel (ongelooflijk!). Voor de gelegenheid heb ik de schoenen met hakken, is vijf jaar geleden dat ik het heb gedaan.

Die werkt met de Lilo houdt hem, vindt zichzelf dingen te doen met hem, dat tot voor kort niet zou hebben gedaan, soms litigandoci en het verslaan van zijn vuisten op de tafel! Hij gelooft zozeer in wat je doet besmettelijk is, en in elk geval, willen of niet willen, je merkt dat je aan haar zijde. Maar de poëzie van deze dag heb ik voornamelijk in de avond geleefd, wanneer, terug te keren naar het restaurant met "onherleidbaar" tussen lachen, goede wijn, liederen en vrolijkheid, Lilo begon met te zeggen: "Vandaag was zwaar, maar nu ben ik hier met je faccioni die me gelukkig maken. "

Een dag vol emotie van begin tot eind, dat wil ik afsluiten met een uittreksel van Francis Sinatra dell'Avvelenata:

Maar als ik had dit voorzien
(data oorzaak en voorwendsel) Misschien zou ik hetzelfde doen
Ik wil liedjes en het drinken van wijn maken,
Ik wil puinhoop, Toen werd ik geboren een dwaas
en dan schoot naar voren en ik denk niet uitkleden
doeken die worden gebruikt om te brengen
Ik heb zoveel dingen te vertellen, zelfs voor degenen die willen om te luisteren ...

Sommige momenten van 9 e vergadering van de subversieve Smaak.

Het was ooit gezegd dat ijdelheid is een vrouw ... een keer!!! Nu dingen zijn zeker omgedraaid, Ik verwijs naar mannen vaker dan chef-kok, superstar! Tuurlijk het is hun tijd, maar misschien is het zo dat zij weer een beetje in de keuken! Mmm, Ik weet nu dat ik moet bukken, voordat ik aankom in een pot hoofd! 😉

Va bè, Ernstig, het feit is dat voor ons vrouwen beweren is een beetje moeilijker. We moeten dapper zijn, competent, misschien goed uitziende, Ordine, Madrid, vrouwen en ... goed ken het dubbele van de inspanning. Of zijn we een stap terug ... of blijven!

Dit geldt voor alle gebieden van de Italiaanse samenleving, administraties, in de gezondheidszorg, in de politiek en,  om te verblijven op het onderwerp, nell'enogastronomia. Kijk maar naar de relatie tussen, mannen en vrouwen, zowel in de keuken en in de keuken rechter die.

Het is een wereld van veelal mannen chef en mannen assessoren. Ebbasta!!! Wij vrouwen, meestal, hebben we veel meer gevoel dan je, Het is wetenschappelijk bewezen, en de gevoeligheid nell'enogastronomia bruidsschat is erg belangrijk!

Detto ciò passo la parola a donne chef, gestraalde en, uit verschillende Italiaanse regio's, deze leefomgeving, en maak dan een weloverwogen oordeel kan een coherent antwoord en vrouwelijke geven. Alstublieft, een voi mondelinge ...

• Antonella Rossi, En Chef Patron op de Restaurant "Napoli Mia" (NA)

Hallo Cynthia, altijd de kok, ook de tijd van de Monzu Monsu of zoals ze zeggen in Sicilië, is altijd een man geweest, zelfs als de vrouwen waren te koken voor het gezin.  De kok is nu chef, en per definitie is een man.

Voor ons vrouwen is het steeds moeilijker om ruimte te vinden in deze categorie, hoewel soms veel vrouwen zijn beter dan mannen. Vrouwen hebben een esthetische visie op de tv en bekijk het van de vrouwelijke kant, waardoor het meer elegante. Voor koks mannen blijven wij vrouwen, en daarom hebben we geen zicht hebben als hun.

• Maria Probst, Chef del Restaurant "The Red Tent"Cerbaia (BE)

Hallo Cynthia, Ik vraag me af waarom!? Daarom, je moet vooral sport. En 'leeft een beetje’ anders dan de gebruikelijke. Veel offers en veel voldoening… Elke dag moet je op de top, gemotiveerd, gelukkig, en met een groot verlangen om te doen ...

Het is niet een taak voor iedereen… Het is altijd bestudeerd, en je hoeft niet een dag van ontspanning. Maar als je een persoon bent met een sterke motivatie, geeft je een totaal andere wereld dan de gebruikelijke. Vrouw worstelen om meer naar voren, omdat het weerspiegelt meer op hun fouten. L'uomo, anders, en meer zelfvertrouwen.

Dan is er nog een andere belangrijke factor, namelijk dat van het hebben om zelfs de familie regelen. Het doen van een baan zo uitdagend is echt een kunst. In mijn geval is het alleen mogelijk omdat de familie is een familie.

• Paola Bertinotti, Baas Restaurant "Pinocchio" in Borgomanero (NO)

Hallo Cynthia, Ik kan je vertellen, want ik doe het niet. De’ betrokkenheid van de kamer ten opzichte van die van het meubel lichter. Een chef-kok kan onmogelijk vertrekken de keuken. Een vrouw heeft over het algemeen ook verplichtingen met familie en met kinderen die geen enkele andere kan delegeren.

Meer geluk zijn degenen die thuis werken, maar, Ik zeg u, Ik kon het niet opgeven van de middagen ik doorbrengen met mijn kinderen tot acht uur in de avond. Ubi grootste ...

• Erica Petroni, Genie van Eten op zijn Laboratorio "FOOD ART FACTORY" (MI)

Hallo Cynthia, Wel zijn er,  Ik ben een voorbeeld…

De realiteit is hard. Het zijn allemaal mannen; moet als een man worden gerespecteerd, hebben zoveel kracht, en werken voor twintig uur per dag zonder pauze en zonder respijt.

Voor vrouwen die dat doen maken, is er geen privacy! In aanvulling op de mannen die nog steeds ergert een vrouw om te bevelen ...

• Nadia Zampedri, En Chef Patron aan het "Trattoria Pegaso"Een Gavardo (BS)

Hallo Cynthia, Ik denk dat het gewoon een kwestie van het gezin.

Het hebben van kinderen om te zorgen voor je een baan als de onze niet kan houden.

Het is te zo lang als u nodig.

• Nadia Vincenzi, Chef en Patron van het restaurant "Da Nadia" in Castrezzato (BS)

Hallo Cynthia. Vrouwen koks hebben meer moeite doen gelden dan mannen, Ik denk omdat van oude vooroordelen.

Het is een keiharde business, ongeacht of je man of vrouw bent, om dit te doen moet je heel zeker van zijn.

Dit is mijn gedachte.

• Carla Teodori, Chef Restaurant "AD Cookies” (RO)

Hallo Cynthia, Ook ik heb mij gevraagd, maar… een po ', het is omdat we achter met de tijd. Tot een paar jaar geleden hebben we de vrouwen waren niet erg goed in de keuken aanvaard. Het is een zeer zwaar werk, zowel fysiek als mentaal. Persoonlijk had ik ernstige problemen te werken, Ik ging verder vooral voor koppigheid, laat je niet intimideren bij het maken van hun mannelijke collega's plaagde me.

Dan, als voor al het werk dat we een beetje’ bestraft door het hebben van de zorg voor hun kinderen en het gezin. Het is een baan die je na verloop van tijd niet meer sociaal leven hebben, en geloof me, er zijn maar weinig mensen die zullen opgeven. Om de Executive Chef moet je veel ervaring hebben, als het buitenland, des te beter. Bijvoorbeeld, toen ik ging naar Egypte om te oefenen, Ik was de enige vrouw die de moed hebben om te doen hebben. En een heel lang verhaal om uit te leggen, Er zou gepraat dagenlang zijn ...

• Delilah Davoli, Chef presso Pauze Restaurant-International Centre Malaguzzi Reggio Emilia

Hallo Cynthia, Ik denk dat de onderliggende reden is te vinden in de rollen traditioneel toegewezen aan vrouwen, moeders eerste, en pas onlangs de wereld van de arbeid ingevoerd, en zeer weinig in gewaden beheer. Mi auguro, en het lijkt mij dat er iets is veranderd, dat deze ruimten, zullen “veroverd” door vrouwen.

We weten dat vaak vrouwen zijn om een ​​voorsprong op zijn… Als we goed kennen demonstreren de mogelijkheid om onze hersenen te gebruiken door middel van onze gaven van organisatie en efficiency.

Dit betekent niet dat de koks niet leiden tot organisatorische problemen, eerder, sociale leven wordt op de proef gesteld. “Moed, kunnen we het doen!”.

• Trish Bottura, Chef per eventi

Hallo Cynthia, Misschien is de reden ligt in het feit dat het een zeer uitdagende taak, bezet 12/16 uur per dag voor een vrouw die een gezin heeft wordt het moeilijk.

Meestal een Chef Executive blijft op dezelfde plaats op lange termijn, en de structuur die eventuele angsten moederschap veronderstelt…