Fausto Borella, Maestrod'olio en eten en wijn expert

Dagen geleden, tijdens een van mijn lange gesprekken met zijn vriend Thomas Ponzanelli, werd aangevoerd olijfolie en telers… Ik vertelde hem dat ik heb gelezen op een kopie van de Ex Vinis 2002 Luigi Veronelli, een ware manifest over olijfolie. Thomas is een grote bron van herinneringen… Ik hou van het luisteren naar zijn verhalen van de goede oude tijd ...

Dat zei ik zal zeggen ... "En dan ... ?"En dan zeg ik u dat op dat moment begon hij te vertellen Thomas: "Je moet weten Fausto Borella!"Said, ik snap het! Een, want na een gedachtewisseling met Fausto, Ik besloot dat het de juiste persoon voor wat meer diepgaande natuurlijk ..., holistische inzichten!  😉

Maar heb geen tijd ... Klaar verspillen ... via! 😉

• Fausto, Ik die komen gedefinieerd Maestrod'olio gelezen. Ik heb ook gelezen dat je de Faculteit der Rechtsgeleerdheid bijgewoond. Ik wil vertellen hoe je gaf deze draai je leven?

Ik voelde dat ik nooit de forensische toga gedragen door mijn vader dan zou kunnen spelen 50 leeftijd. Ik nodig had om te verhuizen, om de mensen te leren kennen, in een expressie, Leef mijn land.

• In 2001 je het geluk om te weten Luigi Veronelli hebt gehad. Geef mij een herinnering aan de ervaring van die jaren?

Het was dankzij de presentatie gemaakt door Leo Ramacciotti, op dat moment afgevaardigde AIS Versilia. We waren bij de Versilia Prize en stelde me voor aan Gino Veronelli prees mijn talenten van gepassioneerde sommelier en veelbelovende schrijver van de gastronomie. Voor twee jaar schoot ik de hele Italiaanse naast Maestro beleeft een onvergetelijke ervaring.

• De cultuur van de olijfolie in Italië is nog steeds slecht. Er wordt veel over gezegd, en het is erg, maar nog niet genoeg. De keuze van de consument voor het schap niet gemakkelijk. De olijfolie van grote retailers wordt aangeroepen met de naam van de fabrikant en niet met de territoriale herkomst. Gebrek duidelijk het gebied van herkomst op het etiket helpt niet om de kenmerken te begrijpen, en niet de consument te helpen bij het kiezen. Wat denk je?

Het is zo klein dat tot op heden niet heeft begrepen het echte verschil tussen olijfolie en extra vergine olijfolie. De olijfolie een mengsel van geraffineerde oliën en percentage extra virgin nog onbepaald. Om maagd te zijn, in plaats daarvan, worden gevolgd punten chemische en analytische leidt tot het resultaat van een olie 2 Euro of door 30 euro. Mijn taak, gezien het enorme verschil in kwaliteit tussen de twee prijsklassen en de huidige en nog steeds onverklaarbaar onwetendheid op dit, wordt om te communiceren - door middel van cursussen, gebeurtenissen in Italië en in het buitenland - de echte cultuur van extra vierge Italiaanse kwaliteit.

• Welk advies zou je geven aan de consument om het te richten op een bewuste keuze van de kwaliteit van olijfolie?

Als u probeert een van de supermarkt 44 Italiaans BOB dat een bedrag van ongeveer € 6-8 voor heeft 50 cl., anders kijken voor dat label, dat spreekt in een meer transparant en eerlijk mogelijk bij de consument: jaar van de productie, verscheidenheid van olijven, tabel voedingswaarde, niet zozeer met een zuurtegraad of verzadigde vetten dat de tijd vinden ze vertrekken, maar met de toevoeging van tocoferolen (Vitamine E) en de totale polyfenolen die je unieke oliën grondgebied maken.

• Hoe belangrijk is de "kleur van de olie" en van wat we kunnen begrijpen dat "olie defect"?

De kleur van de olie helemaal niet belangrijk, het is tijd om te veel clichés te ontkrachten. De kleur kan ons helpen, in sommige gevallen, om te begrijpen hoe het zal ruiken, het zien van slijm, sedimenten zal bijvoorbeeld leiden tot het ontbreken van slib. De olie wordt defect erkend na een paar proeverijen van defecte monsters gemaakt door de cursussen.

• Ik citeer een uitspraak gehoord in uw toespraak dat ik het volledig eens: "De boer olietoevoerlijn kostte hem minstens € 10 per liter. Een olijfolie die € 3 kost geen extra vergine olijfolie, maar slechts een leugen voor de consument". Op dit punt vraag ik: Maar een olie met deze kosten zoals verkregen?

Door zeilschip olie naar de beste Italiaanse havens. Of door een ongecontroleerde Deze olie Niet-geauditeerde Zuid binnenvallende Italiaanse regio's naar de Alpen.

• Vaak in de saus, Het zit vol met olijfolie onjuist. Hoeveel is een bewust gebruik per maand voor een gemiddeld huishouden?

Zoals de voorzitter van het Consortium IGP Toscano zei, dagelijks gebruik van extra vierge olijfolie per persoon verantwoordelijk voor de kosten van de 2 sms per dag. Dan kunnen we een extra vierge kwaliteit veroorloven of niet?

• Veronelli schreef: "De olie-achtige wijn, de olivo komen de snelle". Ik ben het volledig eens met de gedachte, en, dus wat, Ik wens, als je in een restaurant, Ik wordt gepresenteerd alleen wijn, maar ook de olie die mij geserveerd. Vragen dat de personeelsruimte wordt gevormd in deze zin is een utopie of een hoop?

Het is een hoop. Overwegende dat, echter, dat 11 jaar organiseer ik cursussen, eerste dankzij de Italiaanse Sommelier Oil Franco Ricci, en later met mijn Academy Maestrod'olio. Mijn lezingen die ik had altijd een zeer laag percentage van de restauranthouders, obers, maître en insiders die zou zijn absoluut waar ambassadeurs van dit bericht.

• Ben jij een expert in azijn.  En 'nu gebruikelijk om te vinden in de schappen van de supermarkten balsamico azijn uit een paar euro. Wat denk je dat en wat advies aan de consument?

Zijn niet goed opgeleid azijn. Ik weet dat de zaak omdat het fascineert me. De rede is vergelijkbaar met de olie. Er is een zeer rigide disciplinaire en goed gestructureerd dat fabrikanten moeten volgen om de DOP Traditionele balsamico azijn van Modena en Reggio Emilia krijgen. Het product is verpakt in flessen 10 cl kan zelfs kosten 100 €. Ten aanzien van de balsamico azijn aan het dagelijks gebruik, de enige referentie is de prijs van kwaliteit. Als het kost minder dan 10 - 15 € voor flessen 25 cl. betekent dat binnen wordt toegevoegd karamel 2% en is nog niet in vaten.

Fausto, Tot ziens op Olio Officina Food Festival. Beloof me dat je me zal leiden in een proeverij van olie, waar?     

Het zal een genoegen zijn ...

Wat mijn vader deed was veel meer dan een simpele handdruk; besefte dat ik nooit zou worden gebracht om alle leven regels en voorschriften die niet behoren tot mij studeren. Ik nodig had om te breken met een bureau en reizen, weten, proeven en me verplaatsen. In een woord leef mijn land ...

Fausto Borella

Vreemde toevalligheden gebeuren in mijn leven ... U zult zeggen: “In che senso?” Mah, Om de waarheid te zeggen ik weet het ook niet, ma è vero che l’anno scorso ho conosciuto Geüploade Louis, che poco dopo gli ho fatto un’intervista e… e poi lui mi ha invitato a dire la mijn sull’olio d’oliva guardandolo dal punto di vista del consumatore nella nuova edizione del Festival Olio Officina 2013, en vervolgens…

En dan… leggendo una copia di “Ex Vinis” di Luigi Veronelli del 2002 regalatami da Gianni Vittorio Capovilla, ho trovato un articolo, o meglio un suoManifesto sull’olio d’oliva. Dat gezegd, dopo aver strabiliato gli occhi mi son detta:  “Va che coincidenza, trovo questo pezzo di storia proprio in questo periodo che mi sto documentando…”

Luigi Caricato mi ha raccontato che lui stesso ha curato dal 1998 de 2001 sul bimestrale “Ex Vinis” una rubrica sull’olio all’epoca del tutto nuova, che poi diventò una vera guida alle produzioni d’olio d’eccellenza.

Veronelli voleva creare un documento con le linee guida rivolte agli olivicoltori italiani uniti dalla volontà di una produzione olearia basata su un olio estratto per cultivar, e dalla sola polpa delle olive.

L’articolo iniziava motivando l’accettazione della proposta tesa all’elaborazione di un progetto di controllo qualitativo di quello che, secondo lui e altre persone con cui collaborava, definiva “l’olio secondo Veronelli”.

Lui voleva dare ai contadini, citeer zijn eigen woorden, "la possibilità di essere protagonisti, di avere dalla terra che lavorano – dura tutto l’anno, tanta pena d’inverno, d’estate, tanti sudori, tanti caldi, tanti freddi; faticante sinonimo di contadino; la fatica è la sua misura quotidiana – il benessere”.

10 April 2001

“Ciascuno avverte. E’ in corso un epocale mutamento sociale. Coinvolge appieno l’agricoltura. Il divenire, per molti aspetti rivoluzionarlo, del comparto olio d’oliva è già iniziato. E’ sostenuto dalle persone che hanno lavorato e lavorano per la qualità e l’onestà. Con i vecchi criteri si potrebbe fare al massimo un olio onesto. Con le tecniche mirate alla qualità (e non come succedeva “antan” alla quantità) sarà invece possibile fare oli d’eccellenza. L’olio come il vino. L’olivo come la vite. Dalla raccolta manuale e separata delle cultivar, escludendo il nocciolo prima di una delicata estrazione monocultivar, nasce… Veronelli”

Un vero e proprio “Manifesto in progress per una nuova cultura dell’olio d’oliva” di tredici pagine, voluto da Luigi Veronelli e realizzato da Olioro in collaborazione con Metapontum Agrobios. Poco tempo dopo si sarebbe occupato di un altro importante progetto, le denominazioni comunali, le De.Co.

Ora il custode della sua memoria storica è Gian Arturo Rota con il quale ha collaborato per quasi vent’anni. Arturo sta mettendo a frutto l’esperienza maturata dandone continuità nel sito “Casa Veronelli”.

Recentemente ha scritto insieme a Nichi Stefi il primo libro a lui dedicato, “La vita è troppo corta per bere vini cattivi“, edito da Giunti e Slow Food Editore.

Sono convinta che scrivere i propri pensieri, il proprio credo, la propria esperienza… ci regali un pizzico d’immortalità.

Niet weg deze keer draaien… niet doen alsof het niet bestaat.

Het kan plotseling gebeuren, van dag tot dag. Het kan gebeuren in een gefaseerde manier, onverbiddelijk. Het feit is dat je kunt eindigen met niets, en wanneer het gebeurt, is altijd te laat ... Wainer Molteni

Ik zeg vaak dat het een moment om te vallen ... Het is mij overkomen, in vele andere. Niet voor lief nemen wat we hebben lijken ze voor hen gewoon een mooie zin, betekenis van bepaalde, maar als het gebeurt de onherstelbare, wanneer het leven brengt ons in de knie, dan is dat echt nadenken over de betekenis…

Het falen in je pad van het leven is niet gemakkelijk. Het kan gebeuren om het verlies van werkgelegenheid, een liefdesrelatie, voor een ziekte ... Een moment bent u op, en het volgende moment ben je naar beneden ... En het is precies daar, wanneer hij de drempel overschrijdt, dat je kijkt naar het leven met andere ogen. Als na die tijd vinden we de kracht om op te staan, alles verandert, want vanaf dat moment, we ons veranderd ...

Ik heb Wainer gekend paar nachten geleden tijdens een diner met goede vriend en chef-kok Simone Toninato. Hij was er voor de presentatie van zijn boek, Ik ben Geen, het verhaal van een dakloze man te hulp. Tijdens de avond, naast het vertellen van zijn leven weg heeft geproefd olijfolie van Fattoria dei Clochard aan de Redding, de eerste boerderij beheerd door twaalf daklozen in Milaan en Pistoia.

Wainer Molteni groeide op bij zijn grootouders in Limbiate Mombello, op het platteland brianzola. Jeugd na alle vreedzame, tussen de zoetheid van de oma van de baby, en, citeert de woorden van Wainer, de wijsheid van de boer grootvader Emilio, typisch voor iemand die het gewicht van de woorden en stiltes kent, en weet hoe je je leven zetten.

Zijn passie voor muziek bracht hem tot een geworden dj succesvolle jaren tachtig. Het heette in de grote clubs in Florence, Bologna, Rome, Milaan, Londen, Parijs. Het leven ging verder ... de grootouders, een na de ander gingen ze. Mantenendosi met muziek Hij studeerde af in de sociologie het nastreven van zijn andere passie, criminologie. Inzicht in de criminele geest, de duistere mechanismen van hun acties hadden hem sinds zijn jeugd gefascineerd.

Het was in die jaren van het racen en muziek studio, dat Wainer ontdekt het plezier van het eten. Op een avond, die om te spelen in Milaan wilde stoppen in Cesano Maderno. Hij was niet doorgegeven door hen ... Hij zag de Villa Borromeo in de nieuwe rol, na restauratie. Ze werd een hotel met een restaurant verbonden, Il Fauno. Het was die avond bij het diner dat hij de chef-kok Simone Toninato voldaan.

Na het passeren van een wedstrijd hadden de mogelijkheid om een ​​master's degree in de criminologie bij te wonen. Hij bracht drie jaar in het Training Center aan de forensische wetenschap FBI in Quantico in Virginia. Li bezocht dodencel in Texas Antsville, en liep de Green Mile, de gang die de cel verbindt met de uitvoering. Li si percepiva la paura e la disperazione… Finiti i tre anni gli si prospettò la possibilità di tornare in Italia con un’offerta di lavoro che accettò. Avrebbe ricoperto il ruolo di direttore del personale di una catena di supermercati. Tutto andò bene, fino al giorno in cui la società dichiarò bancarotta fraudolenta.

Improvvisamente era senza lavoro, ma era tranquillo, perché avendo un curriculum di tutto rispetto non credeva di aver problemi nella ricerca di una nuova occupazione. Non fu così. I colloqui non andavano a buon fine, dicevano che era troppo qualificato. Il tempo passava e i soldi finirono. Arrivò lo sfratto e in men che non si dica si trovò a conoscere la realtà dell’assistenzialismo. Era diventato un clochard… Seduto su un cartone osservava un mondo di gente invisibile, di persone con le quali i passanti evitavano di incrociare lo sguardo per vergogna, per pena, per indifferenza… Imparò a chiedere l’elemosina, conobbe il freddo, quello più rigido, che addormenta…  Ma trovò anche tanti amici, e tanta solidarietà…

Tante le lotte, le occupazioni, gli arresti… ben quaranta. Fino alla consegna di un piccolo appartamento e l’incarico di consulente dell’amministrazione milanese per il reintegro dei senza fissa dimora. A Milano non mancano le strutture d’accoglienza sia pur con le loro pecche, ma non è quello il problema. La questione importante è che non si parla di recupero, di reinserimento… Come dice Wainer, è fondamentale dare una possibilità a coloro che hanno voglia di riscatto per uscire dalla situazione in cui si trovano. Erano circa 6000 le persone per strada l’anno scorso, oggi sono 13.000… Ci saranno ancora morti per il freddo…

Wainer sta portando avanti tanti progetti… A Pontremoli avendo avuto un lascito, vorrebbe creare un centro di recupero per chi è affetto da dipendenze. A Zeme Lomellina, vicino a Pavia, disponendo di una vecchia cascina vorrebbe creare un centro dove i pensionati insegnano gli antichi mestieri ai senzacasa. Per non parlare della fattoria già avviata gestita da dodici clochard a Serravalle: settantamila metri di terreno in cui sono coltivate duecentocinquanta piante da frutto, cinquecento ulivi, un allevamento di galline, conigli e una coppia di asini. Quest’anno per la prima volta si è prodotto l’olio d’oliva. Li serve tutto, dal coraggio al sostegno nella formazione agricola ed enogastronomica. Qualsiasi aiuto è benvenuto, affinché questi progetti si concretizzino.

A fine cena ho chiesto a Wainer se credeva nel destino. Per quanto mi riguarda ormai la mia vita e dominata dai venti della conoscenza.  Mi ci cullo, a volte sono buoni, e a volte sono cattivi, io mi limito solo a muovere un po’ il timone mentre guardo l’orizzonte…

Non so se fosse scritto o è stato un caso, fatto sta che è successo. Dario dice che è il karma, che tutto torna. Che puoi fare, disfare, essere ricco, slechte, ma ciò che conta è che tu compia il tuo percorso. Che ci sono mille strade, mille incroci.

L’importante è non fermarsi. Il cosa, il perché, vengono dopo…

      da “Io sono nessuno” di Wainer Molteni