تماس روح من جنوبی
من عاشق گوش دادن به طبیعت, شاید به همین دلیل روح من است احساس جنوب ترین جنوب, که در آن به شدت درک پیام های خود را. من نوزده بود که من متوجه شدم, من با Puglia, عشق در نگاه اول.
یک منطقه با یک خط ساحلی 800 کیلومتر, طولانی ترین و بیشتر از ایتالیا متنوع. سواحل طولانی متناوب با صخره های سنگی, calette, کاج و سرو کوهی جنگل. دو پارک ملی وجود دارد: یکی از Gargano از و آلتا Murgia. آدرس اجزا و Aree دریایی Protette: تره Guaceto, جزایر Tremiti و پورتو Cesareo. شانزده استان طبیعت ذخایر و هجده مناطق حفاظت منطقه ای. تنوع زیستی به حفظ و حفاظت.
آن’ در این سرزمین که من آخرین تعطیلات من صرف, بین باری و Brindisi، تارانتو.
معدن زندگی پر مشغله است, گذشت بین طبیعت و کشف دانش. حقیقت این است که وقتی ما عاشق چه کار می کنیم, هیچ تفاوتی از زمان صرف شده بین کار و تعطیلات, چیزی نشسته غیر esclude دیگر.
در آن روزها دوستان قدیمی را دیدم, و من جدید را ملاقات کرده اید. بسیاری از احساسات, به عنوان روزی است که, در دریایی از تارانتو, در قایق سواری طوفان ناگهانی به من فهماند که چقدر می تواند دریا با صدای بلند و خشن و بی ادب.
در آن لحظات من ترس دیدم, بلکه شجاعت یک زن, سپیده دم, که من به طرف او معرفی شده و همچنین حساس و ظریف, تصمیم گرفت و مشخص شد که یک زن که می داند که چگونه واکنش نشان می دهند به مشکلات.
پس از طوفان من تا به حال به از دست آب دریا Friselle آماده به عنوان یک بار بود که ماهیگیران Salento.
همراه با کاترین, من یک زن که معمولی قدم زدن کنار ساحل در تره سانتا سابینا ملاقات کرد, ho visitato località che da tempo desideravo vedere. بعد از صحبت کردن برای مدت طولانی, من تشویق به کردن سنگ می کنید برای شنا, توصیه تک: “سینتیا, این محل زنده با روح از جنوب.“
تور ما در Polignano آغاز شده دریای, روستای زیبا نشسته در رخنمون های سنگی مشرف به دریا. بسیاری از او را به یاد داشته باشید برای اینکه زادگاه دومنیکو Modugno, من به یاد داشته باشید به ویژه شعر از چشم انداز آن.
در حالی که سفر من می خواهم برای به اشتراک گذاشتن افکار و عکس بر روی شبکه. آن’ به طوری که افرادی که من در سفر من را دنبال کنید, و همچنین ارسال گرما و نوستالژی از کشورهایی است که مجبور شده اند به ترک, توصیه من و من مستقیم. یک راه بیشتر شدید به زندگی سفر.
با تشکر از اطلاعات نظر Emanuela در یک عکس, Polignano من برای اولین بار granita با خامه و قهوه 'Supermago فراست' طعم, یخ مغازه کرم در تاریخی که توسط جوزف کامپانلا تاسیس 1935.
توقف بعدی در سان میشل Salentino بود, در استان Brindisi. کشوری که در آن افراد جوان می خواهند به بیرون ریختن شعر خود را با حمله واقعی شاعرانه’ نوشته شده بر روی دیوار.
بعد از شعر داستان. Brindisi, در تمام شهرها در آپولیا, بسیار وجود دارد. در اینجا من به Duomo و ستون بازدید, alte بن 19,20 متر, نماد از شهرستان ها و پایان راه Appian.
این سرزمین از دره است. دوستان Rosana Tinella من به یکی از Mottola معرفی. دره متشکل از مجموعه ای از غارها حک شده را به سنگ, که در خانه های سه کلیساهای سنگی پر از نقاشی های دیواری بالا قرون وسطی.
بین بازدیدکننده داشته است، و از سوی دیگر من به حال به دست یک ظرف orecchiette و در سس گوجه فرنگی با پنیر ریکوتا تازه ازدواج کشیده میشوند،, همراه با برش های سنتی از هندوانه. کاترین به من گفت که این ترکیب مختلف خمیر اندازه با هم در هدف برای یک نتیجه بهتر از ظرف آماده.
ما می تواند یک شب اختصاص داده شده به Pizzica را از دست ندهید. رقص بسیار قدیمی سنتی Salento که اشاره به جنبشی که کمک به زنان کندن از رطیل داد, Salento مدت نشان می دهد که رطیل.
می باشد را نشان می دهد که طبیعت ارائه کرده است و که شما نمی توانید از دست دادن وجود دارد…
اگر چشمانم را می بندم، ذهن و افکار رفتن به خارج از زمین. I ترولی و خانه های سفید خود را از دست, دریا آن, سنگ ها و سواحل وحشی. من از دست درختان زیتون, زمین قرمز, غوغای از جیرجیرک و cicadas. من از دست عطر و بوی درختان انجیر سوخته شده توسط خورشید, گل با رنگ های روشن, دیوار سنگ و صدای باد ...