Le ricette delle mie vacanze a Ponza: Fusilli alla maniera di Ponza, Acciughe marinate di Agostino (in copertina), Patate al finocchietto selvatico, Criscito: lievito madre naturale, Liquore al finocchietto selvatico.

Chi è appassionato di storia come me, tendenzialmente è attratto da tutto ciò che ne consegue. Amo visitare gli antiquari, праглядаць антыкварыяту і насіць вінтажны адзення. Супраць іншай, da sempre, ho un’ammirazione particolare per le auto d’epoca sportive. Questo mio trasporto è rivolto anche ai libri e ai vecchi giornali. Поко час вентылятар, Рома, ho passato ore e ore su delle edizioni della Domenica del Corriere di oltre cinquant’anni fa, leggendo vecchie barzellette e gli articoli settimanali di enogastronomia di Luigi Veronelli. Non saprei esattamente spiegare il perché, ma tutto ciò che ha una storia mi affascina da sempre. La stessa cosa vale per le tradizioni, і, nella cucina, per le ricette della memoria legate al territorio.

Nelle mie ultime vacanze, a Ponza, passeggiando lungo il viale del porto, Я ўдарыў старую кнігу адкрытую кухню на ўвазе пры ўваходзе ў краму. Incantata mi sono immersa nella lettura, sfogliando pagina dopo pagina… Il mio tempo libero, dovunque io mi trovi, ma in particolare quando viaggio, è scandito da elementi essenziali: ritmi lenti, natura e cucina del territorio. Для гэтага, ніжэй, riporterò alcune ricette tipiche del posto che ho letto, sperimentato e assaggiato. Oltre a condividerle, ne farò memoria e soprattutto buon uso.

Fusilli alla maniera di Ponza

In olio d’oliva soffriggere 600 grammi di peperoncini verdi mondati di gambi e semi. Дадаваць 600 grammi di pomodorini ciliegino interi con un pizzico di pepe nero, salare e, a fuoco lento, portare a cottura fin quando i pomodorini si saranno sfaldati.
Condire i fusilli cotti al dente aggiungendo qualche fogliolina di basilico.

Acciughe marinate di Agostino, un pescatore di Ponza

Le acciughe o le alici (i pescatori le chiamano in un modo o nell’altro in base alla dimensione), sono ricche di calcio, жалеза, цынк, вавёркі, vitamina A e omega-3. Un pesce azzurro salutare ed economico che si può preparare i molti modi e che fa bene alle nostre ossa.

Pulire delle acciughe togliendo loro la testa e le interiora. Una volta sciacquate passarle in un tegame in cui, precedentemente, è stato fatto soffriggere uno spicchio d’aglio. Unire qualche pomodorino, un cucchiaio di aceto bianco, sale e origano. Far cuocere per cinque minuti a fuoco vivo e servire.

Patate al finocchietto selvatico

Tritare due cipolle e farle imbiondire in una padella con olio. Aggiungere quattro patate tagliate a tocchetti. Cuocere per dieci minuti in poca acqua bollente salata due mazzetti di finocchietto selvatico tritato grossolanamente, e unirlo con la sua acqua alle patate fin quasi a coprirle. Stufare a fuoco medio per circa venti minuti fino a quando il liquido si sarà asciugato quasi del tutto. Aggiustare di sale e peperoncino secondo i gusti.
Stufato più a lungo, finché il tutto diventa quasi una crema, ci si può condire la pasta.

Liquore al finocchietto selvatico

Raccogliere venti capolini freschi di finocchietto selvatico, lavarli e asciugarli. Затым пагрузіць іх у спірце ў засаўцы шклотары, і хай ўвабрацца на працягу прыкладна дваццаці дзён. Una volta passato questo tempo filtrare e imbottigliare.

Criscito, lievito madre naturale

Impastare 200 grammi di farina, 90 grammi di acqua, 1 cucchiaio di olio e 1 cucchiaio di miele fino a formare un panetto. Quindi togliere 100 grammi dell’impatto ed aggiungervi 100 grammi di farina e 45 grammi di acqua a temperatura ambiente. Mescolare bene e, richiuso nel contenitore, lasciare riposare altri due giorni; ripetere l’operazione e riporlo in frigo. Пасля 5 giorni ripetere nello stesso modo, e ancora per altre due volte, (in pratica per una durata di 15 дзён).

Quando si utilizza il lievito per fare il pane, brioche ecc., se ne prende una parte, mentre quella rimanente si integra per ugual peso con farina e acqua fino a… quando volete. Per panificare va utilizzato circa 1/3 di lievito rispetto alla farina da utilizzare, quantità che aumenta lievemente se si usano farine integrali, perché lievitano meno facilmente.

Fonte ricette: “Понца, cucina tradizionale e nuove tendenze” di Pina Di Meglio, Silverio Mazzella e Gennaro Mazzella

Понца, un’isola di origine vulcanica in provincia di Latina situata nel mar Tirreno, Самы буйны з астравоў понтыйскія. L’ho conosciuta grazie ai racconti di un amico che mi ha parlato, con così tanto amore della sua terra, da indurmi a visitarla.

Chi approda a Ponza si prepari alla vista di bianche falesie rocciose, di grotte, di anfratti, e di acque color smeraldo dai limpidi fondali. Un’isola di pescatori dalla bellezza selvaggia, dalle grandi distese verdi, e dalle caratteristiche case color pastello.

Le isole, da sempre, mi attraggono per la pace e per il benessere che mi sanno trasmettere. Da una terrazza sulla collina di ‘Le Forna’, località a 7 km dal porto raggiungibile attraverso una strada panoramica, ho goduto dei colori, dei profumi, dei tramonti, e della visione notturna delle luci delle case ponzesi in lontananza.

Scenari unici della nostra bell’Italia, che fanno comprendere quel legame nostalgico che si instaura dopo la visita a queste terre. Nei giorni passati a Ponza ho esplorato la natura e le tante calette raggiungibili via mare e via terra attraverso i molti percorsi turistici. Raccontarli non è sufficiente, bisogna viverli… Выявы, in questi casi, valgono più di mille parole…

Circondata dal mare e abbracciata dalla natura…

Гэта’ stata questa la prima sensazione appena arrivata a Ponza. Dalla mia terrazza sulla collina di Le Forna, piccola frazione dell’isola, ho goduto dei tramonti rotti solo dal frinire dei grilli, e dai richiami dei gechi in amore.

La mia esplorazione dell’isola, dietro consiglio di un pescatore, è iniziata a Cala Gaetano, una baia a Le Forna raggiungibile via terra attraverso una ripida scalinata.

Cala Fonte, un antico porticciolo dalle acque color smeraldo ancora oggi usato dai pescatori. Sotto un piccolo passaggio, in una grotta naturale che divide il mare, cullata dalle onde ho trovato un fresco rifugio per sfuggire alla calura estiva.

A Ponza, ў Baia di Cala Feola, c’è un tratto di mare chiamato Piscine Naturali. Facile capire il perché di tale nome…

Le isole vanno vissute via terra e via mare… Durante un giro in barca ho ammirato Cala Inferno, luogo suggestivo e ricco di storia il cui nome, mi dicono, ha origine dai 350 крокі, якія былі калі-то неабходна, каб дабрацца да яго.

Адразу пасля таго, як порт з'явіцца велічны grotte di Pilato, l’antico Murenario romano risalente al I secolo a.C.

Capo Bianco, una bellissima baia di roccia tufacea accessibile solo via mare, che colpisce per il bianco dei suoi scogli. Federico Fellini ha girato qui alcune scene del film Satyricon.

Immancabile la tappa via mare davanti all’imponente Arco Naturale.

Cala dell’acqua, dominata da Forte Papa, una fortificazione cinquecentesca di età borbonica. Назва гэтага заліва паходзіць ад сачылася часткі скалістым.

Понца, востраў, дзе вы жывяце прыроду і жыццё мінулага, non certamente meta ideale per chi ama il turismo di massa. Passeggiando nei suoi molti percorsi, ho potuto ammirare fiori e piante dai profumi intensi e dai colori brillanti.

Per chi ama le spiagge lunghe e attrezzate, io meno, dal porto, con dei piccoli traghetti che effettuano un servizio continuo, si arriva a Frontone. In realtà lo si può raggiungere anche via terra attraversando un percorso tortuoso, што, per le difficoltà conseguenti, non è consigliato a tutti.

In barca con Aniello, un uomo nativo del posto che ha dedicato la vita al mare, tra le tante bellezze naturali tra cui da sempre ha la fortuna di vivere, ho potuto ammirare la meravigliosa isola di Pamarola, base fino al ‘700 di pirati barbareschi. Chi avrà l’opportunità di visitarla si prepari alla visione di limpidi fondali, di mare cristallino, di faraglioni e grotte… scenari da sogno di un’isola italiana tra le più belle al mondo.

Я пакінуў некалькі дзён PONZA… un’isola che vive principalmente di turismo, che riporta indietro alla vita di un tempo, e che non dimenticherò, гэта з розумам яго з вашым сэрцам.

Гэта не так проста жыць удалечыні ад мора…

Прырода, mare e cucina del territorio, elementi essenziali per le mie vacanze. У апошнія дні я паспрабаваў на востраве і сабралі некаторыя тыповыя мясцовыя прэпараты, che a breve vi racconterò…

Qui di seguito segnalo alcuni numeri che mi sono stati utili durante la mia visita a Ponza.

• Collegamenti

Laziomar: Formia tel. 0771 23800 / Ponza tel. 0771 80565 / Anzio tel. 06 9860083

Aliscafi Vector: Anzio tel. 06 9945083 / Понца 0771 80549 / Formia 0771 700710

• Pro Loco

Pro Loco Ponza tel. 0771 80031 – www.prolocodiponza.it

• Сардэчна запрашаем

Agenzia Maridea di Marianna Impagliazzo tel. 0771 809684 – www.marideaponza.it

• Gite in barca

Sig. Aniello cell. 339 8309248

У эпоху дамінуюць шэф-кухары, здаецца амаль недарэчным згадваць кухары, і ўсё ж яны з'яўляюцца тыя, якія адзначылі пачатак сапраўдных майстроў, як яны іх называюць сёння, свет гастраноміі. Майце на ўвазе, вядома, не хачу ім непавагу, ... Але цяпер я раблю пытанне: "Колькі мы губляем просты кухні, хатняя гаспадыня, адзін з лепшых рэстаранаў у краіне, якія перадаюцца па спадчыне традыцыі, звязаныя з сем'ямі і тэрыторый?"Я атрымаў адказ, і часта, з маёй маленькай правакацыі, Я стараюся, каб заахвочваць тых, хто будзе "аднаўлення", а не працягваць ствараць.

Чацвер 13 Лютага, Алесандра Vitiello, дарагі сябар і сомелье, хацеў прынесці трохі "яго Понца, які так любоўна распавядае з іншымі сябрамі ў Понца кажа, рэстаран Il Fauno Чезано-мадерные. Дзякуй Rosaria Пунта пахошчы, і Мэры і Сабрына Што было, кухары гэтых рэстаранаў тыповыя Понца, Я мог дыхаць атмасферай і паспрабаваць свае водары.

Вечар, прысвечаны Понца

Я яшчэ не меў магчымасці наведаць гэты востраў, Самы буйны з астравоў понтыйскія, ў правінцыі Лаціна. Архіпелаг, які ўключае, ўключае выспы Gavi, Дзанноне, Palmarola, Вентотене і Санта Стэфана. У REALTA, дзякуючы расказах Аляксандра, гэта крыху ", як калі б я ведаў,… зямля мора і рыбалкі, настальгічныя атмасферу і ўспаміны дзяцінства ... а таксама шматлікіх разнавіднасцях.

Я не мог пачаць без тоста за вечар. Пры гэтым я паспрабаваў "Маяк гвардыі" 2013, віно, вырабленае з старой вінаграднай лазы, il Biancolella. Яго назва адносіцца да месца вялікае гістарычнае і культурнае, першае месца сярод шасці сапраўднай італьянскай FAI: Маяк Guard на востраве Понца.

Вы ведаеце, “pettola”? Гэта сумесь мукі, вада і соль, якая вырабляе анучы для сачавічную поліўку, бабовых тыповы гэты востраў менш, чым традыцыйныя.

Кажа Алесандра: “Гэта марскі акунь павінны заставацца ў банку ад галавы да хваста”, магчыма, таму што мудры спадар сваёй краіны сцвярджалі, што калі адняць галаву і вантробы рыбы, Вы страцілі ўсе свае смакавыя. Шырокае распаўсюджванне ў морах Понца, марскі акунь добра ва ўсіх адносінах, у якіх ён падрыхтаваны. Тым не менш, тут ён з Paccheri і Olivelle.

Цяпер гэта да nocchette, Смажаныя пірожныя тыповы карнавал чыё назва паходзіць ад «рулька», што азначае лук. У гэтым выпадку, аднак, пацярпелі забруджвання LOMBARDA: Мяккі крэм з маскарпоне. 😉

Я не кажу, што нават з намі там былі хлопчыкі "Інстытут Filangieri Понца, прысутнічаць на BIT ў Мілане. У канцы вячэры, яны распаўсюджвалі камяні, сабраныя на пляжах выспы карцін асабіста ад іх. Аб камянёў, У заключэнне я хацеў з каменем, хутчэй, кан-Камяні Palmarola"Рэстаран Rosaria Пунта пахошчы. Паста, зробленая з міндалем, ноччу, разынкі, шакалад і белае віно Понца.

У гэтым выпадку ... камень прыводзіць да іншага.

• Рэстаран Il Fauno
  Ваш Борромео, 29 Чезано-мадерные (МБ)
  Такія. 0362 540930

• Рэстаран Пунта пахошчы
  Via Calacaparra, 24, Le Forna, Понца (E)
  Такія. 0771 808517

• Рэстаран Таму Com'era
  Словы Хрыста, Le Forna 5 Понца (E)
  Такія. 0771 808683

Алесандра Vitiello, для сяброў Сандра, сомелье і рэстаратара, але перш за ўсё сябру. «Толькі VIN мастацтва" з'яўляецца анаграмы яго імя распрацаваны Джозэфам Марыя Грас, сябар, які захапляе так.

Чалавек, які мае ў сваім сэрцы зямлю, яго Понца. Я крануты, калі я бачу, як ён абмену ўспаміны і фатаграфіі ў чорна-белым выспы, які павінен быў сысці, так як многія па камерцыйных прычынах. Ён кажа ў сваім блогу: 'Дом з мяшка Понца'.

"Калі tornavo каб Понца, на наступную раніцу, ridiventavo матроса майго бацькі і яго пяціметровы лодку мы пайшлі на рыбалку разам. Мой бацька даў практыкаваць на моры ў канцы 92 -: было больш за восемдзесят гадоў ... "

Канстанцін Сака, бацька Сандра, Санта-Тэрэза ў 60-х (пакінулі на носе)

Сандра, дзякуючы свайму шматгадоваму досведу ў якасці рэстаратара перад Osteria з чары Севезо і цяпер у Ristorante Il Fauno Чезано мадерные, мае шмат успамінаў, праведзеныя з персанажамі-італьянску. Час ад часу, калі ёсць магчымасць, Я люблю ведаючы, як слухаць, нехта са мной згодны.

Сёння я хачу, каб вы ведалі…

Добры дзень Сандра, Я напісаў гэтыя думкі аднойчы раніцай на досвітку. Я не спаў і мой розум пабег. Можа быць, жаданне падарожнічаць са словамі? Як ведаць… Я думаю, што мы разумеем адзін аднаго настальгію і рамантычны.

• Некалькі начэй таму вы распавядалі мне, што час… Я люблю, калі ты распавядаў мне гісторыі свету ежы, вось сай. Мяне спасылкай кагосьці, хто затрымаўся ў маім розуме у прыватнасці?

Там можа быць шмат Чинция, сказаць праўду, а не анекдоты нагадаць людзям, што каханне паміж Міланам і прылеглых раёнах распаўсюдзіліся мастацтва добрага пітва. Я ўспамінаю, напрыклад, Энтані Trimboli – Апуліі паходжання – , Што ў юнацтве, ў пасляваенны перыяд, ператварыўся амаль увесь Францыі і Італіі прынёс энцыклапедычнае веданне французскага віна ў цэлым, і ў прыватнасці шампанскага. Пагаворыце з ім – чалавек тупа – быў унікальны задавальненне.

Як і ў астатняй часткі "якабінскай" Адрыяна Рамана. Майстры яшчэ да прадаўцы. А як наконт братоў Brovelli? Мужчыны з іншых часоў, якія казалі віно з вялікай запалам.

Un aneddoto. Аднойчы ўвечары адбылося некалькі сяброў на вячэру ў дэла бочэ Osteria (наш папярэдні рэстаран) суправаджаецца іншай парай. На выставе каля ўваходу быў апошнім выбар віскі Samaroli. Dopo цана, амаль пусты рэстаран, адзін пытаецца мяне прынесці віскі больш дзіўна, што я, ў метадзе ананімнага, яго госць. Гэты джэнтльмен, пасля дэгустацыі, распавёў мне ўсё, што можна пра гэтую дзіўную дыстыляту, што я выцягнуў з прадмет мэблі, які я меў на іншым пакоі. Выпіўшы шмат разам распавёў мне пра сваю працу. Ён праводзіў час у Шатландыі, каб выбраць віскі ад імя шматнацыянальнай. Некаторы час таму, каб паглядзець фільм "баку анёлаў," я ўспомніў яму.

• Вы памятаеце, калі мы сустрэліся ў першы раз? Я амаль практычна абавязаны арганізаваць вечара культуры і густ да ведаў ежы і віна. Вы павінны ведаць, што Сандра вялікі знаўца і аматар ежы і віна, можа быць, толькі лянівы мала энтузіязму ад людзей, у працэсе навучання. Але потым прыйшоў вулкан…

Гэта’ Сінція Tosini, вядома, дакладна, што вулкан, як дакладна і тое, што я дасканаласць "мастацтва невінаватасці". Я быў дастаткова стары, каб быць упэўненым, не маючы прадаць пэўнасці і так часта, каб спытаць, калі вам трэба што-небудзь ці каго-то, каб сказаць мой свет. Затым, калі вы сутыкаецеся з Сінціяй Tosini шмат сумневаў ісці ў пекла і рэзюмэ.

Вы павінны ведаць, што мы прыступілі да арганізацыі мерапрыемстваў, прысвечаных віна і ежы з восені 84-га: trent’anni fa. Там не было ніякага Інтэрнэту, і наша навіны распаўсюджваліся па звычайнай пошце, ўсё ж было так шмат увагі, і часта былі праблемы барацьбы з многіх, хто хацеў прыняць удзел у. Я тады мне было весела, каб сабраць так шмат курсаў для арганізацый або устаноў у галіне. Перш, чым я навучу цябе пацешыла. Нават цяпер, гэтае правіла распаўсюджваецца.

Алесандра Vitiello… Сандра

• Крок да пытання стаўленне да вашага бізнэсу. Як вы б апісалі сярэдняга спажыўца сёння, у сэнсе, чаго чакаць і што шукаць?

Сярэдні спажывец сёння пакутуе да тых часоў, пакуль вы жывяце. Мы, якія перажылі гады "Мілана піць" нам цяжка часам зразумець сэнс таго, што адбываецца. Спажывец застаецца уважлівым і цікаўным, гатовая разгледзець па адносінах да дабра і новая прапануецца. Ён дадаў, аднак,, ці, хутчэй, лічыцца больш важным, чым у мінулым, меркаванне аб справядлівай кошту рэчаў, якія абслугоўваюцца.

Вы таксама можаце заплаціць столькі, колькі бутэльку віна, але важна, каб быць варта выдаткаваных грошай. Гэта не дастаткова, каб любы, хто прадае яго з'яўляецца "чалавекам з першай старонкі". Не хавае, аднак, што гэта складаныя гадоў; ведаюць, як зрабіць добра на кухні і ведаць, як знайсці выдатныя віна па справядлівай цане стала крытычным.

• Я часта кажу, што роля рэстаратара, прадстаўляючы посуд і падачы вінаў, можна назваць інфармацыя veicolatore таблеткі крытычная данесці да спажывецкай культуры харчавання. Esagero? Я не думаю,. Я перакананы, што, пачынаючы з табліцы, не стамляць госця, вы можаце зрабіць шмат у гэтым кірунку.

Вы цалкам маеце рацыю: прафесія харчавання можа быць выдатнай магчымасцю для распаўсюджвання шмат добрых звычак, не толькі ежа. Не выпадкова ў рэстаране ці ежы ў кампаніі, мы часта гаворым пра ежу і святочнасць.

Гэта нагадвае мне пра Гарсія Маркеса – Генеральны Яго Лабірынт – ён папрасіць гаспадара Сымона Балівара: "Але таму, што еўрапейцы за сталом пры абмеркаванні ежу?". Які адказ? За сталом падчас размовы пра ежу кажуць ва стану чалавека. Акрамя таго, нават хрысціянская літургія думаю ў гэтых тэрмінах: гісторыя Ісуса на Зямлі заканчваецца апошняй вячэры.

• Зараз, ў канцы нашай гутаркі гэтым, адзін з многіх, Я хацеў бы, каб вы напісалі мне напамін аб вашай зямлі. Com’è Ponza a primavera?

Понца мая "месца душы". Я правёў большую частку свайго часу тут, у Брианца, ма, калі я definirmi, мне кажуць, што я Ponzese. Што ты маеш на ўвазе? Усе і ўсё. Мы ponzesi Ці не лепш рабіць гэта горш, чым іншыя. Мы яшчэ адна рэч,. Кажуць, што характар ​​чалавека фарміруецца ў першыя гады жыцця; Я пабудаваў мой гледзячы на ​​моры. Ад маім двары, у дні шторму мыслення майго бацькі, які быў промысел ў хвалях або ў прыгожых вясновых раніцах, калі прыгажосць ландшафтаў пах жаўтазелю.

Тыя рэчы, якія вы прыносіце іх затрымалася ўнутры і не страціць найбольш. Понца вясной з'яўляецца самым прыгожым месцам у свеце. Не толькі для прыгажосці вобласці, але таксама і перш за ўсё для сваіх густаў. Перайсці вакол пагоркаў, каб забраць дзікі спаржу, смакаваць даброць пэўных артышокамі, вырашчаных у вулканічнай глебе, што надае яму вельмі моцны водар унікальны эмоцыі.

І мора? Вясной вы ясьце самыя смачныя краба павука, каракаціцы і кальмары ў колькасці і юхі, якая ў гэты час мае асаблівы смак. Я мог бы працягваць на працягу некалькіх гадзін вам кажу, але калі ў вас так, даць сабе тыдзень, каб Понца вясной, Я гарантую вам, што вы будзеце мець праблемы пры атрыманні назад.

Сандра, Я абяцаю вам, што я буду…

Фотаздымкі Алесандра Vitiello