Jenny Maggioni, سردبیر غذا&نوشابه, mensile di enogastronomia. ما در Varese در این مراسم ملاقات مزه اجتماعی, in cui si è trattato, con giornalisti e blogger, dell’evoluzione della comunicazione del cibo in rete.

Ricordo ancora la sua risposta entusiasta, وقتی که, ormai tempo fa, le dissi che avrei scritto di lei: "سینتیا, وای! چه افتخاری! اما آنها آنقدر مهم نیست!  از شما بسیار سپاسگزارم برای این فرصت! من هنوز در حال رشد ... طعم اجتماعی برای من یک فرصت بزرگ شخصی و حرفه ای شده است. شاید داستان من کسی که می تواند کمک کند, چرا که من آن را باور نمی کردم خودم!

ما باید یاد بگیرند به این باور بیشتر در خودمان, اغلب ما دست کم گرفتن تضعیف بالقوه ما. نکته مهم این است که برای دریافت پس از موج از لحظه ای از دست داده, به دلیل آن اعتقاد ما است که ما باعث می شود که که تنها یک است که باعث تفاوت است. برخی از, گاهی اوقات تا شما را از خطر تنهایی, اما هیچ راهی دیگر اگر ما نمی خواهیم به از دست دادن آن شور و شوق است که گاهی اوقات در ما باعث که فلش نابغه اغلب به خواب زمستانی می شود وجود دارد…

اما در حال حاضر من در حال حاضر جنی, راه او هنوز هم طولانی…

جنی Maggioni تجربه روزنامه نگاری خود را شروع به montagna.tv, روزنامه آنلاین دقیقا به گردشگری کوه اختصاص داده شده. در اینجا او به دست اهمیت کار گروهی, che poi, او به سردبیران در تجارب پیشین اعمال.

در سال های پس, کارآموزی در یک سایت آنلاین استان برگامو و حوادث, و پس از آن فرود به مواد غذایی آنلاین ماهانه و روزانه و شراب 'ایتالیا در جدول’, آن را تا زمانی که ویرایشگر ماجراجویی جدید خود از «محصولات غذایی ماهانه منجر&محصولات غذایی و آشامیدنی:.

یکی دیگر از رویاهای خود را به حقیقت می پیوندند به ارسال به روزنامه مورد علاقه خود را, ، style.it،. رضایت پس از آن, برای دیدن به چاپ مقاله در 'روزانه’ در بخش واقع زنان, رهبری او را به این باور است که تعهد, اراده, و به خصوص تعیین به این باور را در خود, عناصر اساسی در نقاط عطف زندگی هستند.

جراثقال دوار, من می خواهم به اختصاص کلمات نویسنده و شاعر رارالف والدو امرسون (1803 – 1882),  با دقت بخوانید آنها…

اعتقاد به افکار خود, بر این باورند که آنچه که برای شما درست است, شخصا برای شما, این هم درست است برای تمام مردان, اینجا, این نابغه است. هر کس باید یاد بگیرند که به کشف و به نگه داشتن چشم در که کورسویی از نور لرزان داخل ذهن بیش از زرق و برق آسمان از شاعران و حکیمان.

 از آن آسان است, در جهان, زندگی در نظر جهان; از آن آسان است, در تنهایی, زندگی توسط خودمان; اما آن مرد بزرگ کسی است که در میان جمعیت با استقلال آرامش کامل از تنهایی نگه می دارد. ثبات قدم احمقانه، وسواس از ذهن های کوچک است, ستایش دولتمردان کمی و فلاسفه و روحانیون.

با قوام روح بزرگ دارد, بسادگی, هیچ ربطی به. کل داستان است هموار در زندگی چند نفر و سری شدید حل و فصل.

“Le civiltà maggiori furono dettate da popoli che ebbero le cure più grandi nell’arte e nella scienza dell’alimento… “ da “La Cucina Italiana” N. 1 – ANNO I – 15 دسامبر 1929

Come dice il mio caro amico Giorgio Ferrari: "ایتالیایی ها مجموع تجربه در تاریخچه. اگر شما از دست دادن شما به بازگشت به که صدای مردم عادی اشتباه گرفته است نه. آشپزخانه ضعیف می شود که ثروت, کشاورزان شراب که DOC می شود."

یک نقل قول که من به طور کامل به اشتراک بگذارید, علاقه تاریخ بودن متقاعد شده است که, برای حرکت به جلو یک گام به عقب انجام شود. بازیابی صحبت از سنت, فقرا اما غنی در تاریخ, من در مورد سادگی صحبت ...

این زمان دشوار برای بسیاری از, چرخ دنده های اقتصاد ما در حال یک رکود عمومی. ما باید متحد شویم, اما بالاتر از همه ما باید متحد شویم. ما باید مردم به این باور, مردم با اشتیاق واقعی برای قلمرو, برای تاریخ آن و مردم آن. Utopia, هیچ, تنها عشق واقعی برای کشور من.

اگر هر کس یک قدم رو به جلو بود, a modo suo, چگونه می تواند, من مطمئن هستم که ما را تا پایان به دیدار تو. من یک عاشقانه در وسیعترین مفهوم هستم, و راه اندازی فریاد من, #TamTamxlaTerra من, برای کسانی که مثل من باور, که در آینده ما زیر پا ...

ببخشید فوران من, اما من نمی توانم در غیر این صورت. هر زمان که من شانس, a modo mio, خوش, با کلاه زرق و برق دار من, با لبخند من, با جریان من از کلمات, من ایمان من برای زمین.

آن را با یک فرصت برای ارائه شد مزه اجتماعی, این رویداد با هماهنگی ملایم سیلویا گیوانی, در با شکوه برگزار شد وارز Estensi باغ.

از ویژگی های بارز کیفیت غذاهای ایتالیایی به مردم نزدیک تر, اما نه تنها. فضای این سایت متعلق ارائه فرهنگی خبرنگاران و وبلاگ نویسان را قادر ساخته است, افشای تجارب خود و افکار خود را, در تکامل ارتباطات از نظر غذا و شراب.

من تا به حال لذت بردن از بودن در جدول با:

• آنا Prandoni, مدیر ایتالیایی آشپزخانه, بزرگترین مجله پخت و پز در ایتالیا متولد شده در 1929

• Laura Pantaleo Lucchetti, وبلاگ نویسان مواد غذایی مثل من که با کلم سبز کار می کند, هفتگی مواد غذایی آنلاین&شراب

• گلگون نبرد, روزنامه نگار با تجربه از رسانه های اجتماعی و "وبلاگ نویس غیر غذایی"

• سانتا راش شرکت بین المللی ریویرا, زن خانه دار 2.0

• به Eugenio Peralta از, خالق foodblogger از وبلاگ مرد ملخ را

• Jenny Maggioni, وبلاگ نویس

مردم ساده است که من برای لذت بردن از رو, رانده شده توسط یک شور و شوق برای مواد غذایی و برای بهبود سنت, اما با یک چشم دقیق به شبکه و پتانسیل بزرگ خود را برای ارتقاء از قلمرو و محصولات آن.

در سخنرانی من گفت که چگونه, حدود سه سال پیش, من شروع به ماجراجویی من است که من در حال حاضر به معنای واقعی کلمه قریب به اتفاق, اما من واقعا دوست دارم. من در یک راز است که زندگی من است به طور ناگهانی شده را تغییر دهید. پس از یک سردرگمی اولیه من مطرح سرمایه گذاری مجدد در احساسات در تمام دوران, la terra, l’agricoltura, شراب, و تاریخ مردم.  به عنوان یک دختر جوان در باغ های انگور در حومه ترویزو بزرگ شده ... زمین برگ علامت آن, در زمان, e nelle anime.

آنها یک گروه در فیس بوک ایجاد شده, لو Vigne پشتیبانی. من لینک های مربوط به سنت های به اشتراک گذاشته شده, گویش, غذا, و شراب. کسی متوجه این زن پر سر و صدا. یک روز من پیشنهاد من یک مصاحبه با یک شراب از سالینی به عنوان خوانده شده. بسیار احساساتی بسیار است که من به آنجا رفتم به دیدار تو شد. وقتی مطلع شدم که او به معنای به برچسب در پشت بطری را از شراب بود, من می خواستم داستان تاکستان به.

پس از آن را به او چاپ من در زمان, چون من می خواستم که ممکن است همراه با فروش شراب خود را. آیا کسی به عنوان خوانده شده, و او از من خواست تا ارسال. داستان من در حال حاضر در اینجا ادامه در وبلاگ و کلم, اگر چه من یک رویا, quello di vivere in campagna e lavorare nell’agricoltura. Tra me e me dico spesso: “سینتیا, piedi per terra, e ricordati perché hai iniziato.” Sto imparando e continuerò a farlo, perché in fondo non si finisce mai…

Tra le mie tanti passioni c’è anche quella della comunicazione digitale. Twitto, عکاس, lancio sui social… una vera peste! 😉 Metto in rete tutto quello in cui credo e che mi piace, per condividere i miei momenti di felicità, convinta dell’importanza della comunicazione enogastronomica e del territorio attraverso il web.

Di una cosa però sono fermamente convinta,  i social che abbiamo l’opportunità di utilizzare devono unire, e non sostituire la conoscenza diretta, esperienza indispensabile per conoscere le realtà, e i loro prodotti. آیا در پنجره متوقف نمی ...