شراب را دوست دارم تند و شدید ..., قوی, اما به خصوص عاقلانه. بومی آب گوجه فرنگی قرمز از فریولی.

بحث از راجر ششم

هنگامی که Josko Gravner مایل اند detto: "سینتیا, برای من شراب سفید است". من به عنوان بزرگ او نیست, اما احساس می کنم به ویژه هنگامی که شراب قرمز است.

من دوست دارم irruento مانند یک موج است که پرتاب سنگ ... قوی به عنوان دست دادن دهقانان پرده نگاه شما در چشم ... دانا به عنوان مردان و زنانی که کار زمین و من عاشق گوش دادن به داستان خود.

شراب که من دوست دارم این است. irruento شراب, قوی, عاقلانه ... شراب با رایحه آن باعث می شود من سفر, و عطر و طعم آن مرا به یاد. چند شب پیش که من ملاقات, روسو بود, و مادری فریولیایی.

فریولی, یک سرزمین است که مرا به یاد مردم خود، به ریشه های من. مردم می گویند بسیاری از مشکل. حقیقت کاملا متفاوت است, i friulani vanno capiti. آنها مردم گره خورده است به زمین ... یک ملت که قلب باز می باشد, زمانی که او می شنود که قلب در مقابل شما, sincero بی سیم.

Lùnis

furlan Timp! سدیم مورد بحث sanbùc یک بار مرطوب, ستون سنگی یادبود
nassuda nenfra سرگرم کننده توسط Fogolârs, NA pluvisina خواهد – un pulvìn di fen.
ciavièj برش بلند در یک ch'al frut سن دی ون جوش داده شده را به به ciampagna Rovana گلخانه ای خود را.

دوشنبه. زمان فریولیایی! پوست مرطوب از بزرگان, یک ستاره در میان دود از تپش قلب متولد شد, در یک شب drizzly - خمره و از یونجه را در موهای شما و یا در قفسه سینه یک پسر, که عرق از حومه شهر را به شب در آتش. پیر پائولو پازولینی دا ‘بهترین جوانان’

Gradisca d’Isonzo – Vigneti di Marco Felluga

خوب, اگر چه این منطقه برای سفید بزرگ آن شناخته شده است, بومی کشف قرمز معتبر هستند و به خصوص طعم وجود دارد. به مناسبت مساعد چند شب پیش بود رستوران "ربالنوع مزارع و گله کوسفند ' Cesano Maderno (MB). در serata, با راهنمایی از دوستان خود راجر ششم, من تا به حال لذت بردن از شراب مزه از برخی از گونه های نجات از انقراض.

بومی شراب فریولیایی RED

از راجر سستو

انگور بومی توت قرمز فریولیایی, عمدتا parliamo دی Refosco, Schioppettino, Tazzelenghe, Pignolo, Terrano, از اهمیت قابل توجهی کشت کردن که موفق شده اند برای زنده ماندن از مد ها. این به خاطر شخصیت شدید مردم فریولی که, محکم, تصمیم به حفظ میراث فرهنگی منطقه معتبر از انگور, در خطر بالقوه انقراض با حفظ کیفیت و اهمیت فرهنگی.

معمولی، با این حال، از نزدیک مرتبط محلی فریولیایی: در واقع، تمام آب از منطقه, به خصوص قرمز, حفظ rawness خاص و پرخاشگری مرتبط است در برخی از راه به شخصیت های مشابه از ساکنان منطقه و سلیقه در غذا های محلی, قوی و تند, از غذاهای اسلاوی قرض گرفته شده. و شاید آن را در آشپزخانه بود – توسط طعم قوی – برای ترویج بقای این درختان مو سخت و ریگ دار.

شراب قرمز از فریولی هستند شخصیت قوی, وحشی, بی پرده, نام levigati, خالص, تشخیص و, تا حدود بیست سال پیش, نیز بسیار روستایی. حتی از دو رقم – به اصطلاح بین المللی – گسترده ترین در منطقه, ایل بوته اد ایل Cabernet فرانک, نسبت به جاهای دیگر, به خصوص اول, یک مشخصات عطر و طعم دلپذیر تر, در بوردو صحبت نمی, بلکه در توسکانی و حتی در جنوب تیرول, در اینجا به ویژه "سبز" و تهاجمی, con un محلی که در این مورد واقعا باعث تفاوت.

امروز، ماتریس پایه ای از این شراب است هنوز و همیشه همان: آن چه uve, il محلی (بدیهی است که) خالص; اما, در سطح انبار, و یا توسط یک نقطه oenological نظر, چیزی تغییر کرده است. لاغری با احتیاط بیشتری انجام, دما و زمان کنترل و کالیبره شده. بشکه به طور متوسط ​​چروکیده بودند, هر چند این لزوما بشکه نمی, و طول آنها از خدمات است، بطور قابل توجهی کاهش یافته است, آینده بیشتر دوباره راه اندازی. این در اصل یک "هسته سخت" سنتی بود, که بر روی آنها تکنیک به تدریج به طور فزاینده ای نوآورانه استفاده شود. گاهی اوقات - و بیشتر – این تحولات در حال آوردن به تماس را به سوال از همه ریشه, القا، به عنوان مثال برای انجام عملیات - مانند vinification و پیری در amphorae – را تشکیل می دهند یک جهش واقعی در oenology گذشته های دور, که اشاره به سنت های آب گیری وابسته به کشاورزی، قفقازی.

• آن Schioppettino می آید از تپه های شرقی. دو نسخه در مورد منشا نام او وجود دارد. اول باعث می شود ریشه شناسی به دست آمده از سر و صدای ناشی از 'انفجار از انواع توت ها آن خرد هنگامی که. دوم اشاره به بطری است که در انبار را شکست زمانی که, در بهار, در برخی از آنها را تخمیر را از سر گرفت. در هر صورت با یک رنگ مشخص خیلی شارژ, قطعا کمتر از Refosco, به نکات از میوه های قرمز در شیوع, صدر با ادویه فلفل تند. طعم و مزه است که توسط یک اسیدیته خاص مشخص, کمک می کند که به برجسته تانن.

• Il Refosco (آن را "انگور جمعیت" است, که نماینده جالب ترین، با آنچه که تشکیل Peduncolo قرمز), این تا حد زیادی بر روی تپه شرقی و کمی در قبر, رسیدن به استان ترویزو, است که توسط یک تند گرم مشخص, اضافه شده به گیاه و نکات از میوه و کنسانتره قرمز وحشی شناخته شده, رنگ شدید است, و طعم و مزه است که توسط یک اسیدیته نسبتا کم مشخص می شود, که باعث می شود تانن کمتر زاویه ای.

• Il Tazzelenghe خانه به طور عمده در تپه های شرقی, دارای پیوندهای درونی با Refosco, اما علاوه بر این توسط نه قوی و پیچیده یادداشت های حیوانی مشخص, و به خصوص توسط تانن بسیار شدید و اسیدیته "تیز", از این رو نام این. برای اهلی شدت تانن پیری عملا اجباری در چوب مناسب و / یا خشک کردن کمی در مو و یا در انبار است.

• Il Pignolo, شاید یکی از بستگان دور از Valtellina Pignola, دارای spiciness نرم, و نه در حد متوسط ​​و زیبا, غنی شده با معطر و تقریبا وابسته به بلسان. آن’ یکی از انواع انگور اصیل ترین فریولی.

• Il Terrano, Carso Terrano یا Refosco D'Istria به یا Carso و Istria به نیز نامیده می شود, انگور است که خواسته های هرس طولانی است, نشان دهنده قدرت و فراوان و ثابت. برگ, اندازه متوسط, نسبتا گرد به نظر می رسد, پنج جهی, پست trilobata; خوشه, بزرگ, طولانی 20 سانتی متر است., به طور معمول به شکل یک هرم با یک پایه گسترده, بالدار, نسبتا جمع و جور, ارائه انواع توت ها کمی بیضی شکل, از اندازه متوسط ​​با پوست عمیق بسیار مومی آبی, پودر’ نازک, استوار; پالپ حل عطر و طعم ساده, شیرین و کمی’ acidula. منجر به شراب یاقوت شدید رنگ قرمز با رایحه متمایل به رنگ ارغوانی قوی و بینی شرابی نور, کام خشک است, دارای بدن, متوسط ​​الکل, acidulo, tannico, به طور کلی کاملا لذت بخش. این است که به طور انحصاری در مناطق کارست از گوریزیا و تریست کشت.

تا آنجا که طول عمر به طور کلی تمایل شراب که آماده هستند به زودی, اما با توانایی مقاومت در برابر چند سال از بطری, حدود ده.

عکاسی و باغ های انگور از مارکو Felluga – Gradisca d’Isonzo