1

CastelBrando, un “faro illuminato” sulla storia a Cison di Valmarino.

Un esempio di imprenditoria di successo e di rivalutazione del territorio.

Come ho scritto più volte, la mia passione per la storia e l’atmosfera unica che vivo visitando i castelli e le dimore storiche, mi portano, nei miei itinerari di viaggio, a non perdere occasione per visitarli. Difficile a spiegarsi, ma ogni volta che entro in questi ambienti, è quasi come vivere un déjà vu… in silenzio viaggio con la mente in tempi lontani, rivivendo così un’epoca che fu. Purtroppo mi imbatto spesso in edifici di rilevante carattere artistico in grave stato di degrado. Testimonianze del passato imbruttite dallo scorrere del tempo, trascurate per negligenza o per mancanza di risorse economiche.

Ci sono però eccezioni che fanno ben sperare e che vanno segnalate, affinché altri, con capacità finanziarie e imprenditoriali, ne possano prendere spunto ridando all’uomo secoli di civiltà che appartengono all’uomo. Massimo Colomban, imprenditore nativo della zona, con determinazione ha investito le sue risorse, derivanti dall’attività di sperimentazione mondiale nel campo dell’architettura, nel turismo culturale. Il risultato di questo intervento è il restauro di CastellBrando a Cison di Valmarino, in provincia di Treviso.

L’Architetto Guglielmo Monti, ai tempi del restauro Soprintendente ai Beni Architettonici ed Ambientali del Veneto Orientale, giustamente scrisse: “Il CastelBrando può essere considerato un cavallo di Troia per veicolare in una società sinora scarsamente interessata a ciò che va oltre l’immediata profitto, una maggiore lungimiranza capace di scorgere nell’eredità dei secoli la vera ricchezza della nostra popolazione. L’orgoglio per le radici storiche può diventare la molla per cambiare le nostre abitudini.”

CastelBrando

Un complesso storico fra i più grandi e antichi d’Europa a 400 متر از سطح دریا, in cui si respirano 2000 anni di storia relativi al periodo romano, longobardo, all’altomedioevo, all’età della Serenissima e al settecento. Il suo uso nei secoli è passato dal difensivo al residenziale, fino a diventare con l’abbellimento artistico delle sue sale, una dimora patrizia. Il recupero eseguito nel rispetto degli stili architettonici che nel tempo lo hanno contraddistinto è iniziato nell’Ottobre del 1998, e si è concluso nel Luglio del 2002.

CastelBrando

Una dimora circondata da boschi secolari nella quiete della natura, con una superficie complessiva di circa 20.000 metri quadrati distribuiti su nove livelli: tre teatri, quattro saloni settecenteschi, un hotel storico, un ristorante, una Spa & Wellness, un centro congressi e un’area espositiva interna ed esterna. Un castello accessibile a tutti attraverso visite guidate che permettono di riviverne la storia.

CastelBrando 4

Io l’ho fatto solo pochi giorni fa unendo alla sua visita una tappa nel paese che lo accoglie, Cison di Valmarino, uno dei borghi più belli d’Italia. Nell’occasione ho avuto modo di apprezzare la 35′ edizione di “Artigianato Vivo“, la manifestazione che dal 7 به 16 اوت 2015 ha aperto al pubblico le sue corti all’arte creativa e alle tradizioni tramandate grazie ai saperi e ai mestieri.

Artigianato Vivo

CastelBrando
Via Brandolini Brando, 29
Cison di Valmarino (TV)
www.castelbrando.it
www.artigianatovivo.it




I miei rifugi estivi: boschi, spiagge, cantine e… vini d’estate.

Tenute Tomasella – Mansuè (TV)

È un inizio di Giugno molto caldo questo del 2015, lo è stato talmente da farmi scapEraclea Marepare qualche giorno al mare in cerca di un po’ di refrigerio. مثل همیشه, quando posso, torno nelle terre in cui ho passato l’infanzia, ترویزو. La spiaggia più vicina che prediligo è quella di Eraclea Mare, in provincia di Venezia. Vado la mattina presto, quando ancora i più dormono, quando il mare lo si vive in tranquillità… facendo lunghe passeggiate sulla spiaggia e nella pineta.

Oltre a rinfrescarmi recupero così energia e benessere, ma poi il caldo torna… e allora che si fa? باشد. ', direi che l’ambiente ideale in cui spostarsi per continuare a godere di un po’ di fresco è una cantina. Se poi visitandola si assaggiano buoni vini, il benessere si completa. La scelta questa volta è caduta sulle Tenute Tomasella di Mansuè, in provincia di Treviso. Un’azienda agricola fondata nel 1965, situata tra il Friuli e il Veneto. Una cantina di confine come la chiama Paolo Tomasella, titolare e mia gentile guida.

تاکستان املاک TomasellaTrenta gli ettari vitati, ventitré in Veneto e sette in Friuli, divisi dalla DOC delle Grave del Friuli e dalla DOC del Piave. Ho scelto di visitarle dopo avere assaggiato il loro Merlot in una nota enoteca di Motta di Livenza, dopo essere entrata in altre, con vini che differenza ne facevano ben poca, oltretutto serviti a temperature sbagliate, e senza alcuna presentazione. Una mancanza che in una terra di vino come questa, افسوس, ogni volta mi lascia perplessa. همانطور که من اغلب می گویند, c’è chi si accontenta di bere vino, e chi a differenza il vino lo degusta, traendo da esso piacere, esperienza e conoscenza.

Paolo Tomasella, come molti, vive due vite: una nel settore del mobile, e l’altra, per passione e per tradizione familiare, کشاورزی. Accompagnato dall’enologo Angelo Solci, attraverso i viaggi nei territori e nelle produzioni, negli anni ha acquisito quella consapevolezza ed esperienza che ora lo porta a scelte e a percorsi meno facili, ma senza dubbio più stimolanti. به 2013 l’azienda è entrata a far parte del Progetto Tergeo دلUnione Italiana Vini. Finalizzato al sostegno delle pratiche sostenibili in viticoltura, aderisce alle linee di difesa previste dal disciplinare di produzione integrata delle regioni Veneto e Friuli.

Paolo Tomasella

Ma torniamo al caldo torrido di questi giorni… vogliamo parlare di vini d’estate? Con Paolo, nella scelta per la degustazione, si è optato proprio in questa direzione. Ora vi descriverò cosa ho avuto il piacere di assaggiare. برخی از, in questa terra sarebbe stato più facile parlarvi di Prosecco, sia pur di qualità, DOC o DOCG, ma io non lo farò, فقط به خاطر من دوست دارم در مورد محصولات صحبت بدون شک کمتر شناخته شده.

In un caldo pomeriggio di ‘quasi estate’ mi è stato proposto uno spumante rosato demi-sec, Osè, Refosco e Verduzzo appassito in pianta. Un vino fresco dal color rosa corallo e dai profumi di melograno e lampone. In bocca un perlage fine, sapori delicati e persistenti. پل, osando, l’ha definito un vino da bordo piscina; per quanto mi riguarda lo ritengo una valida alternativa alle solite proposte, gradevole e non impegnativa.

Osè, Rosato

Ho continuato la degustazione con una produzione particolare: Chinomoro, Merlot chinato. Un vino da meditazione dai profumi e sapori speciali grazie all’aggiunta di essenze digestive: Aloe, Artemisia, Colombo, Coriandolo, Rabarbaro, چین, Arancio, Sambuco e altre indicate da antiche ricette popolari tramandate da generazioni. Accompagnato da cioccolato fondente, آن ساخته شده آن زیبا بعد از ظهر سرد من تقریبا تابستان’ in cantina.

Chinomoro, Merlot Chinato

Tenute Tomasella – www.tenute-tomasella.it

Via Rigole, 103 – Mansue’ (ترویزو)




روبرتو Franzin, یک آشپز در رم با قلب من در ترویزو

Ci sono cuochi che sentono la necessità di vivere in intimità la loro cucina. La loro missione è, oltre che cucinare, dare la giusta espressione del territorio ai piatti che elaborano.

A tal proposito mi vengono in mente le parole del mio caro amico romano Giorgio Ferrari: "تاریخچه قلمرو ایتالیایی پالس در هر مرحله. چرا برخی از غذاهای آنها این کار را در یک مکان خاص و نه در دیگر? از آنجا که خلاقیت, تخیل و نیازهای مردم آن محل است که آشپزخانه را ایجاد کرده اند".

و به طوری که روبرتو Franzin, یک آشپز ترویزو به رم نقل مکان کرد چند سال, او کار خود را شرح. من به او می دانم که به تازگی در یک کردم کارگاه برگزار شده توسط گروه رستوران از ترویزو من شرکت.

او ترویزو, من TREVISO ... خوب, نتیجه بسیاری از پچ پچ و لبخند بود. روبرتو یک رویا, بازگشت به خانه, بازگشت به Treviso خود. رویایی که ما به اشتراک بگذارید… اما در حال حاضر از آن زمان است, و پس از آن من به او خواهم گفت.

او شروع به کار در یک رستوران کشوری که در آن آشپزخانه شخصیت ضعیف بود.

"سینتیا, به یاد دارم که دوره با احساسات عمیق, چرا که امروز بیش از هر زمان من معتقدم که آنچه که من پس از آن آموزش داده شد هستم, آن نسبت به آنچه من فکر کردم من بعد از کشف کرده بود مهم تر است ".

پدر او به زمین در طرف اشخاص ثالث کار, گاهی اوقات روبرتو او در تاکستان به دنبال. زمین می آموزد ...

"با او به دست من به بوی عطر و بوی زمین, اما نه تنها, من یاد گرفتم که گیاهان محبوب هستند, نمی تحت سلطه ... هیچ چیز نباید مجبور ".

مادر او خلاصه ملاقات سیسیل و گرما و بوی زمین منحصر به فرد.

"او به من عشق به پخت و پز و احترام به آن دسته از محصولات است که ماهرانه در باغ خود کشت. من تا طعم و مزه از چیزهای ساده را تصرف کردند… در خاطرات من این تفسیر ".

حرفه آشپز خود را آغاز کرد در 1985 در رستوران غریب, Oderzo, in provincia di Treviso.

"پس از گذشت سالها, و پس از یک دهه من می دانم که به دنبال خوبی عشق من من به بوروکراسی و حسابداری خلاص. از این رو انتخاب به عنوان یک آشپز استخدام کار, فقط occupandomi منو و مدیریت آشپزخانه… من بلوغ رسید من در نهایت می توانم خودم را به شور و شوق من اختصاص: آنها را به رهبری خانواده ریسترانت لا کورت زانون در Relais نرخگذاری & قلعه ویلا Abbazia Follina از, اشراف زاده قرن هفدهم. "

Il 14 اوت 2009 انزو Vizzari, مدیر اسپرسو, او برگزاری یک کنفرانس در مواد غذایی در ترویزو توسط شامل دو معلمان بزرگ از سناریو اروپا: قدیسین Santimaria, آشپز اسپانیایی از رستوران می تواند Fabes, E حقیقت آشپز ژان فرانسوا Piège, آشپز فرانسوی از لس Ambassadeurs هتل د Crillon در پاریس. در آن مناسبت، روبرتو مشاهده تلاش برای کشف کردن دو قطب پیوستگی دو آشپزخانه بزرگ است که افتخار کمک.

"مشکلات در Tecnica بزرگ, Santimaria قلمرو خالص. من کنجکاو هستم, من به دست به رعایت, من فقط نگاه: دو چیز متفاوت است. من فکر می کنم آن را به تحقیق مهم است, اما من همه چیز افراطی را دوست ندارد. گاهی اوقات من خودم برخی از پرواز به, اما هنوز هم به زمین من متصل شد. من سعی می کنم به ارزیابی مجدد مواد خام, چون من آن را نقطه شروع برای مواد غذایی خوب در نظر گرفتن ".

آن را با پرستاران Santimaria بود, که, پس از یک بحث طولانی، و یک تکه نان در گوجه فرنگی غوطه ور و لباس پوشیدن و با روغن زیتون فوق العاده, این راه باز می شود. صفحات روبرتو شروع به روشن.

"من تصمیم گرفتم به تمرکز بر روی جستجو برای ریشه های من, پیدا کردن کلمات به مردم احساس که من بود و من از کجا آمد. امروز آشپزخانه من است…. خاک ".

راه روبرتو در رم ادامه, all’در Osteria لو Coq. سرنوشت گاهی اوقات ما را به دور از سرزمین ما, خاطرات, عطر آن. فراخوان ریشه، با این حال، بیش از حد قوی است ...

"هنگامی که من به بازگشت به احساسات ترویزو آن است که همیشه همان. من فکر می کنم در همه ما ساکن این باند زندگی, یادآوری از ریشه, تقریبا یک بند ناف ... خاطرات ناهار یکشنبه, dell'profumo پخته, ترب کوهی پدر من و خش و تحت سرکه نگه داشته, جشن نان, بوی سوختن چوب در شومینه ... در آشپزخانه من و ظروف که معمولا آماده, آن لحظات می برانگیخته ".

امروز روبرتو, در رستوران ل کو, آماده سازی یک منو به نام خرده مربوط به بودن خود را. دنباله ای از دوره های است که می گوید, به دنبال از آشپزخانه به جداول, برای تعامل با مشتریان به عنوان اگر آنها در آشپزخانه خانه خود نشسته بودند.

“هیچ کمبود آلودگی, آمده لا Carbonara و D'Oca را COI بیگولی, غاز که رومیان در موندراگون آورده, تپه کوچک ترویزو. آنها تربیت به آنها قوم یهود از Giudecca تغذیه, آنها تا به دنیا غذاهای من. ما باید از تاریخ فراموش نکنید ... اگر ما قدم به عقب, اجازه بازگشت به آنچه که به اعتقاد من آینده است. بیا در حقیقت storione در porchetta, به یاد رومی ها که یک بار نیز تیبر های این ماهی ماقبل تاریخ جمعیت شد. این نوع است هرگز به نیازهای محلی تکامل یافته, اما او ترجیح به حرکت به دور. امروز در شیله و در Piave هنوز هم از نمونه وجود داشته باشد محافظت می شود. بازی و آنها را, او در آن سنگ داغ جمع آوری شده در Piave به برگزاری یک تکه از ماهی که جمعیت آب و هوا تقریبا تمام دریای آدریاتیک و رودخانه ها ساکن, اون سوی خاکستر سوخته زیر فرم دودی کمی, همراه با یک بستنی زرشکی ترشی آب بسنو و پیاز با نکات از دود. کپور سفارشی آشپزخانه از یک زمان به عنوان مزه بود, مواد غذایی ذخیره سازی پخته شده دیگر… اما در اینجا قرار دهید برای حفظ تاریخ”.

فراموش نکنید که از کجا آمده ای, در غیر این صورت شما نمی توانید بگویید که شما می شوند, این کلمات که به من پرستاران Santimaria گفت که… روبرتو Franzin




در حال قادر به دیدن ... بیش از یک حس جهیزیه. چکیدن طعم 2013 – ترویزو

در روزهای اخیر, ترویزو, هو آگهی partecipato کارگاه آموزشی سازمان ملل متحد به رهبری عکاس ماریو قلعه, دوره برگزار شده توسط گروه رستوران از ترویزو, داخل مسابقه عکس "چهره, ایل Gesto, ایل مزه". هدف آن, که به تعمیق دانش خود را از پیام های که زبان بدن شما, از طریق عکسها ببینید, ما را با زمان.

آیا تا به حال شام آخر لئوناردو داوینچی در میلان دیده می شود? خوب, این خیلی بیشتر از یک نقاشی دیواری, مظهر پیام های خوانده نشده را از طریق کاراکتر است, عبارات, و سیگنال, که نویسنده عمدا چشم مراقب محدود شده است و آماده. اگر شما را مشاهده خواهد کرد, این کار را با توجه آن را سزاوار, من به شما اطمینان دهم که چه چیزی شما را استخراج خواهد کرد فراموش نشدنی خواهد بود ...

من ساخته شده به این فرض به دلیل, زمانی که شما در گزارش تصویری من این نگاه, شما خواهید دید آنچه که چشم من گرفتار, آن لحظه زودگذر من هنوز هم در یک تصویر ایستاده بود. نکته مهم این است که شما می بینید واقعا ", بدون توقف فقط به نگاه. عکس های بیشتر که یادآور قلب است, انتقال از طریق عکسها ببینید به زنده کرده و به یاد خاطرات. در به اشتراک گذاری راه خود من, ارسال پیام و احساسات ... برای کسانی که می توانید ببینید, و برای کسانی که می توانید آنها را گرفتن ...

در این جلسه دانش و احساسات است ...

خیلی, من معتقد هستم. در این جلسه احساسات است, کشف شده است, گوش دادن, غنی سازی زندگی است ... دور یک میز, همراه با گروهی از مردم که در این طرح شرکت کرده اند, آغاز شده است، به طوری که دانش ما.

L'incontro

L'incontro

شراب تاریخ است, خاک است, شور است… شراب مردم را گرد هم می آورد.

ما تا به حال با نان تست شروع. ما به جلسات بنوشیم, دوستی, پیروزی ... من نان تست سلامت '!

La Tordera - Costa del Mau Valdobbiadene

شراب تاریخ است, خاک و شور. شراب نفر با هم به ارمغان می آورد.

تفاسیر از تصاویر ...

ماریو دیده است مناسب برای شروع به شناختن یکدیگر با یک آزمون کوچک. هر یک از ما را انتخاب کرد, در میان بسیاری از عکس های پراکنده روی میز, دو که ما را دوست داشت و هیچ کس. تفسیر شخصی از یک تصویر می توانید تعداد زیادی در مورد یک شخص بگویید ...

خواندن تصاویر

خواندن تصاویر

با رایحه شما در زمان سفر ...

بوی غذا باعث می شود ما از طریق زمان و خاطرات سفر, اما نه تنها ما را به عقب ... با ذهن من در یک سرزمین. این روزها آشنا شدم Vuance, و یا بهتر, دالس ویکتوریا Litvinchuk.

بوی مواد غذایی

بوی مواد غذایی

ترویزو… جوانان, l’agricoltura, الکترونیکی زمین.

Sاونو به این شهرستان برای ریشه های من در ارتباط است, برای خاطرات دوران کودکی, و زمین.

در اینجا یک کشاورز جوان که سیستم را به هنر radicchio است… چه یک تصویر زیبا! من عاشق کشاورزی, مزارع, حیوانات… نه برای هیچ چیز یک مزرعه وبلاگ نویس! 😉 Questo è il mio sogno di vita… متقاعد به طور فزاینده, آینده ای است که ما زیر پای ما.

I giovani e l'agricoltura

جوانان و کشاورزی

شجاعت برای تغییر زندگی من ...

اینجا آندریا Fighera, یک مرد جوان که تصمیم به ایجاد تغییر در زندگی خود. او شغل قدیمی خود را ترک کرد تا خود را به تولید پنیر در 'اختصاصخانواده مزرعه "Vaka مورا", a Sala d’Istrana.

Andrea Fighera dell'Azienda Agricola Vaka Mora. شجاعت برای تغییر.

Azienda Agricola اطلاعات آندریا fighera Vaka مورا. شجاعت برای تغییر.

هنر و صنعت…

آندریا قصد fighera در شکستن خوری در حالی که من, fase در fase, شرکت و به اشتراک گذاشتن تصاویر. خیلی بد است که شما حتی نمی توانید به انتقال از رایحه و عطر…

شکستن کشک

شکستن کشک

حساسیت از حیوانات ...

آن’ پس… حیوانات و چشم خود آنها صلح من ارسال, محبت, و رفاه…

حساسیت به لمس

حساسیت به لمس

سرآشپز در کانون توجه ...

آشپز و یا ستاره? موضوع عمده مورد بحث در حال حاضر… بدون شک این لحظه خود است, اما ما مطمئن هستیم که شما به مفاصل نمی باشد? بیشتر و بیشتر من در این تصویر نگاه کنید ... من فکر می کنم خلاقیت زنده در صمیمیت.

آشپز و Mirco Migotto

آشپز و Mirco Migotto

Cucinare è un’arte…

آن’ انتخاب شیوه زندگی است که نیاز به تلاش, دانش و خلاقیت…  هنری است که نیاز به عشق و شور.

Cucinare è un'arte

Cucinare è un’arte

صنعتگران از طعم و مزه...

صنعتگران را ایتالیا طعم بزرگ در جهان. تداوم تجربه, از نسلی به نسل, بدان معنی است که سنت را در تاریخ تحویل از دست داده است. La شیرینی Ardizzoni تاریخی این یک مثال در خور است.

Artigianato. تازه ها Ardizzoni

در حدود, این آخرین فکر من برای شما ماریو می باشد. من تا به حال به نوشتن دو خط برای هر عکس, در حقیقت تا, mi scuserai, همیشه موفقیت آمیز نیست… من فکر می کنم شما را در درک, یک شورشی عاشقانه که در غریزه و اعتقاد عمل می کند… از اینکه خیلی دیر به من تغییر.

I ragazzi di @trevisocomicbookfestival

با پسران oftrevisocomicbookfestival

WithCucinaallamoda

WithCucinaallamoda

با Michela Pierallini

با Michela Pierallini

 




"در اطراف مزارع با فاستو Delegà… برای جمع آوری و Silene هاپ به کواس "

او آنها را جمع آوری, و من او را انتخاب کنید, و یا بهتر, داستان های خود را! 🙂

امروز ما از قلیانک و هاپ به کواس صحبت. Pronti شما!

چند روز پیش من عکس از برداشت دیدم فاستو ساخته شده برای تبدیل رشته به او را زیبا اتریش. آنها که پرشور در مورد گیاهان از هر فرصتی ما می توانیم به بحث و به آن غذا می خورند ...! 😉 Con la bella stagione poi, راه رفتن را از طریق جنگل خوب و مفید است. علاوه بر انجام به خوبی به فیزیکی, پیاده روی برای قلب خوب است, ذهن, ... و به نمونه کارها!

سینتیا: فاستو, سلام! من تو را دیدم که شما رفت و به passeggiar برای زمینه Lobau, اما جایی که?

فاستو: آه آه آه, سلام Cinzia! این منطقه از Lobau پارک طبیعت وابسته به دانوب است, منطقه زیبا با طبیعت دست نخورده.

سینتیا: چگونه زیبا! و به من بگو, آنچه شما جمع آوری کرده اند?

فاستو: Aجریان من به شما گفتن. امروز من برداشت تا کمی’ CAMPION و کمی’ هاپ. در ایتالیا Silene نیز توسط شما شناخته شدهrmine از stridoli, Sgrigiui و یا در گویش ما از Mantua. (برای کسانی که از من و ما هر دو زمین فاستو از Mantua دانم). هاپ به کواس جای است که توسط بسیاری با bruscandolo مدت شناخته شده.

سینتیا: I است آبیاری فقط به دنبال در آنها! کارشناسی ارشد باو مصالح?

فاستو: علاوه بر غذا خوردن آنها را به عنوان مانند آن را با اسفناج می کند, هر دو silene که گره ای از مواد تشکیل دهنده عالی برای risotto و frittatas است.

سینتیا: فاستو, می تواند شما را به من برخی از مشاوره در جایی که برای رفتن به آنها را انتخاب کنید تا را…

فاستو: سینتیا, من می گویند که شما می توانید به هر نقطه از کشور تمیز و سالم به. Silene پیدا کردن آن حتی در کوه. هاپ به کواس به جای حاضر در تمام رسیده است به خندق در شمال ایتالیا. اما مراقب باشید, زمانی که silene می رود به گل برگ از پا چرم تبدیل و دیگر خوب.

سینتیا: جالب! سای, حالا که من در مورد آن فکر می کنم, من به یاد داشته باشید که چندی پیش عمه من نادیا فقط bruscandoli از Lorenzaga من از Motta از دی Livenza در ترویزو جمع آوری کرده است. چه مقدار دانستن من دوست دارم گیاهان از میدان, آن شب دیده است مناسب برای طبخ گیری املت خوشمزه!

اضافه کردن آخر, اما نه کم, که هر دو Silene که هاپ به کواس گیاهان از آرام و آرامش بخش خواص. چای ساخته شده از این گیاهان را ترویج خواب, ایمیل آرامش. 😉





"سوپ Porcini به Gualtiero"

والتر عزیز ... و ذهن شما, به Gualtiero به بیشتر شناخته نمی.

داستان زیر یک مرد از نود سال از یک هزار احساسات ... یک مرد از بار خوب است که بود, مردی که یک شب در ترویزو من احساسات ناراحت.

دوست عزیز والتر کسی که با صدای بم اواز میخواند پدر الساندرا, در ترویزو متولد شد 2 ژوئیه 1921. پسر یک تکنسین دندان پزشکی تا به کسب و کار پدر را ادامه داد, اما نه تنها ...

در طول جنگ جهانی دوم که در GAF خدمت, la گارد مرزی, از موضع اپراتور تلگراف در Belluno و میکرب شناس بعد از آن در بیمارستان نظامی از پادوا و میلان برگزار شد.  خاطرات ماندگار از جنگ که روح سخت اند. درباره او چگونه آنها را زندگی می کردند, آنها هرگز فراموش نخواهم کرد ...

من می دانستم که یک مرد دقیق, تقریبا جنون هنگام نوشتن هر فراز و نشیب زندگی از زندگی خود را. زندگی تحت سلطه اشتیاق و تمایل به انجام. جمع آوری تمبر, از ساعتهای جیبی, شراب, چرم گاومیش فیلم به اندازه کافی برای خود در 60s ساقه, هنگامی که زمان مشاور باشگاه سینمایی از ترویزو بود, فیلم های کوتاه.  

پس از, به Giancarlo همراه کودک به عمل جودو, او منجر به تبدیل شدن به رئیس جمهور است که اجازه یک واقعیت های ورزشی کوچک غیر نظامی, را به نفع خود 2′ محل در "جایزه انجمن بزرگ" در 1972. حمل کلمات خود را: "نتیجه باور نکردنی می خواست و در برابر همه فتح. غم به مرگ برخی از ورزشکاران جوان وجود دارد نیز, و یا زمانی که من ترجیح به ترک به دیگران راهنمای, به این دلیل که سال افزایش یافته است…”                        

در طول بعد از ظهر وقتی که من او را ملاقات نمود، من به دنبال به دقت گوش دادن به داستان عمر خود را. رهبری به من افتخار با نشان دادن مجموعه های بسیاری از آن. شگفت انگیز این بود که از راه آهن مدل, شما نمی توانید تصور کنید! من لال بود ... و که در حال حاضر می گوید زیادی در! 😉 Trenini e vagoni di tutti i modelli e di tutte le epoche, تکثیر در جزئیات! کل اتاق اختصاص داده شده با پلاستیک متصل, و یک شبکه راه آهن در مقیاس در باغ. عکس!

gualtiero-basso-11

والتر کسی که با صدای بم اواز میخواند

اما به اینجا ختم نمی شود, چرا که پس از آن که بحث در جدول در را به لذت از طعم و مزه نقل مکان کرد, تا زمانی که پاپ از قارچ, یا بهتر ... سه porcini! علاقه والتر برای قارچ است در 70s پس از ملاقات با نویسنده و قارچشناسی Fernado Raris دنیا.

والتر توضیح داد که این مدت به چند گونه خوک اشاره دارد و دقیق تر به edulis Boletus, aereus قارچ, reticulatus boletus Boletus در ایمیل pinicola. انواع مورد علاقه خود را برای کیفیت و طعم و مزه, که dell'aereus و pinicola است. که گفت:, نقطه در با سوپ porcini آن!

سوپ Porcini به Gualtiero

برای 4 مردم

  • 300 مقاله. انواع تازه aereus قارچهای بولتوس porcini یا pinicola
  • ½ پیاز
  • 1 قاشق غذا خوری آرد
  • 80 مقاله. دی الاغ
  • جعفری, نمک و فلفل q.b.

برش قارچ به برش های نازک 2/3 میلی متر. سپس آنها را در یک ظرف نوعی غذای مرکب از گوشت وارد است که در آن سرخ کردن پیاز در کره ذوب شده ساخته شده بود قرار.

به آرامی طبخ قارچ برای حدود نیم ساعت ترکیب نیاز از محیط مایع خوب.

در این میان، به نانوایی از برش نان به در که, یک بار طلایی, یک لایه نازک از کره پخش شده است.

سپس آنها را در کاسه قرار, و نم نم با قارچ.

در پایان شب به Gualtiero من می خواستم به او یک شات فیلم کوتاه در بدهید 1960. من هم پر حرارت در مورد سینما هستم. هنگامی که من به او گفتم که این فیلم که من عاشق ترین است “NUOVO پارادیزو سینما”, او بی درنگ به من گفت: "معدن رقص با گرگ ها!"

"همه چیز می آید از مرد, همه از آن به مرد می آید…  از فیلم با گرگها میرقصد "

 

 

Seguici

Vuoi avere tutti i post via mail?.

Aggiungi la tua mail: