Eraclea… een van mijn plaatsen van het hart, enin CITTnaar van zee en grote groene uitzicht in provincia di Venezia met wie ik een sterke relatie al jaren hebben gehad. Een recall Het gedicteerd niet alleen van mijn afkomst. de facto, ik parfums van zijn grote grenen en de nostalgie vande mijn lang wandelingen in de vroege ochtend door de zee, Ze brengen me er vaak, voor de ervaring van de regio hersteltmembraan de juiste balans. Eenvoudige en natuurlijke welzijn, en een vleugje poëzie, dat is goed voor de ziel. Maar poëzie breaks gemakkelijk! Sik, vooral wanneer feedback die van belangde realiteit lokaal zijn genegeerd door velen. Ik bedoel niet een aantal toeristen, in eend sommige mensen die actief betrokken zijn in de economieën van de omliggende gemeenten die stompe en onderschatten de mogelijkheden van deze plek. en eenNutile campanilismo Het is niet goed om het grondgebied. Eh sik, we gaan weer…

Deeen realiteit die Ik bedoel is die van een Walnut Grove van meer dan 140 ha, de eerste particuliere producent van walnoten in Italië: 'Cuor di Noce' Tenuta La Spiga Eraclea. een oase onbesmet van grote landschappelijke schoonheid geboren in het begin van de '900 gedreven door Alessandro Gaggia, natuurlijke erfgenaam van de oprichter familie. Een hoogtepunt van de regio Veneto, die in de afgelopen decennia is gekenmerkt in Italiaanse walnoot plantages met goed 757 hectare van planten. De meest voorkomende soorten zijn Californië Chandler en Lara Frans.

Alessandro Gaggia, nell'accompagnarmi een bezoek aan de Tenuta, Hij vertelde me over de drooglegging werk in het begin van de '900 heeft ons toegelaten om goed te herstellen 3.650 hectare grond voor landbouw en veeteelt. Het was de overgrootvader Achille de auteur van deze activiteit, die na verloop van tijd hebben we een bloeiende boerderij gespecialiseerd in de teelt van walnoten geworden. Een closed-end fonds dat de natuur te beschermen en bescherming van de flora en de inheemse fauna. Een heel mooi plekje om duurzame landbouwpraktijken en innovatieve technieken gaan hand in hand. Onlangs werden veertig camera's op de bomen geplaatst langs de sondes in de grond gegevens naar de behoeften van planten te begrijpen.

Maar nu laten we praten over noten ...

The Walnut - wetenschappelijke naam Juglans regia – Het is een reusachtige boom en de levensduur van Aziatische afkomst. de vrucht, la Noce, Het is opgenomen in de schil, Externe groen en vlezige deel die opent naar rijping. Het deel dat we allemaal weten is de kernel, de heerlijke zaad van het fruit uit de vele eigenschappen. De Veneto produceert 30% nationaal product. Venetië – beschouwd als de hoofdstad van de walnoot – Het produceert een derde Venetiaanse productie.

collectie : in de maand van September is nu oogsttijd! Elk jaar tussen september en november, wanneer de schil wordt donker en heeft de neiging te breken, Het gaat om het verzamelen van noten die daarna worden gedroogd op rekken buitenshuis.

eigenschap : Noten zijn geweldig bondgenoten van het welzijn van ons lichaam om hun heilzame voedingseigenschappen. Ze zijn rijk aan vitaminen, antioxidanten, omega 3 en mineralen. Hun regelmatige consumptie voorkomt hart- en vaatziekten en helpt om het cholesterolgehalte te verlagen 'slecht'. Ze zijn energiek en tegen hoge bloeddruk.

dagelijkse consumptie : tKoning walnoten per dag en levi de dokter weg! Echter, als zeer calorie mag niet overdrijven. Drie noten per dag, ongeveer 15 gram, zich gedragen 100 kilocalorie.

behoud : deen moeren niet van de hitte of vochtigheid, dan moeten ze worden opgeslagen in een koele plaats, droge plaats van hitte.

Met of zonder de schil? Met de shell zou ik zeggen dat is een ander verhaal! Het heeft een hogere retentie en kwaliteitsborging, waardoor het risico bestaat oxidatie en verontreiniging van schimmelvorming vermeden.

Een nieuwsgierigheid: de okkernootshells vermalen tot poeder worden gebruikt in de restauratie sector stralen van delicate schilderijen en houten werken.

En in de keuken ... Ik heb gedaan met walnoten pesto!

Gemakkelijk te bereiden en heerlijke pasta. Het wordt verkregen door het mengen 50 g gewassen en gedroogde basilicum op een handdoek, trad twee knoflooktenen, 6 walnoten en een snufje grof zout.

Volgende add 100 ml goede olijfolie, 5 eetlepels Parmezaanse kaas en 2 pecorino. Meng alle ingrediënten tot het mengsel glad koelkast. Een echte traktatie van smaken en geuren!

Tenuta La Spiga - Cuor di Noce www.cuordinoce.it

Via Sette Casoni, 4 plaats. Torre di Fine - Eraclea (EN)

Per me non c’è mare senza pineta. Hiervoor, quando anni fa ho scoperto Eraclea Mare, un tratto costiero in provincia di Venezia con un polmone verde a ridosso della spiaggia, la scintilla è subito scoccata. Ogni volta che torno a Treviso, richiamata dalle mie origini e dai ricordi d’infanzia, una tappa qui è d’obbligo.

Una località la cui attività turistica va a pari passo con il rispetto della natura. Un luogo ideale in cui riposarsi vivendo il mare e praticando attività fisica. Chi sceglie Eraclea Mare per qualche giorno di vacanza non ama ‘il rumore’ che spesso è costretto a vivere nei luoghi di villeggiatura. Cerca solo tranquillità, percorsi verdi, spiagge pulite e mare limpido.

Un’oasi verde dell’Adriatico con oltre tremila pini adulti a ombrello aperto (pinus plinea), per vivere il mare e la natura trovando sollievo dalla calura estiva. Un’area naturale dai tanti itinerari da percorrere a piedi o in bicicletta.

Un biosistema nato da una grande bonifica. Fu infatti verso la fine dell’800 che il territorio eraclense, allora sommerso dall’acqua per ben oltre il 70%, fu soggetto ad opera di prosciugamento. Un intervento che si concluse al termine della Grande Guerra.

Attraverso un sentiero sterrato percorribile all’ombra della Pineta si può arrivare alla Laguna del Mort, un Sito di Interesse Comunitario (SIC) di ben 125 ha, Gekenmerkt door duinen en hoge faunistische aanwezigheid die kan waarnemen binnenkant van hutten voor "birdwatching".

Eraclea Mare, una terra dai molti scenari chiamata la “Perla Verde della costiera adriatica“, da vivere anche in autunno, con le atmosfere uniche che questa stagione ci regala.

Het recept : “Bigoli vellututata saus met prei en gebakken brood”

Kom diceva William Shakespeare, is er een verhaal in het leven van alle mensen, en hoort, is mijn passie.  Een paar nachten geleden, naast Kim en Gianni Serandrei, op de 50ste 'verjaardag van het Restaurant "La Caravella",  Ik heb een gezellige avond te luisteren naar het verhaal van een Venetiaanse familie in een stad die altijd vervult me ​​met de ogen, het hart en de ziel ...

“Zonder herinneringen, zijn we niets. Zo is het ook met de mensen. De Italianen zijn de som van de ervaringen in de geschiedenis. Als je verliest, terug te verwarren dat het gewone volk geen stem. Zo is het met wijn en eten en wijn. De keuken slecht wordt die rijkdom, wijnboeren die wordt DOC. Dit is te History. Onze roots gaf geboorte aan het Italiaanse volk, met zijn tradities, met zijn creativiteit, met zijn uitmuntendheid in de wereld bekend”. Giorgio Ferrari, Hoogleraar Eigentijdse Geschiedenis

Era l’anno 1905 wanneer Zoe Lustig van Hongaarse afkomst, en Ugo Serandrei, Geboren in Pisa, maar verhuisde naar Venetië, getrouwd. Ze huurde een klein pensioen van acht kamers die ze de naam "Internationaal" en begon het hotelwezen.

Ugo, eenmaal terug van de Grote Oorlog, samen met zijn zoon Renzo wijdde hij zich aan het hotel versterkende en verbeterd en. In 1908 nasceva l’Hotel Saturnia & Internationale. Saturnia, Oude naam van Italië Vergilius '.

Gelegen in het hart van de stad, tussen het Piazza San Marco en de Accademia Galleries, het hotel was de ideale ontmoetingsplaats om terug te keren, na de oorlog, om dat verlangen naar normaliteit die het mogelijk maken om opnieuw spreken van kunst en cultuur. Onder leiding van Renzo Serandrei, Dus geboren werd de Ciro’s bar, beroemde club op het moment aan het hotel verbonden, die de eer verwelkomen de wil van gehad Sartre en Simone de Beauvoir.

In 1963 een ander keerpunt. Bar Ciro's werd getransformeerd door Renzo, groot liefhebber van koken, in het restaurant "La Caravella"Zo genoemd voor het interieur die geheugen omgevingen kenmerk van een oud zeilschip gemeld.

De creativiteit van Renzo, man constant op zoek, betekende dat het restaurant zou kunnen verwerven voor vijfentwintig opeenvolgende jaren, de Michelin-ster. Vijftig jaar geschiedenis en traditie: 1963 – 2013.

De continuïteit in de familie heeft ervoor gezorgd dat, na de dood van Renzo, Volg de activiteiten van het kind Alberto.  Van 2012 Het hotel wordt gerund door Ugo Serandrei bijgestaan ​​door zijn zonen, vierde generatie van de familie: Marianna, Gianni, Greta e-Zoe Kim.

Van 2000 een nieuwe uitdaging, de’Hotel Ca’ Pisani dat, Kim vertelde me hoe Serandrei, is geïnspireerd op de principes van 'Design Hotels' herinterpreteren de art deco-stijl in een eigentijdse. Omdat het een gepassioneerd verhaal dat antieke stukken haalt hier en daar, leek mij, met geduld, Bedden zijn originele jaren '30 en '40 verzameld, allemaal verschillend van elkaar.

Babbelen naast Kim kon ik zijn vermogen om "verder kijken dan" zien. Niet allemaal, is een vaardigheid die je koopt via de moeilijkheden… die rijkdom van geest en gevoel geeft. Plotseling, terwijl ik vertelde hem over mijn gewoonte van het verzamelen van rotsen en stenen in het geheugen van de plaatsen die ik bezoek, mi hebben detto: "Cinzia gok? Mijn moeder is een geoloog!"

Rossana Serandrei Barbero, een vrouw op de grond in een badplaats. Ik vroeg de reden voor de keuze van zijn leven, en, dientengevolge zijn uitgebreide studies met betrekking tot de fundamenten van Venetië, Ik werkte de gezondheidstoestand van de stad.

• Mijn keuze van het leven is gemakkelijk te verklaren. Als tiener was ik smoorverliefd op de berg, van de rotsen en, voor uitbreiding, dell'arrampicata. Ik werd lid omdat ik wilde geologie geoloog doen in Tierra del Fuego. Ik studeerde voor veertig jaar ondergronds in Venetië en ik kan zeggen dat zijn gezondheid, bruikbaar te zijn op de leeftijd, Het kan worden omschreven als goed. Rossana Serandrei Barbero

Tijdens ons gesprek van land en zee, die avond, viert vijftig jaar van de geschiedenis van 'La Caravella ", wat Chef Silvano Urban Hij vertelde ons over zijn koken eenvoudig en met respect voor traditie en kwaliteit grondstoffen.

"Vandaag hebben we het over voedsel in veel opzichten: we van Toon voedsel de food art, van media voedsel de concept van voedsel tot de food design. Volgens mij nu is het tijd om terug naar de basis, of naar een keuken waar het onderzoek precies is gebaseerd op de studie van het product, zonder vulgariteit, zonder eigen risico en de wanhopige poging om spettacolizzare ten koste van alles.”

Aan het eind van mijn verhaal wil ik het recept voor het hoofdgerecht door Chef Silvano Urban gekozen brengen, een schotel van traditionele.

Bigoli en salsa, warm geserveerd met een crème van prei en gebakken brood

Bedient 4 mensen

Ingrediënten:

• 200 g uien;
• een half kopje olijfolie;
• verkoop als gewoon;
• 300 g donkere bigoli (volkoren spaghetti);
• 75 g gezouten ansjovis;
• een snufje peper;
• broodkruim.

Procedure:

Schil de uien en snijd fijn. Dan, Giet de helft van de olie in een pan en voeg de uien; laat ze drogen op een zacht vuurtje. Bak in afgedekte container, ongeveer 15 notulen, bevochtigen van de uien af ​​en toe met een beetje 'water (niet meer dan een glas alle), roeren van het mengsel tot het wordt gereduceerd tot een pulp. Ondertussen, op het vuur water voor het koken van pasta: gewoon bellen, voeg zout en de pasta.

Als de uien gaar zijn, voeg de ansjovis eerder gewassen, ontzout en uitgebeend; prak met een vork herhaaldelijk, een bruine saus te verkrijgen. Draai dan het vuur uit en voeg de rest van de olie toe aan de saus, mengen. Giet de bigoli, rovesciateli in een kom, meng met de saus en de gebakken broodkruim.

Gesneden 200 gram prei; bak met een beetje olijfolie en een beetje water. Corrigeer het mengsel van zout en wanneer het wordt gekookt, mengen alles om een ​​zachte crème, maar aanhoudende, dat zal het recept te begeleiden. Eindelijk, voltooide de schotel met paneermeel en gebakken extra vergine olijfolie

De toevoeging van de laatste ingrediënt, of prei, is bedoeld om de sterke smaak van ansjovis te verzachten. "Het is een gerecht te verklaren door dezelfde chef-kok,  die niet in het gedrang met de moderne culinaire visioenen ".

Venetië, enige stad in de wereld ... Sommige mensen vinden het geweldig en sommige mensen een hekel aan. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht, Venetië omdat het vult je ogen… Overal waar je kijkt zie je kunst, geschiedenis en schoonheid. Kom dobbelstenen Friedrich Nietzsche, als je moest zoeken naar een woord dat muziek vervangt, Ik kon alleen maar denken aan Venetië.

De routes in deze magische stad zijn zo veel ... History Trails, van kunst, di cultura. In mijn laatste bezoek, echter,, Ik wilde vooral de nadruk leggen op een pad… een voorproefje reis!

Dat gezegd, zoals ik al zei ... klaar, via!

Na mijn gebruikelijke walking de straat in Venetië, Ik ging naar een vriend ontmoet in Milaan te bezoeken tijdens een diner, Alberto Fol, Executive Chef bij de Restaurant La Cusina dell'Holtel The Westin Europa& Regina. Dit historische hotel met uitzicht op het Canal Grande, Het geboren uit de vereniging van vijf oude paleizen van de achttiende en negentiende eeuw.

Alberto werd geboren in Treviso, maar dankzij het hotel van de ouders in de Belluno Dolomieten, Hij groeide op het ademen van de berglucht. Het begon allemaal vanaf daar, de passie voor het koken, per la natura, voor producenten die volgen duurzame landbouwpraktijken, voor oude smaken, voor de traditie…

Zoals voor ons allemaal, Er zijn mensen in ons geheugen die onze keuzes hebben beïnvloed. zijn grootvader, het brengen van een kind in de tuin, Hij heeft de echte smaak van vers geplukte groenten benaderd. Zelf heb ik gelijk en onvergetelijke herinneringen, als de smaak van tomaten alleen verzameld uit mijn oma op het platteland in Treviso, rood en vlezig… onuitwisbare herinneringen gegrift in het geheugen die ons naar het platteland, aarde.

Samen met zijn tweede, de verlegen en introvert Chef-kok Riccardo Porracin,  Ik heb een gezellige avond proeven van de heerlijke gerechten bereid door hem, en het kennen van de gepassioneerde man die geleidelijk mijn speelse provocaties hebben geopenbaard. Voor ons een schilderachtige landschap van Santa Maria della Salute maanverlichte.

Maar er is meer, omdat mijn smaak reis ging de volgende dag alle 'Antinoo's Lounge & Restaurant del Centurion Palace Hotel.  De naam is te danken aan een munt Antinoo gevonden tijdens de werkzaamheden die hebben geleid tot het hotel met uitzicht op het Canal Grande. Bij mijn aankomst ik raakte de voorkant met een sterke Venetiaanse gotische stijl, het invoeren van de gezellige tuin met klimop en bamboeplanten, en de ingang van de zaal een kristallen kroonluchter vormige gondel! Spettacolare!

Voor de zachte verwelkomen me Micaela Scapin dell’Ufficio Stampa, en Massimo Livan l’Executive Chef.  Mi ritornavano in mente le parole di Riccardo Porracin il giorno precedente: "Cynthia, Massimo è un gran chiacchierone, alla tua pari direi, se non di più!" Bella sfida mi son detta, sfida che ho vinto! 😉 Ma per farmi stare zitta Massimo ha trovato facilmente il modo, il suo eccellente menù degustativo ha fatto si che la mia concentrazione fosse dedicata alla creatività dei suoi piatti.

Zoals ik vaak zeg, mettersi a tavola e gustare cibo e vino, Het is een echte viering van de producten van de Aarde, onder leiding van de kok door ervaring en opgedane wijsheid.

 Ik ben ervan overtuigd dat een groot bord kan ook worden gemaakt met behulp van slechts twee ingrediënten. De vaardigheid van een chef-kok is ook gemeten in het vermogen om te durven, ervaring, doe je best. Massimo Livan