Onlangs, met een vriend die zorgt voor catering, Ik merkte dat ik de bespreking van de presentatie van de fles extra vergine olijfolie die ik graag zou willen zien op de tafel in alle restaurants.
Vergeleken met anderen in de industrie, Ik realiseerde me dat in feite is er niet veel duidelijkheid.
Daarom, omdat ik graag meepraten, Ik werd door consulting Maximum Occhinegro, consulente onderneming op het gebied van belastingen en internationale marketing, vooral met betrekking tot de sector van de olijfolie in de Europese en niet-Europese.
We zullen proberen om een aantal "duidelijkheid te doen, quasi (leest u zult begrijpen waarom), invoegen de Wet 14 Januari 2013 n14 en interpretatie van Massimo.
- Wet 14 Januari 2013 n14
Kunst. 7 – Minimale houdbaarheid en de presentatie van de olijfolie in de lokalen.
1. De datum van minimale houdbaarheid waarbinnen de olijfoliën van eerste persing behouden hun specifieke eigenschappen onder geschikte behandeling kan niet meer dan achttien maanden na de datum van de botteling en moet worden voorafgegaan door de woorden "Ten minste houdbaar tot" gevolgd door de datum.
2. Olijfolie van eerste persing aangeboden in pakketten in de openbare oefeningen, zonder afbreuk te doen aan het gebruik van het koken en bereiden van maaltijden, moeten passende sluitingen hebben, zodat de inhoud niet kan worden gewijzigd zonder dat de verpakking wordt geopend of gewijzigd, of moeten worden geëtiketteerd ten minste de oorsprong van het product en de charge waartoe het behoort aangeven.
3. De schending van het verbod bedoeld in paragraaf 1 gaat om de toepassing van de houder van de openbare uitoefening van een bestuurlijke boete van € 1.000 een € 8.000 en confiscatie van het product.
4. Artikel 4 del Decreto-voegen 10 Januari 2006, n. 2, converteren, met wijzigingen, door de wet 11 Maart 2006, n. 81, leden 4-C en 4-d worden ingetrokken.
“Interpretatieve sleutel” de wet in kwestie door Massimo Occhinegro
De wet 14 Januari 2013 met artikel 14 van 7 tweede paragraaf is bedoeld om de eerdere wet uitdrukkelijk verbod op het gebruik van de intrekking “beroemd” oliestopflesjes. Maar zij het in een verwarrende, wilde introduceren aan de ene kant het gebruik van flessen met doppen en andere anti-topping bevestigen de verplichting van de herkomst en productie batch waartoe het behoort.
Het artikel is echter slecht geschreven en onderworpen aan verschillende interpretaties. De “sleutel” interpretatie ligt naar mijn mening in de zin van “of”. In de Italiaanse taal “of” kan worden geïnterpreteerd als een synoniem voor “of”, maar dan, de wetgever zou kunnen denken flessen met vergrendelingssysteem anti-topping hebben, ongelabelde, die voor logische, zinloos, een zijde, terwijl de andere verpakkingen zonder anti-vuldop, maar voorzien van een aanduiding van de herkomst, datum van de looptijd van minder dan 18 maanden uit de verpakking en productiepartij, die ook bij een dergelijke eventualiteit weinig zinvol gezien de wens om het hergebruik van de verpakking te verhinderen.
Daarom is het woord “of”, naar mijn mening moet worden uitgelegd “namelijk”, (zoals zo vaak gebeurt in de formulering van de wetten) met de bedoeling voor een specifiek meer in vergelijking met wat in het eerste deel van hetzelfde artikel 7, paragraaf 2.
Uiteindelijk betekent dit dat de flessen zoals vereist door de wet moeten worden geëtiketteerd en dat er meer moet anti-vuldoppen hebben. Het is echter duidelijk, dat de formulering van dit artikel is gemaakt in een haastige en verwarrend is als vermeld in de inleiding.
Wat blijft er nog te zeggen ... oh, goed, Ik zou zeggen dat op dit punt, het enige dat ik wil zeggen, Het is aan ons om aandacht te besteden aan het kiezen van de juiste catering deugdzame kwaliteitsbewuste.
Toevallig heb ik geleerd om artikel, waarin Massimo Occhinegro, Ik heb leren kennen via het sociale netwerk, illustreert enkele details over een van de belangrijkste artikelen van de wet 14 Januari 2013 N. 9 (en niet 14, maar dit is alleen maar om de juiste informatie te geven), ook wel de Wet Mongello, dat is artikel 7. Vooral, Ik wilde erop wijzen dat de inhoud van de regel niet wordt verwezen naar de dop en dat antirabbocco, als zodanig, er geen verplichting van dezelfde. Tot op heden, in werkelijkheid, Restaurants, zijn niet verplicht om de olie in ampullen of containers die niet zijn verpakt in overeenstemming met de verwijzingen in die bepaling dienen, maar hebben geen verplichting om, olie flessen uitgedeeld aan consumenten, Ook beschikken de dop antirabocco. In tal senso, inderdaad, in aanvulling op wat er gebeurd is op communautair niveau, waar deze maatregel is sensationeel is ingetrokken op het laatste moment, de Europese Commissie zelf heeft echter afgesproken dat individuele staten kunnen wetten in deze richting, waardoor de introductie van de dop antirabbocco. Toe te voegen en te sluiten, dat de minister van De Girolamo heeft beloofd om in te grijpen in de zaak tegen het einde van het jaar.
Luca Crocenzi
Borsa Italiana Telematica Merci
De dop antirabbocco zou een meer dan geschikte maatregel, vooral in de kwaliteitsborging #madeinItaly dat brengt aan de tabel. Ik hoop op een snelle interventie van de minister. Dankzij ingrijpen
De stelling Luca Crocenzi over de afwijzing van Brussel en de mogelijkheid om aan individuele staten om wetgeving inzake eerlijke. Toch blijf ik van mijn persoonlijke mening over de interpretatie van artikel. 7 al komma 2 Wet.
“Olijfolie van eerste persing aangeboden in pakketten in de openbare oefeningen, zonder afbreuk te doen aan het gebruik van het koken en bereiden van maaltijden, moeten passende sluitingen hebben, zodat de inhoud niet kan worden gewijzigd zonder dat de verpakking wordt geopend of gewijzigd, (in plaats van of, laten we een “alsmede” ) moeten worden geëtiketteerd om ten minste de oorsprong van het product en de productie batch aangeven waartoe het behoort”
.Het’ evident en ik herhaal, die van mij is een sleutel tot het lezen van een slecht geschreven wet zelf.
Maximum Occhinegro