Waar waren we met de 'vrouwen met de hoed'?! Ah si, Julia en ik waren vertrokken Nekorkina, na tour Amalfi Coast, gingen we naar Napels met de Vesuvius op de betoverde blik gericht…
Een, want ik had eindelijk georganiseerd, met de hulp van zijn Justin Catalaanse, een bijeenkomst in San Giorgio a Cremano in de provincie Napels, met Francesco e Salvatore Salvo, pizza voor drie generaties.
Twee vrouwen met hoed, een Lombard-Venetiaanse en Roman in Moscow, rond Napels om kleur te geven aan de stad!
Als ik denk aan de uitdrukking van het personeel van de pizzeria op onze aankomst, nog steeds ontgaat me aan het lachen! Wie weet wat hij moet gedacht hebben?! Vrienden, in alle gevallen de verbazing duurde eigen kleine, omdat, Als je binnenkomt, hebben de overhand glimlach en handdrukken! 😉
Ik heb al Francesco en Salvatore Salvo dankzij enkele van onze e-mail uitwisselingen wist, en, door de verhalen die Justin gaf me hen. Ik de woorden die ik zei hetzelfde ochtend ontmoette ik hen herinneren… "Cynthia, je zult zien dat twee 'marcantoni' die u zal worden gepresenteerd!"Vlotten, Ik moet toegeven dat ik gelijk had! 🙂
Twee vrouwen met hoed en… Salvatore en Francesco Salvo
Ernstig, Ik kan met zekerheid zeggen dat na het beluisteren, na vele glimlachjes, na mijn kleine provocatie met als enig doel deze ter, dat de persoon, de echte, bewijst, Ik complimenteerde het werk dat zij doen.
Terwijl Julia verdiept de technieken van het deeg met Salvatore, Ik, met een oor luisteren naar hun, met elkaar en praatten met Francis over hun producten, over hun projecten en wat ze doen in de omgeving. Uiteraard waarover te luisteren, we ook opgeofferd aan smaak! Ahhh leven dat offers 'is, zou mijn vriend Martin!
In hun toespraken, ik hield van woorden als eenvoud horen, enthousiasme, trots, passie, respect voor de lokale cultuur en familietraditie. Maar niet alleen, omdat het ding dat maakte me meer plezier, is het ontdekken dat hun kaart Pizza's bevorderen sommige van de kleine boerderijen die gebruik maken van de producten. En ik, als ik hoor over de promotie van de landbouwbedrijven, mi illumino!
Een andere is dat de samenwerking met de chef-koks van verschillende Italiaanse regio's, "Interpretatie van 'de pizza op een persoonlijke manier, leven hebben gegeven aan 'de sterrenhemel pizza'. Ik spreek van die van Antonio's Restaurant Cannavacciuolo Villa Crespi, Nino Di Costanzo's Restaurant Het Mozaïek, Gennaro Esposito's Restaurant Torre del Saraceno, om die onlangs zijn toegevoegd Chicco Ceredigion Restaurant Da Vittorio, Davide Oldani's Restaurant D'O, en Mauro Uliassi Restaurant Uliassi.
Na uiteindelijk bekend, na het bekijken van hen in het oog, nu, Ik kan nu zeggen, Ik zag in hen het verlangen om goed ... de wens om samen te doen. In questo momento così difficile per l’Italia le sinergie sono di fondamentale importanza.
In dit verhaal kon ik deeg en pizza schrijven, maar ik schrijf uit de kennis van personen. Door mijn bezoeken die ik kan beter inzicht in hun bedrijf en hun producten, schrijf ze, wanneer zij dit nodig achten, kan ik haar laten weten.
Het verlaten van die dag, Ik nam afscheid van de vrienden. Ik woon dus mensen, een ander zou niet zinvol voor mij, soprattutto per l’amore che metto in quello che faccio.
Ik begroette hen met deze woorden: "Jongens, al gaat geweldig, kun je heel veel voor dit gebied, voor zijn producties en zijn mensen. Voeten stevig op de grond, altijd, niet om de slechte wind luisteren, het belangrijkste is dat u doorgaan op uw manier, consequent, volgens uw overtuigingen. Al het andere, zal alleen te zijn ..."
Dat is de filosofie die ik van toepassing op mijn tweede leven, een leven met veel emoties…
