من به یاد داشته باشید اولین بار احساس کردم پیشنهاد آب دریا Friselle نظر می رسید مانند چنین چیزی عجیب و غریب برای من چپ نگاه! سپس, pensandoci بنه, که من پیدا کردم زیبایی که آنها نمی توانند را امتحان کنید.
ما فکر می کنیم… یک قایق, friselle به علت, برخی از گوجه فرنگی, یک بطری روغن زیتون خوب و دریا ..., بدیهی است که در آن تمیز! چه درمان! در حدود, من فراموش یک بطری شراب هستم, احتمالا قرمز خوب, من آن را دوست دارم! 😉
این زندگی خوب است که تجدید نظر به من است ...
آنها به من گفتند که یک بار Salentines ماهیگیران دقیقا به عنوان آماده. عادات افسوس از دست داده, در درجه اول به آلودگی است که ما را به احتیاط به دلیل, اما نه تنها, من هم باور به سنت های کوچک و ساده که به نظر من را لمس شعر و عاشقانه به زندگی را فراموش کرده اند.
Friselle کاملا Apulian معمولی, یک ظرف فقیر که ریشه های باستانی هستند تا زمان فنیقی ها از دست داده, که, مرچنت در دریا آنها را مرطوب خوردند و چاشنی را با روغن زیتون.
این است که با آرد گندم تهیه شده که جو; برای اولین بار در فر پخته شده, و پس از آن, پس از به نصف کاهش دهد, دوم. یک بخش خشن باقی مانده است, e l’altra liscia e compatta.
این می گفت که Friselle باید 'rozzulare در دندان های خود را. ژل, بلکه ترد!
Sicuramente si tratta di tradizioni popolari nate dalla necessitá e da un periodo storico in cui sprecare del cibo diventava un delitto. Immagino questi pescatori con del pane secco ed immangiabile trovare l’ingegno, quindi immergerlo nel mare e creare un pasto! 🙂
Un periodo storico, ahimé, che stiamo rivivendo… A parte tutto, trovo che le tradizioni popolari siano bellissime! Rievocarle è mantenere viva la nostra grande storia.
[…] la burrasca non mi sono fatta mancare delle friselle all’acqua di mare preparate come una volta facevano i pescatori […]