Mijn ontmoeting tussen de potten met Josko Gravner

Je weet wel die zomer 's middags, wanneer de hitte doet ons nietsdoen waardoor wij de lichtheid van chatter verliezen ...?  Goed, gewoon zo gebeurde het dat mijn neef me vertelde Hilary: "In Josko Gravner de wijnboer die de wijn in amforen maakt ?". goed, Ik sprong op en zei:: "In de kruiken ...?!".  Ik ben niet in staat om veel uitleg te geven, en vervolgens, geprikkeld door nieuwsgierigheid, Ik begon meteen met mijn onderzoek. Ik begon hem te lezen gefascineerd, en besloten dat ik moet weten…

Ik keek naar een aantal video's waarin hij vertelde Josko zijn filosofie van de aarde ...  poëzie in de oren! Bel me te romantisch, maar het gevoel dat ik luisterde naar evenwicht en wijsheid.

En 'dat is geworteld in het land het antwoord op mijn onderzoek, dit is mijn therapie, dit zal mijn wedergeboorte,  waarom is de liefde voor het dat ik de diepere betekenis.

Ik heb een e-mail gestuurd naar Josko Gravner om een ​​afspraak. Uit zijn reactie besefte ik dat het moment was niet gunstig. Het was tijd om te oogsten, en de behoeften van de wijngaard geabsorbeerd. Een beetje teleurgesteld heb ik ontslag genomen mezelf om de vergadering uit te stellen, maar van persoon koppig die niet demorsi. Binnenkort zal de tijd kwam!

De ochtend van vertrek laadde de bagage,  Ik wees in de richting van de navigator Oslavia.  Ik was vooral enthousiast;  terwijl ik reed langs de weg dacht ik na over de manier waarop de vergadering zal worden gehouden. Dan, Ik dacht bij mezelf dat de enige manier om oprechte relaties met mensen te richten is om jezelf te zijn, en dat deed.

Eindelijk aangekomen op de bestemming werd ik aangenaam verrast door de eenvoud van het huis van Josko.

Het was zijn glimlach om me te begroeten, aangename familiale sfeer en dat zette me op mijn gemak. Degenen die mij goed kennen ook ervaren mijn verlegenheid die ik probeer te verbergen chatten.

Die middag bij ons was de zoete vrouw Mary Josko, en Sabrina en Debora, twee van hun vrienden in Viareggio. We begonnen onze rondleiding en een proeverij tussen elkaar en de verhalen over zijn leven.  Hij vertelde ons hoe hij begon zijn avontuur teler, die veelvuldig verwijzingen naar het verlies van zijn vader toen hij net vijfentwintig jaar was. Ik wist heel goed wat ik zei, dezelfde ervaring hebben gehad op dezelfde leeftijd. De leer van de vaders, maar begeleiden ons door het leven, als een echo die blijft verspreiden in het hoofd.

Josko vertelde ons van zijn reis naar Georgië, de zoektocht naar een wijn zonder chemie die de kringloop van de natuur volgt: een eenvoudige en schone wijn als in het verleden. Van Georgia bracht hij hun flessen en uiteindelijk afgestapt van het gebruik van staal. Hij vertelde:  "De wijn in amforen leven, terwijl in de stalen niet ademen ... De amfora is als een baarmoeder waarin de wijn wordt vervolgens gerijpt in grote vaten, dat in tegenstelling tot de kleine laat teveel ... "

Hij vertelde ons zijn zoon Miha stierf voortijdig, en de bereidheid van de laatste om te komen tot Ribolla, zal dat trouw respecteert Josko. Ci parlò di Aljosa, zijn trouwe assistent en nu een integraal onderdeel van de familie. Hoeveel passie en liefde zet deze in het uitvoeren van het werk in de wijngaard en in de kelder. De tijd verstreek zeer snel met mijn vragen die vaak verrast door de naïviteit die waarschijnlijk niet werd gebruikt. Omdat ik wil begrijpen ... want dit is mijn zoekopdracht.

In onze zwerftocht, Bruno de hond Josko, we hem gezelschap hield ons volgen van kamer naar kamer. Plotseling werd hij aangetrokken door iets, en sloeg met een plotselinge voorjaar Sabrina, met in zijn handen een kopje Ribolla goot ik het helemaal op. Ze waren allemaal zichtbaar in verlegenheid gebracht bij het zien van mijn shirt en mijn jas natte huid. Ze waren momenten zo opgewonden dat ik meteen wilde bagatelliseren zeggen: "Maar wij denken, Ik zal de eer van het hebben van de jas te Gravner hebben!". Geloof me ... na een zeer korte tijd de vlekken worden gedroogd tot in de perfectie zonder dat er halogeen dat de wijn ..., het was gewoon schoon!

In onze tour van proeverijen degustai Alle jaartalen. Ik was een beetje 'aarzelend, want ik ben gewend om heel weinig te drinken wegens een hoofdpijn als gevolg van overmatig gebruik van zwaveldioxide in wijn. Die dag gebeurde er niets,  mijn hoofd was volkomen helder. Ik zei geschokt: "Op dit punt is het natuurlijk om te vragen ... maar wat we gewend zijn aan het drinken van wijn?! Maar hoeveel chemische stof wordt geïntroduceerd?!".

Ze brachten drie uur zonder mijn beseffen; was het tijd om afscheid te nemen, behalve dat Maria stond erop dat ik bleef eten. Zitten naast Josko praatte de hele avond van het ene onderwerp naar het andere. Ik zal nooit vergeten de emoties van de dag. Ik wilde hen vertellen herbeleven elke keer als ik herlees.

Onlangs las ik Josko definiëren "een kluizenaar". Ik kon het niet helpen, maar lachen, Perche Josko, is gewoon een wijnmaker in het land van Oslavia, vriendelijk en joviaal, die mij verwelkomde alsof ik een familielid. Italiaanse wijnboer wereldwijd bekend om zijn onderzoek en zijn eenvoud,  een geweldige man die ik heb leren kennen en waarderen, die mij adviseerde, en ik zal nooit vergeten!

"In veel bespotten me voor mijn wezen, ma cosa volete sono vecchio per cambiare e alla fine sono felice di essere cosi. Non avrò denari da lasciare ma una Terra sana dove il sudore di mio padre Jozef e mio zio Franc non è stato versato invano. En "deze twee mannen dat ik dacht dat in deze jaren van grote veranderingen, en naar hen gaat mijn eerste en laatste gedachte van mijn dag. En tot slot, ik denk dat de trots en lachend. "Josko Gravner

 

Comments